طب مکمل
سال:1401 | دوره:12 | شماره:4 (پیاپی 45) |تعداد مقالات:8

مقدمه: فاکتور رشد فیبروبلاست 21 به عنوان هدف درمانی برای دیابت نوع 2 پیشنهاد می شود. هدف از این مطالعه تاثیر 8 هفته تمرینات ترکیبی به همراه مصرف عصاره برگ شاه توت بر سطوح سرمی گلوکز، انسولین و فاکتور رشد فیبروبلاست 21، در مردان سالمند مبتلا به دیابت نوع 2 بود. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 40 سالمند (سن: 1. 50 ±, 67. 07) مبتلا به دیابت نوع 2 ساکن استان اردبیل پس از اخذ رضایت نامه کتبی آگاهانه به طور تصادفی ساده در پنج گروه کنترل (8 نفر)، گروه دارونما (8 نفر)، گروه عصاره (8 نفر)، گروه تمرین (8 نفر) و گروه عصاره + تمرین (8 نفر) تقسیم شدند. تمرینات سه جلسه به مدت هشت هفته انجام شد. روزی 3000 میلی گرم عصاره برگ شاه توت تجویز شد. مقادیر گلوکز، انسولین و FGF21 پیش از مداخله و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین اندازه گیری شد. از آزمون تی زوجی و تحلیل کوواریانس در سطح معنی داری 0. 05 > P استفاده شد. یافته ها: معنادار سطوح گلوکز خون (4. 91 ±,161. 22)، انسولین (0. 08 ±,9. 91) و افزایش معنادار سطح FGF21 (7. 06 ±,66. 61) در گروه تمرین+عصاره مشاهده شد (0. 05 > P). اختلاف معناداری در سطوح گلوکز (0. 001= P)، انسولین (0. 003=P) و FGF21 (0. 001= P) بین گروه ها مشاهده شد که این تغییرات در گروه عصاره + تمرین نسبت به گروه های تمرین و عصاره بزرگ تر است. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات ترکیبی در کنار مصرف عصاره برگ شاه توت می تواند باعث بهبود گلوکز خون، انسولین و FGF21 در سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2 شود.

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین تناوبی شدید همراه بامصرف مکمل خرفه بر سطح سرمی مالون دی آلدیید (MDA)، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC)، پروتیین واکنشگر c (CRP) و عامل نکروز تومور α,(TNF-α, ) در موش های صحرایی مبتلا به کبدچرب غیر الکلی (NAFLD) بود. روش کار: بدین منظور 25 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی در 5 گروه کنترل سالم، کنترل کبدچرب، مصرف مکمل خرفه، تمرین و تمرین همراه با مصرف مکمل خرفه قرار داده شدند. جهت القای NAFLD، موش ها به مدت 12 هفته تحت رژیم غذایی پرچرب قرار گرفتند. مکمل خرفه باتوجه به وزن موش ها بادوز 400 mg/kg به گروه های مربوطه خورانده شد. پروتکل تمرین تناوبی شدید به مدت 8 هفته، 5 جلسه درهفته با 7 تکرار یک دقیقه ای باشدت 90 درصد سرعت بیشینه انجام شد که باتناوب-های استراحت فعال شامل 2 دقیقه دویدن باشدت 20 درصد بیشینه همراه بود. برای مقایسه بین گروه ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 05/0 > P استفاده شد. تمام محاسبات آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS20 صورت گرفت. یافته ها: سطح MDA درگروه مکمل و تمرین همراه با مکمل به طور معناداری نسبت به گروه کنترل کبدچرب پایین تر بود. سطح سرمی TAC درگروه مکمل نسبت به گروه کنترل سالم و کنترل کبد چرب به طور معناداری بالاتر بود. سطح این شاخص درگروه تمرین همراه با مکمل نسبت به گروه کنترل کبد چرب به طور معناداری بالاتر بود. سطح سرمی شاخص های CRP و TNF-α, درگروه مکمل، تمرین و تمرین+ مکمل به طور معناداری نسبت به گروه کنترل کبدچرب پایین تر بودند. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین تناوبی شدید و مصرف مکمل خرفه به تنهایی و در ترکیب با یکدیگر از طریق بهبود تعادل پراکسیدانی-آنتی اکسیدانی و همچنین کاهش عوامل التهابی در آزمودنی های NAFLD، می تواند نقش مهمی را درکنترل پیشرفت این بیماری بر عهده داشته باشند.

مقدمه: یکی از عوارض ناشی از الکتروشوک درمانی سردرد است که می تواند بلافاصله یا با فاصله ی کوتاهی پس از هوشیاری بیمار تجربه شود. ماساژ بازتابی پا به عنوان یک مداخله پرستاری جهت کاهش برخی علایم و عوارض در بیماران مختلف مفید گزارش شده است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر ماساژ بازتابی پا بر میزان سردرد بیماران پس از الکتروشوک درمانی انجام گرفته است. روش کار: این مطالعه تجربی قبل-بعد با گروه شاهد با 54 بیمار زن تحت الکتروشوک درمانی مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی رازی تهران انجام شد. بیماران به روش نمونه گیری در دسترس با توجه به معیارهای ورود انتخاب و با استفاده از جدول اعداد تصادفی به سه گروه ماساژبازتابی پا و درمان نما و یک گروه شاهد تخصیص یافتند. مقیاس بصری سنجش درد پس از انجام الکتروشوک درمانی (قبل از مداخله) و 10 دقیقه بعد از ماساژ درمانی برای گروه مداخله و درمان نما و با همین فاصله زمانی برای گروه شاهد تکمیل شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی نظیر کای اسکویر و آنالیز کوواریانس یک متغیره تحلیل شد. یافته ها: گروه های مورد مطالعه تفاوت معناداری از نظر مشخصات جمعیت شناختی و میانگین نمرات سردرد قبل از مداخله نداشتند (05/0 نتیجه گیری: استفاده از ماساژ بازتابی پا در کاهش شدت سردرد زنان تحت الکتروشوک درمانی موثر است، از این رو پیشنهاد می شود که پرستاران در بخش های الکتروشوک درمانی این روش غیردارویی را برای کاهش علایم سردرد به کار گیرند.

مقدمه: تمرینات تناوبی پرشدت در افزایش بیان PGC1α,و TFAM، فاکتورهای تنظیم کننده بیوژنز میتوکندریایی نقش دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته فعالیت ورزشی تناوبی پرشدت همراه با مکمل دهی سیترات سدیم بر بیان PGC1α,و TFAM بود. روش کار: بیست و چهار سر رت ویستار به صورت دسته های هشت تایی در سه گروه کنترل، تمرین و تمرین +مکمل قرار گرفتند. رت های هر دو گروه تمرین و تمرین+ مکمل به مدت 8 هفته و 5 روز در هفته تمرینات تناوبی را به ترتیب با دامنه شدت 50 و 90 درصد حداکثر سرعت دویدن بر روی تردمیل اجرا کردند. رت های گروه تمرین+ مکمل علاوه بر اجرای تمرین، روزانه 15 میلی مول/ لیتر از مکمل سیترات سدیم را به صورت محلول در آب دریافت کردند. بیان PGC-1α,و TFAM از طریق وسترن بلات در عضله نعلی اندازه گیری شد. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام گرفت (P<0. 05). اندازه اثر D کوهن برای مقایسه گروه ها محاسبه شد. یافته ها: نتایج نشان داد که در بیان پروتیین PGC-1α,و TFAM در گروه تمرین و گروه تمرین + مکمل نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (P=0. 001). همچنین مکملیاری سیترات سدیم توانست تاثیر معناداری در گروه تمرین + مکمل در مقایسه با گروه تمرین داشته باشد (P=0. 005). نتیجه گیری: به نظر می رسد مکملیاری سیترات سدیم پیش از تمرین تناوبی پرشدت می تواند در افزایش بیان PGC-1α,و TFAM اثرات هم افزایی داشته باشد.

مقدمه: ترس و اضطراب ناشی از ابتلای احتمالی به کرونا، مخرب بوده و می تواند منجر به ناهنجاریهای روانی در افراد شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مجازی خود مراقبتی معنوی بر اضطراب ناشی از کرونا در دانشجویان سال آخر پرستاری انجام شد. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 60 دانشجوی کارورز پرستاری در سال 1401 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد پس از کسب رضایت نامه اگاهانه وارد نمونه گیری و سپس به صورت تصادفی به دو گروه مداخله (30 نفر) و کنترل (30 نفر) تقسیم شدند. در گروه مداخله چهار جلسه آموزش مجازی خود مراقبتی معنوی به صورت چند رسانه ای (صدا، تصویر، انیمیشن و فیلم) برای دانشجویان قبل از ورود به بالین در تاریخ و ساعت هماهنگ شده برگزار گردید. در گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. اضطراب کرونای دانشجویان بعد از اتمام جلسات با استفاده از پرسشنامه ارزیابی اضطراب کرونا اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss در سطح معنی داری کمتر از 05/0 و آزمون های تی مستقل و تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین امتیاز اضطراب بین دو گروه مداخله و کنترل قبل از مطالعه به ترتیب 67/2 ±,96/16 و 79/2 ±,94/16 بود که از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت و دو گروه همگن بودند (05/0P). نتیجه گیری: توصیه می شود مداخلات آموزشی خودمراقبتی معنوی جهت کاهش اضطراب کرونای دانشجویان پرستاری انجام گیرد.

مقدمه: امروزه زخم فشاری به یکی از معضلات جدی در درمان ومراقبت از بیماران تبدیل گردیده که علاوه بر به تعویق انداختن بهبودی بیمار، هزینه های زیادی را به بیمار و خانواده وی تحمیل می کند. این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر پانسمان با ژل آلویه ورا با نرمالسالین بر ترمیم زخم فشاری بیماران بستری در مراکز درمانی شهر اراک انجام شد. روش کار: در این کارآزمایی بالینی تصادفی که در سال 1400 در بیمارستان های امیرالمومنین و ولی عصر (عج) اراک انجام شد. 60 بیمار با زخم فشاری درجه 2، انتخاب و پس از اخذ رضایت کتبی آگاهانه به روش تصادفی ساده به دو گروه آزمایش و کنترل (نرمالسالین) تقسیم شدند. گروه مداخله با ژل آلویه ورا به قطر 5 میلی متر وگروه کنترل با نرمالسالین پانسمان شدند. پس از کسب رضایت نامه کتبی اگاهانه ازدو گروه، با استفاده از ابزار ارزیابی زخم بتس جنسن پارامترهای مربوط به زخم در روز اول، هفتم وپانزدهم مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات با نرم افزار آماری SPSS نسخه 17 وآزمون آماری REMANOVA وکای دو آنالیز شدند. یافته ها: میانگین و انحراف معیار روز اول و پانزدهم ژل آلویه ورا در گروه مداخله به ترتیب 518/0 ±,896/ 30 و 617/0±,658/13 و در گروه کنترل (نرمالسالین) به ترتیب 381/0±,329/31 و 584/0 ±,588/19 بود که تفاوت معنی دار در روز 15 داشتند (009/0 = P، 512/487 = F). نتیجه گیری: پانسمان با ژل آلویه ورا در مقایسه با پانسمان با نرمال سالین با عث تسریع بیشتر روند بهبودی زخم فشاری شد؛ لذا با توجه به عدم وجود عوارض جانبی، راحتی تهیه و کاربرد آسان ژل آلویه ورا، مصرف آن می تواند در ترمیم زخم فشاری مفید باشد.

مقدمه: زایمان و مادر شدن از مهم ترین وقایع در زندگی هر کس است. از زمان های گذشته در تمامی تمدن ها از وضعیت قرارگیری زایو به عنوان راهی برای تسهیل و تسریع زایمان استفاده شده است و یکی از تدابیر مهم و موثر در روند لیبر و زایمان است. نظر به سابقه غنی طب سنتی و راهبردی بودن دستورات آن، می توان انتظار داشت که با شناسایی وضعیت های قرارگیری زایو که در منابع کهن طب سنتی ارایه شده، بتوان گام مهمی در پیشگیری از طولانی شدن روند زایمان، دشوارزایی و در نهایت کاهش میزان سزارین و افزایش سلامت مادر و نوزاد برداشت. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه ی کتابخانه ای می باشد که در آن متون معتبر طب سنتی شامل کفایه الطب، الحاوی، قانون، مفرح القلوب، خلاصه الحکمه و یازده کتاب دیگر مورد مطالعه ی مستقیم قرار گرفته و مطالب مرتبط با وضعیت قرارگیری زایو جهت تسهیل زایمان جمع آوری و با رعایت اصل امانت داری ارایه گردید. یافته ها: در مطالعه ی حاضر در راستای تسهیل زایمان، به وضعیت های چمباتمه، نشسته، سجده، ایستاده و نیمه نشسته اشاره شده است و جهت افراد چاق یا دارای توده های لگنی و شکمی، وضعیت سجده توصیه و برای موارد انحراف بدن جنین به سمت چپ یا راست و قدام یا خلف، قرارگیری زایو در وضعیت مخالف با سمت انحراف یا اصلاح با دست ذکر شده است و در نهایت بهترین وضعیت قرارگیری جهت زایمان، نشستن روی صندلی معرفی شده است. نتیجه گیری: در متون طب سنتی نه تنها به انواع پوزیشن های مورد استفاده در پزشکی رایج، اشاره شده است بلکه پوزیشن های جدیدی مثل وضعیت سجده برای افراد چاق، حرکت مشابه تاب سواری، پایین و بالارفتن از پله و نشست و برخاست ناگهانی نیز معرفی شده است که با انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه به نظر می رسد می توان از آنها برای تسهیل و تسریع زایمان و رفع دشوارزایی استفاده نمود.

سردبیر محترم: در شماره 4 (دوره 11، زمستان 1400) مجله علمی طب مکمل دانشگاه علوم پزشکی اراک مقاله ای تحت عنوان " بررسی نقش اعراض نفسانی در پایداری سلامت یا ایجاد بیماری " در صفحات 304 تا 314 توسط نگارندگان محترم محمدحسن حاجی رحیمیان طسوجی، سید امیرحسین لطیفی، محمدرضا رجب نژاد، محمدحسین اسدی و سید عبدالله محمودی منتشر گردیده است. با توجه به اهمیت مطالعات تاریخ پزشکی در پژوهش های پزشکی، خواهشمند است مطالب زیر در یکی از شماره های مجله به عنوان نامه به سردبیر منتشر گردد...