مجله علوم پزشکی فیض
سال:1401 | دوره:26 | شماره:2 |تعداد مقالات:13

سابقه و هدف: به تازگی سلول های بنیادی مشتق از خون قاعدگی به عنوان یک منبع منحصربه فرد از سلول های بنیادی با برخی ویژگی هایی مانند: سهولت دسترسی، توانایی تکثیر و خودتجدیدی بالا، عدم تحریک سیستم ایمنی و عدم تومورزایی، امید فراوانی را برای سلول درمانی بیماری های قلبی ایجاد کرده است. با این حال، مکانیسم های تنظیمی و نقش miRNAها در کنترل تمایز سلول های بنیادی به کاردیومیوسیت ها کاملا شناخته نشده است. در این پژوهش، تغییرات سطح میکروRNA انسانی miR-26b-5p در قبل و بعد از تمایز سلول های بنیادی اندومتر به کاردیومیوسیت بررسی شد. مواد و روش ها: تمایز سلول های بنیادی آندومتر به سلول های کاردیومیوسیت در طی سی روز در حضور 5-آزاسیتیدین و فاکتور رشد فیبروبلاستی صورت گرفت. سپس با بهره گیری از بررسی های بیوانفورماتیک، میکروRNA انسانی miR-26b-5p انتخاب شد و الگوی بیان آن طی روزهای صفر، 6، 12، 18، 24 و 30 تمایز با تکنیک Real Time qRT-PCR بررسی گردید. نتایج: در سطح میکروRNA انسانی miR-26b-5p بین روزهای صفر و 6 تمایز، روند صعودی داشته، سپس از روز 6 تا 18 تمایز، روند کاهشی معنی دار و بعد از روز 18 تمایز، دوباره روند صعودی را نشان داده است. نتیجه گیری: عدم یکنواختی در روند بیان میکروRNA انسانی miR-26b-5p طی دوره 30روزه القای تمایز، حاکی از وجود مسیرهای پیام رسانی مختلف دخیل در روند تمایز و همچنین فازهای متفاوت در سیر تکامل و تمایز کاردیومیوسیت ها می باشد و انجام مطالعات بیشتر بر روی miRNAهای دخیل در روند تمایز و بررسی نقش احتمالی آن ها در خاموش و روشن کردن این مسیرهای پیام رسانی در شروع یا خاتمه یک فاز، ضروری به نظر می رسد.

سابقه و هدف: دیابت به عوارضی همچون نوروپاتی محیطی منجر می گردد. هدف از این تحقیق، مقایسه اثر 8 هفته تمرین قدرتی، ورزش در آب و مصرف امگا 3 بر میزان مالون دی آلدهید (Malondialdehyde: MDA)، پروتیین واکنشی C (C-Reactive Protein: CRP)، هموگلوبین گلیکوزیله و فشارخون در مردان دیابتی دارای نوروپاتی محیطی بود. مواد و روش ها: این تحقیق از نوع نیمه تجربی است و جامعه آماری آن را مردان دیابتی دارای نوروپاتی محیطی تشکیل می داد. تعداد 80 نفر بیمار دیابتی دارای نوروپاتی در چهار گروه مصرف مکمل امگا 3، تمرین قدرتی، تمرین در آب و کنترل تقسیم شدند (به مدت هشت هفته، هر گروه 20 نفر). نتایج: از نظر هموگلوبین گلیکوزیله و فشارخون، بین گروه کنترل با گروه های تمرین قدرتی (0/001=P)، تمرین در آب (0/001=P) و امگا-3 (0/001=P) تفاوت معناداری وجود داشت. از نظر هموگلوبین گلیکوزیله بین گروه تمرین قدرتی با گروه امگا-3 (0/041=P) و از نظر فشارخون بین گروه تمرین در آب با گروه امگا-3 (0/004=P) تفاوت معناداری وجود داشت. همچنین از نظر مقدار MDA و CRP بین گروه کنترل با گروه تمرین قدرتی (0/001=P) و گروه تمرین در آب (0/001=P)، و بین گروه تمرین مقاومتی با گروه امگا-3 (0/001=P) و گروه تمرین در آب با گروه امگا-3 (0/001=P) تفاوت معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: ورزش مقاومتی و تمرین در آب باعث کاهش التهاب و فشار اکسایشی و همچنین فشارخون و هموگلوبین گلیکوزیله در افراد با بیماری نوروپاتی دیابتی شد. اما امگا-3 به تنهایی فقط بر فشارخون و هموگلوبین گلیکوزیله موثر بود.

سابقه و هدف: تمرین عملکردی با شدت بالا، ورزشی انفرادی و گروهی است که آمادگی جسمانی را افزایش می دهد و به نظر می رسد برای بهبود تندرستی سالمندان مفید باشد. بنابراین، هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر تمرین عملکردی با شدت بالا بر سطوح سرمی کلسترول، تری گلیسرید، HDL، LDL، ApoA-I و ApoB مردان و زنان سالمند بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، تعداد 23 نفر (7 مرد و 16 زن، 88-60 ساله) به دو گروه تجربی (16 نفر) و کنترل (7 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی، پروتکل تمرین عملکردی با شدت بالا را که شامل شش حرکت بود، سه جلسه در هفته برای هشت هفته انجام دادند. حرکات با شدت تمام برای 30 ثانیه اجرا می شدند و بین هر دور 15 ثانیه و بین هر حرکت 2 دقیقه استراحت وجود داشت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های t زوجی و کوواریانس استفاده و سطح معنی داری 0/05< Pدر نظر گرفته شد. نتایج: در گروه تجربی، مقادیر سرمی LDL، کلسترول و تری گلیسرید کاهش معنادار و HDL و ApoA-I به طور معناداری افزایش یافت (0/05>P)، اما در گروه کنترل تغییر معناداری در سطوح سرمی متغیرها مشاهده نشد (0/05P) به جز کلسترول (0/093=P) و ApoB (0/251=P) نشان داده شد. نتیجه گیری: هشت هفته تمرین عملکردی با شدت بالا در مردان و زنان سالمند، سطوح سرمی عوامل مرتبط با سلامت قلبی-عروقی را بهبود می دهد. بنابراین، انجام تمرینات عملکردی با شدت بالا حداقل برای بهبود عملکرد قلبی-عروقی در مردان و زنان سالمند پیشنهاد می شود.

سابقه و هدف: فعال شدن فرآیندهای التهابی پس از انفارکتوس ضروری است، اما اگر بیش از حد ادامه یابد، وقوع مجدد سکته قلبی را تسهیل می نماید. تمرین استقامتی، نقش مهمی در بهبود التهاب و وضعیت بیماران انفارکته دارد. بر این اساس، تحقیق حاضر با هدف بررسی پاسخ حاد بازتوانی ورزشی به همراه تحریک الکتریکی بر CA-125 و Cys-C موش های صحرایی انفارکته قلبی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی کنترل شده با گروه شاهد 50 سر موش صحرایی نژاد ویستار (8 هفته ای با وزن 30±, 220 گرم) به طور تصادفی به 5 گروه سالم، انفارکته، انفارکته-بازتوانی ورزشی، انفارکته-تحریک الکتریکی و انفارکته-بازتوانی ورزشی-تحریک الکتریکی تقسیم شدند. انفارکتوس میوکارد با استفاده از تزریق زیرجلدی ایزوپروترونول (150 میلی گرم / کیلوگرم) به فاصله 24 ساعت در گروه ها القا گردید. گروه های مداخله برای یک جلسه تحت تمرین استقامتی (تردمیل با سرعت 20 متر / دقیقه و برای 1 ساعت) و تحریک الکتریکی (دستگاه فوت شوک با 0/5 میلی آمپر و 20 دقیقه) قرار گرفتند. سپس بلافاصله بعد از مداخله، سطوح سرمی CA-125 و Cys-Cبه روش الایزا بررسی شد. آنالیز داده ها با آزمون آنووا یک طرفه و تعقیبی توکی در سطح معنی داری 0/05>P بود. نتایج: القای انفارکتوس موجب افزایش معنی داری سطوح سرمی CA-125 وCys-C می شود (0/0001=P). یک جلسه تحریک الکتریکی و بازتوانی ورزشی همراه با تحریک الکتریکی کاهش معنی دار سطوح سرمی CA-125 را به همراه داشت (0/05

سابقه و هدف: افسردگی یکی از مهم ترین مشکلات روانشناختی افراد جامعه است که موجب کاهش سلامت آن ها می شود. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری با درمان فعال سازی رفتاری بر درماندگی آموخته شده و تنظیم شناختی هیجان در افراد دارای نشانه های افسردگی بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون و پس آزمون با 2 گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به افسردگی شهر بابل بود که در سال 1399 به کلینیک های روان درمانی سطح شهر بابل مراجعه کرده بودند. 45 نفر از کسانی که در پرسشنامه افسردگی بک نمره متوسط به بالا کسب کردند، به صورت دردسترس انتخاب شدند و در 3 گروه 15 نفری به صورت تصادفی قرار گرفتند و به پرسشنامه های نظم جویی شناختی هیجان گارنفسکی و درماندگی آموخته شده کوینلس و نلسون پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل نتایج از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون بونفرونی به کمک نرم افزار SPSS ویرایش 23 استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که بین میزان تاثیر دو روش روش شناختی رفتاری و فعال سازی رفتاری بر درماندگی آموخته شده (0/277>P) و تنظیم شناختی هیجان اختلاف معناداری وجود ندارد (0/188>P) و هر دو درمان به میزان مشابهی بر درماندگی آموخته شده و تنظیم شناختی هیجان تاثیرگذار هستند (0/001>P). نتیجه گیری: می توان از هر دو درمان شناختی رفتاری و درمان فعال سازی رفتاری در مبتلایان به افسردگی برای کمک به حل مشکلات شناختی آنان استفاده نمود.

سابقه و هدف: مداخلات توان بخشی شناختی به عنوان یکی از مهم ترین مداخلات موثر در بهبود عملکرد شناختی کودکان دارای اختلالات یادگیری خاص شناخته می شود. هدف از این پژوهش فراتحلیل، بررسی اثربخشی توان بخشی شناختی مبتنی بر رایانه و کلاسیک بر بهبود عملکرد شناختی این کودکان در ایران بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت فراتحلیل بر جامعه آماری کلیه پژوهش های انجام شده در حوزه مداخلات شناختی مبتنی بر رایانه و کلاسیک بر اختلال یادگیری خاص طی سال های 1399-1389 در ایران با استفاده از مقالات مرتبط با هدف پژوهش از پایگاه های اطلاعاتی مجلات علمی-پژوهشی در حوزه روانشناسی و علوم تربیتی نظیر پایگاه داخلی پرتال جامع علوم انسانی (ensani. ir)، پایگاه مجلات تخصصی نور (noormags. ir)، پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (sid. ir)، گوگل اسکلار (scholar. google. com)، بانک اطلاعات نشریات کشور: مگ ایران (magiran. com)، بانک مقالات پزشکی ایران (idml. research. ac. ir) انجام پذیرفته است که 40 پژوهش که از لحاظ روش شناسی موردقبول بوده اند، انتخاب شدند و فراتحلیل بر آن ها انجام گرفت. نتایج: این پژوهش فراتحلیل به طور مجموع دارای 1061 نمونه و 40 اندازه اثر بود که نتایج نشان داد میزان اندازه اثر توان بخشی شناختی مبتنی بر رایانه و کلاسیک بر بهبود عملکرد شناختی کودکان مبتلا به اختلال ویژه یادگیری درمجموع برابر (0/95=d) می باشد (مبتنی بر رایانه معادل (0/01= d) و کلاسیک معادل (0/90 =d) که این اندازه اثرها طبق جدول کوهن دارای اثر بالایی است. نتیجه گیری: نتایج کلی نشان دهنده این موضوع است که انجام توان بخشی های شناختی مبتنی بر رایانه و کلاسیک بر بهبود عملکرد شناختی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری خاص در ایران اثربخشی بالایی داشته است.

سابقه و هدف: از اقدامات موثر در بهبود انجام فعالیت های زندگی در بیماران دارای بیماری های مزمن، توانمند سازی خانواده محور است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر انجام فعالیت های روزانه زندگی سالمندان مبتلا به نارسایی قلبی طراحی و اجرا شد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود که روی 80 سالمند مبتلا به نارسایی قلبی انجام گرفت. نمونه ها به شیوه دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون (40 نفر) و کنترل (40 نفر) قرار گرفتند. در گروه آزمون، آموزش توانمندسازی براساس الگوی خانواده محور در طی 8 جلسه دوساعته برای فرد سالمند و مراقبت اصلی وی انجام گرفت. ابزار پژوهش در سه زمان قبل از شروع مداخله، بلافاصله و یک ماه پس از آن، توسط نمونه ها در دو گروه تکمیل گردید. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 16 وارد شد و با استفاده از تست های آماری کای اسکویر، تی مستقل و آنالیز واریانس با اندازه های تکراری تجزیه و تحلیل صورت گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که مقایسه میانگین نمره انجام فعالیت های روزانه زندگی در سالمندان در گروه آزمون بین زمان های قبل (5/12±,19/71)، بلافاصله (3/66±,20/26) و یک ماه پس از مداخله (3/86±,23/64) افزایش معنادار داشته است (0/0001>P). همچنین نتایج آزمون آنالیز واریانس با اندازه های تکراری نشان داد که اثر متقابل گروه و زمان درمورد نمره انجام فعالیت های روزانه زندگی در گروه آزمون معنادار می باشد (0/0001>P). نتیجه گیری: الگوی توانمند سازی خانواده محور می تواند باعث بهبود انجام فعالیت های روزانه زندگی در سالمندان مبتلا به نارسایی قلبی شود.

سابقه و هدف: مطالعات متعددی به تنظیم هیجان و انعطاف پذیری روانشناختی در نوجوانان پرداخته اند، اما درمورد تنظیم هیجان و انعطاف پذیری روانشناختی در بین نوجوانان دارای اختلال رفتاری درونی سازی شده و نوجوانان عادی، شکاف تحقیقاتی وجود دارد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه تنظیم هیجان و انعطاف پذیری روانشناختی در نوجوانان دختر دارای اختلال رفتاری درونی سازی شده و نوجوانان دختر عادی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، نمونه پژوهش، شامل دو گروه 70 نفری از دانش آموزان دختر دارای اختلال رفتاری درونی سازی شده و 70 دانش آموز دختر عادی از مدارس شهر یزد بود که به شیوه هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سیاهه رفتاری (CBCL)، پرسشنامه انعطاف پذیری روانشناختی (AFQ-Y8) و پرسشنامه تنظیم هیجان ERQ-CA)) بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون tمستقل انجام شد. نتایج: مطابق یافته های به دست آمده میانگین ارزیابی مجدد، سرکوبی و انعطاف پذیری روانشناختی در نوجوانان دارای اختلال رفتاری درونی سازی شده به ترتیب شامل 20/88، 14/38، 16/55 و افراد فاقد اختلال 6/9، 22/19، 25/78 بود. همچنین نتایج نشان داد که متغیر سرکوبی (6/13-=t) و انعطاف پذیری روانشناختی (10/61-=t) در دو گروه دارای اختلال رفتاری درونی سازی شده و افراد عادی تفاوت معنادار دارد (0/001

سابقه و هدف: بیماری COVID-19 برای نخستین بار در دسامبر 2019 در ووهان چین گزارش شد. بیماری های بافت همبند التهابی، شامل آرتریت روماتویید و لوپوس و انواع غیرالتهابی شامل آرتروز و دیسکوپاتی می باشند. این مطالعه به منظور مقایسه شدت و خطر ابتلا به COVID-19 در بیماران مبتلا به بیماری های التهابی و غیر التهابی بافت همبند انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی برروی مبتلایان به COVID-19 با PCR مثبت در یک جمعیت 2370 نفری از بیماران بافت همبند التهابی (1030 نفر) و غیر التهابی (1340 نفر) انجام گرفت. نمونه گیری به روش دردسترس انجام شد. داده های جمع آوری شده، ازطریق نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج: در این مطالعه 190 بیمار (142 مورد بیماری بافت همبند التهابی و 48 مورد غیر التهابی) مبتلا به COVID-19 مورد بررسی قرار گرفتند. خطر ابتلا به COVID-19 در بین بیماران بافت همبند، 01/8 درصد، در بیماران بافت همبند التهابی 8/13 درصد و در مورد مبتلایان به انواع غیرالتهابی، 6/3 درصد برآورد شد. از دیگر یافته های مطالعه حاضر، وجود اختلاف معنادار بین دو گروه بیماران بافت همبند التهابی و غیرالتهابی از لحاظ شدت بیماری COVID-19 بود، به طوری که شدت عفونت در گروه التهابی بیشتر بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که خطر ابتلا به COVID-19 در بین بیماران بافت همبند التهابی، 8/3 برابر مبتلایان به اختلالات بافت همبند غیرالتهابی است.

سابقه و هدف: اختلال مصرف مواد (SUD) با اختلال کمبود توجه و بیش فعالی (ADHD) همبودی دارد. با توجه به این که تعداد زیادی از مطالعات ارتباط بین ADHD وSUD را بررسی کرده اند، توجه کمتری به روابط آن ها و آسیب شناسی روانی عمومی در بیماران مبتلا به هر دو اختلال اختصاص داده شده است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تنظیم هیجان و وسوسه مصرف در بین مبتلایان به SUD همراه با نشانه های ADHD و افراد مبتلا به SUD بدون نشانه های ADHD بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی است. نمونه پژوهش، شامل 36 نفر افراد مبتلا به SUD همبود با نشانه های ADHD و شامل 35 نفر مبتلا به SUD بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، شامل مصاحبه بالینی ساختاریافته (SCID-V)، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (DERS) و پرسشنامه عقاید وسوسه انگیز بک (CBQ) بود. تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 26 با استفاده از آزمونt مستقل و آزمون یو من ویتنی انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که میانگین نمرات وسوسه مصرف به طور معناداری در افراد مبتلا به SUD همبود با نشانه های ADHD بالاتر است (001/0

سابقه و هدف: سرطان پروستات، شایع ترین سرطان میان مردان بالای هفتاد سال است. در مطالعات قبلی شیوع سرطان پروستات در گروه های PIRADS 2, 3 در Multi-parametric MRI متفاوت گزارش شده و مطالعه مشابهی در ایران صورت نگرفته است. در این پژوهش، برای نخستین بار در ایرانیان شیوع سرطان پروستات در این دسته از بیماران به صورت گذشته نگر بررسی می شود. مواد و روش ها: مطالعه مقطعی در سال 1398 برروی 159 بیمار مشکوک به سرطان پروستات در بیمارستان رسول اکرم (ص) صورت گرفت. سن، مقادیرPSA، نتایج MRI مولتی پارامتریک و نتایج پاتولوژیک MRI /TRUS Fusion Biopsy مشخص و تجزیه وتحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری در نرم افزار SPSS ویرایش 22 انجام شد. نتایج: میانگین سنی بیماران 49/8±, 96/61 سال بود. میانگین حجم پروستات این افراد 09/31±, 57/59 بود، براساس نتایج MRI 6/61 درصد دارای 3 PI-RADS و 4/38% دارای PI-RADS 2 بودند. بین سن، حجم پروستات و PI-RADS، رابطه معنی داری وجود نداشت (05/0

سابقه و هدف: پرتوهای یونیزان نقش مهمی را در تشخیص و درمان پزشکی ایفا می کنند. با این حال ممکن است اثرات نامطلوبی بر سلامت انسان ها داشته باشد. بنابراین رعایت اصول حفاظت در کاهش این اثرات نامطلوب موثر واقع شود. هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی مطالعاتی است که تابش گیری شغلی از دوزهای کم پرتوهای یونیزان را در پرتوکاران پزشکی با استفاده از دو نشانگر زیستی سیتوژنتیک استاندارد مورد ارزیابی قرار داده اند. مواد و روش ها: در این مطالعه ابتدا به خلاصه ای از مطالعات انجام شده در سال های اخیر در ارتباط با پرتوکاران پزشکی که تحت تابش گیری شغلی از پرتوهای یونیزان قرار دارند، اشاره و در ادامه به مقایسه نتایج این مقالات و بررسی عوامل مخدوشگر پرداخته شده است. نتایج: اکثریت این مطالعات بیان نموده اند که پرتوگیری مزمن از دوزهای کم از پرتوهای یونیزان سبب افزایش انحرافات کروموزومی و میکرونوکلیید در پرتوکاران پزشکی در مقایسه با گروه کنترل می شود، اگرچه در این بین نتایج متناقضی هم وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد. از سوی دیگر، علاوه بر دوز تجمعی دریافتی افراد و سال های اشتغال پرتوکاری، عوامل مختلف دیگری ازجمله: سن، جنس، مصرف سیگار و یا حتی رژیم های غذایی خاص نیز می تواند بر این آسیب ها اثرگذار باشد. نتیجه گیری: باتوجه به گسترش استفاده از پرتوهای یونیزان در حوزه ی پزشکی، وضعیت حفاظت از پرتوکاران امری مهم و جدی است. بنابراین به نظر می رسد نظارت مستمر بیولوژیکی در کنار رعایت پروتکل های استاندارد حفاظت از پرتوکاران ضروری می باشد.

سابقه و هدف: تترالوژی فالوت، شایع ترین بیماری مادرزادی قلبی سیانوزدهنده است. مکانیسم های زمینه ای که سبب می شوند تا قلب پس از ترمیم تترالوژی فالوت دچار اختلال عملکرد شود، کاملا شناخته شده نیست. در این مطالعه شاخص های عملکرد قلبی و عوارض باقیمانده پس از جراحی ترمیمی تترالوژی فالوت مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، اطلاعات بالینی و به دست آمده ازCMR (Cardiac Magnetic Resonance) 150 بیمار مبتلا به تترالوژی فالوت که تحت جراحی ترمیمی قرار گرفته بودند، بررسی و شاخص های عملکرد قلب و عوارض باقیمانده در این بیماران سنجیده شد. نتایج: میانگین سن بیماران 6/9±, 5/22 سال بود، 60 بیمار (40 درصد) زن و 90 بیمار (60 درصد) مرد بودند. میانگینEjection Fraction بطن چپ 5/7±, 9/54 درصد و میانگینEjection Fraction بطن راست 3/8±, 6/38 درصد بود. دیلاتاسیون بطن چپ در 19 بیمار (12. 7درصد) و دیلاتاسیون بطن راست در 141 بیمار (94 درصد) مشاهده شد. اتساع RVOTدر 143 بیمار (3/95 درصد)، تنگی پولمونر باقیمانده در 39 بیمار (26 درصد)، ASD (Atrial Septal Defect) در 1 بیمار (7/0 درصد)، VSD (Ventricular Septal Defect) در 40 بیمار (7/26 درصد)، PDA (Patent ductus arteriosus) در 11 بیمار (3/7 درصد) وDelayed Enhancement of RVOT در 125 بیمار (3/83 درصد) مثبت بود. نتیجه گیری: عوارض باقیمانده به خصوص در بطن راست، یافته شایعی پس از جراحی ترمیم تترالوژی فالوت است و استفاده از CMR جهت پیگیری بیماران مبتلا به بیماری های مادرزادی قلب پس از جراحی، دارای کاربرد تشخیصی است.