هدف این پژوهش، شناخت و معرفی کلی از وضعیت گفتمان اسلام, گرا در فاصله زمانی سال های 57-1332 ش است. گفتمان اسلام, گرا در این دوره متشکل از خرده, گفتمان, هایی بود که هرکدام واجد دال مرکزی و دال, های شناور بودند. نسبتی که هر یک از این خرده, گفتمان, ها با حوزه سیاست داشتند، به نوعی تعیین, کننده میزان نقش, آفرینی آنها در شکل, گیری انقلاب اسلامی است. این پژوهش ضمن تحلیل خرده گفتمان, های مذکور از منظر نظریه گفتمان لاکلا و موفه، در پی پاسخ به این پرسش اصلی است که خرده, گفتمان, های اسلام, گرا در سال, های 57-1332ش چه نسبتی با حوزه سیاست داشتند. یافته, های پژوهش نشان می, دهد از میان هفت خرده, گفتمان اسلام, گرا در دوره مذکور، خرده, گفتمان های اسلام حوزوی و حجتیه، سیاست گریز و خرده, گفتمان, های اسلام فقاهتی، ملی, گرا، مبارز، سوسیالیسم و چپ مسلحانه، سیاست, ورز بودند. از طرفی همه خرده, گفتمان, های اسلام, گرای سیاست ورز در انتخاب دال مرکزی متفاوت از یکدیگر بودند، اما در مواردی در دال, های شناور شباهت داشتند. روش این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و بر اساس مطالعه اسنادی-کتابخانه, ای است.