طلوع بهداشت
سال:1401 | دوره:21 | شماره:2 (مسلسل 92) |تعداد مقالات:8

مقدمه: آتش نشانان ازجمله افرادی می باشند که با انواع موقعیت های زجرآور و استرس زا در کار مواجه اند. ازاین رو با توجه به شرایط استرس زا سلامت روان آتش نشانان همواره باید موردتوجه قرار گیرد. در نهایت پژوهش حاضر باهدف اثربخشی روان درمانی مثبت گرا بر کیفیت زندگی، شادکامی، سطح معنایی آتش نشانان شهر اصفهان در بهار سال 1399 انجام شد. روش بررسی: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه-کنترل و دوره پیگیری یک ماهه است و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه آتش نشانان شهر اصفهان بود از میان آن ها 30 نفر دو گروه 15 نفر (آزمایش و کنترل) به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی-فرم کوتاه (QlWHO) شادکامی آکسفورد (OxH) تعیین سطح معنایی(Dsl) استفاده شد. جلسات درمان مثبت گرا طی 8 جلسه 90 دقیقه ای در مورد گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده های حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین میانگین نمرات مرحله پیش آزمون با پس آزمون و پیگیری در متغیر سطح معنایی و کیفیت زندگی شادکامی تفاوت معنادار وجود دارد. این بدان معناست که روان درمانی مثبت نگر توانسته به شکل معناداری نمرات پس آزمون و پیگیری سطح معنایی و کیفیت زندگی شادکامی را نسبت به مرحله پیش آزمون دچار تغییر نماید(01/0

مقدمه: مدیریت هزینه پرونده های بستری می تواند به طور مستقیم و غیرمستقیم، مدیریت و کنترل هزینه های بیمارستان را تحت تاثیر قرار دهد. لذا مطالعه حاضر با هدف طراحی و اعتبارسنجی الگوی مدیریت هزینه پرونده های بستری در نظام گلوبال انجام شد. روش بررسی: روش پژوهش از نوع آمیخته (کیفی-کمی) بود که در سال 1400 انجام شد. جامعه آماری در بخش کیفی؛ مدیران ارشد و میانی و در بخش کمی، مدیران ارشد، میانی و کارکنان بیمارستان نیک نفس رفسنجان بود. در بخش کیفی با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند به همراه گلوله برفی با 33 نفر از خبرگان، مصاحبه عمیق انجام گرفته و در بخش کمی برای سنجش مدل، پرسشنامه محقق ساخته ای با روش نمونه گیری تصادفی در بین 210 تن از نمونه ها توزیع گردید. داده های بخش کیفی توسط نرم افزار Atlas. ti و داده های بخش کمی با روش تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی با نرم افزارهای SPSS نسخه 21 و Smart PLS نسخه 3 تحلیل گردید. یافته ها: نتایج بخش کیفی حاکی از آن بود که مدل مدیریت هزینه شامل 15 مقوله فرعی و 6 مقوله اصلی است. در این پژوهش مقوله های اصلی عبارت بودند از: "اطلاعات و آگاهی"، "حساسیت"، "ریسک پذیری و انگیزه"، "کنترل و نظارت"، "تجربه و مهارت"، و "عوامل خارج از اختیار بیمارستان". شاخص های برازش SRMR (069/0)، R2 (<67/0)، GOF (<36/0) نشان داد که برازش مدل های اندازه گیری، ساختاری و کلی مناسب و مورد تایید بود. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که الگوی طراحی شده مدیریت هزینه پرونده های بستری در نظام گلوبال برازش مناسبی داشته و می تواند در مراکز درمانی مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: یکی از مسایل و چالش های خانواده ها در همه گیری کووید-19 آموزش فرزندان بود. عوامل متعددی آموزش و کیفیت آن را تحت تاثیر قرار داده است. هدف تحقیق حاضر کشف و واکاوی تنش و نگرانی خانواده ها در موضوع مذکور است. روش بررسی: این مطالعه ی کیفی در سال 1400 در شهر طبس انجام شد. برای جمع آوری داده ها از روش مصاحبه ی نیمه ساختاریافته با 17 نفر از والدین که دانش آموز مدرسه ای داشتند، استفاده شد و داده ها به روش تحلیل مضمونی تحلیل گردید. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که والدین نگرانی ها و تنش چندگانه ای را در رابطه با آموزش فرزندان خود در همه گیری تجربه کرده اند. موضوع کیفیت آموزش از یک سو و چالش های فرهنگی اجتماعی مرتبط با فضای مجازی از سوی دیگر، مهمترین دغدغه والدین بود. چهار مضمون برساخت شده این مطالعه عبارت بود از چالش های اجتماعی شدن، مسیله آموزش، هراس رسانه ای و مشکلات اقتصادی و محیطی. نتیجه گیری: توجه بیشتر سیاستگذاران به مسایل و مشکلات خانواده ها در موضوع آموزش مجازی، پیشنهاد می شود. در همین زمینه، توجه به گروه ها و خانواده های آسیب پذیر در اولویت باشد تا موضوع محرومیت از تحصیل، فرزندان این خانواده ها را تهدید نکند. از سوی دیگر، مسایل فرهنگی و اجتماعی مرتبط با رسانه و ضعف سواد رسانه ای والدین به عنوان یک چالش عمده در این زمینه مطرح است. ضرورت دارد متولیان فرهنگی و اجتماعی و نیز محققان و نظریه پردازان اجتماعی، روان شناسی و مددکاری اجتماعی در این زمینه، به ارایه ی مباحث نظری و راهکار بپردازند.

مقدمه: پژوهش حا ضر با هدف بررسی اثر روایات رستگاری بخش، بر مولد بودن و در نتیجه بر بهزیستی روانشناختی در بزرگسالان ایرانی انجام شد. علاوه بر این رابطه بین خود رستگاری بخش و مولد بودن با بهزیستی روانشناختی نیز بصورت جداگانه بررسی گردید. روش بررسی: جامعه پژوهش را کلیه بزرگسالان 22 سال تا 65 سال که دارای تحصیلات کارشناسی و بالاتر بودند واز طریق فراخوان در فضای مجازی دعوت شده بود، تشکیل دادند که از بین آنها 66 بزرگسال ایرانی در دامنه سنی 22-65 سال به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه داستان زندگی مک آدامز، مقیاس مولد بودن لویالاو مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف بود. روش تحلیل از نوع کیفی-کمی است که تحلیل کیفی بصورت تماتیک و تحلیل کمی از نوع همبستگی پیرسون می باشد. یافته ها: یافته ها نشان داد در جمعیت بزرگسال ایرانی، بین نمرات خود رستگاری بخش و مولد بودن، خود رستگاری بخش و بهزیستی روانشناختی و مولد بودن و بهزیستی روانشناختی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد (01/0>P). نتیجه گیری: اگر چه بین خود رستگای بخش و مولد بودن، خود رستگاری بخش و بهزیستی روانشناختی و مولد بودن و بهزیستی روانشناختی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد ولی جمعیت بزرگسال ایرانی داستان های خودرا غالبا در تم رستگاری بخش تعریف نمی کنند، همچنین آنها در آزمون مولد بودن نیز نمرات پایینی را کسب می کنند و در نتیجه بهزیستی روانشناختی پایینی را هم تجربه می کنند، که از ریشه های فرهنگی و تاریخی نشات میگیرد.

مقدمه: مها رت های ارتباطی به رفتاری اطلاق می شود که شخص از طریق آن با دیگران به نحوی ارتباط برقرار کند که به بروز پاسخ های مثبت و پرهیز از پاسخ های منفی منتهی شود. هدف از این مطالعه پیش بینی عوامل تعیین کننده مهارت های ارتباطی بین فردی در مراقبین سلامت شهر اهواز بر اساس نظریه عمل منطقی توسعه یافته بود. روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی که در سال 1400 انجام شد با استفاده از نمونه گیری تصادفی 160 نفر از مراقبین سلامت شهر اهواز انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود. داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 24، AMOSS نسخه 22، آزمون های همبستگی، تحلیل رگرسیون، تی مستقل و تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین سن در این مطالعه 55/6 ±,67/35 و سابقه کار 79/6 ±,31/10 سال بودند ضریب همبستگی پیرسون مشخص نمود که همبستگی مستقیم و معنی داری بین سازه های نگرش (527/0=r)، هنجار انتزاعی (243/0=r) و خودکارآمدی (630/0= r) با هم و با قصد رفتاری وجود داشته و ازبین سازه های تیوری عمل منطقی توسعه یافته به ترتیب خودکار بیشترین و هنجار (243/0= r) کمترین همبستگی را با قصد رفتاری مراقبین سلامت داشته است هم چنین یافته های نشان دادند که نظریه عمل منطقی توسعه یافته 22/0 واریانس نگرش، 02/0 واریانس هنجار ذهنی و 49/0 واریانس خودکارآمدی را پیش بینی می کند. و سازه خودکارآمدی قوی ترین و هنجارهای ذهنی ضعیف ترین پیش بینی کننده رفتار مهارتهای ارتباطی بودند. شاخص های برازش مدل نیز نشانگر مناسب بودن مدل بودند. نتیجه گیری: به نظر می رسد که در برنامه ریزی برای اجرای مداخلات ارتقاء دهنده رفتار مهارت های ارتباطی بین فردی در مراقبین سلامت باید بر استراتژی های مرتبط با افزایش نگرش، خودکارآمدی قصد رفتاری بیشتر تاکید کرد.

مقدمه: مراقبت های پرستاری به عنوان یک جزء اساسی از خدمات بهداشتی درمانی از اهمیت بسیاری برخوردار است و اخلاق در پرستاری عامل بسیار مهمی در مراقبت محسوب می شود. بنابراین مطالعه حاضربا هدف اولویت بندی و بررسی میزان رعایت ارزش های اخلاقی پرستاران از دیدگاه بیماران بستری در بیمارستان های منتخب شهر یزد در سال 1400 انجام شد. روش بررسی: این مطالعه یک پژوهش توصیفی-مقطعی بود که در دو بیمارستان منتخب شهر یزد در سال 1400 انجام شد. داده ها با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته گرداوری گردید. از نرم افزارspss20 به منظور تجزیه تحلیل داده ها استفاده شد. برای اولویت بندی ارزش ها پرسشنامه ای 12 سوالی با رویکرد تعیین نمره میانگین، طراحی شد. هر یک از موضوعات در مقیاس لیکرت از یک تا پنج نمره گذاری شد. توزیع نمرات رعایت اخلاق حرفه ای پرستاران به صورت ضعیف (کمتر از 15)، متوسط (15-20) و خوب (بالاتر از 20) تقسیم بندی شد. یافته ها: اولویت بندی ارزش های اخلاقی پرستاری از دیدگاه بیماران بترتیب "نوع دوستی و همدلی"، "شفقت و مهربانی" و " پاسخ گویی و مسیولیت پذیری و وجدان " بیشترین میانگین را به خود اختصاص دادند. میزان رعایت "نوع دوستی و همدلی"(19/1 ±, 140)، "شفقت و مهربانی"(01/2±,135) و " پاسخ گویی و مسیولیت پذیری و وجدان " (33/1±, 130) تعیین گردید. نتیجه گیری: در صورتیکه ارزش های اخلاقی نوع دوستی و همدلی، شفقت و مهربانی و پاسخ گویی و مسیولیت پذیری در برنامه اموزش مداوم پرستاری در نظر گرفته شود می تواند در کمک به ارتقا کیفیت عملکرد بیمارستان و همچنین رضایت بیماران موثر باشد.

مقدمه: در پی بحران همه گیری و شیوع کرونا ویروس 2019 (کووید-19) در ایران و سایر استان ها، آمارهای مبتلایان نشان داد که یزد در زمره چند استان اول کشور از نظر شیوع و ابتلای به این بیماری مهلک بوده است. لذا هدف از این مطالعه بررسی عوامل خطر مرتبط با وضعیت حیات بیماران مبتلا به کروناویروس می باشد. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی-تحلیلی اطلاعات دموگرافیک، بالینی و بیوشیمیایی 932 نفر از بیمارانی که طی اسفند 1398 تا اردیبهشت 1399 به کروناویروس مبتلا و در بیمارستان شهید صدوقی یزد بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات از طریق پرونده بیماران و یا تماس تلفنی ثبت گردید. تجزیه و تحلیل داده ها توسط آزمونهای تی-مستقل، من-ویتنی و کای اسکور و رگرسیون لجستیک و با استفاده از نرم افزار SPSS-22 انجام شد. یافته ها: 9/57 درصد مرد و میانگین سنی بیماران برابر (15/19±, ) 33/53 سال بود. 6/9 درصد از بیماران فوت کردند. عوامل خطر مرتبط با مرگ و میر شامل افزایش سن، داشتن تنگی نفس، سابقه ابتلا به سرطان، بستری در بخش مراقبت های ویژه، افزایش گلبول سفید خون و کمبود سدیم بودند که توسط مدل رگرسیون لجستیک چند متغیره تعیین شدند. نتیجه گیری: ضروریست پزشکان جهت کاهش مرگ و میر بیماران مبتلا به کووید-19 بیماران با سنین بالا، مبتلا به بیماری های زمینه ای از جمله سرطان و داشتن تنگی نفس را در اولویت درمان جهت بهبود وضعیت بالینی آنها قرار دهند.

مقدمه: جویدن ناخن یک عادت نامناسب است و علت دقیق آن قابل بحث است، محققان معتقدند که معمولا ناخن جویدن با اختلالات روان پزشکی از جمله اضطراب همراه است. اضطراب حالت/صفت را می توان شرایط هیجانی ناپایدار دانست که بازتاب تفسیر فرد از یک موقعیت تنش زا در یک دوره زمانی خاص بوده و بسته به درجه ای که اوضاع، تهدیدآمیز درک شده باشد، شدت آن متغیر است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی فنون وارونه سازی عادت بر کاهش اختلال ناخن جویدن و اضطراب حالت/صفت دانش آموزان انجام گرفت. روش بررسی: روش پژوهش، شبه آزمایشی بدون گروه گواه با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بوده است. شش دانش آموز پسر مقطع متوسطه اول در طیف سنی 15-13 سال که با مراجعه به مشاوره مدرسه خواستار دریافت کمک شده بودند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و برنامه فنون وارونه سازی عادت را به صورت انفرادی در طی 6 جلسه و به مدت 1 ماه دریافت کردند. برای سنجش متغیرها از مصاحبه بالینی، ثبت فراوانی ناخن جویدن در روز و آزمون اضطراب حالت/ صفت استفاده شد. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که فنون وارونه سازی عادت باعث کاهش ناخن جویدن و اضطراب حالت/صفت دانش آموزان می شود. پیگیری یک ماه بعد از اتمام درمان حاکی از ماندگاری این نتایج بود. نتیجه گیری: روش فنون وارونه سازی عادت در درمان ناخن جویدن، کاهش اضطراب و بهبود کیفیت زندگی فرد و آسیب های ناشی از آن موثر است. با توجه به محدودیت ناشی از تعداد کم شرکت کنندگان این مطالعه، پیشنهاد می شود ضمن تکرار مطالعه در نمونه ای بزرگتر، اثربخشی آن در درمان سایر اختلالات عادتی نیز بررسی گردد.