مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
سال:1392 | دوره:26 | شماره:2 (مسلسل 75) |تعداد مقالات:12

زمینه و هدف: شیوع بالای اختلال عملکرد مفصل گیجگاهی فکی لزوم ارتقاء روزافزون در روش های تشخیصی و درمانی را یادآور می سازد. در بسیاری از موارد علاوه بر موقعیت دیسک، مورفولوژی اجزاء دیگر مفصل مانند برجستگی مفصلی نیز می تواند دچار تغییر شکل شده که وجود ارتباط احتمالی میان موقعیت دیسک و مورفولوژی اجزای استخوانی مفصل می تواند جهت پیش بینی اختلالات داخلی مورد استفاده قرار گیرد. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط موقعیت دیسک با مورفولوژی برجستگی مفصلی در مفصل گیجگاهی فکی با استفاده از تصاویر Magnetic Resonance Imaging (MRI) مبتلایان به TMD صورت گرفت.روش بررسی: در این پژوهش مقطعی با بررسی فایل های دیجیتال MRI، نهایتا 78 تصویر مفصل دارای کیفیت و وضوح کافی جهت بررسی تشخیص داده شدند. به این ترتیب تصاویر MRI، به منظور تعیین موقعیت دیسک (نرمال، جابجایی قدامی با برگشت و بدون برگشت و جابجایی خلفی) و مورفولوژی برجستگی مفصلی (Flattened, Sigmoid, Box) توسط 3 نفر متخصص رادیولوژی دهان فک و صورت ارزیابی شد و نهایتا موردی که حداقل توسط 2 نفر گزارش شده بود به عنوان نتیجه نهایی در چک لیست ثبت شد.در این مطالعه از آزمون Chi-Square و از تست Fisher استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه هیچ موردی از جابجایی خلفی دیسک مشاهده نشد و به همین دلیل بررسی جابجایی خلفی دیسک از مطالعه خارج گردید. مورفولوژی برجستگی مفصلی (نوع Flattened نسبت به Sigmoid) با جابجایی قدامی دیسک با و بدون بازگشت ارتباط معنی دار آماری نشان داد (به ترتیب برای جابجایی قدامی با و بدون بازگشت با P-value برابر با 0.03 و 0.002) و تفاوت معنی داری بین مورفولوژی برجستگی مفصلی نوع Box و Sigmoid در ارتباط با جابجایی دیسک دیده نشد (P-value به ترتیب برای جابجایی قدامی با و بدون بازگشت برابر با 0.72 و 0.70). در این پژوهش هیچ تفاوت معنی داری میان جابجایی قدامی دیسک با برگشت و جابجایی قدامی دیسک بدون برگشت در ارتباط با تغییرات مورفولوژیک برجستگی مفصلی در هیچ یک از حالات مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش، میان صاف شدگی برجستگی مفصلی و جابجایی قدامی دیسک ارتباط معنی داری وجود داشت.

مینه و هدف: یکی از مشکلات اساسی در بیمارانی که از دنچر استفاده می کنند جدا شدن دندان های مصنوعی از مواد آکریل بیس دنچر می باشد. با توجه به آمار متفاوتی که از تاثیر نوع دندان مصنوعی و مقاومت درمورد نیروهای جویدن وجود دارد و نیز بعضی کاستی هایی که در این تحقیقات وجود داشته است، هدف این تحقیق مقایسه تاثیر 4 نوع دندان مصنوعی (دندان های کامپوزیتی (مولتی لیتیک) و آکریلی (مونولیتیک)) با و بدون Cyclic loading بر میزان استحکام باند در آکریل بیس دنچر خودبه خود پلیمریزه شونده بود.روش بررسی: این تحقیق به روش تجربه (Experimental) و در محیط آزمایشگاهی (in vitro) انجام شد. از رزین بیس دنچر خودبه خود پلیمریزه شونده (England, Dentsply Rapid repair,) و 4 نوع دندان مصنوعی (آکریلی Marjan new، کامپوزیتی Glamour (هر دو ایرانی) و کامپوزیتی و آکریلی Ivoclar) استفاده شد و بدین ترتیب 8 گروه مورد بررسی قرار گرفتند که هر گروه شامل 10 نمونه بود. نمونه ها توسط ترموسایکلینگ تحت 5000 دور حرارتی در دو حمام آب سرد با حرارت 5 درجه سانتی گراد و آب گرم با حرارت 55 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. نیمی از نمونه ها تحت Load با 50N و فرکانس 1.2Hz برای 14400 بار در دستگاه قرار گرفتند. برای بررسی استحکام باند از نیروی برشی در دستگاه Universal Testing Machine استفاده شد و داده ها با آزمون Two-way ANOVA آنالیز شدند.یافته ها: آنالیز آماری نشان داد که اعمال Cyclic loading بر میزان استحکام باند در گروه های مختلف تاثیری نداشته است درحالیکه متغیر نوع دندان بر میزان استحکام باند تاثیر داشته است (P=0.006)، همچنین Interaction بین دو عامل Cyclic loading و نوع دندان معنادار نبوده است (P=0.98). در آنالیز مقایسه دو به دو (Tukey test) نشان داد که استحکام باند دندان آکریلی Ivoclar نسبت به همه گروه ها با اختلاف معناداری بیشتر بوده است که به ترتیب در دندان Glamour، کامپوزیتی Ivoclar وMarjan new (P=0.02)، (P=0.01) و (P=0.02) بود.نتیجه گیری: در چارچوب محدودیت های این تحقیق، از نظر درصد نوع شکست بالاترین میزان شکست در همه گروه های مورد آزمایش، شکست Cohesive بوده است. درنتیجه قدرت باند بین دندان و آکریل در همه دندان های مصنوعی و رزین بیس مطلوب می باشد ولی با این حال نوع دندان مصنوعی می تواند نیروی شکست را تحت تاثیر قرار دهد ولی Cyclic loading هیچ تاثیر قابل توجهی بر روی استحکام باند برشی دندان مصنوعی با رزین بیس دنچر خودبه خود پلیمریزه شونده ندارد.

زمینه و هدف: هدف از این تحقیق آزمایشگاهی، بررسی مقاومت در مقابل شکستگی ترمیم های آمالگام با پوشش کاسپی تاج دندان های درمان ریشه شده در مقایسه با سایر روش های ترمیمی مستقیم بود.روش بررسی: در این تحقیق از 40 دندان پری مولار اول ماگزیلای سالم در 4 گروه آزمایشی استفاده شد (10 دندان در هر گروه). بدین ترتیب که پس از درمان ریشه حفره های MOD تراش داده شده و فقط در گروه چهارم کوتاه کردن کاسپ ها در هر دو کاسپ انجام شد. گروه 1 (S): شامل دندان های سالم (شاهد). گروه 2 (Co): شامل ترمیم حفره های MOD توسط باندینگ و کامپوزیت. گروه 3 (Am-B): شامل ترمیم حفره های MOD توسط باندینگ و آمالگام و گروه 4 (Am-CC): ترمیم دندان ها با آمالگام و پوشش کاسپی بود. پس از ترمیم دندان ها به مدت 100 روز در آب معمولی و دمای محیط نگهداری شده، سپس Thermocycling به تعداد 500 طسیکل بین دو دمای (5.5±1) و (55±1) انجام شد. سپس نمونه ها در دستگاه سنجش خواص مکانیکی مواد (Instron, 1195 UK) با اعمال تنش فشاری با سرعت 0.5 میلی متر در دقیقه و در محدوده نیروی 2000N نیوتن، تحت آزمایش سنجش مقاومت در مقابل شکستگی قرار گرفتند. طرح شکستگی در 4 گروه مورد بررسی توسط استریوسکوپ بررسی شد. پس از انجام آزمون توزیع نرمال میانگین انحراف معیار و ضریب تغییرات برای تمامی گروه ها محاسبه شده و آزمون آنالیز آماری واریانس یک طرفه و سپس آزمون مقایسه چندگانه داده ها (Scheffe) انجام شد.یافته ها: بیشترین مقاومت در مقابل شکستگی در گروه 4 (Am-cc) (976±23.27N) مشاهده شد که با دندان سالم تفاوت معنی داری نداشت (P>0.05). کمترین مقاومت در مقابل شکستگی در گروه 2 (Co) (384±137.40 N) مشاهده شد که با گروه 3 (Am-B) تفاوت معنی داری نداشت (P<0.05) میزان مقاومت در مقابل شکستگی در گروه آمالگام با پوشش کاسپی به صورت معنی داری از گروه های 2 و 3 بالاتر بود (P<0.05). طرح شکستگی در گروه 1 (s) به صورت cohesive در دندان، در گروه 2 (Co) به صورت adhesive و cohesive، در گروه 3 (Am-B) به صورت adhesive و cohesive، در گروه 4 (Am-cc) به صورت cohesive در ماده ترمیمی مشاهده شد.نتیجه گیری: بیشترین مقاومت در مقابل شکستگی در دندان های ترمیم شده با آمالگام به فرم پوشش کاسپی مشاهده شد.

زمینه و هدف: آپوپتوز یا مرگ برنامه ریزی شده سلول نقش مهمی در پاتوژنز بیماری های متعدد ایفا می کند. مطالعات پیشین پیشنهاد کننده نقش آپوپتوز در پاتوژنز بیماری پریودنتال می باشند، از طرف دیگر دیابت ملیتوس می تواند آپوپتوز سلول های بافت های همبندی را افزایش دهد. هدف از این مطالعه مقایسه میزان بیان پروتئین های دخیل در آپوپتوز در بافت لثه افراد دیابتیک و غیردیابتیک مبتلا به پریودنتیت مزمن بود.روش بررسی: 25 بیمار مبتلا به دیابت و پریودنتیت مزمن و 16 فرد غیردیابتیک مبتلا به پریودنتیت مزمن در این مطالعه شرکت کردند. 4 هفته پس از جرم گیری و تسطیح ریشه به همراه آموزش روش های بهداشت دهان، به منظور درمان پریودنتیت جراحی پریودنتال برای بیماران انجام شد و بافت های لثه ای به دست آمده حین جراحی به آزمایشگاه فرستاده شد تا به کمک روش real-time PCR میزان بیان پروتئین های Fas، P53، Bcl-2 و Survivin بررسی گردد. داده ها توسط تست Mann-Whitney و Chi-squared آنالیز شدند.یافته ها: پروتئین های پیش آپوپتوزی (Fas و P53) به شکل معنی داری در بافت لثه بیماران دیابتیک (به ترتیب 9.5×10-6 و 2.4×10-6) بیشتر از افراد غیردیابتیک (به ترتیب 9.4×10-7 و 5.6×10-7) بیان شده بود (P<0.05)، درحالیکه تفاوت در میزان بیان پروتئین های ضدآپوپتوزی (Bcl-2 و Survivin) معنی دار نبود (به ترتیب 9.7×10-8 و 3.5×10-7 در مقابل 1.4×10-7 و 3.1×10-7) (به ترتیب P=0.91 و P=0.29).نتیجه گیری: میزان آپوپتوز در بافت همبند لثه افراد دیابتیک مبتلا به پریودنتیت مزمن بیشتر از افراد غیردیابتیک با شرایط پریودنتال یکسان بود. بنابراین تداخل در بیان یا عملکرد پروتئین های پیش آپوپتوزی (Fas و P53) می تواند هدف جدیدی در درمان بیماری پریودنتال مبتلایان به دیابت باشد.

زمینه و هدف: با توجه به تفاوت شیوع کمر درد در دندانپزشکان کشور های مختلف و عدم وجود گروه شاهد در اکثر مطالعات گذشته، هدف از این مطالعه مقایسه کمر درد و عوامل موثر بر آن در دندانپزشکان با داروسازان مرد، برای تعیین میزان ارتباط شغل دندانپزشکی و ایجاد کمر درد بود.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، با استفاده از پرشسنامه نوردیک، 261 دندانپزشک مرد با 193 داروساز مرد که حداقل یک سال به حرفه دندانپزشکی عمومی یا داروسازی اشتغال داشته و سابقه بیماری های مزمن بافت همبند یا ترومای منجر به شکستگی در ستون فقرات نداشتند، با استفاده از آزمون های آماری Chi- square، T-test و رگرسیون لجستیک مورد مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: ابتلا به کمر درد در 12 ماه گذشته در دندانپزشکان مرد %54.8 و در داروسازان مرد %36.3 بود (P<0.001). در آزمون آماری رگرسیون لجستیک، پس از تعدیل (adjustment) برای متغیر های شغل، سن، نمایه توده بدنی، مصرف سیگار، سال های اشتغال به کار و میانگین ساعات کاری هفته، بین شغل دندانپزشکی و ابتلا به کمر درد، با نسبت شانس برابر با 2.54 ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد (P<0.001).نتیجه گیری: اشتغال به حرفه دندانپزشکی در جنس مذکر، مستقل از سن، نمایه توده بدنی، مصرف سیگار، سال های اشتغال به کار و میانگین ساعات کاری هفته، مرتبط با ابتلا به کمر درد می باشد.

زمینه و هدف: امروزه استفاده از سیستم های چسباننده، بخش عمده ای از اعمال دندانپزشکی ترمیمی را تشکیل می دهند.حلال باقی مانده در روی عاج بر روند باند موثر است. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر زمان های مختلف خشک کردن ادهزیو با هوا بر استحکام باند ریزکششی Singlebond و کامپوزیت به عاج بود.روش بررسی: 15 دندان مولر سوم سالم انتخاب شدند. سطح اکلوزال دندان ها تا رسیدن به سطح صاف از عاج تراشیده شد. پس از آن بر اساس تبخیر حلال دندان ها به 5 گروه تقسیم شدند. پس از اچ نمودن به مدت 5 ثانیه و شستشو به مدت 15 ثانیه، دندان ها به مدت 3 ثانیه خشک شدند. سپس Singlebond (3M) با زمان تبخیر حلال (0 و 2 و 5 و 10 و 30 ثانیه) استفاده و کیور شد. پس از قرار دادن و کیورینگ کامپوزیت Saremco (Microhybrid low shrinkage /Switzerland) و 500 مرتبه ترموسایکل، دندان ها به مقاطع 1 mm2 بریده و شکل ساعت شنی ایجاد شد. سپس نمونه ها تحت تاثیر آزمون استحکام باند ریزکششی تا زمان شکست قرار گرفته و یافته ها توسط آزمون های آماری ANOVA و Bonferroni بررسی شد.یافته ها: آزمون های آماری حاکی از اختلاف معنی دار بین قدرت اتصال باند بین گروه ها بود (P=0.002). میانگین استحکام باند ریزکششی برای گروهی که در آن 2 ثانیه تبخیر حلال صورت گرفت بیشترین و برای گروه 30 ثانیه کمترین مقدار بود.نتیجه گیری: در باندینگ Singlebond مناسب ترین زمان برای تبخیر حلال، کمترین زمان توصیه شده توسط کارخانه سازنده است که در آن استحکام باند ریزکششی حداکثر می باشد و با تبخیر بیشتر و یا کمتر استحکام باند به طور معنی داری کاهش می یابد.

زمینه و هدف: انجام کار موفق دندانپزشکی برای کودکان نه تنها به مهارت های دندانپزشک بستگی دارد، بلکه نیازمند برقراری ارتباط با کودک و نیز حفظ همکاری وی می باشد. تصحیح عملکرد دندانپزشکان در زمینه روش های هدایت رفتاری، بر دیدگاه والدین تاثیر گذاشته و کیفیت خدمات دندانپزشکی را افزایش می دهد. هدف از انجام این پژوهش بررسی نگرش دندانپزشکان عمومی شهر اصفهان در ارتباط با روش های هدایت رفتاری کودکان بود.روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی است. به منظور انجام این پژوهش 100 نفر از دندانپزشکان عمومی شهر اصفهان به صورت تصادفی انتخاب گردید و از آن ها خواسته شد تا به پرسشنامه (حاوی چهار روش هدایت رفتاری) پاسخ دهند. داده های حاصله توسط آزمون های آماری T-test، ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یکطرفه و کروسکال- والیس مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: روش های مورد پذیرش دندانپزشکان به ترتیب بگو- نشان بده انجام بده (4.0±0.5)، کنترل صدا (3.5±0.4)، محدودکننده فیزیکی (3.0±0.5) و درنهایت دست روی دهان (2.9±0.5) بود. میانگین نمره نگرش دندانپزشکان زن نسبت به روش محدودکننده فیزیکی بیشتر و نسبت به روش دست روی دهان کمتر بود. همچنین میانگین نمره نگرش دندانپزشکان مسن در مقایسه با دندانپزشکان جوان نسبت به روش کنترل صدا کمتر و نسبت به روش دست روی دهان بیشتر بود. دندانپزشکان عمومی با تعداد بیمار اطفال کمتر موافقت کمتری با روش های دست روی دهان (P=0.004) و محدودکننده فیزیکی داشتند (P=0.034).نتیجه گیری: نگرش دندانپزشکان عمومی نسبت به روش های مختلف کنترل رفتاری با جنس، سن، تجربه کاری و تعداد بیماران اطفال ارتباط دارد. دندانپزشکان عمومی به روش های تهاجمی هدایت رفتاری مانند دست روی دهان و محدودکننده فیزیکی تمایل کمتری دارند.

زمینه و هدف: اثر بیماری های پریودنتال بر تمام افراد جامعه به یک شکل نمی باشد. در بعضی افراد ریسک فاکتور هایی وجود دارد که آن ها را نسبت به پیشرفت بیماری حساس تر می کند. ابتلا به پاتوژن های خاص، سیگار، دیابت کنترل نشده، ریسک ابتلا به پریودنتیت را افزایش می دهند. سایر فاکتور ها مثل استرس، افسردگی و اضطراب، هنوز به عنوان ریسک فاکتور قطعی درنظر گرفته نمی شوند. توجیه بیولوژیک این ارتباط به این صورت بیان می شود که شرایط روانی و مواجهه با عوامل استرس آور می تواند پاسخ ایمنی را تغییر دهد و فرد را در برابر پیشرفت بیماری حساس تر کند. هدف از این مطالعه مروری بر رابطه پریودنتال با فاکتور های روانی اضطراب و افسردگی بود.روش بررسی: تحقیق به روش مروری (Review Article) انجام گرفت. با کلمات کلیدی Depression , Anxiety Periodontal disease, در اینترنت سایت های مرتبط با مجلات دندانپزشکی و عمدتا مجلات معتبر پریودنتولوژی و در Pubmed از سال های 1990 تا 2010 جستجوی مقالات و تحقیقات انجام شد.نتیجه گیری: بیشتر مطالعات منتشر شده از یک ارتباط مثبت بین پریودنتیت و فاکتور های روانی، اجتماعی متعدد حمایت می کنند. روش های مختلف زندگی، شرایط استرس آور، تغییرات هورمونی، سهل انگاری در رعایت بهداشت د هان و عادات نامناسب مثل سیگار کشیدن به عنوان عوامل مستعدکننده در بیماری های پریودنتال محسوب می گردد.

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی ماندگاری میانگین تحلیل استخوان و مشکلات پس از درمان ایمپلنت های قرار داده شده در تکنیک All-on-4 بود.روش بررسی: با استفاده از واژه های کلیدی ایمپلنت زاویه دار، All-on-4، tilted implant و graftless technique جستجو مقالات در 10 سال اخیر (2001 تا 2011) صورت گرفت و مقالات کارآزمایی بالینی که به ارزیابی ماندگاری، میانگین تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت های مستقیم و زاویه دار در سیستم ایمپلنت گذاری All-0n-4، استخراج شدند. در مجموع جستجوی انجام شده 73 مقاله یافت شد. بعد از ارزیابی و مطالعه عنوان و خلاصه مقالات، در مجموع 10 مقاله کارآزمایی بالینی که کاملا با ویژگی های مورد نیاز همخوانی داشتند انتخاب و معیار هایی مانند میزان میانگین تحلیل استخوان، میزان ماندگاری در آن ها مقایسه شد.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که میزان ماندگاری (96-100%) و میانگین تحلیل استخوان (با میانگین 0.34-1.9 میلی متر) درمان All-on-4 تحت بارگذاری فوری، قابل مقایسه با درمان های معمول متکی بر ایمپلنت می باشد. مقایسه میزان ماندگاری و تحلیل استخوان در ایمپلنت های مستقیم و زاویه دار در سیستم All-on-4 نشان داد، این طرح درمان مقادیر قابل مقایسه با درمان های معمول متکی بر ایمپلنت است. همچنین مشکلات پس از درمان شامل شکستگی آکریل در پروتز موقت یا نهایی، جدا شدن دندان ها، شل شدن پیچ پروتزی یا پیچ اباتمنت ازجمله موارد گزارش شده همراه با پروتز های All-on-4 بود.

زمینه و هدف: تشخیص و درمان مال اکلوژن های اسکلتی کلاس III یکی از پیچیده ترین و سخت ترین موارد در ارتودنسی محسوب می شود. مشکلات مربوط به ظاهر صورت و اکلوژن باعث می شود که این بیماران خیلی زود در جستجوی درمان باشند. هدف از این مطالعه ارزیابی نتایج درمان زود هنگام این بیماران با فیس ماسک در مقایسه با بیمارانی که هیچگونه درمانی دریافت نکرده اند، بود.روش بررسی: این مطالعه گذشته نگر بر روی 38 بیمار در حال رشد با متوسط سنی 8.5 سال شامل مال اکلوژن دنتواسکلتال کلاس III انجام شده که به دو گروه تقسیم شدند. 23 بیمار که تحت درمان با فیس ماسک قرار گرفتند و 15 بیمار که هیچ درمانی دریافت نکرده بودند به عنوان گروه کنترل درنظر گرفته شد. سفالومتری لترال قبل و بعد از درمان بیماران جهت ارزیابی تغییرات دنتواسکلتال مورد بررسی قرار گرفت. نتایج توسط تست آماری Wilcoxon signed ranks آنالیز شدند.یافته ها: نتایج مطالعه حرکت معنی دار به سمت جلو استخوان ماگزیلا و اینسیزورهای قدامی آن (P<0.0001) و حرکت چرخشی به سمت پایین و عقب مندیبل (P<0.001) را در گروه تحت درمان با فیس ماسک نشان داد. افزایش ارتفاع تحتانی صورت در هر دو گروه درمان شده و درمان نشده دیده شد. به هر حال، در گروه کنترل بعضی اندازه گیری ها، حرکت به سمت جلو کمپلکس ماگزیلا را نشان داد.نتیجه گیری: به نظر می رسد که درمان با فیس ماسک گزینه مناسبی برای درمان زودهنگام بیماران کلاس III باشد به ویژه در بیمارانی که دچار تکاملی ماگزیلا هستند. علاوه بر این، توجهه ویژه به نوع دیسکرپانسی استخوانی در بیماران، در طرح ریزی درمان وانتخاب وسیله درمانی ضروری به نظر می رسد.