روان پرستاری
سال:1396 | دوره:5 | شماره:6 |تعداد مقالات:8

مقدمه: بهبود ویژگی های روانشناختی کارکنان متاهل اداره بهزیستی با توجه به استرس هایی که تجربه می کنند اهمیت زیادی دارد که از مهمترین ویژگی ها می توان به رضایت زناشویی و انعطاف پذیری شناختی اشاره کرد. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رضایت زناشویی و انعطاف پذیری شناختی کارکنان متاهل اداره بهزیستی بود.روش کار: پژوهش حاضر نیمه- آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل همه کارکنان متاهل ادراه بهزیستی شهر ورامین در سال 1395 بودند. از میان آنان 30 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای با روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باخ و موران آموزش دید. هر دو گروه پرسشنامه های رضایت زناشویی اولسون و فاورز و انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندر وال را در مراحل پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با روش های تحلیل کوواریانس چندمتغیری و کوواریانس تک متغیری تحلیل شدند.یافته ها: یافته ها نشان داد بین گروه های آزمایش و کنترل در هر دو متغیر رضایت زناشویی و انعطاف پذیری شناختی تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به طور معناداری باعث افزایش رضایت زناشویی و انعطاف پذیری شناختی کارکنان متاهل شد (P£0.05).نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش مشاوران و درمانگران می توانند برای بهبود رضایت زناشویی و انعطاف پذیری شناختی از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد استفاده کنند.

مقدمه: زندگی در عصر فناوری و اطلاعات، علی رغم مزایای فراوان و ارتباطات گسترده، با افزایش فاصله و تنهایی بیشتر انسان ها و رشد مسائل و مشکلات روانی- اجتماعی مانند افسردگی، خودکشی، طلاق و انواع بزهکاری همراه بوده است. به گونه ای که کیفیت زندگی و شادکامی بشر را تحت تاثیر قرار داده و توجه اندیشمندان و صاحب نظران را به خود جلب کرده است، لذا، این پژوهش با هدف تبیین و پیش بینی کیفیت زندگی و شادکامی بر اساس چشم اندازهای زمانی دانشجویان انجام شد.روش کار: جامعه آماری پژوهش شامل کل دانشجویان واحد همدان در سال تحصیلی 96-1395 بودند که تعداد آنان 4000 نفر بود. حجم نمونه بر اساس حداقل 50 نفر به علاوه به ازای هر متغیر پیش بین 10 نفر، جمعا 120 نفر برآورد شد که به روش طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. برای سنجش چشم انداز زمانی از پرسشنامه 66 سوالی زیمباردو (1999)، کیفیت زندگی از پرسشنامه 26 سوالی سازمان جهانی بهداشت (2006) و شادکامی از پرسشنامه 29 سوالی آکسفورد که توسط آرجیل (1996) طراحی شده است، استفاده شد. تحلیل داده ها با آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان به شیوه بارون و کنی توسط نرم افزار SPSS انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد چشم انداز زمانی دانشجویان در سطح بالایی نبود، در حالی که کیفیت زندگی و شادکامی آنان در سطح بالایی گزارش شد. هم چنین بین چشم انداز زمانی، کیفیت زندگی و شادکامی در بین دانشجویان رابطه مستقیم معنی داری وجود داشت. در ضمن چشم انداز زمانی و کیفیت زندگی توان تبیین و پیش بینی شادکامی دانشجویان را داشتند و در این بین کیفیت زندگی نقش واسطه ای معنی داری داشت.نتیجه گیری: برای افزایش شادکامی در دانشجویان پیشنهاد می شود چشم اندازهای زمانی گذشته مثبت گرا و آینده متعالی تقویت شود و با بهبود کیفیت زندگی، شادکامی دانشجویان افزایش یابد.

مقدمه: بهزیستی ذهنی بیماران قلبی عروقی یکی از مهمترین مسائل در زمینه سلامت روان است. ضروری است عواملی از قبیل ذهن آگاهی و معنای زندگی که می توانند نقش مهمی در افزایش بهزیستی داشته باشند، مورد نظر بگیرند. بر این اساس مطالعه حاضر با هدف پیش بینی بهزیستی ذهنی بر اساس معنای زندگی و ذهن آگاهی در بین بیماران قلبی عروقی مورد بررسی قرار گرفت.روش کار: این مطالعه همبستگی بر روی 152 بیمار (69 زن و 83 مرد) از بیماری های قلبی عروقی در سال 2016 با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. ابزارهای جمع آوری شامل سه ابزار روا و پایا بودند که عبارتند از: پرسشنامه بهزیستی ذهنی مولوی، پرسشنامه معنا در زندگی استگر و پرسشنامه ذهن آگاهی شش وجهی بائر بود. تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون در سطح معناداری (P<0.05) انجام شد.یافته ها: یافته ها نشان داد: بین مولفه "جستجوی معنا" با بهزیستی ذهنی رابطه معناداری وجود دارد (P<0.001). به همین ترتیب، از میان مولفه های "تمرکز و توجه آگاهانه" با بهزیستی ذهنی (P<0.001، r=0.02) و "عدم ارزیابی و قضاوت در تجارب درونی" با بهزیستی ذهنی رابطه مثبت و معناداری وجود دارند (P<0.001، r=0.18). سرانجام نتایج رگرسیون نشان داد مولفه جستجوی معنا 0.17، تمرکز و توجه آگاهانه 0.19 و عدم ارزیابی و قضاوت در تجارب درونی 0.21 از عوامل پیشگوی کننده بهزیستی ذهنی بیماران بودند (P<0.001).نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش، بیماران قلبی عروقی که در جستجوی معنای زندگی هستند، تمرکز و توجه آگاهانه دارند و به عدم ارزیابی و قضاوت تجربه های درونی خویش می پردازند، از بهزیستی ذهنی افزون تری برخوردارند. بنابراین، آموزش و به کارگیری این رویکردهای خودمراقبه ای مثبت برای بیماران قلبی عروقی پیشنهاد می شود که می تواند در ارتقای بهزیستی ذهنی بیماران قلبی عروقی موثر باشد.

مقدمه: تغییر در سبک زندگی، عوارض دارویی و بیماری روی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به فشار خون بالا تاثیر سوئی می گذارد. پژوهش کنونی با هدف پیش بینی نمره کیفیت زندگی بیماران مبتلا به فشار خون بر اساس تاب آوری و حمایت اجتماعی انجام شد.روش کار: در این پژوهش توصیفی همبستگی 120 بیمار مبتلا به فشار خون بالا در سال 1395 به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از برگه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه های کیفیت زندگی SF-12، حمایت اجتماعی زیمت و تاب آوری بیماران قلبی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار PASW و به کمک آزمون های آمار توصیفی، همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره گام به گام استفاده شد. سطح معنی داری کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: 120 بیمار مبتلا به فشار خون (47 مرد و 73 زن) با میانگین سنی 51.6±14.11 سال در این مطالعه شرکت داشتند. نتایج این مطالعه نشان داد که بین کیفیت زندگی با توان افزایی معقولانه (r=0.506)، خودمدیریتی (r=0.471) و تبعیت از درمان (r=0.194) همبستگی معنی داری وجود داشت. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که توان افزایی معقولانه، خودمدیریتی و تبعیت از درمان روی هم رفته قادر به تبیین 33.5 درصد از تغییرات کیفیت زندگی این بیماران بودند.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که توان افزایی معقولانه، خودمدیریتی و تبعیت از درمان (سه بعد تاب آوری) پیش بینی کننده های کیفیت زندگی بیماران مبتلا به فشار خون بالا بودند. در مجموع بر اساس یافته های این مطالعه با آموزش و ارتقای تاب آوری می توان کیفیت زندگی بیماران مبتلا به فشار خون بالا را غنی تر نمود.

مقدمه: با توجه به نقش موثر پرستاران در بیمارستانها و مراکز درمانی و نیز اهمیت توجه به سلامت روانی و رفتاری آنها، پژوهش حاضر با هدف مقایسه رفتارها و نگرش های خوردن ناسالم و افکار تکرار شونده منفی در پرستاران شیفت شب و شیفت روزانجام شد.روش کار: این پژوهش توصیفی- مقایسه ای بود که در سال 1396 در بین پرستاران شهر کرمانشاه انجام گرفت. روش نمونه گیری پژوهش، خوشه ای چند مرحله ای بود که 60 نفر به عنوان پرستار شیفت شب و 60 نفر نیز به عنوان پرستار شیفت روز در نظر گرفته شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامهبازخورد خوردن ویلیامسون (1990) و پرسشنامه افکار تکرار شونده منفی مک اوی و همکاران (2010) بود. برای تحلیل داده های پژوهش از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری و نرم افزاز SPSS_22 استفاده شد.یافته ها: نتایج تحلیل نشان داد که بین پرستاران شیفت شب و شیفت روز در میزان رفتارها و نگرش های خوردن ناسالم و افکار تکرار شونده منفی تفاوت معناداری وجود دارد، که این تفاوت در سطح (P<0.001) معنادار بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت که رفتارها و نگرش های خوردن ناسالم و افکار تکرار شونده منفی در پرستاران به گونه ای تحت تاثیر نوع شیفت کاری (روز و شب) آن ها قرار دارد.

مقدمه: اختلال بد تنظیمی خلق مخرب، تشخیصی جدید در پنجمین ویرایش راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی محسوب می شود که با تحریک پذیری مزمن، مداوم و شدید در کودکان و نوجوانان مشخص می شود. بر اساس گزارش انجمن روانشناسی آمریکا، این کودکان در معرض خطر ابتلا به افسردگی یک قطبی و یا اختلالات اضطرابی در بزرگسالی هستند. از آنجا که هیجان در این اختلال نقش کلیدی ایفا می کند، این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر استرس، اضطراب، افسردگی و تحریک پذیری دانش آموزان مبتلا به اختلال بد تنظیمی خلق مخرب انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون به همراه گروه کنترل بود. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، 30 دانش آموز مقطع راهنمایی شهر شاهرود در سال تحصیلی 96-95 که با استفاده از مصاحبه تشخیصی به اختلال بد تنظیمی خلق مخرب مبتلا بودند، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند (هر گروه 15 نفر). آن ها به شاخص واکنش پذیری عاطفی استرینگرز (Stringaris) و مقیاس استرس، افسردگی و اضطراب لویندا (Levinda) پاسخ دادند. قبل از اعمال متغیرهای مستقل ابتدا پیش آزمون های مورد نظر از هر دو گروه گرفته و سپس برای گروه اول آموزش تنظیم هیجان گراتز (Gratz) و گاندرسون (Gunderson) در 8 جلسه 90 دقیقه ای انجام گردید. برای تجزیه و تحلیل داده از روش تحلیل کواریانس چند متغیری (Mancova) و به کمک نرم افزار SPSS-21 تحلیل شدند.یافته ها: یافته ها نشان داد که آموزش تنظیم هیجانی باعث کاهش افسردگی، استرس و اضطراب گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد. همچنین تحریک پذیری دانش آموزان دارای اختلال نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل به طور معنی داری پایین آمد.نتیجه گیری: با توجه به این که آموزش تنظیم هیجان درمان قابل قبولی برای کاهش آشفتگی هیجانی و تحریک پذیری دانش اموزان مبتلا به اختلال بد تنظیمی خلق مخرب است. بنابراین می توان از این درمان در این اختلال جدید بهره برد.

مقدمه: طلاق از جمله عوامل گسیختگی و از هم پاشیدگی کانون خانواده است که عواقب بسیاری را برای افراد جامعه داشته و می تواند منشا بسیاری از آسیب های اجتماعی باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر معنادرمانی بر افزایش امید به زندگی و تاب آوری زنان دارای مطلقه شهر قم انجام پذیرفت.روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون پس آزمون و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مطلقه شهر قم بوده و نمونه پژوهش نیز در برگیرنده 30 نفر از زنان مطلقه در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) بود. روش انجام کار بدین صورت بود که پس از انتخاب آزمودنی ها به روش هدفمند، 30 نفر از زنان مطلقه دارای معیارهای ورود، به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. سپس گروه درمانی مبتنی بر معنادرمانی بر روی گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه ای و دو بار در هفته اجرا گردیده و داده ها در دو بازه زمانی پیش و پس از اجرای مداخله گردآوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از روش آماری توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) استفاده شد.یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که گروه درمانی مبتنی بر معنادرمانی بر افزایش امید به زندگی و تاب آوری زنان مطلقه تاثیر گذار بوده و به لحاظ آماری معنی دار است (P<0.05). بدین معنی که نمرات امید به زندگی و تاب آوری زنان مطلقه به دنبال ارائه گروه درمانی افزایش داشته است.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بیانگر آن است که معنادرمانی گروهی می تواند در کاهش مشکلات و فشارهای روانی زنان مطلقه و به دنبال آن سبب افزایش امید به زندگی و تاب آوری آنان مورد استفاده قرار گیرد؛ لذا متخصصین حوزه سلامت می توانند با استفاده از معنادرمانی، تاب آوری و امید به زندگی افراد مطلقه را ارتقاء بخشند.

مقدمه: آشفتگی روان شناختی عوارض متعددی در خانواده، زندگی اجتماعی، فردی، سازمانی و تاثیر به سزایی روی مشاغل مختلف می گذارد که می توان شغل پرستاری را یکی از تاثیر پذیرترین مشاغل در این مورد به حساب آورد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ابعاد شخصیتی با آشفتگی روان شناختی در پرستاران بیمارستان شفاء کرمان در سال 1394 انجام شد.روش کار: این مطالعه به روش توصیفی تحلیلی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه پرستاران بیمارستان شفا (324 نفر) در سال 1394 بودند که تعداد 177 نفر به عنوان حجم نمونه و به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS 20 و از طریق آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون در سطع معنی داری (P<0.05) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: بر طبق یافته ها، بین ابعاد شخصیتی با آشفتگی روان شناختی در پرستاران بیمارستان شفاء کرمان رابطه وجود دارد و نقش ابعاد شخصیتی در این آشفتگی با یکدیگر متفاوت است. به این صورت که افزایش روان رنجورخویی و گشودگی به تجربه با افزایش آشفتگی روان شناختی پرستاران همراه است. عامل روان رنجورخویی با ضریب 0.38 کمترین تاثیر و عامل وظیفه شناسی با (ضریب 89%) بیشترین تاثیر را در آشفتگی روان شناختی پرستاران داشتند.نتیجه گیری: از آنجا که کارکنان اهداف و ارزش های سازمانی را بخش مهم از زندگی خود می دانند، با توجه به ساختار شخصیتی خود می توانند در شغلشان موفق تر باشند. بنابراین، هماهنگی شخصیت و سازگاری شغلی سبب جلوگیری از آشفتگی روان شناختی پرستاران و افزایش بهره وری می شود.