طب مکمل
سال:1401 | دوره:12 | شماره:2 (پیاپی 43) |تعداد مقالات:8

هدف: بنفشه معطر با نام علمی Viola Odorata از گذشته های دور کاربردهای درمانی زیادی داشته است. طبیعت آن در منابع طب ایرانی، سرد و تر بیان شده است و در بیماری های مختلفی کاربرد دارد. با توجه به عوارض کم و اثرات مفید متعدد بنفشه، این مطالعه مروری برای بررسی بنفشه معطر از دیدگاه منابع طب ایرانی و آثار مختلف آن از دیدگاه طب مدرن انجام شد. روش ها: در این مطالعه مروری کتابخانه ای، با کلیدواژه هایی نظیر بَنَفْ, سَج، بنفشه معطر، بنفشه شیرین، طب ایرانی، گیاهان دارویی، Viola Odorata، Sweet Violet، Common Viola و Garden Violet در چند کتاب مرجع مفردات، مبانی و معالجات طب ایرانی شامل قانون فی الطب، تحفه المؤمنین، الشامل فی الصناعه الطبیعه، مخزن الأدویه، فردوس الحکمه فی الطب، کامل الصناعه الطبیعه، الحاوی فی الطب، المنصوری فی الطب، خلاصه الحکمه، کتاب مرجع گیاهان دارویی (PDR) و پایگاه ها و منابع الکترونیکی مختلف مانند پابمد و اسکوپوس، جست وجوی کاربردی انجام و متن حاضر تهیه شد. یافته ها: اَشکال دارویی بنفشه در طب ایرانی متنوع بوده و برای بیماری های پوستی، گوارشی، تنفسی و سیستم ادراری به کار می رفته است. مطالعات متعددی روی گیاه بنفشه اثرات مختلف آن را تأیید کرده است. بر اساس مطالعات امروزی، ترکیبات بنفشه شامل روغن های فرّار، گلیکوزیدها، تانن ها، فلاونوئیدها، ساپونین ها، آلکالوئیدها، موسیلاژ، گالترین، فنل ها، ویتامین C، کومارین و سیتواسترول است. نتیجه گیری: مطالعات جدید برخی از کاربردهای سنتی گیاه بنفشه را اثبات می کند. باوجوداین، با توجه به پتانسیل قوی این گیاه برای تولید داروهای مختلف طبیعی، تحقیقات بیشتری درباره آن لازم است.

هدف: با توجه به شیوع و عوارض دیابت و تأثیر آن بر کیفیت زندگی بیماران، از طرفی کیفیت زندگی پایین موجب کم کردن مراقبت از خود و افزایش خطر عوارض بیماری می شود. هدف این مقاله تعیین تأثیر خودمراقبتی به روش اصلاح مزاج بر کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع 2 است. روش , ها: این مطالعه نیمه تجربی با انتخاب 110 نفر از بیماران دیابتی نوع 2 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس همه افراد بر اساس جدول اعداد تصادفی به طور تصادفی به 2 گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. بعد از تمایل افراد برای شرکت در مطالعه و کسب رضایت آگاهانه، پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی، کیفیت زندگی توسط بیماران و تشخیص مزاج توسط پزشک متخصص طب سنتی قبل از آزمایش انجام شد. در گروه آزمایش، 4 جلسه آموزش خود مراقبتی به روش اصلاح مزاج به مدت 45 دقیقه برای هر بیمار تنظیم شد. در گروه کنترل، درمان های روتین بدون هیچ آزمایشی بود. سپس پرسش نامه کیفیت زندگی توسط بیماران نمونه پژوهش 3 ماه بعد از آزمایش، مجدداً تکمیل شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون کای اسکوئر، تی زوجی و تی مستقل در سطح معناداری (P<0/05) تجزیه و تحلیل شدند. یافته , ها: قبل از آزمایش، بین میانگین میزان کیفیت زندگی در گروه آزمایش 11/9±, 83/2 و کنترل 9/4±, 85 تفاوت معناداری وجود نداشت 194/P=0، اما بین میانگین میزان کیفیت زندگی بعد از آزمایش در گروه آزمایش 11/3±, 87/7 و کنترل 9/5±, 85/1 تفاوت معناداری وجود دارد 044/P=0. قبل و بعد از آزمایش از نظر میانگین میزان کیفیت زندگی در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد (224/P=0). نتیجه , گیری: کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع 2 در روش آموزش خود مراقبتی و اصلاح مزاج نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است.

هدف دوکسوریبسن یک داروی بسیار مؤثر در درمان طیف وسیعی از سرطان هاست. با وجود این، در بافت های سالم، به ویژه بافت قلب موجب عوارض سیتوتوکسیک می شود؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر 8 هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف کروسین بر نشانگرهای سرمی سمیت بافت قلب ناشی از تزریق دوکسوریبسن در موش های صحرایی بود. روش , ها در این پژوهش تجربی، 32 سر موش صحرایی به روش تصادفی در 4 گروه کنترل سالم، دوکسوریبسن، دوکسوریبسن و آزمایش و دوکسوریبسن، کروسین و آزمایش قرار گرفتند. برنامه تمرین تناوبی شدید در 8 هفته، 5 روز در هفته و هر روز از 2 تناوب 2 دقیقه ای و شدت80 درصد در هفته اول شروع و با 8 تناوب 2 دقیقه ای و شدت 90 درصد سرعت بیشینه در هفته های پایانی انجام شد. گروه دریافت کننده مکمل، مقدار 14 میلی گرم بر کیلوگرم کروسین به مدت 8 هفته به صورت گاواژ دریافت کردند. دوکسوریبسن به صورت زیر صفاقی 7 بار و هر بار به میزان 2 میلی گرم بر کیلوگرم تزریق شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی و بعد از بیهوش کردن موش ها، نمونه خون مستقیماً از بطن چپ گرفته شد و پس از جداسازی سرم از پلاسما سطوح لاکتات دهیدروژناز و ایزوآنزیم کراتین کیناز MB اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل و آنالیز واریانس یک راهه با سطح آماری 05/P<0 انجام شد. یافته , ها نتایج نشان داد القای دوکسوریبسن موجب افزایش معنا دار سطوح لاکتات دهیدروژناز و ایزوآنزیم کراتین کیناز MB در موش های صحرایی در مقایسه با گروه کنترل سالم شد (0/001=P). در مقابل، انجام 8 هفته تمرین تناوبی شدید باعث کاهش معنا دار سطوح سرمی لاکتات دهیدروژناز (0/001=P) و ایزوآنزیم کراتین کیناز MB (0/017=P) در مقایسه با گروه دوکسوریبسن شد. همچنین انجام 8 هفته تمرین تناوبی شدید به همراه مصرف کروسین باعث کاهش معنا دار سطوح لاکتات دهیدروژناز (0/001=P) و ایزوآنزیم کراتین کیناز MB (0/001=P) در مقایسه با گروه دوکسوریبسن شد. بین تأثیر 8 هفته تمرین تناوبی شدید و ترکیب تمرین و کروسین بر سطح لاکتات دهیدروژناز (0/087=P) و ایزوآنزیم کراتین کیناز MB (0/877=P) موش های صحرایی قرارگرفته در معرض القای دوکسوریبسن تفاوت معنا داری وجود نداشت. نتیجه , گیری به نظر می رسد تمرین تناوبی شدید به تنهایی و نیز در ترکیب با کروسین می تواند به طور معنا داری تغییرات ناشی از القای دوکسوریبسن در سطوح سرمی آنزیم های لاکتات دهیدروژناز و ایزوآنزیم کراتین کیناز را کاهش دهد.

هدف: اضطراب و استرس یکی از شایع ترین مشکلات بیماران قبل از اعمال جراحی است. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر رایحه درمانی با اسانس گل محمدی بر میزان اضطراب، استرس، افسردگی و شاخص های فیزیولوژیک قبل از عمل در افراد کاندیدای جراحی عمومی انجام شد. روش , ها: در این کارآزمایی بالینی 60 بیمار کاندیدای جراحی عمومی مراجعه کننده به بیمارستان آیت الله کاشانی شهرکرد در سال 1398 بعد از کسب رضایت نامه آگاهانه به صورت تصادفی به 2 گروه رایحه درمانی (30) و کنترل (30) تقسیم شدند. در گروه رایحه درمانی در روز عمل 1 ساعت قبل از رفتن بیمار به اتاق عمل و در بخش 3 قطره از اسانس 10 درصدی گل محمدی روی دستمال کاغذی ریخته و در کنار بالش بیماران سنجاق شد و از بیماران خواسته شد آن را 20 دقیقه استشمام کنند. در گروه کنترل، آزمایشی انجام نشد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه جمعیت شناختی، مقیاس اضطراب 21 سؤالی و چک لیست ثبت علائم حیاتی بود. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 21 و آزمون های آماری کای اسکوئر و تی است ودنت زوجی تحلیل شد. یافته , ها: قبل از آزمایش در گروه رایحه درمانی میانگین نمرات اضطراب (16/80)، استرس (17/77) و افسردگی(16/27 ) بود. میزان P برای هر 3 متغیر قبل از آزمایش (P>0/05) گزارش شد. بعد از آزمایش در گروه رایحه درمانی میانگین نمرات اضطراب (15/03)، استرس (15/57) و افسردگی(15/83) شد. همچنین میزان P برای هر 3 متغیر بعد از آزمایش (P<0/05) گزارش شد. همچنین در مقایسه بین گروه رایحه درمانی و کنترل از نظر متغیرهای بررسی شده اختلاف آماری معناداری وجود داشت (P<0/05). نتیجه , گیری: با توجه به نتایج مطالعه رایحه درمانی با اسانس گل محمدی می تواند باعث کاهش سطح اضطراب، استرس، افسردگی و بهبود برخی شاخص های فیزیولوژیک بیماران قبل از جراحی عمومی شود. بنابراین استفاده از آن در کنار طب مدرن پیشنهاد می شود.

هدف: امروزه بین ورزشکاران به مصرف مکمل های آمینو اسید با هدف کاهش آسیب های عضلانی بیش از گذشته توجه شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر مصرف 1 دُز آمینواسیدهای شاخه دار پیش از فعالیت وامانده ساز به همراه 1 ماه مکمل دهی ویتامین ای بر آنزیم های کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز زنان فعال بود. روش , ها: تعداد 32 نفر از دانشجویان زن فعال دانشگاه رازی کرمانشاه با دامنه سنی 18 تا 23 سال به صورت در دسترس و بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شده و پس از اخذ فرم رضایت نامه آگاهانه به طور تصادفی در 4 گروه 8 نفره دارونما، ویتامین ای، گروه آمینواسیدهای شاخه دار و آمینواسیدهای شاخه دار / ویتامین ای قرار گرفتند. ویتامین ای روزانه 1 عدد کپسول معادل 400 واحد بین المللی و گروه آمینواسیدهای شاخه دار به صورت طعم دار شده با آبلیمو از 2 ساعت و نیم قبل از انجام فعالیت در 4 نوبت با فاصله زمانی 30 دقیقه مصرف شد. آزمون شامل 30 دقیقه فعالیت با 50 درصد توان هوازی و بلافاصله فعالیت با 75 درصد توان هوازی تا حد واماندگی روی دوچرخه کارسنج بود. نمونه گیری از آزمودنی ها بلافاصله و 48 ساعت بعد از فعالیت انجام شده و داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح 05/0=α,با آزمون های شاپیرو ویلک، آنالیز واریانس با اندازه گیری تکراری، آزمون تعقیبی بونفرونی و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته , ها: اثر هیچ کدام از مکمل ها بر سطوح لاکتات دهیدروژناز و کراتین کیناز بلافاصله پس از فعالیت معنا دار نبود (0/05>P)، اما میانگین سطوح کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز 48 ساعت پس از فعالیت در گروه های آمینواسیدهای شاخه دار ( LDH=213/2±, 23/44, 11/00±, CK=199/4) و آمینواسیدهای شاخه دار / ویتامین ای (, 3/20±,CK=188/3) 213/2=LDH±, 23/44 نسبت به گروه های دارونما و ویتامین ای نیز پایین تر بود (P=0/001) و کمترین مقدار آن ها نیز در گروه آمینواسیدهای شاخه دار و آمینواسیدهای شاخه دار / ویتامین ای مشاهده شد که با سطوح پلاسمایی لوسین و ایزولوسین ارتباط منفی قابل توجهی داشت (0/001= P). نتیجه , گیری: با اینکه مصرف آمینواسیدهای شاخه دار به تنهایی پیش از فعالیت وامانده ساز باعث کاهش شاخص های آسیب عضلانی شد، اما به نظر می رسد مصرف لوسین و ایزولوسین در کنار مکمل دهی ویتامین ای اثر بیشتری در کاهش آسیب عضلانی داشته باشد.

هدف: سرطان پانکراس یکی از کشنده ترین سرطان های مربوط به سیستم دستگاه گوارش در جهان محسوب می شود. با توجه به افزایش مقاومت سلول های سرطانی به شیمی درمانی و عوارض جانبی آن، نیاز به داروهایی با عوارض جانبی کمتر و همچنین دارای منشأ طبیعی احساس می شود. روش , ها: در این تحقیق تجربی به بررسی اثر هارمین و استفاده توأم آن با فلورویوراسیل برای القای آپوپتوز در سلول های سرطانی پانکراس، رده سلولی AsPC-1 پرداخته شد. برای مطالعه اثرات سایتوتوکسیک از روش رنگ سنجی و سمیت سلولی برای بررسی تعیین نوع مرگ سلولی از روش رنگ آمیزی (4, 6-Diamidino-2-phenylindole dihydrocholoride) DAPI و تست Annexin V/PI (Annexin-V Propidium Iodide) استفاده شد. میزان بیان ژن های آپوپتوزی P53, BAX, Caspase-3 و Caspase-9 با روش Real time-PCR اندازه گیری شد. داده ها با روش آماری (آزمون واریانس یک طرفه آنووا) در سطح معناداری 0/05 یافته , ها: یافته های حاصل از روش MTT نشان داد کاربرد توأم هارمین با غلظت 20 میکروگرم بر میلی لیتر و فلورویوراسیل با دُز 10 میکروگرم بر میلی لیتر سبب کاهش رشد (05/IC50, P<0) رده AsPC-1 شد. نتایج به دست آمده از رنگ آمیزی DAPI و تست انکسین القای آپوپتوز را در نمونه های تحت آزمایش نشان داد. همچنین نتایج تست ریل تایم نیز نشان داد بیان ژن های، P53 کاسپاز 3، BAX و کاسپاز 9 در گروه های آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش معنادار ( 0/05 نتیجه , گیری: نتایج نشان داد کاربرد هم زمان هارمین و فلورویوراسیل به دلیل داشتن سیتوتوکسیسیته بالا باعث القای آپوپتوز در سلول های سرطانی پانکراس و کاهش غلظت مصرفی داروی شیمی درمانی می شود. بنابراین می توان آن را به عنوان کاندیدایی جهت همراهی با داروی سرطان پیشنهاد کرد.

هدف: پرستاران در دوره شیوع کووید-19 مشکلات روان شناختی زیادی را تجربه می کنند. با توجه به اینکه معنویت به عنوان یک پایگاه مستحکم می تواند عامل قوی در کنترل شرایط پرتنش باشد، این مطالعه با هدف تأثیر آموزش خودمراقبتی معنوی بر تاب آوری پرستاران شاغل در بخش های مراقبت های ویژه مواجه با بیماران مبتلا به کووید-19 بیمارستان ضیائیان تهران انجام شد. روش , ها: این مطالعه از نوع تجربی، روی 64 نفر از پرستاران شاغل در بخش های مراقبت های ویژه کووید-19 بیمارستان ضیائیان تهران در سال 1400 انجام شد. نمونه ها در ابتدا به شیوه تمام شماری انتخاب و سپس با تخصیص غیرتصادفی (بر اساس پرتاب سکه)، بعد از اخذ رضایت نامه کتبی آگاهانه از هر 2 گروه آزمایش (32 نفر) و کنترل (32 نفر) انجام شد. گروه آزمایش برنامه آموزشی مبتنی بر خود مراقبت معنوی را در 6 جلسه 45 دقیقه ای به صورت 1 روز در میان دریافت کردند. داده ها با استفاده از پرسش نامه جمعیت شناختی و تاب آوری جمع آوری و در نرم افزار SPSS نسخه 25 وارد، سپس با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی و کای دو در سطح معنا داری 0001/P<0 تجزیه وتحلیل شد. یافته , ها: میزان تاب آوری قبل و بعد از آزمایش در گروه آزمایش و کنترل به ترتیب 5/28±, 48/0، 6/05±, 46/44 بود که از نظر آماری اختلاف معناداری نداشت (0/297=P)، ولی بعد از آزمایش میانگین تاب آوری به ترتیب 3/35±, 74/65، 6/49±, 49/38 بود که ازنظر آماری اختلاف معناداری داشت (0/0001>P). نتیجه , گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، پیشنهاد می شود زمینه های لازم شرکت در فعالیت های معنوی برای پرستاران فراهم شود که این مورد می تواند در بهبود وضعیت روان شناختی پرستاران مؤثر عمل کرده و خدمات بهتری به بیماران عرضه کند.

هدف سندرم پای بیقرار یک بیماری عصبی است که همراه با میل غیر قابل مقاومت در حرکت دادن پاها می باشد که در نهایت منجر به ناراحتی، اختلالات خواب، و کاهش کیفیت زندگی می شود. سندرم پای بیقرار در افراد مسن شایع است که بهبود سلامت آنها یک مسئله مهم در مراقبت های بهداشتی محسوب می شود. روش ها این پژوهش از نوع نیمه-تجربی است. در این پژوهش 88 نفر از سالمندان به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (44 نفر) و کنترل (44 نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله یک کیسه آب گرم روی پا و گروه کنترل مراقبت های معمول را دریافت کردند. یافته ها میانگین نمرات سندرم پای بی قرار قبل از مداخله در گروه آزمایش 0/46±, 16/7 و در گروه کنترل 1/17±, 16/50 بود که تفاوت معنی داری نداشت (0/32=P). میانگین ±,انحراف معیار نمرات سندرم پای بیقرار بعد از مداخله در گروه آزمایش 1/52±, 10/68 و در گروه کنترل 1/79±, 15/55 بود که تفاوت معنی داری داشت (0/0001=P). همچنین میانگین نمره کیفیت خواب در گروه کنترل 1/5±, 8/3 و گروه آزمایش 1/89±, 10/42 بعد از مداخله بود که تفاوت معنی داری را نشان داد (0/0001=P). نتیجه گیری یافته ها نشان داد که کاربرد کیسه آب گرم باعث کاهش شدت سندرم پای بی قرار و بهبود کیفیت خواب می شود. بنابراین، کیسه آب گرم به ویژه برای افراد مسن توصیه می شود، زیرا ارزان، در دسترس و قابل قبول است.