روان پرستاری
سال:1395 | دوره:4 | شماره:3 |تعداد مقالات:9

مقدمه: مراقبت از بیماران آلزایمر، سخت ترین نوع مراقبت است و می تواند سبب بروز استرس، خستگی و اختلالات روانی در آنان شود که ضروری است در جهت کاهش استرس بر مراقبین اقداماتی صورت پذیرد. بر این اساس این مطالعه با هدف تعیین تاثیر برنامه ذهن آگاهی بر استرس درک شده مراقبین خانوادگی سالمندان مبتلا به آلزایمر مراجعه کننده به انجمن آلزایمر ایران انجام شد. روش کار: این پژوهش از مطالعات نیمه تجربی دو گروهی قبل و بعد بود، که در آن 60 نفر از مراقبین اصلی بیماران مبتلا به آلزایمر، مراجعه کننده به انجمن آلزایمر ایران واقع در شهر تهران در سال 1392، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند؛ این افراد به شکل تصادفی ساده در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. برای گروه مداخله برنامه ذهن آگاهی در 6 جلسه هفتگی به مدت 2 ساعت در هرجلسه اجرا شد. داده ها از طریق پرسشنامه استرس درک شده کوهن، کامارک، مرملستین قبل و یک هفته پس از پایان مداخله جمع آوری و با استفاده از آزمون های تی مستقل و تی زوجی در سطح معناداری 0/05تحلیل شدند. یافته ها: پس از انجام برنامه ذهن آگاهی، میانگین استرس درک شده در گروه مداخله از (6/42± 33/30) به (5/26± 25/43) تقلیل یافت، که نشان دهنده کاهش معنی دار استرس در این گروه بود (0/05> P). در حالی که در گروه شاهد این میزان قبل و پس از انجام مداخله (6/38± 31/60) به (5/05± 32/85) اختلاف معنی داری نداشت (05/0 < P). نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاکی از کاهش استرس درک شده در گروه مداخله داشت بدین معنی که برنامه ذهن آگاهی در جهت کاهش استرس مراقبین بیماران مبتلا به آلزایمر موثر می باشد وکاربرد آن برای سایر مراقبین نیز پیشنهاد می گردد.

مقدمه: یکی از آشفتگی ها و نابهنجاری های روان شناختی که به مرور زمان عشق و علاقه بین زوجین را کم رنگ تر کرده و گاهی به طور کامل آنرا محو می کند و موجب مشکلات روحی و روانی، ادامه روابطی سرد و بی تفاوتی (طلاق عاطفی) و طلاق رسمی آنها را فراهم می کند، فرسودگی زناشویی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی کارآیی برنامه غنی سازی ارتباط برکاهش فرسودگی زناشویی زوج ها انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی و با استفاده از طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه شاهد می باشد. جامعه آماری این پژوهش را تمامی زوجین دارای مشکلات زناشویی مراجعه کننده به مرکز همیاران سلامت روان شهر بجنورد در بهار و تابستان سال 1393 تشکیل می دادند که جهت حضور در جلسات اعلام آمادگی نموده بودند. بر اساس نمونه گیری مبتنی بر هدف و به شیوه در دسترس، 20زوج که بیشترین نمرات را در فرسودگی زناشویی کسب نموده بودند و بر اساس ملاک های ورود و خروج به مطالعه واجد شرایط شرکت در جلسات تشخیص داده شده بودند، انتخاب و با جایگزینی تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد (هر کدام 10 زوج) گمارش شدند. ابزار سنجش مقیاس فرسودگی زناشویی (Pines 1996) بود که توسط آزمودنی ها در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری ( یک ماهه) تکمیل شد. متغیر مستقل (برنامه غنی سازی ارتباط) در 8 جلسه یک و نیم ساعته به شیوه گروهی و گام به گام و با توالی هر هفته یک جلسه برای گروه مداخله اجرا شد. برای گروه شاهد تا پایان پژوهش مداخله ای ارایه نگردید. داده های پژوهش به شیوه تحلیل کواریانس تک متغیره و با بهره گیری از نرم افزار SPSS18 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که برنامه غنی سازی ارتباط، فرسودگی زناشویی را در زوجین گروه مداخله در مرحله پس آزمون به طور معناداری کاهش داده و نتایج کماکان در مرحله پیگیری نیز از ثبات لازم برخورداربود. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که برنامه غنی سازی ارتباط در کاهش فرسودگی زناشویی موثر است و از این روش مداخله ای می توان به عنوان یک شیوه کارآمد در بهبود روابط و حل مشکلات زناشویی افراد در مراکز مشاوره و گروه های زوج درمانی استفاده کرد.

مقدمه: در تحقیقات پیشین تاثیر شادی و کیفیت زندگی در سلامت جسمانی و روانی نشان داده شده است. علاوه براین، با توجه به این که جمعیت سالمندان پیوسته در حال رشد است، از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی تعیین تاثیر فیلم درمانی بر شادی و کیفیت زندگی سالمندان زن می باشد. روش کار: پژوهش حاضر، از نوع تحقیق نیمه تجربی با پیش و پس آزمون با گروه شاهدبود. جامعه آماری این پژوهش سالمندان زن مقیم در آسایشگاه کهریزک تهران بودند. 24 سالمندزن بر اساس ملاک های ورود انتخاب شدند. آن ها در دو گروه مداخله و شاهد تخصیص تصادفی شدند. گروه آزمایش جلسات فیلم درمانی را در طول هشت جلسه (هفته ای یک جلسه، هر جلسه به طور متوسط 90 دقیقه) دریافت کردند. در این تحقیق از پرسشنامه شاخص شادکامی آکسفورد (OHI) و فرم کوتاه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL-BREF) استفاده شد. تحلیل آماری با استفاده از تحلیل کواریانس انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین میانگین نمرات شادی در سالمندان، قبل (28/33= M) و بعد از فعالیت فیلم درمانی (53 = M) وجود دارد (0/0009=sig، 8/42= F). همچنین، تفاوت معناداری بین میانگین نمرات کیفیت زندگی سالمندان، قبل (99/5= M) و بعد (105/7= M) از فیلم درمانی (3/11=F، 0/09= sig) مشاهده نشد. نتیجه گیری: فیلم درمانی تاثیر مثبت معناداری در شادی و تاثیر نسبی در کیفیت زندگی سالمندان دارد. لذا، می تواند به عنوان رویکرد درمانی جایگزین یا روش مکمل در کنار درمان های موجود برای بهبود شادی در میان سالمندان مورد توجه قرار بگیرد.

مقدمه: پرستاران به دلیل ماهیت شغلی خود میزان استرس بالایی را تجربه می کنند. غفلت ازشناخت و مقابله با این استرس ها سبب عوارض جبران ناپذیری خواهدشد. بر این اساس، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین استرس شغلی با راهبردهای مقابله ای در پرستاران بخش های ویژه گرگان انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی به روش همبستگی است که در سال 1393 انجام شد. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه های: اطلاعات دموگرافیک، استرس شغلی پرستاران Expanded Nursing Stress Scale (ENSS) و سبک های مقابله ای لازاروس بود. محیط پژوهش شامل بخش های ویژه بیمارستان های دانشگاهی گرگان بود. 74 پرستار با روش نمونه گیری سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. داده های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 16 و آمار توصیفی و استنباطی در سطح معنی داری 0/05> P تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین سن شرکت کنندگان در مطالعه (6/33± 33/39) سال بود. بیشترین موقعیت استرس زا، درگیری با سوپروایزر (0/59± 2/65) بود و بیشترین راهبرد مقابله ای مورد استفاده، خویشتن داری (5 ± 14/18) بود. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیونی نشان داد که عامل جنسیت (21/57= β و 0/014= P) و کار دربخش دیالیز (27/08= β و 0/001≥ P) پیش بینی کننده خوبی برای استرس شغلی است. نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن برخی ابعاد استرس در پرستاران مانند درگیری با سوپروایزر و همچنین وجود ارتباط بین استرس شغلی و عواملی چون کار در بخش دیالیز و جنسیت لازم است مدیران پرستاری تمهیداتی درجهت پیشگیری وکاهش استرس و حمایت کافی از پرسنل بکار بندند.

مقدمه: الکسیتایمیا به عنوان ناتوانی در شناسایی و توصیف احساس ها با تنظیم قند خون و کیفیت زندگی مبتلایان به دیابت نوع دو رابطه معناداری دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر الکسیتایمیا در کنار فعالیت های خود مراقبتی بر شاخص های کنترل دیابت در مبتلایان به دیابت نوع دو بود. روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی بود. شرکت کنندگان این پژوهش شامل 100 نفر از مبتلایان به دیابت نوع دو مراجعه کننده به بیمارستان لبافی نژاد بودند. اطلاعات از طریق پرسشنامه های الکسیتایمیا، فعالیت های خودمراقبتی و کیفیت زندگی وابسته به سلامت جمع آوری شد. میزان هموگلوبین گلیکوزیله نیز از طریق جمع آوری نمونه خون در آزمایشگاه به دست آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS21 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: به منظور بررسی رابطه الکسیتایمیا با هموگلوبین گلیکوزیله، فعالیت های خودمراقبتی و کیفیت زندگی از تحلیل همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که الکسیتایمیا با هموگلوبین گلیکوزیله (0/44) همبستگی مثبت و معنادار و با فعالیت های خودمراقبتی (0/49-) و کیفیت زندگی (0/47-) همبستگی منفی و معناداری داشت. همچنین الکسیتایمیا در کنار فعالیت های خودمراقبتی، میزان هموگلوبین گلیکوزیله و کیفیت زندگی مبتلایان به دیابت را پیش بینی کرد. از بین ابعاد الکسیتایمیا، مشکل در تشخیص احساسات و تفکر عینی پیش بین کننده هموگلوبین گلیکوزیله و مشکل در تشخیص احساسات پیش بین کننده کیفیت زندگی بیماران بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه، الکسیتایمیا نقش مهمی در تبیین و پیش بینی شاخص های کنترل دیابت دارد. بنابراین، در نظر داشتن نقش الکسیتایمیا و دیگر مشکلات هیجانی و روانشناختی مبتلایان به دیابت نوع دو ممکن است برای برنامه ریزی در کارآمدی مداخلات و درمان های دیابت مهم باشد.

مقدمه: سوء رفتار با سالمندان، از جمله آسیب های روانی واجتماعی است که با افزایش جمعیت سالمندان در خانواده ها و جوامع شیوع آن افزایش می یابد. به همین دلیل پژوهش حاضر با هدف مقایسه سوء رفتار درک شده نسبت به سالمندان شهری و روستایی شهرستان ایلام در سال 1393 انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر به صورت مقطعی، با مشارکت تعداد 360 نفر از سالمندان 65 سال و بالاتر شهرستان ایلام به روش نمونه گیری خوشه ای و تصادفی ساده انجام شد. پرسشنامه مورد استفاده پرسشنامه سوء رفتار نسبت به سالمندان بود که در مطالعات مختلف پایایی و روایی آن به اثبات رسیده است. یافته ها: در این پژوهش، تعداد 360 سالمند مورد بررسی قرار گرفتند که از این تعداد 221 نفر (%61. 4) زن و 290 نفر (80/6) سالمند شهری بودند. بیشترین فراوانی مربوط به گروه سنی 80-76 (39/8) و بیشتر سالمندان 228 نفر (63/3) متاهل بودند. در سالمندان شهری بیشترین میزان سوء رفتار مربوط به غفلت مالی (%36/8) 107 نفر و کمترین میزان سوء رفتار مربوط به سوء رفتار مالی بود. در سالمندان روستایی بیشترین میزان سوء رفتار مربوط به غفلت مالی (%57/1)40 نفر و کمترین میزان سوء رفتار مربوط به سوء رفتار جسمی (%1/5) 1 نفر بود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه میزان سوء رفتار گزارش شده نسبت به سالمندان شهرستان ایلام از میزان بالایی برخوردار بوده است، بنابراین اقدامات لازم را از سوی سیاست گذاران بهداشت و درمان و حوزه های مختلف اجتماعی اقتصادی استان در کاهش سوء رفتار نسبت به سالمندان می طلبد.

مقدمه: بستری کودک در بیمارستان یک رویداد اضطراب زا برای کودک و والدین او محسوب می شود. در میان روش های کاهش اضطراب، روش غیر دارویی از لحاظ اهمیت مشابه روش دارویی است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای تاثیر کتاب داستان آموزشی و آموزش چهره به چهره بر میزان اضطراب کودکان بستری و مادرانشان بود. روش کار: بررسی با استفاده از روش نیمه تجربی و انجام پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. آزمودنی های این پژوهش 81 نفر از کودکان 6 تا 9 ساله بستری در بخش کودکان شهر سبزوار و مادرانشان بودند که به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری داده ها، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، ابزار چهره ای بررسی اضطراب و اضطراب موقعیتی اشپیل برگر بودند. داده ها توسط نرم افزار SPSS ویرایش 20 و آمار توصیفی، شاپیرو ویلک، کای دو، t وابسته، ویلکاکسون، من ویتنی، کروسکال والیس، ANOVA و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که بعد از مداخله، تفاوت معناداری در اضطراب کودکان بین دو گروه کتاب داستان آموزشی و روتین وجود داشت (0/006= P-value)، اما تفاوت معناداری بین دو گروه کتاب داستان آموزشی با روش چهره به چهره و روش چهره به چهره با روش روتین وجود نداشت (0/05< P-value). تفاوت معناداری در اضطراب مادران بین گروه های کتاب داستان آموزشی با روش روتین (0/001> P-value) و روش چهره به چهره با روش روتین (0/001= P-value) مشاهده شد. اما تفاوت معناداری بین دو گروه کتاب داستان آموزشی با روش چهره به چهره مشاهده نگردید (0/079= P-value). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که کتاب داستان آموزشی و روش چهره به چهره جهت کاهش اضطراب مادران می تواند مفید باشد. همچنین کتاب داستان به عنوان یک ابزار محبوب، کاربردی و موثر جهت آماده سازی کودکان در بیمارستان پیشنهاد می شود.

مقدمه: در کنار بسیاری از عوامل خوشایند و ناخوشایند زندگی زنان، طلاق حادثه ایی مهم و سهمگین در زندگی زن محسوب می شود که پیامدهای فردی و اجتماعی زیادی در زندگی آنان به همراه دارد و شناخت این تجارب نقش مهمی در هدایت کادر درمانی در جهت برنامه ریزی برای حمایت مؤثرتر از زنان مطلقه خواهد داشت. لذا، این مطالعه کیفی با هدف درک تجارب زنان پس از طلاق انجام شد. روش کار: این مطالعه تحقیق کیفی و از نوع پدیدارشناسی توصیفی می باشد. روش جمع آوری اطلاعات در این مطالعه، مصاحبه نیمه سازمان یافته با 10 شرکت کننده زن با تجربه طلاق از مناطقی از شهر تهران بود. اطلاعات استخراج شده از مصاحبه ها با استفاده روش تجزیه و تحلیل کلایزی تحلیل شد. یافته ها: سه مفهوم اصلی شامل زندگی در چتری از آسیب پذیری، استیگمای مطلقه شدن، سپرهای مقابله با آسیب پذیری، از تجارب مشارکت کنندگان مطالعه استخراج شد. نتیجه گیری: تجربه طلاق در زنان به معنای قرارگیری در چتری از آسیب پذیری های فردی، اجتماعی و بروز پیامدهای مختلفی است که آنان را به بهره گیری از مکانیسم های حفاظتی همانند مذهب، پنهان کاری و تلاش برای سازگاری با شرایط جدید و کاهش آسیب های روانی، اجتماعی و جنسی سوق می دهد. لذا این مسئله، نیاز به درک حمایت های همه جانبه آنان را نشان می دهد. این یافته ها، دید جدیدی به گروه بهداشتی و جامعه برای درک واقعی مشکلات زنان مطلقه در دنیای امروزی می دهد.