چکیده فارسی:یکی از مهم ترین مباحث فرا اخلاق، بحث درباره معرفت شناسی اخلاقی است. در این میان، بحث درباره جایگاه عقل در کشف ارزش های اخلاقی، از اهمیت بیشتری برخوردار است. این بحث، دیرینه ای فرقه ساز در میان اندیشمندان اسلامی داشته است. امامیه و معتزله، از توانایی عقل در کشف ارزش های اخلاقی دفاع کرده اند؛ اما اشاعره عقل را از ابزار معرفت اخلاقی به شمار نیاورده و شرع را یگانه راه کشف و فهم اخلاقیات دانسته اند. هریک از طرفین برای تثبیت دیدگاه خود و رد دیدگاه مقابل، ادله ای اقامه کرده اند.در این نوشتار، اهم ادله مدافعان توانایی عقل در کشف ارزش های اخلاقی بررسی شده نشان داده ایم که هر چند برخی از این ادله از اثبات مدعا ناتوان اند و نقد هایی بر آنها وارد است، اما پاره ای دیگر از آنها به درستی این مدعا را اثبات می کنند.
چکیده عربی:إن مبحث المعرفة الأخلاقیة یعد من أهم الأبحاث التی تفوق الأخلاق، وفی هذا المضمار فإن البحث حول مکانة العقل فی کشف القیم الأخلاقیة یحظی بأهمیة أکبر. ولهذا المبحث خلفیة تأسیس فرق بین العلماء المسلمین. أما الإمامیة والمعتزلة فقد دافعوا عن مقدرة العقل علی کشف القیم الأخلاقیة، وأما الأشاعرة فإنهم لم یعتبروا العقل جزءا من وسائل المعرفة الأخلاقیة بل ادعوا أن الشرع هو الطریق الوحید لکشف وفهم المسائل الأخلاقیة. وکل واحد من هاذین الطرفین قد ساق دلیلا لإثبات رأیه ودحض الرأی الآخر. یقوم الباحث فی هذه المقالة بدراسة أهم أدلة المدافعین عن قدرة العقل فی کشف القیم الأخلاقیة، وبالرغم من أن بعض هذه الأدلة قاصرة عن إثبات المدعی ومعرضة للنقد، إلا أن بعضها یثبت صحة ذلک.