مجله دانشگاه علوم پزشکی گرگان
سال:1400 | دوره:23 | شماره:4 (پی در پی 80) |تعداد مقالات:14

زمینه و هدف: تمایز بافت چربی سفید به قهوه ای از طریق برخی عوامل هورمونی و غیرهورمونی می تواند با افزایش هزینه انرژی، موجب کاهش وزن و تضعیف عوارض متابولیکی افراد چاق و دارای اضافه وزن گردد. این مطالعه به منظور تعیین اثر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت های مختلف بر سطح سرمی عامل رشد فیبروبلاستی 21 و مایوستاتین مردان چاق و دارای اضافه وزن انجام شد. روش بررسی: این کارآزمایی بالینی روی 47 مرد جوان چاق و دارای اضافه وزن با دامنه سنی 0. 73±, 20. 50 سال انجام شد. آزمودنی ها به روش تصادفی ساده در چهار گروه کنترل، تمرین تناوبی شدت کم، شدت متوسط و شدت زیاد قرار گرفتند. برنامه تمرینی شامل 12 هفته تمرین تناوبی با شدت کم، متوسط و زیاد به ترتیب 58 تا 63 درصد، 73 تا 78 درصد و 88 تا 93 درصد ضربان قلب ذخیره، در مدت زمان 25 تا 63 دقیقه و سه جلسه در هفته بود. شاخص های سرمی فاکتور رشد فیبروبلاستی 21 و مایوستاتین با استفاده از نمونه خونی حالت ناشتا 48 ساعت قبل و بعد از برنامه تمرینی با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. یافته ها: اجرای 12 هفته تمرین تناوبی با شدت های مختلف به تغییر معنی دار در سطح سرمی عامل رشد فیبروبلاستی21 و مایوستاتین منجر نگردید. انجام تمرین تناوبی در شدت های متوسط و زیاد با کاهش درصد چربی بدن و افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max) در مردان دارای اضافه وزن و چاق همراه بود (P<0. 05). نتیجه گیری: انجام 12 هفته تمرین تناوبی با شدت کم، متوسط و زیاد بدون تغییر در سطح سرمی عامل رشدفیبروبلاستی21 و مایوستاتین، اثر مطلوبی بر بهبود ترکیب بدن و افزایش VO2max در مردان جوان چاق و دارای اضافه وزن دارد.

زمینه و هدف: عارضه زانوی ضربدری (Genu valgum) یکی از شایع ترین ناهنجاری های اندام تحتانی است که مکانیک راه رفتن را تحت تاثیر قرار می دهد. این مطالعه به منظور تعیین اثر تمرین اصلاحی بر هم انقباضی عضلات اندام تحتانی مردان با زانوی ضربدری طی راه رفتن انجام شد. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی 24 دانشجوی پسر دارای زانوی ضربدری در محدوده سنی 20 تا 30 سال به طور تصادفی در دو گروه 12 نفری کنترل و مداخله قرار گرفتند. با استفاده از کالیپر شدت زانوی ضربدری با اندازه گیری فاصله قوزک های داخلی آزمودنی ها به دست آمد. تمرینات اصلاحی به مدت 8 هفته با استفاده از تراباند برای گروه مداخله انجام شد. برای ثبت فعالیت الکتریکی عضلات از دستگاه الکترومایوگرافی (biometrics ltd, UK) استفاده شد. یافته ها: هم انقباضی جهت دار فلکسوری / اکستنسوری زانو طی فاز تماس پاشنه در گروه مداخله در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون افزایش آماری معنی داری یافت (P<0. 05). همچنین هم انقباضی عمومی مفصل زانو طی فاز جدا شدن پاشنه افزایش آماری معنی داری نشان داد (P<0. 05). هم انقباضی جهت دار پهن خارجی / پهن داخلی مفصل زانو طی فاز نوسان راه رفتن در گروه مداخله افزایش آماری معنی داری را طی پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون نشان داد (P<0. 05). در پس آزمون هم انقباضی جهت دار فلکسوری اکستنسوری زانو طی فاز تماس پاشنه، هم انقباضی عمومی زانو طی فاز جدا شدن پاشنه و هم انقباضی جهت دار پهن داخلی و پهن خارجی مفصل زانو طی فاز نوسان در گروه مداخله بزرگتر از گروه کنترل بود (P<0. 05). نتیجه گیری: افزایش هم انقباضی عمومی در مفصل زانو طی فاز جدا شدن پاشنه نشان دهنده فعالیت عضلات حمایت کننده مفصل زانو پس از اعمال تمرینات اصلاحی است و باعث حفظ تعادل و ثبات در مفصل زانو می شود. همچنین افزایش هم انقباضی جهت دار فلکسوری / اکستنسوری در مفصل زانو مشاهده شد که باعث توزیع مساوی بار و فشار بین استخوان ران و درشت نی در مفصل زانو می شود.

زمینه و هدف: ایوتاکسین یک آدیپوکاین پیش التهابی مترشحه از بافت چربی است که نقش مهمی در تنظیم عملکرد بافت چربی بازی می کند. این مطالعه به منظور تعیین اثر تمرین تناوبی با شدت بالا (High-intensity interval training: HIIT) بر بیان ژن ایوتاکسین بافت چربی احشایی و مقاومت به انسولین به دنبال سندرم متابولیک در موش های صحرایی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (وزن 20±, 180 گرم) انتخاب و پس از 12 هفته رژیم غذایی پرچرب و ایجاد مدل سندرم متابولیک به طور تصادفی در چهار گروه کنترل، سندرم متابولیک، تمرین تناوبی با شدت بالا و سندرم متابولیک توام با HIIT قرار گرفتند. برنامه تمرین تناوبی شامل 5 تا 10تناوب یک دقیقه ای دویدن شدید بر روی تردمیل با شدت 80 تا 95درصد حداکثر سرعت و در تناوب های آهسته با سرعت 55 درصد حداکثر سرعت به مدت 8 هفته اجرا گردید. حیوانات گروه تغذیه با رژیم پرچرب به مدت 12 هفته تحت رژیم خاص (30 تا 40درصد چربی) قرار گرفتند. سندرم متابولیک با تعیین مقاومت به انسولین با استفاده از مدل هموستاز (HOMA-IR) تعیین شد. یافته ها: بیان ژن آیوتاکسین و مقاومت به انسولین در گروه سندرم متابولیک نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر بود (P<0. 05). بیان ژن آیوتاکسین و مقاومت به انسولین در گروه HIIT و گروه سندرم متابولیک توام با HIIT نسبت به گروه سندرم متابولیک به طور معنی داری کمتر بود (P<0. 05). همچنین بیان ژن آیوتاکسین و مقاومت به انسولین در گروه HIIT نسبت به گروه سندرم متابولیک توام با HIIT به طور معنی داری کمتر بود (P<0. 05). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین تناوبی با شدت بالا می تواند عاملی مهم برای تنظیم منفی ایوتاکسین و مقاومت به انسولین در سندرم متابولیک باشد.

زمینه و هدف: دیابت از شایع ترین بیماری های غیرواگیر در جهان با عوارض ناتوان کنننده و میزان مرگ و میربالاست که به دنبال کمبود انسولین، مقاومت به آن یا هر دو به وجود می آید. نقش تغذیه و برخی ریزمغذی ها در ایجاد و پیشرفت بیماری بررسی شده و مطالعات نشان داده کمبود منیزیم می تواند باعث کاهش ترشح انسولین و مقاومت سلول به آن گردد. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط سطح سرمی منیزیوم با وضعیت کنترل گلوکز خون، لیپیدهای سرم و عملکرد کلیه در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و پیش دیابت انجام شد. روش بررسی: این مطالعه مورد-شاهدی روی 70 بیمار مبتلا به دیابت تیپ 2 و پره دیابت و 35 فرد سالم انجام شد. میزان گلوکز خون ناشتا، HbA1c، پروفایل چربی، کراتیینن و منیزیوم اندازه گیری شد. یافته ها: سطح سرمی منیزیوم در بیماران دیابتی و پره دیابتی به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (P<0. 05). سطح سرمی منیزیوم رابطه معکوس و معنی داری با میزان HbA1c در گروه بیماران دیابتی داشت (P<0. 05). در گروه شاهد سطح سرمی منیزیوم رابطه معکوس و معنی داری با شاخص های گلیسمیک (FBS, 2hpp) و کراتینین داشت (P<0. 05). بین شاخص های عملکرد کلیه ((Cr, eGFR و شاخص های کنترل گلوکز خون (FBS, HbA1c, 2hpp)، همبستگی معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: سطح سرمی منیزیوم در بیماران دیابتی ارتباط معکوسی با میزان HbA1c دارد.

زمینه و هدف: نیوپلاسم تیرویید، سرطان رایج سیستم درون ریز است و شناخت رفتارشناسی آن می تواند در نحوه درمان موثر باشد. از طرفی تکنیک FNA، از دقت کافی برخوردار نیست و بنابراین یافتن مارکری زیستی مختص نیوپلاسم تیرویید، بسیار مورد توجه است. این مطالعه به منظور امکان استفاده از ژن NKX2-1 به عنوان نشانگر تمایز یافتگی کارسینوم پاپیلاری تیرویید انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه مورد شاهدی از مراجعین به بیمارستان های الزهراء و سینا شهر اصفهان برای تیروییدکتومی، تعداد 17 نمونه بافت تازه کارسینوم پاپیلاری تیرویید (Papillary Thyroid Carcinoma: PTC) و 20 نمونه بافت سالم مجاور تومور طی مدت 8 ماه جمع آوری شد. استخراج RNA و به دنبال آن ساخت cDNA انجام شد. بیان ژن NKX2-1 به کمک پرایمرهای اختصاصی (تقاطع اگزون و گسترش اینترون) و به روش RT-qPCR انجام شد. یافته ها: ارزیابی کیفیت و کمیت RNA های استخراج شده، دست نخورده بودن آنها و مناسب بودن برای ساخت cDNA را نشان داد. بررسی منحنی ذوب، نشان دهنده تکثیر اختصاصی ژن NKX2-1 بود. تفاوت بیان mRNA ژن NKX2-1 بین بافت PTC و و بافت سالم مجاور 0. 947 و از نظر آماری غیرمعنی دار بود. نتیجه گیری: عدم تفاوت بیان ژن NKX2-1 بین بافت سالم مجاور تومور و بافت تومور PTC نشان می دهد که تومورهای PTC از نوع تمایزیافته هستند.

زمینه و هدف: از زمان شروع پاندمی بیماری کووید-19 (Corona Virus Disease 2019: COVID-19) چالش های متعددی در خصوص این بیماری و عامل ویروسی ایجاد کننده آن مطرح است. تشخیص سریع و دقیق ویروس به منظور کنترل گسترش و پیشرفت بیماری امری ضروری است. انتخاب نمونه مناسب در فازهای مختلف بیماری باعث کاهش نتایج منفی کاذب خواهند شد. این مطالعه به منظور شناسایی ژنوم سارس کرونا ویروس 2 (Sever Acute Respiratory Syndrome Corona Virus 2: SARS-CoV-2) در نمونه خون بیماران مبتلا به COVID-19 انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی به روش سرشماری بر روی 100 نمونه خون تام بیماران (50 مورد بهبودی و 50 مورد مرگ) با تشخیص قطعی ابتلا به COVID-19 (مثبت شدن تست Real-Time RT-PCR نمونه های سوآپ نازوفارنکس) بستری در مرکز آموزشی و درمانی شهید صیاد شیرازی شهر گرگان طی سال 1399 انجام شد. یافته های بالینی و آزمایشگاهی در دو گروه از بیماران مقایسه گردید. اسیدنوکلییک ویروس از نمونه های خون تام بیماران استخراج شد و با استفاده از پرایمر و پروب های اختصاصی کیت و با روش Real-Time RT-PCR بررسی حضور ژنوم ویروس انجام شد. یافته ها: سن (سال) بهبودیافتگان (49. 06±, 15. 1) به طور معنی داری کمتر از سن فوت شدگان (12. 4±, 58. 3) بود (P<0. 05). علایم بالینی شامل سرفه، تنگی نفس، ترشح خلط و تهوع در فوت شدگان در مقایسه با بهبودیافتگان به طور معنی داری بیشتر بود (P<0. 05). تعداد لنفوسیت ها و سطح پلاکت در بیماران فوت شده در مقایسه با بهبودیافتگان پایین تر و سطح آنزیم لاکتات دهیدروژناز بالاتر بود (P<0. 05). ژنوم SARS-CoV-2 در نمونه خون 7 بیمار شامل 3 بیمار بهبود یافته و 4 بیمار فوت شده شناسایی گردید که با پیامد بیماری ارتباط آماری معنی داری نشان نداد. نتیجه گیری: استفاده از نمونه خون به منظور تشخیص ژنوم ویروس COVID-19 نامناسب ارزیابی شد.

زمینه و هدف: بیماری عروق کرونر (Coronary Artery Disease: CAD) یکی از اصلی ترین بیماری های قلبی عروقی است که جمعیت جهانی را تحت تاثیر قرار می دهد. این مطالعه به منظور ارزیابی تغییرات الکتروکاردیوگرام بیماران قبل و بعد از عمل جراحی بای پس عروق کرونر (Coronary Artery Bypass Graft: CABG) انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی روی 100 بیمار (71 مرد و 29 زن) در محدوده سنی 37 تا 78 سال (میانگین سنی 8. 14±, 57. 87) به روش سرشماری که تحت عمل جراحی بای پس عروق کرونر در بیمارستان امیرالمومنین کردکوی طی ششماهه دوم 1398 قرار گرفته بودند؛ انجام شد. داده ها شامل سن، جنس و نتایج مربوط به تغییرات نوار قلب شامل تغییرات ضربان قلب و ضربان نبض (Pulse Rate: PR) روز قبل از جراحی، روز بستری، 4 ساعت پس از جراحی، 18 ساعت پس از جراحی، یک روز و دو روز پس از جراحی در پرسشنامه ای ثبت شد. یافته ها: بیشترین میانگین ضربان قلب و PR در ساعت 4 پس از جراحی بودند و پس از آن ضربان قلب و PR کاهش داشتند و در روز دوم کمتر از ضربان قلب و PR در روز بستری بودند (P<0. 05). نتیجه گیری: با توجه به تغییرات معنی دار الکتروکاردیوگرام پس از جراحی، بررسی و مونیتورینگ دقیق بیماران به خصوص افراد پرخطر، سبب شناسایی زودهنگام شده و با درمان مناسب و به موقع سبب کاهش عوارض پس از آن در بیماران می گردد.

زمینه و هدف: بیماری های پریودنتال شیوع بالایی در بیماران دیابتیک داشته و آگاهی آنها از ارتباط بین پریودنتیت ودیابت در کنترل گلوکز خون و پیشرفت پریودنتیت موثر است. این مطالعه به منظور تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد بیماران دیابتی با بیماری پریودنتال در شهر گرگان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی روی 300 بیمار دیابتی نوع یک یا نوع دو (136 مرد و 164 زن) مراجعه کننده به چند مرکز دولتی در شهر گرگان با نمونه گیری تصادفی ساده طی سال 1398 انجام شد. اطلاعات دموگرافیک، سطح آگاهی، نگرش و عملکرد در پرسشنامه ای تکمیل گردید. یافته ها: میزان آگاهی، نگرش و عملکرد خوب بیماران مبتلا به دیابت به ترتیب 51. 7%، 44. 3% و 25% ارزیابی شد. بین عملکرد بیماران دیابتی در خصوص بهداشت دهان با جنسیت و سطح تحصیلات ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (P<0. 05). عملکرد مناسب در خانم ها و افراد با سطح تحصیلاتی بالاتر بیشتر بود. نتیجه گیری: بیش از نیمی از بیماران مبتلا به دیابت شهر گرگان دارای آگاهی و نگرش متوسط تا خوبی در رابطه با بیماری پریودنتال بودند؛ اما عملکرد آنها متوسط تا ضعیف ارزیابی شد.

زمینه و هدف: سودوموناس آیروژینوزا پاتوژنی فرصت طلب، عامل عمده مرگ و میر در بیماران با ضعف سیستم ایمنی است. کوروم سنسینگ یکی از عوامل مهم در بیماریزایی و مقاومت به مواد ضدمیکروبی در این باکتری است. این مطالعه به منظور تعیین اثر مورین بر بیان ژن های کوروم سنسینگ در سودوموناس آیروژینوزا جدا شده از زخم سوختگی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی روی 60 نمونه زخم سوختگی جمع آوری شده از بیماران بستری در بیمارستان های تهران انجام شد. نمونه ها با استفاده از روش های کشت و بیوشیمیایی تعیین هویت شد. DNA ایزوله ها استخراج شد. سپس با استفاده از روش میکروبراث دایلوشن خاصیت ضد میکروبی مورین علیه سودوموناس آیروژینوزا سنجیده شد. همچنین حضور ژن های اختصاصی کوروم سنسینگ سودموناس آیروژینوزا با استفاده از Multiplex-PCR مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت با استفاده Real time PCR و روش سایبرگرین در مجاورت مورین کاهش و یا افزایش بیان ژن lasI در باکتری سودوموناس آیروژینوزا بررسی شد. یافته ها: با استفاده از روش Multiplex-PCR 12 نمونه (20 درصد) باکتری سودوموناس آیروژینوزا جداسازی شدند که 12 ایزوله (100درصد) حامل ژن lasI، 12 ایزوله (100درصد) حامل ژن lasR و 3 ایزوله (25 درصد) حامل ژن rhlI بودند. خاصیت ضدمیکروبی مورین علیه یک ایزوله سودموناس آیروژینوزا دارای هر سه ژن تولید QS نشان داد که این ماده دارای خاصیت ضدمیکروبی علیه سودموناس آیروژینوزا بوده و حداقل غلظت مهاری آن 125 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین شد. غلظت Sub-MIC مورین در باکتری سودوموناس آیروژینوزا سبب کاهش بیان ژن lasI در سودموناس آیروژینوزا گردید (P<0. 05). نتیجه گیری: مورین خاصیت ضدمیکروبی اثربخش و قابل توجهی علیه سودوموناس آیروژینوزا داشت.

زمینه و هدف: تب مالت (Brucellosis) که ناشی از گونه های بروسلا است؛ توسط سازمان بهداشت جهانی یک بیماری زیونوز نادیده گرفته شده به حساب می آید. تب مالت در انسان یک بیماری سیستمیک محسوب شده که ارگان ها و بافت های متعددی را درگیر نموده و یک سلسله علایم غیراختصاصی ایجاد می کند. این مطالعه به منظور تعیین دانش، نگرش و عملکرد دامداران در کنترل بیماری تب مالت انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی روی 300 نفر از روستاییان دامدار باسواد شهرستان بویین زهرا در استان قزوین طی سال 1398 انجام شد. تعداد 5 روستا شامل 100 خانوار به صورت در دسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. متغیرهای دموگرافیک مانند سن، سطح تحصیلات و تعداد افراد خانواده ثبت شد. آگاهی، نگرش و عملکرد و عوامل موثر بر آنها به وسیله پرسشنامه شش قسمتی محقق ساخته ساختارمند حاوی 30 پرسش ارزیابی گردید. یافته ها: میانگین سنی دامداران 16. 4±, 41. 3 سال بود. 90. 7% در مورد تب مالت شنیده بودند. سابقه آموزش قبلی در 14درصد آنان وجود داشت. نگرش صحیح در مورد به کارگیری روش های کاهش خطر ابتلا افراد خانواده در 19 درصد و جدی بودن موضوع ابتلای حیوان خانگی به تب مالت در 64 درصد وجود داشت. در خصوص مشکوک بودن حیوان به تب مالت، 94. 7% آنان در مرحله اول با دامپزشک مشورت می نمودند. 96. 7% حیوان جدیدشان را از نظر تب مالت بررسی می نمودند. 97درصد شیر یا پنیر تازه مصرف می نمودند. 89. 3% شیر تازه را بعد از جوشاندن استفاده می نمودند. میانگین امتیاز آگاهی 5. 3 با محدوده صفر تا 8 امتیاز تعیین شد. نمره آگاهی با توجه به منبع اطلاعاتی تفاوت آماری معنی دار آماری داشت (P<0. 05). همچنین با افزایش تعداد افراد خانوار، نمره آگاهی بالاتر بود (r=0. 135, P=0. 019). نتیجه گیری: آگاهی روستاییان دامدار در مورد تب مالت درحد متوسط و نگرش و برخی رفتارهای انجام شده (برخورد با دام مبتلا) نیازمند اصلاح بود. احتمالا هزینه زیاد اصلاح رفتار در بعضی حیطه ها سبب ایجاد زمینه شکاف بین دانش، نگرش و رفتار در کنترل بیماری تب مالت است.

زمینه و هدف: حضور بسیاری از رنگ های سنتتیک در محلول های آبی می تواند باعث سرطان زایی و جهش زایی شده و بر سلامت انسان تاثیر گذارد. راکتیو قرمز 198 یکی از انواع رنگ های آزو با ساختار پیچیده، خصوصیات سمی، سرطانزایی، جهش زایی و پایدار در محیط زیست است که از طریق فاضلاب صنایع نساجی به محیط زیست تخلیه می شود. در این مطالعه میزان تجزیه و معدنی سازی رنگ راکتیو قرمز 198 توسط فرایند هیبریدی UV/US/H2O2/O3 (تابش فرابنفش، اولتراسونیک، پراکسید هیدروژن و ازن) به صورت مجزا و تلفیقی بررسی گردید. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی متغیرهای مورد مطالعه بر فرایند معدنی سازی رنگ شامل حضور گاز ازن و پرتوهای ماورای بنفش و نیز غلظت اولیه رنگ، اولتراسونیک، زمان تماس، pH و پراکسید هیدروژن بررسی شدند. طراحی، آنالیز و بهینه سازی آزمایشات توسط نرم افزار طراحی آزمایشات با مدل مکعب مرکزی انجام و شرایط بهینه آن مشخص گردید. یافته ها: حداکثر راندمان حذف رنگ تحت شرایط بهینه شامل غلظت اولیه رنگ 200mg/L، زمان واکنش 34 دقیقه، غلظت پراکسید هیدروژن 27 Mg/L و pH=9 در شرایط حضور جریان گاز ازن، پرتوهای ماورابنفش و امواج اولتراسونیک به میزان 100 درصد حاصل شد. همچنین درصد عوامل اثرگذار بر حذف رنگ شامل گاز ازن، UV، غلظت اولیه رنگ، US، زمان تماس، pH و پراکسید به ترتیب 58. 8%، 19. 3%، 2. 3%، 1. 5%، 1. 1%، 0. 6% و 0. 2% به دست آمدند. نتیجه گیری: فرایند هیبریدی UV/US/H2O2/O3 با داشتن مزایایی از قبیل عملکرد و سرعت بالا برای تصفیه فاضلاب های سخت تجزیه پذیر و رنگی توصیه می شود.

زمینه و هدف: اتصال آنتی بیوتیک ها به نانوذرات باعث افزایش پتانسیل ضد باکتریایی نانوذرات و آنتی بیوتیک ها می شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر ضدباکتریایی و همولیتیک نانوکامپوزیت روی/فریت/سلولز (ZnFe2O4@Cell) (نانوذره تنها)، نانوکامپوزیت روی/فریت/سلولز آمین دار شده با triethoxysilane (3-Aminopropyl) APTES)) با نام ZnFe2O4@Cell@APTES (نانوذره پوشش دار شده) و نانوکامپوزیت ZnFe2O4@Cell@APTES@Van (نانوذره پوشش دار شده و اتصال یافته به ونکومایسین) علیه باکتری های گرم منفی اشریشیا کلی (E. coli) و سودوموناس آیروژینوزا (P. aeruginosa) و باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اوریوس (S. aureus) انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی فعالیت ضدباکتریایی با روش ماکرودیلوش براث بررسی شد. حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) برای باکتری های E. coli، S. aurous و P. aeruginosa تعیین شد. فعالیت همولیتیک نانوذرات با روش رنگ سنجی بررسی گردید. یافته ها: نانوذرات فعالیت همولیتیک نداشتند. ZnFe2O4@Cell و ZnFe2O4@Cell@APTES@Van اثر ضدباکتریایی قابل توجهی علیه باکتری های گرم مثبت و منفی نداشتند و اتصال ونکومایسین منجر به فعالیت ضدباکتریایی گردید. ZnFe2O4@Cell@APTES@Van از رشد باکتری های گرم منفی اشریشیا کلی و سودوموناس آیروژینوزا جلوگیری نمود. رشد اشریشیا کلی در غلظت 0. 4mg/ml تا 85 درصد کاهش یافت و غلظت 0. 1mg نانوذره از رشد سودوموناس آیروژینوزا به طور کامل جلوگیری نمود. رشد باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اوریوس در غلظت 0. 3mg/ml نانوذره به طور کامل متوقف شد. نتیجه گیری: نانوکامپوزیت دستکاری شده با ونکومایسین علیه هر دو دسته باکتری گرم مثبت و گرم منفی فعالیت ضدباکتریایی داشته و پتانسیل غلبه بر مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری ها را داراست.

زمینه و هدف: هایپرکلسترولمی خانوادگی (Familial hypercholesterolemia: FH) یکی از شایع ترین بیماری های ارثی است که با افزایش سطح لیپوپروتیین با دانسیته کم (Low Density Lipoprotein: LDL) پلاسما، باعث تجمع لیپید در تاندون ها و رگ ها می شود. اصلی ترین علت ابتلا به این بیماری، جهش در ژن گیرنده لیپوپروتیین با دانسیته کم (Low Density Lipoprotein Receptor: LDLR) است. این مطالعه به منظور ارزیابی مولکولی جهش های شایع در ژن گیرنده LDL در مبتلایان به هایپرکلسترولمی فامیلی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی روی 100 بیمار مشکوک به هایپرکلسترولمی خانوادگی مراجعه کننده به آزمایشگاه سپهر شهرستان کرج طی سال 1394 بر اساس معیار جهانی Simon Broom انجام شد. پس از پرکردن پرسشنامه و رسم شجره نامه مشخص گردید در 17 نفر سابقه بیماری حداقل در یکی از بستگان درجه یک وجود داشت. با استفاده از روش PCR-SSCP وجود تغییرات مورد بررسی قرار گرفت و پس از شناسایی موارد مشکوک توالی یابی مستقیم DNA انجام گردید. یافته ها: از 17 بیمار دارای سابقه بیماری هایپرکلسترولمی، در 13 بیمار جهش در ژن LDLR به صورت هتروزیگوت مشاهده شد. جهش ها شامل c. 97C>T، c. 445G>T، c. 651-653(DEL3)، c. 652-654(DEL3)، c. 682G>T، c. 925-931(DEL7)، c. 936-940(DEL5)، c. 986G>T، c. 2054C>T, c. 2177C>T و G>A c. 313+1 بودند. 4 بیمار فاقد جهش در ژن LDLR خود بودند. در 2 بیمار پلی مورفیسم شایع c. 1959T>C شناسایی گردید. نتیجه گیری: ژن LDLR در ایجاد FH در جمعیت مورد مطالعه نقش داشت. با این حال احتمالا ژن با لوکوس دیگری در شیوع این بیماری در جمعیت مورد مطالعه دخیل است.

زمینه و هدف: مسمومیت یکی از علل شایع مراجعه به اورژانس است. اپیوییدها و متادون از علل مسمومیت غیرعمد به ویژه در کودکان هستند که بار مراجعات بالایی در اورژانس بیمارستان های کودکان دارند. این مطالعه به منظور ارزیابی مسمومیت با متادون در بخش اورژانس کودکان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی به روش سرشماری روی پرونده 155 کودک (70 دختر و 85 پسر) بستری شده به علت مسمومیت با متادون در مرکز آموزشی درمانی طالقانی گرگان طی سال های 98-1391 انجام شد. علایم بیماران و هزینه های درمانی آنان ارزیابی شد. یافته ها: در کل 258 مورد مسمومیت در کودکان ثبت شده بود که از این میان 155 مورد (60 درصد) به مسمومیت به متادون اختصاص داشت. مسمومیت برای 136 کودک (87. 8 درصد) با شربت متادون و برای 19 کودک (12. 2 درصد) با قرص متادون رخ داده بود. میانگین سنی کودکان 36. 25±, 47. 94 ماه با دامنه سنی 4 تا 156 ماه بود. میانگین و انحراف معیار فاصله زمانی مصرف تا مراجعه آنها 160. 11±, 164. 84 دقیقه و بیشترین و کمترین فاصله زمانی مصرف تا مراجعه به ترتیب 720 دقیقه و 15 دقیقه بودند. 34 کودک (22 درصد) هوشیار بودند. 7 کودک (4. 5%) با ارست قلبی تنفسی و 3 کودک (1. 9%) با تشنج و سایر بیماران (110 کودک، 71. 5%) با اختلال سطح هوشیاری مراجعه کرده بودند. یک کودک (0. 1%) فوت نمود. 78 کودک (51. 3%) میوز داشتند. 62 کودک (40درصد) برادی پنه و 7 کودک (4. 5%) آپنه داشتند. 6 کودک سابقه بستری به علت مسمومیت با متادون داشتند که 2 نفر روز قبل، 3 نفر ماه قبل و یک نفر 2سال قبل بود. 2 کودک اعتیاد به اپیوم داشتند. میانگین و انحراف معیار تعداد روزهای بستری 1. 57±, 2. 39 روز و بیشترین و کمترین تعداد روزهای بستری به ترتیب 1 روز و 9 روز بودند. میانگین و انحراف معیار هزینه بستری 5341725±, 7642249 ریال برآورد شد. میانگین و انحراف معیار نالوکسان مصرفی 10. 41±, 6. 83 میلی گرم تعیین شد. بیشترین و کمترین مقدار نالوکسان مصرفی به ترتیب 1 میلی گرم و 68 میلی گرم بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که در نیمی از کودکان با مسمومیت به متادون، میوز مشاهده نمی شود. لذا پیشنهاد می شود کادر درمان در موارد مراجعه کودکان با اختلال سطح هوشیاری و یا تشنج بدون دلیل خاص، مسمومیت با متادون را جزء تشخیص افتراقی قرار دهند و تنها با فقدان میوز و یا نداشتن اختلال عملکرد تنفسی در بدو مراجعه، این تشخیص را رد نکنند.