روان پرستاری
سال:1396 | دوره:5 | شماره:5 |تعداد مقالات:8

مقدمه: هدف از انجام این پژوهش تعیین تاثیر آموزش مهارت های خودتعیین گری بر سبک تبیینی خوش بینانه و هویت تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع ابتدائی با ناتوانی های یادگیری شهر اهواز بود.روش کار: پژوهش حاضر یک روش تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه شاهد بود. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه تجدید نظر شده سبک اسنادی کودکان (CASQ-R) و مقیاس هویت تحصیلی (AIS) بودند. نمونه پژوهش شامل 27 دانش آموز پسر پایه پنجم و ششم ابتدائی با ناتوانی یادگیری، که در سال تحصیلی 93-1392 مشغول به تحصیل بودند، است که با روش تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمایشی و شاهد گمارده شدند. قبل از آموزش خودتعیین گری از دو گروه، پیش آزمون های سبک تبیینی خوش بینانه و هویت تحصیلی گرفته شد. سپس، به گروه آزمایشی خودتعیین گری آموزش داده شد و به گروه شاهد آموزشی ارائه نشد. پس از اتمام دوره آموزشی بلافاصله از هر دو گروه پس آزمون های سبک تبیینی خوش بینانه و هویت تحصیلی گرفته شد. بعد از هفت هفته از پایان دوره آموزشی مجددا از هر دو گروه آزمون های فوق، به عنوان پیگیری، گرفته شد.یافته ها: نتایج تحلیل های کوواریانس نشان داد که آموزش خودتعیین گری باعث افزایش معنی دار سبک تبیینی خوش بینانه (P<0.002) و هویت تحصیلی (P<0.003) در دانش آموزان می شود. همچنین، نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش خودتعیین گری در طول زمان بر سبک تبیینی خوش بینانه (P<0.002) و هویت تحصیلی (P<0.002) در دانش آموزان اثر پایدار دارد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه آموزش خودتعیین گری سبب افزایش سبک تبیینی خوش بینانه و هویت تحصیلی در دانش آموزان شد. پیشنهاد می شود متخصصان تعلیم و تربیت آموزش خودتعیین گری را به عنوان روشی مهم برای پیامدهای روانشناختی مطلوب در کودکان دارای ناتوانی های یادگیری به کار گیرند.

مقدمه: سالمندی مرحله ای از فرآیند زندگی بعد از میانسالی است که با مشکلات روانی- عاطفی، وابستگی به دیگران، احساس تنهایی و کاهش توانایی های جسمانی همراه است. تمرینات ورزش هوازی به ایجاد تمرکز، کاهش اضطراب و تجربه عواطف مثبت در سالمندان کمک می کند. از این رو پژوهش حاضر به منظور اثربخشی تمرینات ورزش هوازی در کاهش احساس تنهایی و ارتقاء سطح شادکامی سالمندان انجام شد.روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. 30 سالمند به روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین سالمندان بالای 60 سال در منطقه 8 تهران انتخاب شدند و به روش تصادفی و به طور مساوی در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هر گروه 15 نفر). داده ها با استفاده از پرسشنامه های احساس تنهایی راسل و فرگوسن و شادکامی آکسفورد جمع آوری شدند. تمرینات هوازی در 10 جلسه گروهی برای شرکت کنندگان در گروه آزمایش اجرا گردید و بعد احساس تنهایی و شادکامی در پس آزمون اندازه گیری و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات ورزش هوازی می تواند احساس تنهایی سالمندان را به طور معناداری کاهش دهد و سطح شادکامی آنان را به طور معناداری ارتقاء دهد (P<0.01).نتیجه گیری: نتایج پژوهش شواهدی را پیشنهاد می کند که تمرینات هوازی روش حرکتی- درمانی مناسبی برای کاهش احساس تنهایی و ارتقاء شادکامی سالمندان می باشد. لذا به منظور کاهش احساس تنهایی و ارتقاء سطح شادکامی سالمندان، پیشنهاد می شود سالمندان به انجام تمرینات هوازی روزانه تشویق شوند.

مقدمه: یک ازدواج آرمانی، یک تعهد مادام العمر است، چون ازدواج تنها شکل رابطه ای است که در آن فعالیت جنسی مورد انتظار است. افرادی که حداقل تعامل جنسی کافی را با همسرانشان ندارند، ممکن است برای رفع نیازهای جنسی خود به سایر گزینه ها مثل جست وجوی رابطه دیگر روی آورند. هدف پژوهش حاضر، پیش بینی اختلال کارکرد جنسی بر اساس عزت نفس جنسی و صمیمیت با همسر در دانشجویان زن با و بدون اختلال کارکرد جنسی بود.روش کار: روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع پیش بین بود. جامعه این پژوهش کلیه زنان متاهل دانشجوی دانشگاه های شهر اهواز در سال 95-96 بود که از این میان 270 دانشجو به روش نمونه گیری هدفمند برگزیده شدند. شرکت کننده ها به پرسشنامه های شاخص کارکرد جنسی زنان روزن، عزت نفس جنسی زینا و شوارز و صمیمیت واکر و تامپسون پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل ممیز و نرم افزار SPSS-23 استفاده شد.یافته ها: ترکیب خطی متغیرهای پژوهش قادر به تفکیک اختلال کارکرد جنسی در دانشجویان بود و تحلیل ممیز نشان داد، عزت نفس جنسی و صمیمیت به ترتیب بهترین ملاک های تفکیک زنان با اختلال کارکرد جنسی از زنان بدون اختلال کارکرد جنسی است (P<0.001).نتیجه گیری: بر اساس نتایج می توان با آموزش مناسب جهت بالا بردن عزت نفس جنسی و صمیمیت زوجین از اختلال کارکرد جنسی آن ها پیش گیری کرد.

مقدمه: ضایعه نخاعی طیف وسیعی از ناتوانی ها را برای بیماران مبتلا به آن در بردارد. یکی از دغدغه های اصلی این بیماران توانایی سازگاری با تکالیف متعدد زندگی روزمره است. از این رو، پژوهش حاضر قصد دارد به بررسی نقش کیفیت خواب، حمایت اجتماعی و خستگی در خودکارامدی زندگی روزمره در بیماران دارای ضایعه نخاعی بپردازد.روش کار: 157 نفر از افراد دارای ضایعه نخاعی مراجعه کننده به سازمان بهزیستی شهر خرم آباد مقیاس خودکارامدی زندگی روزمره، مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک شده، پرسشنامه نشانگان خستگی و مقیاس کیفیت خواب را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل مسیر و روش بوت استراپ تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که حمایت اجتماعی و کیفیت خواب هم به طور مستقیم و هم از طریق ابعاد هیجانی و جسمانی خستگی بر خودکارامدی زندگی روزمره اثرگذار هستند. در مجموع، کیفیت خواب، حمایت اجتماعی و خستگی 43 درصد از واریانس خودکارامدی زندگی روزمره را تبیین کردند.نتیجه گیری: این یافته ها نشان داد که حمایت اجتماعی و کیفیت خواب در بیماران دارای ضایعه نخاعی بر خستگی موثر است و بنابراین، با حس کارامدی در این افراد رابطه دارد.

مقدمه: اسکیزوفرنی یک اختلال شدید و ناتوان کننده است که در کنار تاثیرات منفی این بیماری بر خود فرد، تاثیرات منفی فراوانی بر مراقب اصلی این بیماران می گذارد و می تواند موجبات اضطراب را در آنان فراهم آورد. درمان فراشناختی به عنوان یکی از درمان های موثر برای طیف وسیعی از اختلالات اضطرابی مورد تایید قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان فراشناختی گروهی بر میزان اضطراب مراقبین بیماران مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی بود.روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه انجام شد. از میان کلیه مراقبین بیماران مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی بستری شده در بیمارستان 22 بهمن قزوین، 60 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و در نهایت با توجه به ملاک های ورود به پژوهش، تعداد 45 نفر به صورت تصادفی به دو گروه مداخله (23 نفر) و کنترل (22 نفر) تقسیم بندی شدند که با ریزش سه نفر از گروه مداخله تعداد هر کدام از گروه ها به 20 نفر تقلیل یافت. گروه مداخله طی 10 جلسه گروهی 90 دقیقه ای با فاصله 6 روز تحت مداخله فراشناختی ولز قرار گرفتند و در این مدت برای گروه گواه هیچ گونه مداخله درمانی انجام نگرفت. پرسشنامه اضطراب صفت- حالت اسپیلبرگر به عنوان ابزار ارزشیابی در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون تحلیل واریانس مختلط بین- درون آزمودنی ها (تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر) و با نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که میانگین اضطراب صفت- حالت در گروه مداخله، پس از مداخله درمانی فراشناختی در مقایسه با گروه گواه به طور معناداری کاهش پیدا کرده است (P<0.01). این نتایج بیانگر آن است که آموزش فراشناخت درمانی گروهی در بهبود اضطراب اثربخش بوده و در پس آزمون و پیگیری در مقایسه با پیش آزمون، اضطراب گروه آزمایش به طور معناداری کاهش یافته است. همچنین بین میانگین نمره اضطراب گروه آزمایش در مرحله پیگیری نسبت به مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود ندارد (P<0.05)، که نشان دهنده تداوم اثربخشی این درمان تا مرحله پیگیری بود.نتیجه گیری: مراقبین بیماران اسکیزوفرنی که تحت درمان فراشناختی قرار گرفتند، نمره اضطراب پایین تری نسبت به گروه شاهد داشتند. بنابراین نتایج حاکی از این است که این درمان باعث کاهش اضطراب مراقبین بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی می شود.

مقدمه: شناسایی عوامل خطر بیماری بازگشتی اسکیزوافکتیو به منظور افزایش فاصله تا عودهای آن اهمیت فراوانی دارد. در این اختلال تکرار شونده، کنترل روند بیماری بعد از درمان یکی از مراحل درمان است. این مطالعه با هدف شناسایی عوامل خطر طول زمان تا عودهای مکرر بیماران دچار اختلال اسکیزو افکتیو، انجام شده است.روش کار: پرونده 212 بیمار مبتلا به اختلال اسکیزو افکتیو تحت درمان در مرکز رازی تهران که آخرین ترخیص آن ها از ابتدای سال 1392 تا خرداد 1394 بود، بررسی و علاوه بر زمان های مراجعه و ترخیص از بیمارستان، متغیرهای جنسیت، وضعیت تاهل، تحصیلات، سابقه مصرف سیگار، الکل و مواد روان گردان و شغل به عنوان عوامل احتمالی تاثیرگزار در روند بیماری ثبت گردیدند. مدل بازگشتی توام با شکنندگی تحلیل بقا بر طول زمان تا عودهای مکرر بیماران مذکور با استفاده از الگوریتم EM در مدل gaptime برازش و پارامترها به کمک برنامه R نسخه 3-2-1 برآورد گردید.یافته ها: 74.5 درصد بیماران مرد، 33 درصد مجرد و 67 درصد دارای سابقه مصرف سیگار بودند. پارامتر شکنندگی و (P=0.021 و q^=0.232) معنی دار شد. متغیرهای جنسیت (P<0.001)، تحصیلات (P<0.001)، وضعیت تاهل (P=0.017)، شغل (p=0.035) و سابقه مصرف مواد (P=0.041) از عوامل خطر تاثیرگزار بر روند عودهای مکرر بیماران اسکیزوافکتیو شناخته شدند. معنی دار شدن واریانس شکنندگی (P=0.021 و q^=0.23) بیان کننده تغییرات آشکار در خصوصیت های غیرقابل مشاهده فردی بیماران است.نتیجه گیری: مردان 0.78 برابر بیش از زنان، افراد بی سواد 0.91 برابر بیش از افراد پایین تر از دیپلم و 1.43 برابر بیش از افراد بالاتر از دیپلم، افراد مجرد 0.83 برابر افراد متاهل، مصرف کنندگان قرص های روان گردان 0.91 برابر و مصرف کنندگان الکل 0.83 برابر بیش از سایرین، همچنین افراد شغل آزاد و خانه دار و بیکار به ترتیب 0.85، 0.81 و 0.83 برابر شاغلان سریع تر شانس تجربه عودهای بعدی را دارند.

مقدمه: خانواده با به اشتراک گذاشتن باورهایی مشترک، به اعضای خود کمک می کند تا در موقعیت های بحرانی معنادهی مناسبی را کسب کرده و یک چشم انداز امیدوار کننده و مثبتی را در نظر داشته باشند. همسو با عملکرد مهم خانواده در سازگاری افراد با مشکلات، گرایش معنوی افراد نیز نقش تعیین کننده ای را در پذیرش مشکلات و سازگاری با آن ایفا می کنند. این پژوهش با هدف مقایسه عملکرد خانواده و سلامت معنوی در زنان مبتلاء و درمان یافته از سرطان پستان با همتایان غیر مبتلاء انجام گرفت.روش کار: پژوهش حاضر از نوع مطالعات مورد شاهدی بود که در سال 1396 انجام گرفت. در این مطالعه تعداد 50 نفر از زنان مبتلاء به سرطان پستان، 50 نفر از زنان قطع درمان شده از سرطان پستان به همراه 50 نفر از زنان غیر مبتلاء که به شیوه نمونه گیری هدفمند از بیمارستان شهدای تجریش تهران انتخاب شده و از لحاظ سلامت معنوی و عملکرد خانواده مورد مقایسه قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات در برگیرنده پرسشنامه سلامت معنوی و عملکرد خانواده بوده و داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و نرم افزار SPSS v.22 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که مولفه های حل مشکل، ارتباط و نقش ها در متغیر عملکرد خانواده و مولفه های سلامت وجودی و نمره کل سلامت معنوی زنان مبتلاء به سرطان پستان تحت درمان به طور معنی داری پایینتر از دو گروه از زنان قطع درمان شده از بیماری و همتایان غیر مبتلاء بود (P<0.05). همچنین در مقایسه نتایج بدست آمده بین زنان مبتلاء و درمان یافته از سرطان پستان نیز تفاوت معنی داری به دست آمد، به طوری که زنان تحت درمان نمرات کمتری را در مولفه های سلامت مذهبی و نمره کل سلامت معنوی را بدست آوردند (P<0.05). در مقایسه نمرات زنان قطع درمان شده و و زنان غیرمبتلاء نیز مشخص گردید که تنها در مولفه سلامت وجود متغیر سلامت معنوی بین دو گروه تفاوت وجود دارد که با بررسی میانگین های بدست آمده مشخص گردید که زنان قطع درمان شده در این زیر مقیاس نمرات کمتری را دریافت کرده اند.نتیجه گیری: پیامد عملکرد خانواده و سلامت معنوی به صورتی مستقیم و غیرمستقیم بر سلامت روان بیماران مبتلاء به سرطان پستان و تسریع در روند بهبود جسمانی اثرگذار می باشد. با توجه به این یافته ها ارائه مداخلات مبتنی بر خانواده درمانی و معنویت درمانی در جهت بهبود عملکرد خانواده و افزایش سلامت معنوی از جمله اولویت های پژوهشی می باشد.

مقدمه: معنویت به عوان یکی از ابعاد انسان نقش مهمی در سلامت بر عهده دارد. شناسائی هوش معنوی و مراقبت معنوی به ویژه در دانشجویان پرستاری به عنوان ارائه دهندگان خدمات سلامتی در آینده نزدیک از اهمیت بالائی برخوردار است، لذا این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین هوش معنوی و شایستگی های دانشجویان پرستاری در ارائه مراقبت های معنوی انجام گردید.روش کار: در این مطالعه توصیفی- همبستگی 185 دانشجوی در حال تحصیل در ترم های سوم تا هشتم مقطع کارشناسی به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند.جهت جمع آوری داده ها از فرم مشخصات فردی و پرسشنامه هوش معنوی عبدالله زاده و پرسشنامه شایستگی های دانشجویان پرستاری برای ارایه مراقبت های معنوی پس از انجام روایی محتوا و پایایی به روش همسانی درونی استفاده گردید.داده ها با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و تحلیلی و با نرم افزار Spss16 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: ارتباط مثبت و معناداری بین هوش معنوی و شایستگی دانشجویان برای ارائه مراقبت معنوی وجود دارد (P=0.001، r=0.23). میانگین نمره هوش معنوی 116.18±15.19 و میانگین نمره شایستگی ارائه مراقبت معنوی 90.9±18.53 بود. علاقه به حرفه پرستاری با هوش معنوی و شایستگی مراقبت معنوی (P<0.05) مرتبط بود و ترم تحصیلی دارای همبستگی معکوس با شایستگی مراقبت معنوی بود (P<0.05، r=-0.28).نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه شاید بتوان گفت توجه به هوش معنوی و ظرفیت های انسانی و معنوی دانشجویان به عنوان یک نقطه قوت بتواند زمینه ساز آینده حرفه ای موفق تر و مطلوب تر در ارائه مراقبت جامعه نگر باشد. همچنین پیشنهاد می گردد ورود افراد علاقمند به رشته پرستاری بتواند سبب توجه بیشتر دانشجویان پرستاری نسبت به معنویت و مراقبت معنوی بیماران گردد.