پژوهش حاضر به منظور بررسی ارتباط بین مدیریت زمان با تنش شغلی معلمان تربیت بدنی انجام گرفت. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع پیمایشی بود که به شکل میدانی اجرا شد. جامعه ی آماری پژوهش، کلیه ی معلمان تربیت بدنی مقطع ابتدایی شهر مشهد به تعداد 1167 نفر بود و برای این منظور از بین آنها 291 نفر به روش خوشه ای تصادفی انتخاب شدند (134 مرد و 157 زن). ابزار اندازه گیری جمع آوری اطلاعات شامل سه پرسشنامه ی ویژگی های جمعیت شناختی (محقق ساخته) و پرسشنامه ی مدیریت زمان و تنش شغلی بود که توسط مقیمی (1385) استانداردسازی شده بود. تجزیه وتحلیلداده هانشاندادکهبینمدیریتزمانوتنششغلیهمبستگیدر جهتمعکوس وجوددارد (01/0 ≥ P, 48/0-=r). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون خطی نشان داد که مدیریت زمان به طور معنا داری تنش شغلی معلمان تربیت بدنی را پیش بینی و این متغیر 50 درصد واریانس تنش شغلی را تبیین می کند. در بین ویژگی های جمعیت شناختی، تنها سطح تحصیلات با تنش شغلی رابطه ی معنا دار و در جهت معکوس داشت (02/0 ≥ P, 49/0-=(r. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از SPSS نسخه ی 18 و Excel صورت گرفت. به نظر می رسد مدیریت زمان از طریق حذف عوامل استرس زای زمانی، تنش شغلی را کاهش می دهد. بنابراین، پیشنهادمی شودمسئولان آموزش و پرورش درجهتتخفیف تنششغلیوافزایشرضایتوعملکردشغلینسبتبهبرقراری دوره هایآموزشیمدیریتزمانمبادرتورزند.