زیست شناسی جانوری
سال:1400 | دوره:14 | شماره:1 |تعداد مقالات:21

صرع، شایع­, ترین بیماری سیستم عصبی است. عوارض جانبی برخی داروها و مقاوم بودن نسبت به آنها، گیاهان را با هدف شناخت داروهایی با حداقل عوارض مورد توجه قرار داده است. این تحقیق به بررسی اثر عصاره هیدروالکلی بوقناق (Eryngium campestre) بر تشنج ناشی از پنتلین تترازول در موش سوری نر می­, پردازد. در مطالعه تجربی حاضر 40 سر موش سوری نر نژاد ویستار با وزن 30-25 گرم به­, طور تصادفی به 5 گروه 8 تایی شامل: سالین، 3 گروه صرعی درمان شده با دوزهای 50، 100 و 200 میلی­, گرم بر کیلوگرم عصاره بوقناق و گروه کنترل مثبت (صرعی درمان شده با 1 میلی­, گرم برکیلوگرم دیازپام) تقسیم شدند. جهت ایجاد مدل صرع، 85 میلی­, گرم بر کیلوگرم پنتیلن تترازول (PTZ) تزریق گردید. تجویز عصاره و یا دارو30 دقیقه قبل از تجویز پنتیلن تترازول صورت گرفت. میزان تأثیر دوزهای مختلف عصاره و دارو بر شدت تشنج با اندازه­, گیری مدت زمان بروز حالت­, های مختلف رفتاری ناشی از تشنج در حیوان ارزیابی گردید. همه تجویزها به­, صورت درون صفاقی انجام گرفت. گروه­, های درمان شده با دوزهای مختلف عصاره بوقناق و همچنین گروه درمان شده با دیازپام، افزایش معنی­, دار را در زمان تأخیر در شروع تشنج، مدت زمان تونیک، مدت زمان کلونیک، مدت زمان تونیک-کلونیک، طول زمان تشنج و میزان زنده ماندن در مقایسه با گروه سالین نشان می­, دهند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد عصاره بوقناق سبب افزایش تأخیر در شروع تشنج و کاهش مرگ­, ومیر ناشی از تشنج در موش های سوری می­, شود.

گلیوبلاستوما مولتی فرم یکی از بدخیم­, ترین سرطان­, ها می­, باشد که با توجه به دشوار بودن تشخیص زود متاسفانه اکثر بیماران طی یک سال بعد از تشخیص می­, میرند. RNA های غیرکدکننده نوعی از RNAها هستند که هیچ پروتئینی را رمزگذاری نمی­, کنند و به عنوان تنظیم­, کنندهای پس از رونویسی در بیان ژن عمل کرده و می­, توانند نقش مهمی را تشخیص سرطان داشته باشند. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات بیان miR-1193 و ارتباط آن با گرید، سن و جنسیت می­, باشد. در این مطالعه تغییرات بیان miR-1193 را در 50 نمونه بافت مبتلا به گلیوبلاستوما مولتی فرم در مراحل مختلف بیماری و 50 نمونه نرمال با تکنیکReal-Time PCR که برای آنالیز میزان بیان ژن­, های مورد مطالعه می­, باشد و از GraphPad Prism 8 برای آنالیز آماری استفاده شد همچنین با اسفاده از منحنیRoc ارزش بیومارکی زیستی آن مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد سطح بیانmiR-1193 افزایش بیان را در نمونه­, های بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما مولتی فرم نسبت به نمونه های سالم نشان داد. همچنین بیان ژن mir11933-5p از لحاظ آماری با Grade و سن و جنسیت بیمار ارتباط معنی­, دار نداشت. با آنالیز منحنی و تعیین مقدار cut-off برای این بیومارکر، مشخص گردید که میزان off-cut برابر با 141/5 برای miR-1193بود که بیماران را با اختصاصیت 1 و حساسیت 78/0 می­, تواند تشخیص دهد. اما با توجه به میزان حساسیت به نسبت پایین آن باید بررسی بیشتری صورت بگیرد.

چاقی یکی از دلایل بروز بیماری­, های قلبی عروقی است و فعالیت ورزشی می­, تواند در تعدیل این خطر نقش داشته باشد لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر 12 هفته تمرین مقاومتی دایره­, ای در سه شدت متفاوت هم حجم بر برخی عوامل همودینامیک مردان چاق بود. برای این منظور 44 مرد چاق 23 تا 33 سال (30 BMI ≥, ، 5/0 WHtR >) در چهار گروه کنترل، تمرین مقاومتی دایره­, ای با شدت کم (Rm1 40%)، متوسط (Rm1 60%) و بالا (Rm1 80%) (11= تعداد در هر گروه) با حجم برابر انجام دادند. پیش و پس از 12 هفته تمرین ضربان قلب استراحتی، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک استراحتی و میزان محصول فشار اندازه گیری شد. جهت بررسی تغییرات درون گروهی از t تست وابسته و مقایسه گرو­, ­, ه­, ها، از آنالیز واریانس دو طرفه و آزمون تعقیبی بانفرونی استفاده شد (05/0≥, p ). تغییرات درون گروهی نشان داد ضربان قلب استراحتی، فشار خون سیستولی تنها در گروه با شدت بالا، ، فشار خون دیاستولی تنها در گروه با شدت متوسط و میزان محصول فشار در تمام گروه­, های تمرینی، بعداز دوره نسبت به قبل کاهش معنی­, داری داشت (05/0≥,p). آزمون تحلیل واریانس نشان داد بین تغییر ضربان قلب استراحتی، فشار خون سیستولی، فشار خون دیاستولی و میزان محصول فشار در گروه با شدت بالا نسبت به سایر گروه­, ها اختلاف معنی­, داری وجود دارد (05/0≥, p ). یافته­, ها نشان می­, دهد احتمالاً دوازده هفته تمرین مقاومتی دایره­, ای اثر مثبتی بر کاهش فشار خون و بهبود شاخص­, های مرتبط با عملکرد قلب دارد. احتمالا تمرین با شدت بالا اثر بیشری بر کاهش ضربان قلب استراحتی، فشار خون سیستولی و دیاستولی و میزان محصول فشار داشته باشد.

سیموستاتین دارویی است که در کاهش سطح کلسترول کاربرد وسیعی دارد. با توجه به نقش گسترده NO در سیستم­, های بیولوژیک بدن، می­, توان از آن به عنوان یکی از اهداف درمانی در بیماری­, های مختلف استفاده کرد. هدف از این پژوهش ارزیابی اثر سیموستاتین بر فعالیت آنزیم نیتریک اکسایدسنتاز در رده سلولی اندوتلیال عروقی HUVEC است. به منظور بررسی اثر سیمواستاتین بر رده سلولی HUVEC از روش MTT استفاده شد. اثر سیمواستاتین بر بیان ژن iNOS با استفاده از تکنیک Real-time PCR بررسی شد. تاثیر سیموستاتین بر سطح نیتریک اکساید در رده سلولی آندوتلیال عروقی (HUVEC) با استفاده از رنگ سنجی گریس بررسی شد. بیان ژن آنزیم INOS در گروه دریافت کننده غلظت 55 میکرولیتر در میلی­, لیتر سیمواستاتین، در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری داشت و افزایش یافت (05/0 P≤, ). سطح نیتریک اکساید در غلظت های بالاتر از 125 میکرولیتر بر میلی­, لیتر سیموستاتین در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری نداشت. ولی در غلظت های پایین تر (16، 31 و 62 میکرولیتر بر میلی­, لیتر) در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده شد و افزایش یافت (05/0P≤, ). با توجه به ارتباط سطح آنزیم نیتریک اکساید سنتاز اندوتلیالی و اثرات آن بر به ویژه بیماری های قلبی-عروقی، و با توجه به تاثیر سیموستاتین بر افزایش بیان ژن نیتریک اکسابد سنتاز و سطح نیتریک اکساید استفاده از داروی سیموستاتین در بیمارانی که به خاطر اختلال در فعالیت نیتریک اکساید در سطح اندوتلیوم در معرض بیماری قرار می­, گیرند ممکن است سودمند باشد.

در تحقیق حاضر، تاثیر آب مغناطیسی بر فاکتورهای رشد، آنزیم های کبدی و بافت کبد در ماهی کوی جنس ماده، به منظور ارزیابی امکان تاثیر میدان­, های مغناطیسی بر ویژگی­, های زیستی ماهیان بررسی شد. در این تحقیق تعداد 72 عدد ماهی کوی ماده (در 4 گروه 6 تایی و هریک با 3 تکرار) به مدت 90 روز (هر 48 ساعت 1 بار) تحت تاثیر نیروی مغناطیسی با شدت­, های مختلف (0، 015/0، 025/0 و 045/0 تسلا) قرار گرفتند. طول دوره روشنایی 12ساعت، تغذیه هر 12ساعت با غذای پلت حاوی 30% پروتئین و به میزان 3 درصد وزن بدن ماهی انجام شد. نتایج نشان داد که پارامترهای رشد، آنزیم­, های کبدی و بافت کبد در ماهیان گروه­, های تیمار با گروه شاهد اختلاف معنی داری داشت (05/0p <). همچنین فعالیت آنزیم­, های کبدی SGOT و LDH در گروه (025/0 تسلا) و SGPT و ALP در گروه شاهد بیشترین میزان بود. هورمون کورتیزول نیز در گروه (025/0 تسلا) نسبت به سایر گروه­, ها تفاوت معنی داری داشت و در گروه (045/0 تسلا) هم کمترین میزان بود. بیشترین تخریب بافتی در گروه سوم (045/0 تسلا) که بالاترین مغناطیس را دریافت کرده بود دیده شد. در نهایت نتایج این پژوهش تاثیر میدان­, های مغناطیسی مختلف بر روی بدن ماهی را اثبات نمود.

دیابت، خطر ابتلای سیستم اعصاب مرکزی به اختلالاتی مانند سکته مغزی، تشنج، زوال عقل و اختلال شناختی را افزایش می­, دهد. هرنیارین ترکیبی فنلی دارد و آنتی اکسیدان قوی است که اثربخشی آن بر اختلالات نورودژنراتیو در مطالعات اخیر گزارش شده است. هم چنین ثابت شده است، هیپرگلیسمی از طریق فرایندهای آنزیمی و غیر آنزیمی موجب القای اکسیداسیون خود به خودی گلوکز گردیده و با تحریک تولید قطعات اکسیژنی و نیتروژنی فعال، منجر به استرس اکسیداتیو می شود. در این مطالعه 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی انتخاب و به 4 گروه: کنترل، دیابتی و دیابتی تیمارشده با هرنیارین 150 و 300 میلی­, گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند. دیابت با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین (STZ) با دوز 60 میلی­, گرم بر کیلوگرم القاء گردید. یک هفته پس از تزریق استرپتوزوتوسین، تیمار با هرنیارین با دوز 300 و 150 میلی­, گرم بر کیلوگرم به مدت دو هفته به صورت خوراکی انجام گردید. قند خون پس از تزریق STZ با خون گیری از سیاهرگ دمی اندازه گیری شد. پراکسیداسیون لیپیدی، میزان تیول و فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز به عنوان شاخص های استرس اکسیداتیو در هیپوکامپ اندازه گیری شد. در پایان داده های گروه ها با نرم افزار آماری SPSS و آزمون های one way ANOVA و Tukey تجزیه و تحلیل شدند. پس از القای دیابت، افزایش پراکسیداسیون لیپیدی، کاهش میزان تیول و کاهش فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در هیپوکامپ موش های دیابتی، نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (001/0 p <). تجویز دوزهای 150 و 300 میلی­, گرم بر کیلوگرم هرنیارین روزانه سبب بهبودی استرس اکسیداتیو در مغز موش های دیابتی گردید. پژوهش حاضر نشان داد که درمان با هرنیارین به طور معنی داری منجر به کاهش استرس اکسیداتیو در هیپوکامپ موش های صحرایی دیابتی شده با STZ گردید.

درک تکامل تاریخ زندگی مستلزم تجزیه تحلیل تعادل بین انرژی اختصاص داده شده به فعالیت های رشد، نمو، تولیدمثل و چگونگی تنظیم این تعادل برای به حداکثر رساندن موفقیت تولیدمثل در طول زندگی است. از سوی دیگر، تماس های صوتی دارای نقش اساسی در خصوصیات تاریخ زندگی می باشند که از ارتباط مستقیم با فعالیت های تولیدمثلی و در نهایت موفقیت تولیدمثلی برخوردارند. با توجه به نقش مؤثر محیط بر ویژگی های دوزیستان، هدف اصلی این تحقیق مطالعه تغییرات محیطی بر صفات صوتی و میزان تلاش تولیدمثلی در جمعیت های جنس نر قورباغه درختی H. savignyi در مرکز و غرب ایران می باشد. جهت بررسی تلاش تولیدمثلی، صفات وزن و اندازه بیضه در کنار صفات وزن و طول بدن (SVL) افراد در جمعیت های H. savignyi در دامنه ارتفاعی 1000-2117 متر مورد مطالعه قرار گرفتند. همچنین جهت انجام مطالعات صوتی، تعداد پنج صفت استاندارد طول صوت (CD)، فاصله بین دو صوت متوالی (IC)، طول نت (ND)، فاصله بین دو نت متوالی (IN) و تعداد نت ها در هر صوت (N/C) این گونه در جمعیت ها و طیف های دمایی متفاوت مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. مطالعه صفات کمی بیضه و صفات مرتبط با وضعیت بدن (SVL و وزن)، وجود یک ارتباط منفی معنادار را در وزن و اندازه بیضه با افزایش ارتفاع نشان داد، در حالی که این ارتباط برای دو صفت SVL و وزن افراد نتیجه عکس را در پی داشت که بازگوکننده وجود یک تعادل بین فعالیت های رشد و تولیدمثل در این گونه می باشد. نتایج مقایسه تماس های صوتی نشان داد که صوت های H. savignyi در همه ی جمعیت ها از ساختار مشترکی برخوردارند. از سوی دیگر، تأثیر درجه حرارت بر پارامترهای صوتی به صورت معناداری (0⁄, 05≥, P) حاکی از نقش تعیین کننده ی دما بر کلیه ی ویژگی های صوتی مورد مطالعه بود.

گیرنده­, های فعال­, کننده­, ی پرولیفراسیون پروگسیزوم گاما فاکتوری یک عامل رونویسی فعال شده به­, وسیله لیگاند می­, باشد که نقش مهمی در متابولیسم لیپیدها دارد. هدف از پژوهش حاضر اثر هشت هفته تمرینات هوازی-­, مقاومتی بر بیان ژن گیرنده­, ­, ی فعال­, کننده­,پرولیفراسیون پروگسیزوم گاما در بیماران بای­, پس عروق گرونری بود. روش پژوهش­, حاضرنیمه­, تجربی و با طرح پیش­, آزمون-پس­, آزمون بود. جامعه آماری­,کلیه بیماران بای­, پس عروق­,کرونری شهر مشهد بودند. در مطالعه حاضر نمونه پژوهشی شامل 26 مرد میان سال با دامنه سنی 75/3 ±,73/56 (سال)، قد 03/0 ±,58/1 (متر)، وزن 54/5 ±,11/68 (کیلوگرم)، شاخص توده بدن 47/2 ±,18/27 (کیلوگرم/مترمربع) و سابقه­, ی بیماری 75/8 ±,20/25 (ماه) پس از عمل بای­, پس عروق کرونر تشکیل شده بود. بر اساس معیارهای ورود به تحقیق، در دو گروه در تجربی (14) و کنترل (12) قرار گرفتند. داده­, ها با استفاده از آزمون تی­, مستقل وتی­, همبسته در ­, سطح معنی­, داری 05/0≥, p و نرم­, افزار SPSS نسخه 21تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هشت هفته تمرینات هوازی-مقاومتی سبب افزایش بیان ژن PPAR در گروه تمرین ترکیبی نسبت به گروه کنترل شد (001/0=p ). همچنین نتایج آماری آزمون تی­, همبسته نشان داد که افزایش بیان ژن PPAR در گروه تمرین ترکیبی افزایش معناداری در پس آزمون نسبت به پیش­, آزمون داشت (001/0=p ) که این افزایش در گروه کنترل معنی­, دار نبود (081/0=p ). داده­, های پژوهش حاضر نشان داد تمرینات هوازی-مقاومتی با افزایش بیان ژن PPAR می­, تواند در متابولیسم چربی­, ها و فرآیند­, های وابسته به آن در بیماران بای­, پس عروق کرونری تأثیرگذار باشد.

با توجه به نقش عوامل اکسیدان در پاتوژنز بیماری پارکینسون، در این مطالعه اثر تجویز ترکیب پیکنوژینول، به عنوان آنتی­, اکسیدان، بر بهبود عملکرد حرکتی و رفتار اضطرابی در مدل تجربی بیماری پارکینسون بررسی شد. چهل سر موش­,کوچک آزمایشگاهی نر نژاد NMRI به صورت تصادفی در 5 گروه 8 نایی تقسیم شدند: گروه کنترل سالین 3 میکرولیتر محلول نرمال سالین حاوی 1/0 درصد اسید آسکوربیک، به عنوان حلال 6-OHDA، را به صورت یک­, طرفه در داخل استریانوم چپ دریافت کردند. گروه تیمار که سم 6-OHDA حاوی 1 درصد اسید اسکوربیک به میزان 3 میکروگرم/میکرولیتر را به صورت داخل استریاتوم سمت چپ دریافت نمودند، سپس آب مقطر، به عنوان حلال پیکنوژنول، را به مدت 7 روز به صورت گاواژ دریافت کردند (گروه لیژن یا ضایعه). گروه­, های تیمار ترکیب پیکنوژنول را با دوز­, های 10، 20 و 30 میلی­, گرم/کیلوگرم به صورت گاواژ به مدت 7 روز دریافت کردند. 7 روز بعد از تزریق توکسین 6-OHDA در استریاتوم چپ با روش استرئوتاکسی و ایجاد مدل پارکینسون، جهت تایید آسیب نورون­, های ناحیه استریاتوم از تست آپومورفین و اندازه گیری میزان چرخش حیوانات استفاده شد. همچنین میزان کاتالپسی یا سختی عضلانی با روش تست بار و رفتار اضطرابی با تست ماز صعودی (EPM) سنجیده شدند. بررسی تعداد کل چرخش در تست آپومورفین، کاهش معنی­, داری را گروه­, های دریافت کننده پیکنوژینول نشان دادند. تجویز ترکیب پیکنوژینول موجب کاهش معنی­, دار کاتالپسی شد. نتیجه آزمون رفتار اضطرابی نشان داد که درصد مدت زمان حضور در بازوی باز (OAT) در گروه دریافت­, کننده پیکنوژینول افزایش معنی­, داری را نشان داد. تعداد دفعات ورود به بازوهای باز و بسته افزایش معنی­, داری را در گروهی که ترکیب پیکنوژینول دریافت کردند نشان داد. پیکنوژینول با اثر آنتی­, اکسیدانی خود موجب بهبودی عملکرد حرکتی و کاهش رفتار اضطرابی در مدل حیوانی بیماری پارکینسون می شود.

در این بررسی اثر تزریق درون تخم­, مرغی نانوذرات نقره بر پاسخ سیستم ایمنی جوجه­, های گوشتی مورد مطالعه قرار گرفت. در این راستا 560 عدد تخم­, مرغ در چهار گروه با چهار تکرار به صورت تصادفی تقسیم شدند. گروه­, های آزمایشی شامل: 1) کنترل مثبت (تزریق 1 میلی­, لیتر سرم فیزیولوژی)، 2) کنترل منفی (بدون تزریق سرم فیزیولوژی)، 3) تزریق20 میلی گرم نانوذرات نقره و 4) تزریق40 میلی­, گرم نانو ذرات نقره به ازای هر تخم­, مرغ بود. تزریق نانوذرات نقره و گروه کنترل در روز 7 دوره جوجه­, کشی انجام گرفت. در انتهای دوره جوجه­, کشی، جوجه­, ها جهت بررسی درصد جوجه­, درآوری شمارش شده و پس از وزن­, کشی جهت بررسی پارامترهای سیستم ایمنی کشتار شدند. درصد جوجه­, درآوری در گروه­, های آزمایشی تفاوت معنی­, داری را داشت (05/0 > p). به طوری که گروه کنترل منفی بیشترین درصد جوجه­, درآوری را نشان داد. نانوذرات نقره موجب بهبود رشد جوجه­, ها در طی دوران جوجه­, کشی شد (05/0 > p). به طوری که گروه دریافت کننده 20 میلی­, گرم نانوذرات نقره بیشترین وزن بدن را نشان داد. نانوذرات نقره وزن نسبی کبد و طحال را به طور معنی­, داری افزایش داد (05/0 > p). غلظت ایمونوگلوبین G ((IgG، M (IgM)، تعداد کل گلبول­, های سفید و نسبت هتروفیل به لنفوسیت تفاوت معنی­, داری را نشان نداند (05/0 < p). بیان ژن فاکتور نکروز تومور کبدی آلفا (TNF-α, )، اینترلوکین6 (6IL-)، فاکتور رشد بتا در حال تغییر (TGF-β, ) و فاکتور رشد شبه انسولینی1 (IGF-1) در گروه­, های آزمایشی تفاوت معنی­, داری را نشان دادند (05/0 >p ). به طوری که گروه دریافت کننده 20 میلی­, گرم نانوذرات نقره بالاترین سطح بیان ژن را نشان داد. به طور کلی نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد تزریق درون تخم­, مرغی نانوذرات نقره سبب تقویت سیستم ایمنی جوجه­, های گوشتی می­, شود.

التهاب یک روند فیزیولوژیکال است که با آسیب بافتی و با وجود عوامل عفونت زای مختلف شروع می شود و مردانی که در بافت پروستات غیرسرطانی آن ها علائم التهاب مزمن مشاهده می شود حدود دو برابر بیشتر از دیگر مردان به سرطان پروستات پیشرفته مبتلا می شوند. با توجه به اهمیت فاکتورهای التهابی در تهاجم و متاستاز سلول های سرطان پروستات بر آن شدیم اثر داروی ضد التهابی M2000 را روی دو ژن التهابی دخیل در تهاجم سلول های سرطانی مورد ارزیابی قرار دهیم. برای بررسی داروی M2000، ابتدا سلول های PC3 با استفاده از محیط RPMI به همراه 10درصد FBS و 1درصد PenStrep کشت داده شد سپس سلول ها با داروی M2000 با غلظت های 25 و 50 میکروگرم در میلی­, لیتر تیمار شدند و پس از 24 ساعت بیان ژن های التهابی il8 و NF-κ, B با استفاد از RT-PCR Real time بررسی شد. در این مطالعه بیان ژن NF-κ, B در تمامی تیمارها در RT-PCR با کاهش همراه بود. در حالی که ژن IL-8 در غلظت µ, g/ml 50 کاهش بیان نشان داد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که داروی M2000 قابلیت کاهش بیان ژن های il8 و NF-κ, B دخیل در تومورزائی و تهاجم سلول های سرطان پروستات را دارا می باشد که می تواند زمینه ساز مطالعات آینده برای کنترل هر چه بهتر بیماران مبتلا به سرطان پروستات باشد.

اسینتوباکتر بومانی، باکتری هوازی فرصت طلبی است که به عنوان یکی از شایعترین پاتوژن­,های میکروبی با مقاومت آنتی بیوتیکی در ایجاد عفونت تنفسی در بیماران بستری در بخش ICU شناخته می شود. ساخت واکسن می­, تواند یکی از راهکارهای موثر در مقابله با این عفونت باشد. این مطالعه، به منظور ارزیابی اثرات حفاظتی نانو ذرات PLGA حاوی لیپوپلی ساکارید(LPS) سمیت­, زدایی شده باکتری اسینتوباکتربومانی به عنوان واکسن در عفونت ریوی موش انجام شد. برای تکثیر انبوه باکتری از محیط کشت مولر هینتون براث استفاده شد. LPS باکتری به روش آب-فنل داغ استخراج و به کمک NaOH 2/0 مولار سمیت­, زدایی شد. انکپسوله کردن LPS سمیت زدایی شده در ذرات PLGA به روش تبخیر حلال –,امولسیون دوتایی آب-در روغن-در آب انجام شد. ذرات تهیه شده بین 150 تا 200 نانومتر قطر داشتند و دارای بار سطحی منفی بودند. 40 سر موش Balb/C به طور تصادفی به 4 گروه 10 تایی (کنترل، گروه دریافت کننده PLGA، گروه دریافت کننده D-LPS و گروه دریافت کننده PLGA-D-LPS ) تقسیم و تمامی گروه ها سه بار به فاصله 14 روز با واکسن تیمار شدند. در روز 35 باکتری های زنده از طریق ریه به گروه ها عرضه شد و پس از 48 ساعت ریه موش­, ها جهت مطالعات باکتری شناسی و هیستوپاتولوژی خارج گردید. کشت عصاره همگن شده بافت ریه، تفاوت معنی داری را بین گروه 4 با سایر گروه ها نشان داد (05/0 p <). مطالعه بافت شناسی نیز اثرحفاظتی نانوذرات PLGA حاوی LPS سم زدایی شده را کاملا نشان داد. این مطالعه نشان داد که ذرات PLGA حاوی LPS سمیت زدایی شده اسینتوباکتر بومانی در تحریک سیستم ایمنی موش موفق بوده و می تواند به عنوان واکسن استفاده شود.

یکی از شایع­, ترین اختلالات کبدی در حال حاضر، کبد چرب می باشد که امروزه به دلیل سبک نادرست زندگی، مبتلایان به آن در جهان رو به افزایش است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر ماده موثره گیاه اسپند یعنی هارمالین، بر سطوح سرمی آنزیم­, های شاخص کبدی در موش های مبتلا به کبد چرب غیرالکلی می­, باشد. در این تحقیق از 40 سر موش نر بالغ نژاد NMRI که به 5 گروه 8تایی شامل گروه های کنترل، HFD، شم (HFD دریافت کننده آب مقطر که حلال هارمالین می­, باشد)، دریافت کننده هارمالین 50 و 100 میلی­, گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند، استفاده شد. هارمالین به صورت داخل صفاقی و به مدت 4 هفته تزریق شد. برای ارزیابی عملکرد کبد، سطوح سرمی آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلکالین فسفاتاز (ALP) و پروفایل لیپیدی (کلسترول، LDL و HDL) اندازه گیری شدند. میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی مانند کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسیددیسموتاز (SOD) در بافت کبد نیز بررسی شدند. بررسی­, های هیستولوژیکی با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین در بافت کبد انجام شد. سطوح سرمی ALT، AST، ALP، کلسترول و LDL به طور معنی­, داری در گروه­, های تیمارشده با هارمالین کاهش و سطوح آنزیم­, های آنتی اکسیدان کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و SOD بطور معنی­, داری در گروه­, های تیمار شده افزایش یافت. میزان HDL بطور معنی­, داری در گروه­, های تیمار شده با هارمالین افزایش معنی­, دار یافت. نتایج به دست آمده، اشاره به خواص آنتی اکسیدانی هارمالین دارد که از مهمترین آلکالوئیدهای گیاه اسپند می باشد.

سرطان ریه شایع ترین بدخیمی با بالاترین میزان مرگ و میر در سراسر جهان است. RNAهای بلند غیر کد کننده (LncRNAs) نقش های پیچیده ای در شروع و پیشرفت سرطان ریه دارند و در نتیجه بر پیش آگهی بیماران تأثیر می گذارند. در پژوهش حاضر تغییرات بیان lncRNAهایCCAT1، CCHE1، ANRIL، BANCR و PICART1 در بافت های توموری در مقایسه با بافت های طبیعی مجاور تومور بررسی شدند و پتانسیل آن ها به عنوان نشانگر های زیستی برای تشخیص و پیش آگهی سرطان ریه ارزیابی گردید. به منظور انجام این مطالعه مورد-شاهدی، 30 نمونه ی بافت سرطانی ریه و 30 نمونه ی بافت غیر سرطانی مجاور تومور جمع آوری گردید و پس از استخراج RNA تام و سنتز cDNA، سطح بیان lncRNAهای هدف و ژن مرجع β, 2M با استفاده از روش Real-time PCR SYBR Green اندازه گیری شد. آنالیز آماری داده های Real-time PCR، بین میزان بیان این lncRNAها در بافت توموری و بافت نرمال اطراف تومور، تفاوت معنی داری نشان ندادند (05/0 ˃,p). همچنین ارتباط معنی داری بین سطح بیان این lncRNAها با هیچ یک از ویژگی های جمعیت شناختی و پاتولوژیک بیماران مشاهده نشد (05/0 ˃,p). بر اساس یافته های این مطالعه می توان چنین نتیجه گرفت که این lncRNAها نقشی در سرطان ریه، در بیماران ایرانی ندارند. با این حال برای تأیید نتایج این پژوهش، بررسی بیان این lncRNA ها در تعداد بیشتری نمونه لازم می باشد.

عملکرد مولدین میگوی سفید غربی تحت تاثیر شرایط محیطی مختلف، نوع تغذیه، اندازه و مکان پرورش متفاوت می­, باشد. در مطالعه حاضر عملکرد تولید مثلی مولدین میگوی سفید غربی در دو سیستم پرورشی معمولی ( تعویض آب) و تعویض آب محدود مورد بررسی قرار گرفت. مولدین ماده با میانگین وزن 8/6 ±,6/38 گرم از مرکز تکثیر آبزی پرور چابهار واقع در کنارک تهیه و در مخازن 2000 لیتری مورد آزمایش قرار گرفتند. دو تیمار در سه تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی برای مطالعه حاضر در نظر گرفته شد. شامل: تیمار کنترل (سیستم پرورش معمولی) که روزانه 90 درصد آب مخازن تعویض و تیمار با تعویض آب محدود (روزانه 2 تا 3 درصد) از کف مخازن تعویض آب صورت می گرفت. نتایج نشان داد تفاوت معنی­, داری در عملکرد رشد مولدین بین دو سیستم پرورش وجود ندارد (05/0p > )، اما ضریب بقاء در سیستم پرورش با تعویض آب محدود (57/97 درصد) بالاتر بود. تعداد تخم در هر مرحله تخم­, ریزی برای میگوهای تحت سیستم پرورشی معمولی و تعویض آب محدود به ترتیب 47500 و 60800 بدست آمد که اختلاف معنی­, داری بود (05/0 >p ). همچنین تعداد تخم تبدیل شده به ناپلیوس در سیستم تعویض آب محدود نسبت به سیستم معمولی بیشتر بدست آمد. بطور کلی مطالعه حاضر نشان داد عملکرد تولید مثلی مولدین میگوی سفید غربی در سیستم پرورشی با تعویض آب محدود نسبت به سیستم معمولی بهتر می­, باشد.

کریپتوسپوریدیوم انگل­, های کوکسیدیایی کوچکی هستند که به سلول­, های اپی­, تلیال تنفسی و گوارشی مهره­, داران هجوم می­, آورند. انگل داخل سلولی و خارج سیتوپلاسمی هستند که باعث ایجاد اسهال­, های خود محدود کننده در حیوانات می­, شوند. برای این انگل میزبان اختصاصی وجود ندارد و در دام های مختلف دیده می­, شود. در این بررسی سعی بر آن شده تا میزان شیوع عفونت بر اثر این بیماری در گوسفندان و بزهای شهرستان مهاباد مورد بررسی قرار گیرد. در این مطالعه تعداد 419 نمونه مدفوع از گوسفندان و بزهای روستاهای اطراف شهرستان مهاباد در آذربایجان غربی جمع­, آوری گردید و با استفاده از روش رنگ­, آمیزی ذیل نیلسون تغییر یافته مورد آزمایش قرار گرفت که 49 نمونه مثبت (17 نمونه مدفوع از گوسفندان و بزهای زیر یکسال از لحاظ دفع اووسیست مثبت گزارش گردید همچنین 11 نمونه مدفوع از گوسفندان و بزهای بین 1 الی 2 سال، 9 نمونه مدفوع از گوسفندان و بزهای بین 2 الی 3 سال و 8 نمونه مدفوع از گوسفندان و بزهای بین 3 الی 4 سال و 4 نمونه در جمعیت گوسفندان و بزهای بالای 4 سال از لحاظ دفع اووسیت مشاهده گردید). از لحاظ آماری رابطه معنی­, داری بین میزان آلودگی و سن دام­, ها مشاهده شد (05/0 > p). بیشترین میزان آلودگی در فصل بهار مشاهده گردید که از لحاظ آماری رابطه معنی­, داری بین میزان آلودگی و فصول نمونه­, گیری مشاهده گردید (05/0 > p). از لحاظ جنسیت، بیشترین میزان آلودگی در جنس ماده در جمعیت گوسفندان و بزهای شهرستان مهاباد مشاهده گردید که از لحاظ آماری رابطه معنی­, دار وجود داشت (05/0 > p). بین جمعیت گوسفندان و جمعیت بزهای شهرستان مهاباد اختلاف آماری معنی­, دار مشاهده نگردید (05/0 > p).

بیماری آلزایمر از مهمترین بیماری­, های تحلیل برنده عصبی است که به دنبال تولید رادیکال­, های آزاد و فاکتور های التهابی بروز می­, کند. ژرانیول که یک مونوترپن طبیعی است دارای اثرات آنتی­, اکسیدانی و ضدالتهابی می­, باشد. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات ژرانیول و ورزش بر حافظه و یادگیری، میزان فعالیت SOD و سطح MDA، میزان نوروژنز و نیز تعداد پلاک­, های آمیلوئیدی در موش­, های آلزایمری شده نژاد ویستار می­, باشد. برای ایجاد مدل آلزایمری، از تزریق دو طرفه Aβ,1-42درون هیپوکامپ رت­, های نر استفاده شد. گروه­, بندی شامل: کنترل منفی، کنترل مثبت، ورزش، آلزایمری، آلزایمری + ورزش، آلزایمری + ژرانیول، آلزایمری + ژرانیول + ورزش می­, باشد. نتایج نشان داد که میزان فعالیت SOD و سطح سرمی MDA در گروه­, های ورزش، درمانی و دریافت کننده ژرانیول توام با ورزش در مقایسه با سایر گروه­, ها به ترتیب افزایش و کاهش معناداری پیدا کردند (001/0>P). نتایج تست رفتاری شاتل باکس نیز نشان داد در مدت زمان ورود به محفظه تاریک، بین گروه­, های درمانی و دریافت کننده ژرانیول توام با ورزش در مقایسه با گروه­, های آلزایمری و آلزایمری توام با ورزش در سطح (001/0>P) افزایش معناداری وجود داشت. همچنین میزان نوروژنز درگروه­, های درمانی و ژرانیول توام با ورزش در مقایسه با گروه­, های آلزایمری و آلزایمری توام با ورزش در سطح (001/0>P) افزایش معناداری یافته بود. در تعداد پلاک­, های آمیلوئیدی درگروه­, های درمانی و ژرانیول توام با ورزش در مقایسه با سایر گروه­, ها نیز در سطح (001/0>P) کاهش معناداری مشاهده گردید. با توجه به نتایج به دست آمده در این تحقیق به نظر می­, رسد استفاده توام ژرانیول و ورزش می­, توانند اختلالات ایجاد شده در حافظه، میزان فعالیت SOD، سطح MDA، میزان نوروژنز و نیز پلاک­, های آمیلوئیدی ایجاد شده در بیماری آلزایمر را به طور چشمگیری بهبود بخشد.

دیابت شیرین یک بیماری متابولیک مزمن است که با افزایش قند خون و نیز برخی ناهنجاری ها در بافت پانکراس و کبد همراه است. مطالعات نشان داده است برخی از مواد شیمیایی مانند آلوکسان و استرپتوزوتوسین از طریق آسیب به بافت پانکراس آزادسازی انسولین را مختل کرده و علائمی مانند دیابت از جمله افزایش قند و چربی خون، التهاب، استرس اکسیداتیو را در حیوانات ایجاد می کنند. لذا به نظر می­, رسد ترکیبات طبیعی که به طور سنتی به عنوان آنتی اکسیدان یا ضد چاقی استفاده می شدند، بتوانند خاصیت ضد دیابت نیز داشته باشند. در این مطالعه ویژگی ضد دیابتی ترکیبات طبیعی ساپونین و بتا-کاروتن بر روی موش های دیابتی (ناشی از مصرف آلوکسان) که دارای علایم بیوشیمیایی، التهابی و بافتی می باشند بررسی شد. اندازه­, گیری فاکتورهای خونی و التهابی نشان داد تزریق آلوکسان باعث افزایش قند و چربی خون می­, شود که با علائم التهابی و استرس اکسایشی همراه است. به طور کلی تیمار با ترکیبات گیاهی التهاب ناشی از استرس اکسیداتیو در موش های دریافت کننده آلوکسان را بهبود بخشید و همچنین با بهبود جزایر لانگرهانس باعث کاهش ناهنجاری در بافت پانکراس شد و به این ترتیب باعث ترشح منظم و طبیعی انسولین گردید. ترشح انسولین باعث تحریک جذب گلوکز و لیپیدها شده و همچنین باعث بهبود پروفایل لیپوپروتئین­, ها در موش های دیابتی می شود. با در نظر گرفتن نتایج حاصل و شباهت بین دیابت ناشی از آلوکسان در موش های صحرایی و بیماران دیابتی، از ساپونین و بتا-کاروتن یا ترکیبات شیمیایی مشابه می توان در کاهش خطر ابتلا به دیابت و همچنین درمان بیمارانی که از دیابت یا سایر اختلالات متابولیکی رنج می برند استفاده کرد.

ماهی گورامی از ماهیان مهم زینتی آب شیرین است که به علت تنوع رنگی و سازگاری بالا در محیط آکواریوم و زیبایی خاص آن قابل توجه ماهی­, دوستان می­, باشد. ماهی گورامی از راسته­, ی سوف­, ماهی­, شکلان و زیرراسته­, ی ماهیان لابیرنت­, دار می­, باشد. این ماهی از ماهیان گیاهخوار است ولی در شرایط مصنوعی آکواریوم از غذاهای زنده از جمله آرتمیا نیز تغذیه می­, کند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر استفاده از داروی استرادیول برشاخص­, های تولیدمثلی ماهی گورامی طلایی صورت گرفت. هدف از انجام این آزمایش بلوغ زودرس و تولیدماهی بیشتر در بازه زمانی کوتاه­, تر و با هزینه کمتر در کارگاه­, های تکثیر و پرورش ماهیان زینتی بود. در این بررسی تعداد 150 عدد ماهی گورامی طلایی در 5 گروه­,10 تایی (شامل یک گروه شاهد و چهار گروه تیمار، هر یک با سه تکرار) مطالعه شدند که به مدت 2 ماه با جیره غذایی حاوی غلظت­, های مختلف استرادیول (5/0، 1، 5/1، 2 میلی­, گرم بر کیلوگرم جیره خشک) تغذیه شدند. بیومتری نمونه­, ها شامل طول استاندارد و وزن کل، هر دو هفته یک­, بار انجام شده و شاخص­, های تولیدمثلی ماهیان در پایان دوره محاسبه شد. نتایج نشان داد که هرچه دوز استرادیول افزایش یافته شاخص­, های تولید مثلی نیز افزایش یافته است. از آنجایی که یکی از اهداف متخصصین افزایش میزان باروری ماهیان است، با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق مصرف استرادیول برای بهبود وضعیت رشد ماهیان توصیه می شود.

افزایش استرس اکسیداتیو موجب آسیب نورونی و بروز دردهای مزمن در بیماران مبتلا به آلزایمر می­, شوند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر هشت هفته تمرینات استقامتی در شیب مثبت (PST) و منفی (NST) همراه با ژل رویال (RJ) بر غلظت هیپوکامپی پروتئین­, کربونیل (PC) و آستانه تحمل درد (PT) موش­, های صحرایی آلزایمری شده با تری­, متیل­, تین (TMT) انجام شد. در این مطالعه تجربی 49 سر موش­,صحرایی آلزایمری شده با تزریق درون صفاقی 8 میلی­, گرم بر کیلوگرم نوروتوکسین TMT به طور تصادفی به گروه­, های هفت­, تایی شامل: 1-AD، 2-شم (نرمال­, سالین) (Sh)، 3-PST، 4-NST، 5-PST+RJ، 6-NST+RJ و 7-RJ تقسیم شدند. جهت بررسی اثر بیماری آلزایمر بر متغیرهای تحقیق 7 سر موش صحرایی در گروه کنترل سالم (C) قرار گرفتند. PST (با سرعت 16 متر بر دقیقه در شیب مثبت، (15%+) و NST (با سرعت 16 متر بر دقیقه در شیب منفی (15%-) به مدت هشت هفته، پنج جلسه در هفته، هر جلسه 60 دقیقه انجام شد. مصرف RJ (حل شده در نرمال­, سالین) به مدت هشت هفته mg/kg/day100 بصورت صفاقی انجام شد. برای بررسی تفاوت بین گروهی از آزمون آنالیز واریانس یک راهه همراه با آزمون تعقیبی توکی در نرم افزار SPSS 22 انجام شد (05/0≥, p ). NST موجب کاهش سطوح هیپوکامپی PC (001/0=p ) و PT گردید، همچنین PST موجب کاهش PT (001/0= p) گردید. NST+RJ موجب کاهش سطوح هیپوکامپی PC (001/0=p ) و PT (001/0=p ) در موش­, های صحرایی مبتلا به بیماری آلزایمر گردید. همچنین PT در گروه PST+RJ به طور معنی­, داری کاهش یافت(001/0= p). سطوح هیپوکامپی PC در گروه NST+RJ پایین­, تر از گروه PST+RJ بود (001/0=p ). به نظر می­, رسد NST به تنهایی و همراه با RJ دارای اثرات کاهنده استرس اکسیداتیو و ضد دردی می­, باشند، هر چند تعامل PST و RJ اثرات ضد دردی داشت، ولی مطالعات بیشتری در زمینه اثرات کاهنده­, ی استرس اکسیداتیو متعاقب PST و مصرف RJ احساس می­, شود.