هدف از این تحقیق، امکان سنجی تخمین مدلهای براورد تقاضای سفر هوایی بین شهری در ایران بوده است. در بیشتر موارد، ساختار ریاضی این مدلها از شکل جاذبه ای پیروی می کند و با استفاده از تعدادی از متغیرهای اجتماعی و اقتصادی به عنوان شاخصهای بیانگر پتانسیل سفرسازی زوج شهرها و پارامترهای بیانگر، مشخصه های کیفیت ارایه سرویس حمل و نقل هوایی تخمین زده می شود. در این تحقیق، تخمین مدلها به روش رگرسیون حداقل مربعات معمولی و با اعمال تبدیل لگاریتمی به داده ها (زوج شهرها) صورت گرفت. تخمین و پرداخت مدلها در چهار گروه ذیل: (1 برای تمام زوج شهرها، (2 با همگون سازی زوج شهرها توسط متغیر مجازی برای دو شهر خاص، (3 با همگون سازی زوج شهرها بر حسب مسافت، (4 با همگون سازی زوج شهرهای تفکیک شده بر حسب شهرهای با مبدا و مقصد چهار شهر بزرگ صورت گرفت. با در نظر گرفتن مقادیر توضیح پذیری و آزمونهای آماری مربوط، فقط مدلهای گروه چهارم از هر دو حالت با اعمال یا عدم اعمال متغیر فرکانس پرواز، برای پیش بینی تقاضای سفر هوایی بین شهری ایران مناسب شناخته شدند.