چکیده فارسی:اندیشه معاد در آیین یهود دارای تعابیر متعددی است. برخی از این تعابیر، برخاسته از اندیشه حلول گرایی و برتری قوم یهود است که ثواب به قوم برتر و عقاب به اقوام ستمگر مربوط است. دسته دیگری، بدون در نظر گرفتن مساله قومیت، پاداش و عقاب را فردی می دانند. آنچه مسلم است، عقاید مختلف پیرامون معاد، دین یهود را با سووالاتی مواجه کرده است؛ اینکه چگونه فرد یهودی با وجود مساله برگزیدگی و قومیت برتر، به دلیل ظلم ها و خطاهایش عذاب می شود؟ اگر عذاب مربوط به اقوام ستمگر نسبت به یهود باشد، ضمانت اجرایی شریعت و احکام الهی که در عهد قدیم مطرح شده، مورد سووال قرار می گیرد.این پژوهش به طرح دیدگاه های متفاوت یهود، پیرامون معاد و بررسی آن در آموزه های قرآن می پردازد. حاصل آنکه، اندیشه قوم گرایی یهود در مساله معاد و سردرگمی در عمل به آموزه های دینی، ازجمله زهد و تقوا، ساختار بنیادی احکام اجتماعی، نظیر قصاص را در این دین دچار ابهام می کند؛ زیرا از نظر یهودیان، تنها قوم یهود، رستگاری را برای افراد رقم می زنند. درحالی که بر اساس تعالیم قرآن «هر کس در گرو اعمال و دستاوردهای خویش است» (مدثر: 38).
چکیده عربی:وردت مسألة المعاد فی الدیانة الیهودیة فی إطار تعابیر عدیدة، وبعض هذه التعابیر ناشئة من فکرة الحلول والأفضلیة للیهود والتی تتضمن منح الثواب للقوم الذین لهم الأفضلیة والعقاب للظلمة، والبعض الآخر لا یأخذ البعد القومی بنظر الاعتبار ویری أن الثواب والعقاب هما أمران فردیان. من البدیهی أن العقائد المتنوعة حول مسألة المعاد تجعل الدیانة الیهودیة عرضة للسؤال والاستفسار، مثلا کیف تتم محاسبة الیهودی کفرد بسبب آثامه التی ارتکبها وظلمه للناس وهو من شعب الله المختار؟ لو أن العذاب الذی وعد الله به القوم الظالمین یشمل الیهود أیضا، فإن تطبیق الأحکام الشرعیة التی ذکرت فی العهد القدیم ستصبح عرضة للنقد والنفی.طرحت الباحثة فی هذه المقالة آراء مختلفة للیهود حول المعاد وقامت بدراستها و تحلیلها من زاویة قرآنیة، و توصلت إلی أن الفکر القومی لدی الیهود فیه غموض من مختلف نواحی التعالیم الدینیة و بما فیها الزهد والتقوی والهیکل الأساسی للأحکام الاجتماعیة کالقصاص، لأن الیهود یعتقدون أنهم وحدهم الذین یحددون حسن عاقبة الناس؛ فی حین أن التعالیم القرآنیة تؤکد علی أن (کل نفس بما کسبت رهینة)/ سورة المدثر، الآیة 38.