پس از طراحی و ساخت برج استخراج مایع – مایع، از نوع تماس دهنده صفحه چرخنده RDC، با انجام آزمایش روی سیستمهای شیمیایی دو جزیی و در حالت عدم انجام فرآیند انتقال جرم، به بررسی چگونگی تغییر ارتفاع بستر قطره ها بر حسب خصوصیات فیزیکی – شیمیایی و عملیاتی پرداخته شده است. انتخاب سیستمهای شیمیایی مورد آزمایش، با توجه به در بر گرفتن محدوده مناسی از خواص فیزیکی مهم و موثر صورت گرفته است. در همه آزمایشها، فاز پیوسته را آب مقطر تشکیل می دهد و فاز پراکنده (قطره) به ترتیب، تولوئن، نرمال هپتان و متیل ایزوبوتیل کتون است و قبل از انجام هر آزمایش و در هر سیستم شیمیایی، فازها نسبت به یکدیگر اشباع شده اند. متغیرهای اساسی بررسی شده در آزمایشها، شامل سرعتهای حجمی فازهای پیوسته و پراکنده و سرعت دوران محور مرکزی برج است. نتیجه های آزمایش بیان کننده آن است که در همه سیستمها، افزایش جریان حجمی فاز پیوسته تاثیری در ارتفاع بستر نداشته و فقط به عنوان عامل بازدارنده ای در برابر ورود قطره ها به بستر، عمل می کند. افزایش جریان حجمی فاز قطره ورودی به برج در هنگام ثابت نگه داشتن دیگر متغیرها، و همچنین افزایش سرعت دوران محور مرکزی در حالت عدم تغییر عاملهای دیگر باعث افزایش ارتفاع بستر می شود. با توجه به نحوه طراحی و ابعاد برج ساخته شده بیشترین ارتفاع و میزان کسر حجمی فاز قطره موجود در بستر، متعلق به سیستم نرمال هپتان – آب است و پس از آن، به ترتیب سیستمهای تولوئن – آب و متیل ایزوبوتیل کتون – آب، قرار دارد که این امر به دلیل روند کاهشی مقدار کشش بین سطحی فازها، از سیستم مربوط به نرمال هپتان به سوی سیستم متشکل از متیل ایزوبوتیل کتون است. همچنین، در هر سه سیستم شیمیایی، با افزایش سرعت دوران محور برج و اختلاط فازها، از میزان موجودی حجمی قطره ها در داخل بستر کاسته می شود