روان پرستاری
سال:1397 | دوره:6 | شماره:5 |تعداد مقالات:10

مقدمه: سرطان پستان از جمله شایع ترین سرطان ها در زنان می باشد که اثرات عمیقی را بر سلامت روانی و اجتماعی، امید به زندگی و بهزیستی روان شناختی به جا می گذارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر امید به زندگی و بهزیستی روانشناختی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی انجام گردید. روش کار: روش پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ روش شبه آزمایشی و از نوع طرح های پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه مداخله و شاهد بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان بیمارستان شهدای تجریش بودند که به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مداخله (15 نفر) و شاهد (15 نفر) جایگزین شدند که در آن گروه مداخله در 8 جلسه 90 دقیقه ای مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کرده و گروه شاهد در لیست انتظار ماندند. ابزار اندازه گیری مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر (1991) و بهزیستی روان شناختی ریف (1980) بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم افزار SPSS v. 23 در دو بخش توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کوواریانس تک متغیره) انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج بدست آمده از تحلیل داده ها نشان داد که به دنبال ارائه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد نمرات متغیرهای امید به زندگی و بهزیستی روان شناختی افراد گروه آزمایش در مرحله پس آزمون افزایش داشته و این نوع از درمان اثرات مثبت معنی داری را بر امید به زندگی و بهزیستی روان شناختی زنان مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی برجای گذاشته است (001/0 > P). نتیجه گیری: درمان گروهی پذیرش و تعهد روشی مؤثر به منظور افزایش امید به زندگی و بهزیستی روان شناختی مبتلایان به سرطان پستان می باشد.

مقدمه: اعتیاد بیماری است که رفتاری تکراری فرد، منجر به عوارض نامطلوب می شود. امروزه افزایش مصرف مواد مخدر نگرانی روز افزونی را برای تمامی جوامع به ایجاد کرده است. مطالعات نشان دادند که بین سوء استفاده مصرف مواد و بیماری های روان پزشکی ارتباط وجود دارد. این مطالعه برای مقایسه میزان افسردگی در افراد وابسته به مواد مخدر و غیر وابسته انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر مقطعی، از نوع توصیفی – مقایسه ای می باشد که از سال 1389 تا 1390 در شهر قزوین انجام شد. جامعه پژوهش متشکل از 120 نفر مرد (60 نفر وابسته به مواد و 60 نفر عادی) بود. اطلاعات دموگرافیک با چک لیست مشخصات دموگرافیک تکمیل شد. جهت بررسی میزان افسردگی از پرسش نامه بک استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها باآزمون های آماری تی تست و مجذور کای دو انجام گردید. یافته ها: بررسی نشان داد که مقایسه شدت افسردگی بین دو گروه وابسته به مواد و افراد عادی دارای تفاوت آماری معناداری بود و میزان شدت افسردگی در گروه مبتلا به مواد، بیشتر بود. همچنین بین سطح تحصیلات و وضعیت اشتغال با افسردگی رابطه آماری معناداری وجود داشت (05/0 > P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، از آنجاییکه میزان افسردگی در گروه وابسته به مواد در مقایسه با گروه عادی بیشتر بود، بنابراین لزوم توجه ویژه به افراد معتاد در تمامی سطوح جامعه لازم می باشد. همچنین با توجه به ارتباط معنی دار سطح تحصیلات و وضعیت اشتغال با اعتیاد، باید در سیاست گذاری ها و برنامه های پیشگیری یا کاهش اعتیاد، به این عوامل زمینه ای، توجه بیشتری معطوف داشت.

مقدمه: امروزه یکی از دستاوردهای تحولات نهاد خانواده تعارضاتی است که در روابط بین زوجین دیده می شود. نتایج این تعارضات را می توان در سست شدن روابط زناشویی و بدنبال آن افزایش میزان طلاق مشاهده نمود. این پژوهش با هدف پیش بینی تعارضات زناشویی بر اساس طرحواره های جنسی، عملکرد جنسی و رضایت جنسی انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان مراجعه کننده به سازمان پزشکی قانونی شهر ساری در نیمه اول سال 1395 تشکیل دادند که از بین آنها 95 نفر به شیوه روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده از پرسشنامه های تعارضات زناشویی، طرحواره های جنسی، رضایت جنسی و عملکرد جنسی استفاده شد. در تجزیه تحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره و با استفاده از نرم افزار SPSS21 استفاده گردید. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین طرحواره های جنسی، عملکرد جنسی و رضایت جنسی با تعارضات زناشویی رابطه معکوس معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر طرحواره های جنسی مثبت، عملکرد جنسی بالا و رضایت جنسی بالابطور معناداری تعارضات زناشویی کمتری را بدنبال دارد (05/0p<). نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پزوهش زنانی که از طرحواره های جنسی مثبت، عملکرد جنسی بالا و رضایت جنسی بالایی بر خوردارند تعارضات زناشویی پایین تری را تجربه می کنند بنابر این با توجه به اهمیت طرحواره های جنسی مثبت، عملکرد جنسی بالا و رضایت جنسی بالا در پیش بینی تعارضات زناشویی، لزوم توجه به آگاه نمودن زنان در رابطه با دانش طرحواره های جنسی مثبت، عملکرد جنسی و رضایت جنسی ضرورت می یابد.

مقدمه: خشم، افسردگی، غم، ناامیدی، کینه توزی، لجبازی، ترس، اضطراب، احساس گناه و ناسازگاری در مادران دارای فرزند معلول به دلیل تجربه شرایط سخت و انتظارات فراتر از توانایی آنها، ممکن است با شدت بیشتری نسبت به مادران عادی، وجود داشته باشد، لذا مدیریت هیجانات، کاهش عواطف منفی و افزایش تاب آوری می تواند به بهبود وضعیت روانی مادران کمک کند. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش تنظیم هیجانی بر عاطفه منفی و تاب آوری مادران دارای فرزند معلول در شهرستان اشکذر انجام شده است. روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل در نظر گرفته شد. جامعه آماری پژوهش شامل 267 نفر از مادران دارای فرزند معلول که در اداره بهزیستی شهرستان اشکذر پرونده داشتند، بود. به منظور انجام آموزش، دو گروه 15 نفره تحت عنوان گروه آزمایش و گروه کنترل با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه ها گمارده شده و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها، مقیاس عاطفه مثبت و منفی (PANAS) و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (CD-RISC) بود. گروه آزمایش پس از 8 جلسه آموزشی (90 دقیقه ای و 2 جلسه در هفته) و گروه کنترل بدون مداخله، همزمان با گروه آزمایش پس آزمون را تکمیل نمودند. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از مهمترین شاخص های آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس انجام شد. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات آزمودنی های گروه های آزمایش و کنترل در پس آزمون وجود دارد. به عبارتی آموزش تنظیم هیجانی باعث کاهش میانگین نمرات عاطفه منفی و افزایش میانگین نمرات تاب آوری مادران دارای فرزند معلول شده است (001/0 > P). نتیجه گیری: آموزش تنظیم هیجانی می تواند به عنوان یک روش آموزشی مؤثر، عاطفه منفی را در مادران دارای فرزند معلول کاهش داده و برعکس تاب آوری را در آنان افزایش دهد و در نهایت، می تواند الگوی مطلوب و کارآمدی برای ارتقای سازگاری، شادابی و بهزیستی آنان تلقی گردد.

مقدمه: سرطان از بیماری های شایع در دنیای امروز است. هدف از پژوهش حاضر اثربخشی روان درمانی مذهبی – معنوی با تاکید بر اهمیت دعاهای شماره 15 و 23 صحیفه سجادیه بر نگرش به بیماری و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان شهر اهواز بود. روش کار: در یک طرح آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل، تعداد 30 نفر از بیماران مبتلا به سرطان شهر اهواز با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) تخصیص یافتند. گروه آزمایشی 6 جلسه مداخله روان درمانی مذهبی – معنوی با تاکید بر اهمیت دعاهای شماره 15 و 23 صحیفه سجادیه را به صورت گروهی 90 دقیقه ای، طی 3 هفته دریافت کرد. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانیو مقیاس نگرش به بیماری Kellner بود، که در دو مرحله قبل از مداخله و پایان مداخله تکمیل شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-19 استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون های تجزیه و تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که روان درمانی مذهبی-معنوی با تاکید بر اهمیت دعاهای شماره 15 و 23 صحیفه سجادیه باعث افزایش کیفیت زندگی و نیز تقویت نگرش مثبت نسبت به بیماری در افراد گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل، در مرحله پس آزمون شد و تفاوت آن معنادار بود. نتیجه گیری: با توجه به تأثیر مثبت این مداخله در بهبود کیفیت زندگی و نیز تقویت نگرش مثبت نسبت به بیماری، می توان گفت که این مداخله برای بیماران مبتلا به سرطان در کنار درمان های دیگر می تواند مناسب باشد و پیشنهاد می شود از آن به عنوان رویکرد درمانی در بیمارستان ها و مراکز مشاوره استفاده شود.

مقدمه: گسترش افسردگی و اثرات ناشی از آن در افراد جامعه خصوصا زنان، پژوهشگران و روانشناسان بسیاری را به تلاش برای ابداع و ارائه روش های مؤثر درمان ها در این زمینه واداشته است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر هنردرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی به شیوه گروهی بر باورهای فراشناختی و ذهن آگاهی زنان افسرده انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر را کلیه زنان مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره شهر اهواز تشکیل داده که تشخیص اختلال افسردگی را دریافت کرده بودند. نمونه پژوهش نیز در برگیرنده 30 نفر از این مراجعین بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به صورتی تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های باورهای فراشناخت ولز و پرسشنامه پنج وجهی بائر استفاده شده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس تک متغیری (آنکوا) به همراه نرم افزار کامپیوتری SPSS نسخه 22 استفاده گردید. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که هنردرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی به شیوه گروهی بر باورهای فراشناخت و ذهن آگاهی زنان افسرده، در سطح معناداری (05/ 0> P) اثر دارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر، متخصصان سلامت رفتار و روان می توانند برای بهبود باورهای فراشناختی و ذهن آگاهی زنان مبتلا به افسردگی از درمان مبتنی بر ذهن آگاهی استفاده کنند.

مقدمه: کیفیت زندگی بر همه ابعاد زندگی اعم از شخصی، تحصیلی و حرفه ای اثر می گذارد. بنابراین، ضروری است که عوامل مؤثر بر آن بررسی شوند. در پژوهش حاضر پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و مهارت های ارتباطی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی است. جامعه آماری مطالعه شامل پرستاران زن شاغل در بیمارستان های دولتی شهر کرمان در سال 1395 بود. با روش نمونه گیری خوشه ای 234 نفر انتخاب شدند. ابزار مطالعه شامل پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجان (CERQ-36)، مهارت های ارتباطی (CS-34)، و کیفیت زندگی (SF-12) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی Pearson و رگرسیون چندگانه به روش رو به عقب در سطح معنی داری 05/0 و با کمک نرمافزار SPSS نسخه 20 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد رابطه مثبت و معنی داری بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و مهارت های ارتباطی با کیفیت زندگی وجود دارد(001/0 > P). نتایج تحلیل رگرسیون رو به عقب نشان داد که راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و مهارت های ارتباطی 48% از واریانس بعد روانی و 39% از واریانس بعد جسمانی کیفیت زندگی را پیش بینی می کنند. (001/0 = P). نتیجه گیری: با توجه به نقش معنی دار راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و مهارت های ارتباطی در پیش بینی کیفیت زندگی پیشنهاد می شود، راهبردهای سازگارانه در تنظیم هیجان و مهارت های ارتباطی از طریق کارگاه ها و کلاس های آموزشی به پرستاران آموزش داده شود تا زندگی آنان از کیفیت بهتری برخوردار شود.

مقدمه: رضایت جنسی می تواند تحت تاثیر عواملی چون مهارت خودآگاهی قرار گیرد. هدف مطالعه تعیین تاثیر مشاوره مبتنی بر خودآگاهی بر همبستگی بین خودآگاهی و رضایت جنسی زنان سنین باروری بود. روش کار: این مطالعه مداخله ای بر روی76 نفر از زنان سنین باروری درخواست کننده خدمات مامایی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر گرگان(1395) انجام شد. نمونه ها به روش تصادفی بلوک بندی در دو گروه مداخله و کنترل جایگزین شدند. اطلاعات توسط فرم جمعیت شناختی، پرسشنامه های فارسی خودآگاهی ریلو و آلیک و رضایت جنسی هادسون در دو مرحله قبل و یک ماه بعد از مداخله بدست آمد. مداخله شامل 6 جلسه مشاوره فردی با رویکرد التقاطی با موضوع خودآگاهی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS16 تجزیه و تحلیل شدند. با توجه به نرمال نبودن داده ها، همبستگی میانگین نمرات رضایت جنسی و خودآگاهی قبل و پس از مداخله با آزمون اسپیرمن بررسی شد. یافته ها: قبل از مداخله بین رضایت جنسی و حیطه های خودآگاهی در گروه های مداخله و کنترل همبستگی وجود نداشت. پس از مشاوره درگروه مداخله بین رضایت جنسی و خودآگاهی خصوصی همبستگی مثبت معنی دار (0. 437 = r و0. 006 (P-value =و بین رضایت جنسی و اضطراب اجتماعی همبستگی منفی معنی دار ( 0. 424 = r و0. 008 (P-value =دیده شد. نتیجه گیری: تغییر میزان همبستگی بین خودآگاهی خصوصی و اضطراب اجتماعی با رضایت جنسی زنان نشان می دهد، ارتقا رضایت جنسی تنها نیاز به ارتقا دانش جنسی و متخصصین این امر ندارد، بلکه تغییر در متغیرهای غیر جنسی می تواند این ارتقا را همراه داشته باشد.

مقدمه: ابتلا کودک به سرطان ممکن است خانواده خصوصاً مادر با چالش های زیادی روبرو شود و در مواجهه با آن دچار ضربه و شوک شوند. سازگاری مادران با بیماری می تواند به کاهش مشکلات کمک کند. یکی از الگوهای کاربردی در پرستاری الگوی سازگاری روی است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر الگوی سازگاری روی بر تاب آوری مادران کودکان شیمی درمانی انجام شد. روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی می باشد که بر روی 36 نفر از مادران کودکان شیمی درمانی مراجعه کننده به بخش انکولوژی بیمارستان طالقانی در سال 1396 انجام شده است. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمون و کنترل انجام شد. گروه آزمون برنامه آموزشی مبتنی بر الگوی روی را در 7 جلسه در طول چهار هفته دریافت نمودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه دموگرافیک و "مقیاس تاب آوری کونوردیویدسون" (Connor-Davidson Resilience Scale) جمع آوری و در نرم افزار SPSS V. 18 وارد، سپس با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی و آزمون کواریانس در سطح معنی داری 05/0 > P تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: آزمون تی زوج بین دو گروه آزمون قبل و بعد از مداخله اختلاف معنی داری نشان داد ولی این آزمون در گروه کنترل اختلاف معنی داری را نشان نداد. ولی آزمون تی مستقل بین قبل و بعد از مداخله در گروه کنترل اختلاف معنی داری را نشان نداد ولی در گروه آزمون اختلاف معنی داری را نشان داد (01/0 > P). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که الگوی سازگاری روی موجب افزایش تاب آوری مادران می شود. لذا پیشنهاد می شود که مطالعات بعدی پیگیری های بلندمدتی را انجام دهند. ارزیابی پیگیرانه بلندمدت می توانند در درک آثار طولانی مدت این درمان بر روی مادران و کودکان بیمار کمک کنند.

مقدمه: رضایت جنسی، یکی از مهم ترین عواملی است که بر روابط زناشویی زوجین تاثیرمی گذارد. این پژوهش با هدف پیش بینی رضایت جنسی بر اساس تمایزیافتگی و ابرازگری هیجانی در زنان متأهل انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی بود. جامعه شامل، کلیه زنان متأهل مراجعه کننده به خانه های سلامت منطقه سه شهر تهران در سال 1396 بود. حجم نمونه براساس فرمول هویت و کرامر، 210 نفر برآورد، با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش علاوه بر برگه اطلاعات جمعیت شناختی شامل، سه پرسشنامه رضایت جنسی هادسون (1981)، ابرازگری هیجانی کینگ و امونز (1990) و تمایزیافتگی خود اسکورن و فریدلندر (1998) بود. داده ها از طریق آزمون آماری رگرسیون چند گانه با استفاده از نرم افزار 21 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد، رضایت جنسی بر اساس تمایزیافتگی و ابرازگری هیجانی در زنان متأهل قابل پیش بینی است. از بین مؤلفه های تمایزیافتگی، موقعیت من با رضایت جنسی همبستگی مثبت و معنادار دارد (05/0 < P). اما آمیختگی با دیگران و گسلش عاطفی با رضایت جنسی همبستگی منفی و معنادار دارند (01/0 < P). مؤلفه واکنش هیجانی با رضایت جنسی همبستگی معنادار ندارد. از بین ابعاد ابرازگری هیجانی، ابراز هیجان مثبت (05/0 < P) و صمیمت (01/0 < P) با رضایت جنسی همبستگی مثبت و معنادار دارد. حال آن که، مؤلفه ابراز هیجان منفی با رضایت جنسی همبستگی منفی و معنادار دارند (05/0 < P). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که رضایت جنسی مقوله ای است چندبعدی و وابسته به عواملی چون تمایزیافتگی و ابرازگری هیجانی می باشد. پیشنهاد می گردد، مشاوران و متخصصان در حوزه رفتاری از طریق برنامه های آموزشی و برگزاری کارگاه هایی در زمینه افزایش تمایزیافتگی و تقویت مهارت های هیجانی به افزایش رضایت جنسی کمک نمایند.