ناحیه مورد مطالعه میغان نام دارد که در حدود 43 کیلومتری شمال شهرستان شاهرود واقع شده است و لیتولوژی اصلی آن ترکیبی از سنگ آهک، آهک مارنی و شیل می باشد. بازوپایان در برش میغان مورد مطالعه قرار گرفته و 50 گونه تشخیص داده شد که برخی از مهم ترین آنها عبارتند از:
Ripidiorhynchus elburzensis, Spiatrypina chitralensis, Cyphotherorhynchus arapaensis, Pampoecilorhynchus arianus, Leptocaryorhychus jamensis, Schiziphoria impressa, Aulacella interlineate, Athyis tau, Cleiothyridina coloradensis assimulata, Megaloptero bikniensis, Araratella dichotomians assimulata, Megaloptero rhynchus chanakchiensis, Prospira strunian ,
بر مبنای ارزش چینه شناسی این بازوپایان می توان سه بیوزون تجمعی تفکیک نمود. بیوزون اول Ripidiorhynchus- Spiatrypina که سن فرازنین را داراست. بیوزون دوم Pampoeciliorhynchus- Leptocaryorhychus با سن فامنین زیرین و میانی و بیوزون سوم Paurogastroderhynchus- Megalopterorhynchus که سن آن فامنین بالایی می باشد. بر طبق بیوزون های تعیین شده، سن بخش فوقانی سازند خوش ییلاق در برش میغان فامنین انتهایی (استرونین) تعیین می گردد. همین طور یک افق شاخص در انتهای سازند خوش ییلاق وجود دارد که سرشار از بازوپایان آهنی شده و برخی فونای دیگر نظیر آمونوئیدها (Hembergian, IV-A zone) می باشد. مشابه این پدیده که یک واقعه جهانی بنام آنولاتا می باشد، از برخی کشورهای دیگر مانند چین و مراکش نیز گزارش گردیده است.