توسعه آموزش در علوم پزشکی
سال:1400 | دوره:14 | شماره:44 |تعداد مقالات:6

زمینه و هدف مدل آموزشی پرسپتورشیپ یک روش یاددهی و یادگیری است و با بررسی مزایا و چالش های به کارگیری این مدل می توان به افزایش کیفیت آموزش و تربیت پرستاران کارآمد کمک نمود. این مطالعه با هدف مروری بر چالش ها و فواید مدل پرسپتورشیپ در آموزش بالینی پرستاری انجام شد. روش بررسی این مطالعه به صورت مرور روایتی انجام شد. برای انتخاب مطالعات، در پایگاه های اطلاعاتی فارسی زبان Magiran, Scholar Google, SID Barakat Knowledge Network System, با کلیدواژه های «پرسپتورشیپ»، «آموزش پرستاری»، «چالش»، «پرسپتور»، «دانشجوی پرستاری» و با استفاده از کلیدواژه های preceptorship، nursing education, challenge, preceptors, nursing student در پایگاه داده های Google scholar، Scopus، science direct، PubMed، web of science جستجو شد. معیارهای ورود شامل مطالعات چاپ شده به زبان انگلیسی یا فارسی بدون محدودیت زمانی تا پایان سال 1398 که مرتبط باهدف مطالعه و دارای متن کامل در دسترس بود. مقالات مروری نیز از مطالعه خارج شدند. درنهایت از بین 160 مقاله 10 مقاله انتخاب و موردبررسی قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها نشان داد چالش های مدل پرسپتورشیپ شامل چالش های مرتبط با پرسپتورها (حجم کاری زیاد، زمان ناکافی برای آموزش) و چالش های مرتبط با پرسپتی (عدم علاقه دانشجویان به مراقبت مستقیم، بی علاقه و بی انگیزه بودن دانشجویان) و چالش های مرتبط با جو آموزشی (پشتیبانی ناکافی از سوی مدیران دانشکده، همبستگی ضعیف تیوری و بالین) هست. فواید مدل پرسپتورشیپ شامل فواید مرتبط با دانشجو (کاهش خطای بالینی، توسعه مهارت های پرستاری) و فواید مرتبط با آموزش (تضمین پیروی از سیاست ها و رویه های سازمان، هدفمند شدن کارورزی) بود. نتیجه گیری: این مطالعه مروری نشان داد علیرغم چالش های متعددی بر سر راه اجرایی نمودن مدل پرسپتورشیپ، فوایدی بسیاری نیز وجود دارد. لذا مسیولین آموزش پرستاری و مربیان بالینی پس از مطالعه نتایج این مطالعه می توانند موانع و چالش های موجود در اجرایی نمودن مدل را برطرف نموده و منجر به ارتقاء کیفیت آموزش بالینی دانشجویان گردند.

زمینه و هدف آموزش پزشکی و تربیت نیروهای انسانی موثر و کارآمد، همواره از دغدغه های برنامه ریزان آموزشی بوده است. با توجه به قدمت آموزش پزشکی در کشور ما، شناسایی مشکلات، موانع و چالش های آموزش پزشکی و تلاش برای برطرف کردن و اصلاح آن ها موجب بهبود دستیابی به اهداف آموزشی و تربیت افراد متخصص، توانمند و کارامد در سطح کشور خواهد شد. لذا این پژوهش با هدف واکاوی چالش های آموزشی دانشجویان پزشکی عمومی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی انجام شد. روش بررسی پژوهش حاضر از نوع مطالعه ی کیفی با رویکرد تحلیل محتوی قراردادی و بر روی 15 نفر شامل اعضای هیات علمی بالینی و علوم پایه دانشکده ی پزشکی، دانشجویان پزشکی، مدیر گروه آموزش بالینی، معاون درمان، معاون آموزش و پژوهشی بیمارستان های آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در سال 1399 انجام شده است. فرایند انتخاب مشارکت کنندگان با روش مبتنی بر هدف بود. یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل مصاحبه ها با مشارکت کنندگان نشان داد که مهم ترین چالش های آموزشی دانشجویان پزشکی عمومی مشتمل بر سه طبقه ساختارهای آموزش، فرایندهای آموزشی، مولفه های زمینه ای و هفت زیر طبقه: نیروی انسانی، فضای فیزیکی و تجهیزات، برنامه ریزی، مدیریت، ارزشیابی و نظارت، علل انگیزشی و حرفه ای گری است. نتیجه گیری: نتایج مطالعه ی حاضر، درک عمیق تری از چالش های آموزشی دانشجویان پزشکی نشان داد. درک این چالش ها می تواند به توسعه رشته ی پزشکی و غلبه بر موانع پیش روی آن کمک کند.

زمینه و هدف با پیشرفت علم، بمنظور بروزمانی، دانشگاهیان به ویژه فراگیران لازم است مطالب بسیاری را مطالعه نمایند. پژوهش حاضر، تاثیر استفاده از نرم افزارهای AnkiDroid و ReaderAcer را درحوزه ی یادگیری الکترونیک بر دایره ی واژگان، تندخوانی و درک مطلب انگلیسی فراگیران بررسی نمود. روش بررسی مطالعه ی حاضر، ازنوع شبه تجربی تک-گروهی قبل و بعد بود که روی 23 دانشجوی رشته ی کارشناسی اتاق عمل انجام شد. طی پیش آزمون، دانش واژگان، درک مطلب و سرعت خواندن فراگیران با استفاده از Vocabulary Size Test-1400، و نرم افزار ReaderAcer اندازه گیری شد. با نرم افزار AnkiDroid و ReaderAcer آموزش های لازم به فراگیران داده شد. طی 42 جلسه ی 20 دقیقه ای تندخوانی و واژگان جدید به فراگیران آموزش داده شد. بدنبال هر مداخله (دو نوبت)، دانش واژگانی، سرعت خواندن و درک مطلب فراگیران سنجیده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 26 و آزمون آماری فریدمن آنالیز شد. یافته ها: نتایج آزمون فریدمن تفاوت آماری معنادار در سرعت خواندن را نشان داد (001/0 > p، 30/46 = x^2). درک مطلب نیز افزایش معناداری داشت (001/0 > p، 516/45= x^2). افزایش دایره ی واژگان فراگیران نیز معنا دار بود (001/0 > p، 00/46 = x^2). نتیجه گیری: بکارگیری خواندن گسترده با استفاده از نرم افزارهای مذکور در دایره ی واژگان، تندخوانی و درک مطلب فراگیران تاثیر مثبتی داشت. به نظر می رسد استفاده از این دو نرم افزار فراگیران برای ارتقا توانمندی های فراگیران در یادگیری زبان انگلیسی موثر باشد.

زمینه و هدف ارزشیابی گام اصلی در فرایند آموزش است که توانایی فراگیران را می سنجد و تحلیل آزمونها به عنوان یک ابزار، میزان کارایی آن را مورد سنجش قرار می دهد. آزمون پیش کارورزی آزمونی است که صلاحیت دانشجویان پزشکی قبل از ورود به مرحله کارورزی را می سنجد. بنابراین تحلیل آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لذا در این مطالعه به بررسی شاخص های کمی و کیفی آزمونهای پیش کارورزی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان در سالهای97 تا 99 پرداخته شد. روش بررسی در این مطالعه اسنادی کلیه سوالات پیش کارورزی شهریور ماه 97 تا 99 از نظر تاکسونومی سوالات، اشکالات ساختاری و ضرایب دشواری و تمیز بررسی شد. تاکسونومی سوالات بر اساس تقسیم بندی بلوم، ساختار سوالات بر اساس چک لیست میلمن و ضریب دشواری وتمایز سوالات بر اساس فرمول های علمی با استفاده از فرم های اکسل موجود در دانشگاه مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss20 انجام شد. یافته ها: در سال 97، 56% سوالات و در سال 98 و 99، 64% سوالات در سطح تاکسونومی 2 و 3 طراحی شده اند و بیش از 90% سوالات بدون ایراد ساختاری بودند. ضریب دشواری سوالات بطور میانگین در سطح مناسب، اما ضریب تمایز سوالات در سالهای 97 و 99 متوسط و در سال 98 ضعیف بود. نتیجه گیری: با توجه به تعداد زیاد سوالات با ضریب تمایز منفی، توصیه می شود سوالات، گزینه ها و کلید پاسخ های صحیح پس از طراحی آزمون، مورد بازبینی قرارگیرد.

زمینه و هدف اعضای هییت علمی یکی از ذی نفعان اصلی نظام آموزش عالی و رکن اصلی و تاثیرگذار در عملکرد دانشگاه ها به شمار می آیند. شناسایی شایستگی های کارآفرینی اعضای هییت علمی، راهی به سوی افزایش کیفیت دانشگاه ها به شمار می رود. هدف از پژوهش حاضر ارایه ی مدل توسعه شایستگی های کارآفرینانه اعضای هییت علمی می باشد. روش بررسی این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه ی اجرا ترکیبی (کیفی و کمی) بود. جامعه ی پژوهش در بخش کیفی 25 نفر ازخبرگان و اساتید کارآفرین دانشگاهی ودر بخش کمی اعضای هییت علمی مرتبط بادفاتر رشد و کارآفرینی در دانشگاه های کشور به تعداد 1500 نفر بودند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 306 نفر تعیین شد. در بخش کمی، از پرسشنامه محقق ساخته حاصل از یافته های بخش کیفی استفاده شد. روایی بخش کمی از طریق اعتبار صوری و محتوایی و پایایی ازطریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از روش های کدگذاری باز، محوری و انتخابی و مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزهای SPSS و PLS استفاده شد. یافته ها: نتایج بدست در بخش کیفی، عوامل موثر بر توسعه شایستگی های کارآفرینانه اعضای هییت علمی را در قالب 5 شاخص اصلی (شایستگی های کارآفرینانه اعضای هییت علمی، مهارت ها، شایستگی های شخصیتی، عوامل تسهیل گر کارآفرینی و عوامل مداخله) و 82 شاخص فرعی نشان داد. بر اساس این یافته ها؛ مدل توسعه شایستگی های کارآفرینانه اعضای هییت علمی طراحی گردید و نتایج بخش کمی نشان داد که مدل تحقیق از برازش مطلوبی برخوردار است. نتیجه گیری: کارآفرینی اعضای هییت علمی یک چارچوب چند بعدی و پیچیده می باشد. عوامل مختلفی مانند ویژگی های فردی کارآفرین، ، مهارت ها، رهنگ و، ساختار، سازمانی در توسعه این شایستگی ها موثر می باشد.

زمینه و هدف اولین سطح از مدیریت آموزشی که بر کیفیت آموزش تاثیرگذار است، مدیریت کلاس است که در شکل دادن به ساختار آموزش، فرایند تدریس و رشد شخصیت و روند ذهنی، عاطفی، آموزشی و تربیتی فراگیران نقش اساسی دارد. هدف تحقیق حاضر تعیین تاثیر مدیریت کلاس توسط اساتید بر مسیولیت پذیری دانشجویان دندانپزشکی بود. روش بررسی تحقیق حاضر توصیفی، از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر دانشجویان دانشکده دندانپزشکی رفسنجان بعد از آزمون علوم پایه به تعداد 132 نفر بودند که 97 نفر از آنان با استفاده از جدول مورگان به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسش نامه سبک مدیریت کلاس ولفانگ وگلیکمن 1986 و پرسشنامه مسیولیت پذیری فهرست پنج عاملی کاستا و مک کار 1991 بود. داده های تحقیق با استفاده از روش های اماری توصیفی و رگرسیون خطی در26SPSS-تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها میانگین امتیاز متغیر مدیریت کلاس 63/11±, 0/4 از 5 بود و متغیر مسیولیت پذیری نیز میانگین 22/1±, 83/3 را بدست آورد. در بین ابعاد مدیریت کلاس، مدیریت رفتار بیشترین میانگین را داشت (01/1±, 29/4). بعد مدیریت آموزش، بعد مدیریت افراد و بعد مدیریت رفتار بر مسیولیت پذیری دانشجویان دندانپزشکی تاثیر مثبت و معناداری داشت. سبک مدیریت کلاس اساتید 55 درصد مسیولیت پذیری دانشجویان دندانپزشکی را پیش بینی کرد. نتیجه گیری هر سه بعد مدیریت آموزش، مدیریت افراد و مدیریت رفتار بر مسیولیت پذیری دانشجویان تاثیر داشت. بعد مدیریت افراد بیشترین تاثیر را بر میزان مسیولیت پذیری داشت. دانشجویان دندانپزشکی با بهره مندی از راهنمایی ها و حمایت های اساتید در طول آموزش مسیولیت پذیری بیشتری کسب خواهند نمود.