مهندسی عمران امیرکبیر (امیرکبیر)
سال:1399 | دوره:52 | شماره:7 |تعداد مقالات:17

شناخت صحیح نیروی بالابرنده نقش مهمی در تحلیل پایداری سدهای وزنی دارد. لذا تخمین آن با روش های دقیق بسیار حایز اهمیت می باشد. بدین منظور یک مدل عددی از پی سد وزنی در گاوانگژو چین، به روش المان محدود انجام گرفت و بعد از شبیه سازی، مقادیر نیروی بالابرنده در موقعیت های مختلف قرارگیری زهکش حاصل گردید. نیاز به تخصص، زمان بر بودن محاسبات و تعیین دقیق شرایط اولیه مسیله در مدل های عددی سبب گردیده است که گرایش به استفاده از مدل های هوشمند گسترش پیدا کند. بدین منظور علاوه بر مدل شبکه عصبی مصنوعی مرسوم ANNبا 4 نرون ورودی، یک لایه پنهان (دارای 8 نرون) یک نرون خروجی، یک مدل جدید هیبریدی عصبی مصنوعی و الگوریتم بهینه سازی وال، ANN-WOA، توسعه داده شد. نسبت پارامترهای فاصله ردیف زهکش از بالادست، فاصله مرکز به مرکز زهکش ها از هم، قطر زهکش ها و سطح آب بالادست مخزن سد به عرض کف سد به عنوان ورودی و نیروی بالابرنده نسبی به عنوان خروجی مد نظر قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد مدل هیبریدی با مقادیر R2، RMSE و RE% به ترتیب برابر با 998/0، 021/0 و 50/3 % نسبت به مقادیر مدل شبکه عصبی مصنوعی به ترتیب برابر 995/0، 0261/0 و 67/4 % از قابلیت بالایی در تخمین نیروی بالابرنده برخوردار می باشد. همچنین نمودارهای چگالی داده ها و دیاگرام ویلن نشان داد که پراکندگی و توزیع احتمال داده های تخمینی با مدل هیبریدی با داده های حاصل از شبیه سازی عددی تطابق بسیار نزدیک و مشابهی دارد.

دراین تحقیق به بررسی تنش برشی بحرانی ته نشینی رسوبات درحضور رسوبات بستر پرداخته شدهاست. به همین منظورآزمایش های ته نشینی بااستفاده ازیک فلوم دایره ای ودرسه تنش برشی جریان، شش حالت ازبستر (بسترصاف و پنج دانه بندی رسوبات درشت دانه) و با غلظت های اولیه 5، 10 و 20 گرم بر لیتر انجام شد. نتایج نشان دادبه ازای غلظت اولیه یکسان و سرعت برابر چرخش فلوم، ته-نشینی رسوبات معلق در بستر حاوی رسوبات نسبت به حالت بستر صاف بیشتراست. این درحالی است که برای سرعت های مشخص چرخش فلوم، رسوبات درشت دانه بستر موجب افزایش تنش برشی متوسط جریان می شوند. همچنین مشخص شدرسوبات بستر به طورکلی موجب افزایش تنش برشی ته نشینی کامل نسبت به بستر صاف می شوند. بر این اساس می توان اظهار داشت که در بستر با رسوبات درشت دانه، درجریان با آشفتگی بیشتر، همچنان شرایط ته نشینی کامل برای رسوبات معلق فراهم است. نتایج این تحقیق برای مقادیر تنش برشی آستانه ته نشینی نشان داد دربستر صاف به ازای تنش های برشی کمتر از 28/1 نیوتن برمترمربع رسوبات در آستانه ته نشینی قرار می گیرند، امابرای بستر های حاوی رسوب درشت دانه مشاهده شد که در هر تنش برشی جریان رسوبات معلق ته نشین و در میان رسوبات بستر تله-اندازی می شوند. براین اساس می توان بیان داشت که به دلیل پدیده تله اندازی رسوبات معلق، در بستر های حاوی رسوبات درشت دانه نمی توان تنش برشی آستانه فرسایش برای رسوبات معلق در نظر گرفت.

برآورد تراز اکولوژیکی پیکره های آبی برای محافظت از اکوسیستم های آبی بسیار مهم بوده و یکی از موضوعات اساسی در برنامه ریزی بهره برداری از منابع آب، تلقی می شود. در دهه های گذشته روش های زیادی برای برآورد حداقل جریان زیست محیطی در رودخانه ها و حداقل تراز اکولوژیکی در دریاچه ها و تالاب ها ارایه شده است. در این پژوهش، برای تعیین حداقل تراز اکولوژیکی تالاب قوریگل، مدل برنامه ریزی چندهدفه، به کار گرفته شده است. مدل ارایه شده دارای دو تابع هدف با دو شاخص آبی و زیست بومی بوده که تراز سطح آب تالاب به عنوان شاخص آبی و تعداد سه گونه از اردکهای مهم موجود در تالاب به عنوان شاخص زیست بوم انتخاب شده اند. اولین تابع هدف، کمینه کردن شاخص آب را ارایه می کند به طوری که آب بیشتری برای رفع نیاز جوامع بشری تامین شود، در حالی که دومین تابع هدف، بیشینه کردن شاخص زیست بوم را بر عهده دارد؛ به طوری که زیستگاه های بیشتری برای اکوسیستم های آبزی فراهم شود. بنابراین هدف گیری این مدل، فراهم نمودن شرایط برای بیشترین سطح زیست بوم با کمترین مقدار آب است. برای حل برنامه ی بهینه سازی چندهدفه از روش مجموع وزنی، استفاده شده و نتایج حاصل از مدل برنامه ریزی چند هدفه نشان داد که حداقل تراز اکولوژیکی تالاب قوریگل حدود 6/1912 متر می باشد. حداقل تراز اکولوژیکی برآورد شده بیانگر کاهش قابل توجه عملکرد زیست بومی تالاب و مهاجرت پذیری آن در تراز آب کمتر از6/1912 متر می باشد که این مهم با شرایط زیست بومی مشاهده شده در دهه های اخیر این تالاب مطابقت دارد.

تخریب پل ناشی از پدیده آبشستگی موضعی در اطراف پایه ها یا تکیه گاه های آن یک پدیده رایج می باشد. به همین منظور می بایست با استفاده از روش هایی از تخریب این سازه ها جلوگیری کرد. از جمله ابزارهایی که بدین منظور می توان استفاده کرد، شکاف و طوقه می باشند. لذا در این پژوهش با انجام 49 آزمایش به بررسی و مقایسه عملکرد این دو ابزار با رویکرد های جدید در اطراف تکیه گاه های پل با استفاده از مدل آزمایشگاهی در شرایط جریان های مختلف خواهیم پرداخت. نتایج نشان می دهد که موثرترین مدل شکاف علیرغم اینکه می تواند ابعاد و عمق چاله آبشستگی را به میزان 61 درصد کاهش دهد، ولیکن قادر به تعویق انداختن زمان شروع پدیده آبشستگی و دور کردن چاله آبشستگی از اطراف تکیه گاه نمی باشد. در صورتی که در موثرترین طوقه و بیشترین عدد فرود، زمان رسیدن چاله آبشستگی به نقطه مبناء بعد از سپری شدن 120 دقیقه از شروع آزمایش می باشد. در این مدل طوقه، ماکزیمم عمق چاله آبشستگی به نقطه دورتری از تکیه گاه منتقل شده و درصد کاهش عمق چاله آبشستگی در نقطه مبناء و بستر فرسایش پذیر به ترتیب 56 و 96 درصد می باشد.

جریان گذرا در لوله سبب رخداد اندرکنش بین دیواره لوله و سیال درون آن می شود که به وسیله یک مدل ریاضی که در آن خط لوله به عنوان یک تیر با بارگذاری ناشی از فشار سیال درون آن است قابل بررسی می باشد. مدل مورد نظر یک خط لوله حاوی جریان سیال است که در بالادست به مخزن و در پایین دست به یک شیر متصل است و با بسته شدن ناگهانی شیر تحت نیروهای ضربه قوچ قرار می گیرد. هدف بررسی امکان ناپایداری در این خط لوله در حالتی است که جابجایی های جانبی نسبتا زیاد و در عین حال کرنش ها کوچک هستند. مدل های متعارف تحلیل دینامیکی در تیرها که بر اساس فرضیات کرنش های بسیار کوچک (ε, =∂, u⁄, ∂, x) بنا شده اند نمی توانند اثر جابجایی های جانبی زیاد را در معادلات حاکم منعکس کنند. در معادلات حاکم تنش های محوری بصورت خطی و کرنش ها به کمک کرنش غیرخطی فون-کارمن مدل می شوند. معادلات دیفرانسیل جزیی بدست آمده به وسیله روش اجزاء محدود در حوزه زمان حل می شوند. از سوی دیگر معادلات خطی ارتعاش جانبی در لوله بی بعد شده و با رسم نمودارهای فرکانس های بدون بعد در مقابل سرعت بدون بعد سیال، پایداری در حوزه فرکانس بررسی می شود. مشاهده شد که در طولهای گیرداری کوتاه معیار حوزه فرکانس (سرعت بدون بعد π,و 2π,به ترتیب برای شرایط تکیه گاهی دوسر مفصل و دوسر گیردار) بر سیستم حاکم است و معیار فشار بحرانی کمانش رفتار سیستم را پیش بینی نمی کند.

سرریز جانبی کاربردهای زیادی در توزیع و تنظیم آب در کانال های آبیاری و انتقال سیلاب دارد. در یک عرض بازشدگی ثابت، تاج سرریز را به شکل های مختلف از جمله کنگره ای یا کلید پیانویی می توان طراحی کرد تا طول توسعه یافته تاج و در نتیجه ضریب دبی سرریز جانبی افزایش یابد. روش دیگر برای افزایش راندمان سرریز جانبی طراحی آن به صورت مورب است تا تاج سرریز تقریبا با جریان منحرف شده از کانال اصلی همراستا شود. ترکیب دو عامل ذکر شده، منجر به طراحی یک سرریز با طول تاج توسعه یافته و به شکل مورب می شود که راندمان بالایی خواهد داشت. در این تحقیق، سرریزهای کلید پیانویی جانبی با کلیدهای مورب با زوایای مختلف مورد آزمایش قرار گرفت. خصوصیات جریان از جمله زاویه انحراف و خطوط جریان و همچنین ضریب دبی سرریزها با زوایای کلید مختلف مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که زاویه دار کردن کلیدها در جهت همسو با جریان خروجی از سرریز، ضریب دبی سرریز کلید پیانویی جانبی را در اعداد فرود بالا تا 12 درصد افزایش می دهند. مورب کردن کلیدها می تواند تلاطمی که معمولا در سرریز کلید پیانویی متقارن اتفاق می افتد را کاهش دهند و ضریب دبی بالاتری را نتیجه دهد. نتایج بدست آمده می تواند برای طراحی سرریز جانبی که در اعداد فرود بالا عمل می کنند برای مثال انتقال سیلاب مورد استفاده قرار بگیرد.

در این مقاله برای اولین بار به بررسی همزمان تبدیل موجک و مفهوم زمان حرکت قوی زمین در تحلیل طیفی سازه ها استفاده شده است. هدف از این پژوهش بهینه سازی محاسبات مربوط به طیف زلزله ی اصلی می باشد. بر این اساس زلزله ی مورد نظر تا 5 مرحله فیلتر می شود. در هرمرحله از فیلتر دو موج تقریبات و جزییات حاصل می شود. به دلیل این که موج تقریبات به زلزله ی اصلی نزدیک تر است از این موج برای محاسبات استفاده می شود. به همین دلیل در هر مرحله از فیلتر تعداد رکوردهای زلزله نصف مرحله ی قبل می شود. پس از آن بر اساس مفهوم مدت زمان حرکت قوی زمین در موج زلزله ی اصلی و موج های به دست آمده از فیلتر موجکی، قسمتی از زلزله که دارای جنبش قوی است جدا می شود. پس در این مرحله نیز یک تقلیل در رکوردهای زلزله انجام گرفت. پس از آن طیف هریک از موج های حاصل شده رسم می شود. در انتها یک سازه ی دوبعدی 10طبقه و یک سازه ی سه بعدی 5طبقه با هریک از طیف-های به دست آمده از دو مفهوم تبدیل موجکی گسسته و مدت زمان جنبش نیرومند زمین تحلیل می شود. نتایج نشان می دهد که با تقلیل محاسبات مربوط به طیف به اندازه ی بیش از 93 درصد می توان سازه را با خطایی کمتر از 4 درصد تحلیل نمود. می توان گفت که تکنیک ارایه شده یکی از بهترین تکنیک های ارایه شده در بهینه سازی محاسبات مربوط به تحلیل طیفی سازه ها است.

در پی تشدید پاسخ لرزه ای ساختمان ها در اثر پیچش، به منظور درنظرگیری عواملی که تاثیر آن ها در طراحی ساختمان به صراحت در پاسخ پیچشی لحاظ نمی گردند، آیین نامه ها ضابطه ای را با نام خروج از مرکزیت طراحی اتفاقی معرفی می نمایند. در این مطالعه، تاثیر ضابطه خروج از مرکزیت طراحی اتفاقی استاندارد زلزله 2800 در طراحی لرزه ای ساختمان های فولادی متقارن و نامتقارن 5 طبقه، دارای سیستم باربر جانبی دوگانه، در دو حالت پیچشی سخت و نرم با خروج از مرکزیت های جرمی اولیه 0. 10b و 0. 20b که b اندازه بعد پلان ساختمان می باشد، مورد بررسی قرار می گیرد. بدین منظور، ساختمان ها تحت تحلیل های تاریخچه زمانی غیرخطی با بکار گیری سه دسته رکورد زلزله حوزه دور و نزدیک گسل پالس دار و بدون پالس قرار می گیرند. در مرحله اول، تاثیر خروج از مرکزیت طراحی اتفاقی روی ساختمان های متقارن و نامتقارن بررسی می گردد. در مرحله دوم، ساختمان های طراحی نشده و طراحی شده برای خروج از مرکزیت طراحی اتفاقی با اعمال خروج از مرکزیت اتفاقی واقعی و جابجا نمودن مرکز جرم به مقدار 5 درصد بعد ساختمان در دو جهت X و Y تحت تحلیل های تاریخچه زمانی غیرخطی قرار می گیرند. نتایج نشان می دهند که ضابطه خروج از مرکزیت طراحی اتفاقی تاثیر اندکی در پاسخ های لرزه ای غیرالاستیک دارد و می تواند برای ساختمان های پیچشی سخت نادیده گرفته شود. از طرف دیگر، خروج از مرکزیت جرمی اتفاقی تاثیر بیشتری در ساختمان های پیچشی نرم دارد، ولی ضابطه خروج از مرکزیت طراحی اتفاقی تاثیر اندکی روی کاهش پاسخ های لرزه ای دارد. بنابراین، ضابطه خروج از مرکزیت طراحی اتفاقی برای ساختمان های پیچشی نرم نیاز به اصلاح دارد.

هدف از این پژوهش، مقایسه کارایی دو فرایند پرسولفات فعال شده توسط Fe2+ و الکترو پرسولفات در حذف محلول اسید آبی 25 بود. بدین منظور، تاثیر پارامترهای pH، غلظت رنگزا، غلظت پرسولفات سدیم و غلظت سولفات آهن (II) مورد بررسی قرار گرفت. طبق نتایج حاصل پس از 60 دقیقه، حذف 92 درصد رنگزا تحت 3pH =، غلظت mg/L 50 رنگزا، غلظت mg/L 500 نمک پرسولفات سدیم و غلظت mg/L 100 نمک سولفات آهن (II) در فرایند پرسولفات فعال شده با Fe2+ و حذف 95 درصد رنگزا در 5= pH، غلظت mg/L 200 رنگزا، غلظت mg/L 500 نمک پرسولفات سدیم و غلظت mg/L 100 نمک سولفات آهن (II) در فرایند الکترو پرسولفات با استفاده از دو الکترود گرافیت صورت گرفت اما در شرایط مذکور پس از زمان مشابه 180 دقیقه حذف حدود 90 درصد COD در هر دو فرایند حاصل شد. نتایج بررسی سینتیک واکنش نشان داد که استفاده از فرایند الکترو پرسولفات موجب افزایش سرعت واکنش از mg/L/min 0016/0 تا mg/L/min 0487/0 می شود. مقایسه این دو فرایند نشان داد استفاده از فرایند الکتروشیمیایی موجب بهبود قابلیت فرایند پرسولفات فعال شده با Fe2+ و انجام عمل تصفیه در pH نزدیک به pH طبیعی رنگزا (مصرف مواد شیمیایی کمتر) و حذف رنگزا با غلظت بیشتر (4 برابر) می شود.

شکل گیری مخازن چگال و وجود لایه بندی در سدهای بزرگ ناشی از پدیده های طبیعی همچون ورود رسوبات به شکل جریان غلیظ و یا تغییر قابل توجه در پارامترهای کیفی آب همچون شوری، اکسیژن محلول، فلزات سنگین و. . . همراه است. فهم فرآیند الگوی تخلیه و اثرات متقابل آن در وضعیت لایه بندی مخزن با توجه به مقدار دبی خروجی از مجرای عمقی و بهره مندی از نتایج آن در موضوع اداره مجرای عمقی سد گتوند با استفاده از ابزار مدل فیزیکی یکی از اهداف مهم این تحقیق است. بدین منظور یک مدل فیزیکی با مقیاس مستقیم 1: 40 از سازه مجرای تحتانی سد با جزییات مربوطه برپا گردید. این مقیاس بر اساس عدد ریچاردسون و بر پایه شرایط چگالی یکسان در مدل و طبیعت بسط داده شده است. سناریوهای آزمایشگاهی مدل فیزیکی در دو بخش اجازه تغییر در تراز مخزن و ثابت نگهداشتن آن طراحی و اجرا گردید. نتایج حاصل از آزمایشهای مدل با دبی های متفاوت نشان داد که میزان شوری لایه مقابل مجرای عمقی، نقش موثر در شوری جریان تخلیه شده از آن را داشته و دیگر لایه ها در موقعیت های متفاوت نقش چندانی در تغییر این مقدار ندارند. همچنین الگوی خطوط جریان تشکیل یافته به سمت حفره خروجی از نوع لایه ای پایدار است. این موضوع علاوه بر اندازه گیری با تصویربرداری از مدل نیز به وضوح ثبت گردید. با توجه به خروج آب شور از لایه مقابل مجرای عمقی، به مرور از لایه های بالایی کم چگال جایگزینی صورت می گیرد و اختلاط موثری در دیگر لایه ها مشاهده نشد.

جریان فوق بحرانی به عنوان جریان ورودی در بالادست شیب شکن های قایم در اثر سقوط و برخورد، می تواند قدرت ضربه ای، تخریبی و فرسایشی بسیار قابل توجهی در پایین دست شیب شکن های قایم داشته باشد. بنابراین در این تحقیق با هدف ارزیابی و پیش بینی رفتار کلی پارامترهای هیدرولیکی شیب شکن های قایم با جریان فوق بحرانی در بالادست، 55 آزمایش با دبی ها و اعداد فرود مختلف صورت پذیرفت. نتایج آزمایش ها نشان داد که در جریان های فوق بحرانی با افزایش مقادیر عمق بحرانی نسبی و عدد فرود پارامترهای طول نسبی شیب شکن، طول نسبی پاشیدگی و طول نسبی کلی شیب شکن افزایش یافتند. این در حالی است که با افزایش مقادیر عمق بحرانی نسبی و عدد فرود پارامتر عمق نسبی استخر ابتدا افزایش و سپس کاهش می یابد و استهلاک انرژی نسبی نیز ابتدا کاهش و سپس افزایش می یابد. با افزایش عدد فرود در یک عمق بحرانی نسبی ثابت، طول نسبی شیب شکن، طول نسبی پاشیدگی، طول نسبی کلی شیب شکن و استهلاک انرژی نسبی افزایش و عمق نسبی استخر کاهش می یابد. همچنین در یک عدد فرود ثابت با افزایش عمق بحرانی نسبی طول نسبی شیب شکن، طول نسبی پاشیدگی، طول نسبی کلی شیب شکن و عمق نسبی استخر افزایش و استهلاک انرژی نسبی کاهش می یابد. نتایج تحقیق حاضر با بازه اعداد فرود بزرگتر با پژوهش های پیشین مورد مقایسه و دلایل تطابق و یا عدم تطابق مورد مطالعه قرار گرفت.

سدهای خاکی همواره یکی از مولفه های اصلی پروژه های حفاظت آب وخاک هستند. امروزه تخمین دقیق فشار پیزومتریک و دبی نشت در سدهای خاکی با استفاده از مدل های عددی بر مبنای هوش مصنوعی یکی از اقدامات اساسی در مطالعات طراحی آن ها بشمار می آید. در این تحقیق با استفاده از مدل های محاسبات نرم شامل برنامه نویسی وراثتی (GP)، الگوریتم M5 و روش دسته بندی گروهی داده ها (GMDH) به پیش بینی فشار پیزومتریک درون هسته و دبی نشت سد خاکی سد شهید کاظمی بوکان پرداخته شده است. بدین منظور از اطلاعات ثبت شده در 94 ماه اخیر استفاده شد. نتایج حاصل از مدلهای هوشمند مذکور در مراحل آموزش و آزمایش نشان دادند که روش های بکار گرفته شده دارای دقت مناسبی در تخمین دبی نشت و فشار آب پیزومتریک هستند. بهترین عملکرد در تخمین فشار پیزومتریک مربوط به الگوریتم M5 با ضریب تبین (R2) برابر با 95/0 و جذر میانگین مربعات خطا (RMSE) برابر با 86/0 است. مدل GMDH هم با در نظر گرفتن دو واحد (ماه) تاخیر زمانی و خطای ضریب تبین 92/0 و جذر میانگین مربعات خطا 541/1 توانست دبی نشت را نسبت به سایر مدل های هوشمند با دقت بهتری مدل سازی و پیش بینی کند. همچنین از تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت که به صورت کلی افزایش تاخیرات زمانی در اطلاعات ورودی مدل ها باعث افزایش سطح عملکرد مدل های پیشنهادی می شود.

ستون های شنی ظرفیت باربری خود را با محصوریت محیطی ایجاد شده توسط خاک اطراف افزایش می دهند. در خاک های رسی بسیار نرم، مقدار این محصوریت معمولا به اندازه ی کافی برای توسعه ظرفیت باربری نمی باشد. به همین دلیل در این نوع خاک ها استفاده از ستون های شنی مسلح شده با ژیوسنتتیک متداول است. این مقاله قصد دارد استفاده از میله های فلزی عمودی را به عنوان جایگزین ژیوسنتتیک ها مورد بررسی قرار دهد. در این مطالعه آزمون های آزمایشگاهی در مقیاس کوچک بر روی ستون های شنی شناور به قطر 80 و 100 میلی متر به طول به ترتیب 400 و 500 میلی متر مسلح شده با میله های فلزی عمودی، همراه با مدلسازی عددی دو بعدی با استفاده از نرم افزار پلکسیس صورت گرفته است. نتایج نشان می دهد حالت هایی که در آن میله ها با سختی بیشتر آرایش یافته اند، تحمل بار بیشتری دارند. مسلح کردن طول کامل ستون در مقایسه با نصف طول آن بهبود بیشتری در ظرفیت باربری ستون شنی ایجاد می کند. در مراحل اولیه بارگذاری با توجه به تمایل مصالح شنی شکسته ستون به متراکم تر شدن، افزایش بیشتری در ظرفیت باربری ایجاد شده و در ادامه ی فرآیند بارگذاری به علت خمره ای شدن ستون ها، افزایش در ظرفیت باربری کم است. همچنین نتایج مدلسازی عددی نشان می دهد در ستون های شنی شناور مسلح شده در طول کامل خود، ستون ها به داخل خاک رسی نرم نفوذ کرده و حالت گسیختگی از خمره ای شدن به لغزش تغییر یافته است.

در این مقاله به بررسی پاسخ واژگونی و حرکت گهواره ای برج های آبگیر آ زاد-ایستا تحت پالس های لرزه ای پرداخته شده است. برج آبگیر سد بریونز برای این مطالعه انتخاب شده است. برج آبگیر در دو حالت آزاد-ایستا و مهارشده مدلسازی شده که در حالت آزاد-ایستا سه شرایط اصطکاکی مختلف میان کف برج آبگیر و پی زیر آن در نظر گرفته شده است. این شرایط اصطکاکی شامل: 1-ضریب اصطکاک58/0، 2-ضریب اصطکاک73/1، و3-ضریب اصطکاک بی نهایت است. برج آبگیر بصورت سه بعدی در سه حالت خشک، مستغرق و نیمه مستغرق مدلسازی شده اند. اندرکنش آب و سازه بوسیله رفتار اویلری-لاگرانژی درنظر گرفته شده است. به منظور صحت سنجی مدلسازی از مقایسه نتایج بلوک های صلب و انعطاف پذیر بدست آمده توسط سایر محققین و نتایج حاصل شده توسط نرم افزار تجاری مورد استفاده یعنی آباکوس استفاده شده است. پاسخ های واژگونی برج آبگیر که شامل: تغییر مکان نسبی نوک برج، لغزش و بازشدگی کف برج می باشند، تحت پالس های لرزه ای از نوع سینوسی، با سه زمان تناوب 5/0، 1 و5/1 ثانیه و شدت 2/0 تا 1 برابر شتاب زمین استخراج و تحلیل شده است. نشان داده شده است که وجود آب اطراف بلوک تاثیر چشمگیری در پاسخ های واژگونی دارد. همچنین مقدار تنش های کششی در حالت آزاد-ایستا بیش از 50 درصد نسبت به حالت مهارشده کاهش یافته است.

جهت اتمام به موقع پروژه و پیشبرد دقیق برنامه های ساخت و بهره برداری، استفاده از متدولوژی مدیریت پروژه چابک در پروژه های راه سازی، به عنوان شبکه های اصلی ارتباطی، ضروری است. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی موانع و راه هکارهای استفاده از مدیریت پروژه چابک در پروژه های راه سازی انجام شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه مدیران پروژه، کارشناسان، مشاوران و پیمانکاران، اداره کل راه و شهرسازی استان اصفهان به تعداد 150 نفر تشکیل می دهد. روش نمونه گیری در دسترس بود و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 108 نفر محاسبه گردید. پرسشنامه مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته موانع مدیریت پروژه چابک است که ذیل 6 بعد (مدیریتی-سازمانی، مهارت و شایستگی، مدیریت دانش، منابع انسانی، هزینه، پیچیدگی پروژه) و 30 گویه بر اساس مقیاس 5 درجه لیکرت تدوین گردید. روایی صوری، محتوایی و سازه پرسشنامه تایید شد. ضریب پایایی پرسشنامه موانع استفاده از مدیریت پروژه چابک (891/0) برآورد شد. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که میزان موانع شناسایی شده در استفاده از مدیریت پروژه چابک در پروژه های راه سازی در سطح بالاتر از متوسط قرار دارد. علاوه بر این در رتبه بندی موانع شناسایی شده، بعد مدیریت دانش با میانگین رتبه ای (02/4) رتبه اول، بعد منابع انسانی با میانگین رتبه-ای (69/3) رتبه دوم، بعد پیچیدگی پروژه با میانگین رتبه ای (50/3) رتبه سوم، بعد مدیریتی-سازمانی و هزینه با میانگین رتبه ای (37/3) رتبه چهارم و بعد مهارت و شایستگی با میانگین رتبه ای (06/3) رتبه پنجم را به خود اختصاص داده اند. در نهایت برای حل مشکلات استفاده از مدیریت پروژه چابک راهکارهایی ارایه شد.

هزینه های در بازه چرخه عمر ساختمان با عنوان هزینه های چرخه عمر آن شناخته می شوند. در روند طراحی یک ساختمان استفاده از شاخص هزینه اولیه کمتر برای انتخاب یک گزینه از بین گزینه های با عملکرد یکسان، ممکن است صرفا به انتخابی بهینه از نظر اقتصادی منجر نشود. لذا امروزه طراحان ساختمان و سرمایه گذاران برای انتخاب گزینه مقرون به صرفه نیازمند چارچوبی برای تخمین هزینه های چرخه عمر در مراحل اولیه طراحی می باشند. هدف از انجام این پژوهش، ارایه چارچوبی برای برآورد هزینه های چرخه عمر در فازهای اولیه طراحی ساختمان بر پایه مدل سازی اطلاعات ساختمان با استفاده از بانک اطلاعات هزینه ای فهرست بهای ایران است. برای این منظور هزینه های چرخه عمر یک ساختمان شامل هزینه های اولیه (هزینه تهیه و نصب و هزینه حمل)، هزینه های تعمیر و نگه داری، هزینه های ناشی از بهره برداری (مصرف انرژی) و ارزش پسماند در انتهای عمر مفید ساختمان در برآورد هزینه های چرخه عمر آن در نظر گرفته شده است. کاربرد چارچوب ارایه شده برای طراحی یک ساختمان مسکونی در شهر تهران مورد سنجش و تایید قرار گرفت و نتایج نشان داد با افزایش 75 درصدی هزینه های اولیه، هزینه های سالانه بهره برداری آن به مقدار 54 درصد و مجموع هزینه های چرخه عمر پس از 18 سال به میزان 8 درصد کاهش یافته است. بدین ترتیب طراحان ساختمان می توانند در مراحل اولیه طراحی، هزینه های چرخه عمر ساختمان را برآورد نمایند و طراحی ساختمان را بهبود بخشند.

امروزه سهم قابل توجهی از جابجاییها برای فواصل زیر یک کیلومتر با پا صورت میپذیرند. جداسازی حرکت عابران پیاده با ترافیک عبوری راه ها با حجم و سرعت بالا از مسایلی است که علاوه بر تامین ایمنی عابران، روان شدن ترافیک مسیر مورد نظر را نیز در بر دارد. یکی از روش های گذر ایمن عابر پیاده از این مقاطع احداث گذرگاه های غیر همسطح عابر (روگذر یا زیرگذر) می باشد. مدل ریاضی در این تحقیق با هدف کمترین مجموع فاصله عابرین به گذرگاه طراحی شد. ورودیهای مدل با استفاده از قابلیت ها نرم افزار ArcGIS مانند اعمال جمعیت به کاربریها و بدست آوردن فواصل آماده شد. سپس با حل این مدل به روش الگوریتم ژنتیک مکان یابی بهینه گذرگاه های غیر همسطح انجام شد. برای کاربردی تر کردن و مدیریت بهینه هزینه های اجرای پروژه گذرگاه ها براساس پارامترهای تاتیرگذار اولویت بندی شدند. بنابراین با شناخت پارامترهای تاثیر گذار مانند حجم عابر و حجم و سرعت وسایل نقلیه با استفاده از نرم افزار ArcGIS لایه های اطلاعاتی پارامترها ایجاد شده و با روش تحلیل سلسله مراتبی وزن دهی لازم به این لایه ها اعمال شد و با این روش اولویت بندی گذرگاه های غیر همسطح عابر پیاده انجام شدند. مطالعه موردی بر روی روش تحقیق انجام گردید و گذرگاه های غیر همسطح عابر برای منطقه مورد مکان یابی گردید. پارامترهای اثر گذار برای اولویت بندی گذرگاه های غیر همسطح، تصادف عابرین و همچنین حجم عابرین عبوری از معبر دارای بشترین ضریب اهمیت بوده است. در نهایت 21 نقطه محل احداث عابر پیاده به دست آمد که بنا بر الگوریتم ژنتیک اولویت بندی شدند.