پژوهش پرستاری ایران
سال:1400 | دوره:16 | شماره:6 |تعداد مقالات:9

مقدمه اخیرا جذب اعضای هیات علمی پرستاری بصورت مستقر در بالین با هدف کاهش فاصله نظریه-بالین و ارتقای کیفیت آموزش بالینی در برخی دانشکده های پرستاری و مامایی ایران در حال اجرا می باشد. با این حال ابعاد این رویکرد در دانشکده های مجری مورد بررسی قرار نگرفته است. مطالعه حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر اجرای آیین نامه هیات علمی پرستاری مستقر در بالین انجام شده است. روش کار مطالعه با روش کیفی توصیفی انجام شده است. با روش نمونه گیری هدفمند 24 مشارکت کننده از اعضای هیات علمی پرستاری مستقر در بالین تازه استخدام شده و دانشجویان دکتری پرستاری در سطح کشور در مطالعه شرکت داشتند. داده ها با روش های مصاحبه انفرادی، بحث گروهی متمرکز و دریافت پاسخ های تشریحی الکترونیک جمع آوری و با روش تحلیل محتوای قراردادی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها عوامل اجرای هیات علمی مستقر در بالین در 2 طبقه "موانع اجرای هیات علمی پرستاری مستقر در بالین" و "تسهیل کننده های اجرای هیات علمی پرستاری مستقر در بالین" و 4 زیرطبقه شامل؛ چالش های روانشناختی، مشکلات ساختاری، شفاف سازی سازمانی و برقراری عدالت سازمانی توصیف شد. نتیجه گیری چالش های روانشناختی ومشکلات ساختاری، از موانع اجرایی هیات علمی پرستاری مستقر در بالین هستند. با شفاف سازی سازمانی و برقراری عدالت سازمانی می توان فرایند اجرای هیات علمی پرستاری مستقر در بالین را تسهیل نمود.

مقدمه ایران یکی از کشورهایی است که تحت تاثیر بحران سلامت ناشی از همه گیری بیماری نوظهور کووید 19 قرار گرفته است. بیماری کووید 19 افزون بر اثرات جسمانی، دارای اثرات روانی نیز می باشد که می تواند روی ابعاد شغلی افراد تاثیر بگذارد، لذا این مطالعه با هدف تعیین نقش رضایت شغلی بر رفتار شهروندی سازمانی در کارکنان دانشکده علوم پزشکی اسفراین در زمان همه گیری کرونا انجام گرفت. روش کار پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که به صورت مقطعی در نیمه دوم سال 1399 بر روی 147 نفر از کارکنان دانشکده علوم پزشکی اسفراین که به صورت خوشه ای-تصادفی انتخاب شدند انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا و پرسشنامه رفتار شهروندی مارکوزی بود. اطلاعات گردآوری شده با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های همبستگی پیرسون در نرم افزار 26 SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها یافته های مطالعه نشان داد بین رضایت شغلی و رفتار شهروندی سازمانی کارکنان (0. 636 -=r) و 000, 0=P رابطه ای معکوس معنادار وجود دارد. بر اساس نمره بندی های انجام شده میانگین نمره رضایت شغلی 23/76 بود که متوسط ارزیابی شد و میانگین نمره رفتار شهروندی سازمانی 21/55 می باشد که متوسط ارزیابی شد. نتیجه گیری با توجه به ارتباط میان رضایت شغلی و رفتار شهروندی سازمانی، توسعه منابع انسانی سازمان می تواند از طریق ارزیابی عملکرد، توسعه مدیریت، تنظیم سیستم های پرداخت منصفانه برای افزایش رضایت شغلی و در نهایت رفتار شهروندی سازمانی کارکنان گام بردارد

مقدمه مراقبت های بهداشتی به دلیل تغییر ساختار بیماری و افزایش سریع سن جمعیت، همچنین اولویت بیماران برای دریافت مراقبت در منزل، تغییر کرده است. پرستاران مراقبت در منزل نیاز به بررسی نیازها و محدودیت های بیمار و خانواده برای رویکردی جامع با هدف توانمندسازی بیمار و خانواده جهت دستیابی به بالاترین سطح سلامت جسمی، روانی و عملکردی دارند. بنابراین پرستاران بایددارای مهارت های بررسی در مراقبت در منزل داشته باشند. هدف مطالعه حاضر بررسی تجربه پرستاران از صلاحیت بررسی در مراقبت در منزل می باشد. روش مطالعه حاضر از نوع تحلیل محتوای کیفی می باشد که در مراکز مراقبت در منزل شهر تهران، ایران در سال 1399 انجام شده است. داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار فردی و عمیق با 15 پرستار مراقبت در منزل جمع آوری شد و نمونه گیری تا اشباع داده ها ادامه داشته است سپس تجزیه و تحلیل به روش تحلیل محتوی قراردادی مطابق با رویکرد ژانک انجام شده است. یافته ها تجزیه و تحلیل داده ها منجر به استخراج 76 کداولیه 12 زیر طبقه و 3 طبقه و یک مضمون بررسی در مراقبت در منزل شد که طبقات شامل: بررسی همه جانبه بیمار، بررسی خانواده و بررسی محیط مراقبتی بیمار می باشد. پرستار مراقبت در منزل جهت صلاحیت بررسی همه جانبه بیمار ضروری است که دارای مهارتهای بررسی بیمار از نظر فیزیکی، خودمراقبتی، روحی و روانی، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، فرهنگ و اخلاق و رفتار و همچنین جهت صلاحیت بررسی خانواده دارای مهارتهای بررسی خانواده از نظر میزان سازگاری و پذیرش بیمار، همکاری در امر مراقبت و میزان آگاهی و آموزش پذیری و برای صلاحیت بررسی محیط مراقبتی بیمار دارای مهارتهای بررسی ساختاری و فیزیکی محیط منزل، بررسی تجهیزات مورد نیاز مراقبت از بیمار و بررسی میزان دسترسی بیمار به مراکز درمانی و حمایتی باشد. نتیجه گیری یافته های مطالعه یکی از صلاحیت های پرستاران مراقبت درمنزل (صلاحیت بررسی در مراقبت در منزل)، را ارایه می دهد که به عملکرد پرستاران مراقبت در منزل کمک می کند تا بتوانند فعالیت حرفه ای خود را ارزیابی کرده و بر جنبه هایی که باید اصلاح و ارتقاء داده شود تمرکز کنند. همچنین، می تواند زمینه ای برای توسعه برنامه آموزشی باشد.

مقدمه دیابت به عنوان یک بیماری مزمن می توان آثار نامطلوبی بر روابط زناشویی افراد مبتلا داشته باشد، بنابراین بررسی نقش عوامل محافظت کننده در رضایت زناشویی این افراد از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی گری رضایت جنسی در رابطه بین خودمراقبتی و سواد سلامت مردان مبتلا به دیابت با رضایت زناشویی زنان بود. روش کار پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه زوجین دارای شوهر مبتلا به دیابت نوع 1 و 2 می باشد که در شهر اهواز ساکن و در انجمن دیابت استان خوزستان تا سال 1399 ثبت نام کرده بودند، که جمعیت کل آن ها 2000 نفر می باشد. به منظور انجام پژوهش با در نظرر گرفتن معیارهای ورود 330 نفر از بیماران و همسران آن ها به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه ها را تکمیل کردند. جهت جمع آوری داده ها از خلاصه فعالیت های خودمراقبتی دیابت، سواد سلامت برای بزرگسالان ایرانی، پرسشنامه رضایت جنسی و مقیاس زوجی انریچ استفاده شد. یافته ها نتایج آزمون مدل ساحتاری نشان می دهد که شاخص های برازش در وضعیت مطلوبی قرار دارند. همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد که خودمراقبتی مردان مبتلا به دیابت با میانجی گری رضایت جنسی بر رضایت زناشویی زنان اثر مثبت و معنادار دارد؛ همچنین سواد سلامت مردان با نقش میانجی رضایت جنسی بر رضایت زناشویی زنان تاثیر مثبت دارد (01/0

مقدمه بهداشت روان کارکنان به ویژه پرستاران و محیط کاری نقش تعیین کننده ای در کیفیت و ایمنی مراقبت از بیمار دارد. شیوع پاندمی کرونا منجر به درجه بالایی از عدم اطمینان شده است و نظام های سلامت را مملو از انواع چالش ها کرده است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اشتیاق شغلی، سلامت روان، انعطاف پذیری روانشناختی و سرمایه روانشناختی پرستاران بخش کرونا با سایر بخش های بیمارستانی انجام گرفت. روش کار روش پژوهش توصیفی از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر را تمامی پرستاران بخش کرونا و سایر بخش های شهر اهواز در سال 1399 تشکیل می دادند که از میان آنها با روش نمونه گیری دردسترس 100 پرستار (50 پرستار بخش کرونا و 50 پرستار بخش های عادی) به عنوان نمونه انتخاب شده و به پرسشنامه های اشتیاق شغلی اسکاوفلی و همکارن (2002)، سلامت روان گلدبرگ و هیلر (1979)، انعطاف پذیری روانشناختی دنیس و وندوال (2010) و سرمایه روانشناختی لواتز (2007)، پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چندمتغیری استفاده شد. یافته ها یافته ها نشان داد که بین میزان اشتیاق شغلی، سلامت روان، انعطاف پذیری روانشناختی و سرمایه روانشناختی بین دو گروه از پرستاران تفاوت معناداری وجود دارد (01/0>P). بدین صورت که میزان اشتیاق شغلی، انعطاف پذیری روانشناختی و سرمایه روانشناختی پرستاران بخش های عادی بیشتر، و سلامت روان که شامل اضطراب و افسردگی در پرستاران بخش کرونا بیشتر بود. نتیجه گیری بنابراین، می توان نتیجه گرفت که پرستاران بخش کرونا امنیت شغلی کمتری را در خود احساس می کنند همین امر منجر به بروز اضطراب و استرس در آنان می شود که نیازمند توجه و بررسی بیشتر توسط مسیولان مربوطه می باشد.

مقدمه هوش معنوی از جمله عواملی است که می تواند روی سلامت روانشناختی و کنترل خشم تاثیر گذار باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط هوش معنوی و میزان خشم در پرستاران شاغل در بخش های اورژانس بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سال 1400 انجام شد. روش کار این مطالعه توصیفی همبستگی در بخش های اورژانس بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سال 1400 انجام شد. 250 پرستار بر اساس معیار های ورود به روش سرشماری انتخاب شدند. جهت اندازه گیری هوش معنوی از پرسشنامه کینگ و برای اندازه گیری خشم از پرسشنامه Aggressive questionnaireاستفاده گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در سطح معنی 001/0p< مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها براساس یافته های این مطالعه، میانگین نمرات هوش معنوی و خشم شرکت کنندگان در مطالعه به ترتیب، برابر 45/14 ±,42/48 و 52/13 ±,17/38 بود. آزمون همبستگی پیرسون نیز نشان داد که بین هوش معنوی و خشم شرکت کننندگان در این مطالعه، رابطه منفی و معناداری وجود دارد (001/0

مقدمه افزایش شمار سالمندان موجب توجه به موضوعات جدیدی مثل حمایت اجتماعی در ارتباط با آنها شده است. از آنجا که ناتوانایی های دوره سالمندی با افزایش سن شایعتر می شود و وابستگی گاه اجتناب ناپذیر می گردد. در این شرایط نقش حمایت اجتماعی در حفظ و بهبود سلامت سالمندن پررنگ می گردد. روش کار مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی مقطعی می باشد. روش نمونه گیری مبتنی بر روش چندمرحله ای بود. در مرحله اول مراکز خدمات جامع سلامت شهری به عنوان خوشه های نمونه گیری درنظر گرفته شد. سپس 3 مرکز (خوشه) که بیشترین جمعیت تحت پوشش را داشتند انتخاب شدند. در مرحله دوم در هر مرکز به شیوه نمونه گیری آسان، سالمندان انتخاب و با در نظر گرفتن معیارهای ورود، وارد مطالعه شدند. گردآوری اطلاعات بوسیله پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) وپرسشنامه حمایت اجتماعی مقیاس خانواده انجام شد. آنالیز داده ها با نرم افزار SPSSنسخه 21 انجام شد. یافته ها میانگین نمره سلامت عمومی سالمندان 05/13±,28/30 بود. نتایج تحلیل آزمون ها ارتباط بین حمایت اجتماعی و سلامت عمومی و همچنین زیر مقیاس های افسردگی، علایم جسمانی و علایم اضطراب و اختلال خواب را نشان داد که حاکی از وجود همبستگی بین حمایت اجتماعی با سلامت عمومی سالمند می باشد. نتیجه گیری نظر به وجود رابطه معنادار بین حمایت اجتماعی و سلامت عمومی سالمندان، ضروری است که در سیاست گذاری ها و برنامه ریزی های سازمان های متولی، به این امر توجه ویژه ای شود و تدابیر لازم برای بهبود و ارتقای حمایت اجتماعی از سالمندان اندیشیده شود.

مقدمه تجربه مدام استرس و اضطراب دوران بارداری و عدم کنترل آن، تهدیدی بر سلامت جسمانی و روانی مادر و نوزاد محسوب می شود. استفاده از روش های کاهش اضطراب مادران باردار، نقش موثری در کاهش مشکلات روانی مادر و فرزند او دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه تاثیر دو روش آموزش چهره به چهره و نمایش فیلم بر کاهش اضطراب مادران در لیبر، صورت گرفت. روش روش پژوهش تجربی و طرح پژوهش از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. از بین کلیه مادران باردار با حاملگی 34-32 هفته که در نیمه اول سال 1397 به مراکز بهداشت و درمان شهر زابل مراجعه کرده بودند و معیارهای ورود به مطالعه را داشتند. تعداد60 زن نخست زا به صورت تصادفی به 3 گروه 20 نفره با عنوان گروه فیلم در 2 جلسه نمایش فیلم و گروه آموزش چهره به چهره 4 جلسه آموزش و گروه کنترل مراقبت های روتین، تقسیم شدند. ابزار گردآوری شامل پرسشنامه اضطراب هامیلتون 14 آیتمی و پرسشنامه اطلاعات فردی بود. پس از اجرای پیش آزمون، مداخله آموزشی و نمایش فیلم بر روی دو گروه مداخله اجرا گردید. پس از اتمام برنامه آموزش چهره به چهره و نمایش فیلم در دو گروه مداخله، آزمون به عمل آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار (24) SPSS و آزمون های آنالیز واریانس یکطرفه، آنالیز کوواریانس و t زوجی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها تحلیل داده ها نشان داد که میانگین نمره اضطراب در هر سه گروه مورد بررسی در ابتدای مطالعه تفاوت آماری معنی داری نداشت (918/0 =P)؛ اما پس از مداخله، میانگین نمره اضطراب درگروه دریافت کننده آموزش چهره به چهره و نمایش فیلم بطور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (001/0

مقدمه سلامت مردان بیش از زنان تابع مسایل اجتماعی و مشکلات شغلی است. همچنین انتظارات هنجاری مربوط به مردانگی می تواند مردان را بیشتر در معرض خطر سلامتی قرار دهد. یکی از تهدیدکننده های سلامت شغلی، استرس و نارضایتی شغلی متعاقب آن است. رضایت شغلی یکی از عوامل مهم در موفقیت شغلی است که باعث افزایش کارآیی، بروز خلاقیت و بهبود سلامت در افراد می گردد. با توجه به اینکه در سراسر دنیا نیاز به پرستاران مرد در زمینه مراقبت های بهداشتی و درمانی احساس می گردد، توجه به تمامی ابعاد سلامتی پرستاران مرد منجر به ماندگاری در محیط کار و ارایه خدمات ایمن و با کیفیت از سوی آنان به مددجویان می گردد. به نظر می رسد که پرستاران مرد به دلیل بسیاری از دغدغه های حرفه ای مانند تنش های نوبت کاری و حضور طولانی تر در محیط کار، توجه زیادی به سلامت شغلی خود نداشته باشند که این امر منجر به کاهش کیفیت زندگی کاری، کاهش رضایت شغلی، استرس و افسردگی در آنان می گردد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین رضایت شغلی و عوامل مرتبط با آن در پرستاران مرد انجام گرفت. روش کار مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی و جامعه پژوهش شامل تمامی پرستاران مرد مشغول به کار و تحصیل در شهر اهواز بود. در نهایت 108 نفر از اردیبهشت 1398 تا شهریور 1398 به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. داده ها از طریق پرسشنامه ای متشکل از دو قسمت، مشخصات جمعیت شناختی و پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا جمع آوری و در دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک طرفه) با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 تجزیه و تحلیل شد نتایج بیشترین گروه سنی در سنین 35 تا-26 سال (میانگین سن 71/28 با انحراف معیار 68/6) و کمترین گروه سنی بالای 45 سال (7/3درصد) بودند. نمره رضایت شغلی پرستاران مرد (43/56) در سطح متوسط و کمترین امتیاز مربوط به این حیطه، فرصت های پیشرفت (28/8) و بیشترین آن، محتوی شغل (04/13) بود. میان رضایت شغلی پرستاران و شاخص توده بدنی افراد ارتباط معناداری یافت شد (020/0=p). میزان شیوع تماس با مخاطرات شغلی در پرستاران مرد به ترتیب: روانی (2/47 درصد)، ارگونومیکی (7/21 درصد)، فیزیکی (8/20 درصد) و جسمی (4/10 درصد) بود. بحث اجرای راهکارهایی برای ایجاد تغییرات مثبت محیطی مانند رضایت از حقوق و دستمزد در مقایسه با حجم کار، تعادل بین نوبت کاری و فرصت های پیشرفت شغلی، از سوی مدیران پرستاری، منجر به افزایش رضایت شغلی و کاهش ناتوانی در پرستاران مرد می گردد. محل کار، محیط پر خطری است که در آن مسایل جنسیتی و ساختارهای سازمانی می تواند روی شیوه های ایمنی و بهداشت شغلی تاثیر بگذارد و مردان را در معرض خطرات قابل توجه سلامتی و میرایی (بویژه همه گیری بیماری کووید 19) قرار دهد. بنابراین توجه به مسایل جنسیتی هنگام تدوین سیاست ها، طراحی و ارزیابی سلامت و ایمنی محل کار برای مردان پرستار پر اهمیت است.