مدیریت نظامی
سال:1397 | دوره:18 | شماره:71 |تعداد مقالات:6

سازمان ها با ایجاد روابط و نظم داخلی جهت جامه عمل پوشاندن به مأموریت ذاتی خود اقدام به طراحی ساختار می-نمایند. با توجه به پیچیدگی و عدم اطمینان محیطی عوامل متعددی هستند که به عنوان پیشران های مهم بر تحول ساختار سازمان های نظامی تأثیر می گذارند و هدف از انجام این پژوهش شناسایی و تحلیل عوامل مهم بر ساختار سازمان های نظامی به جهت ایجاد درک و تصویر کلی، تبیین و پیش بینی متغیر های ایجادکننده تحول، جهت نظم دهی و ساختاردهی مناسب و افزایش قابلیت سازمانی می باشد. جامعه آماری شامل سازمان های نظامی ارتش و حجم نمونه شامل 200 نفر از خبرگان این حوزه، روایی پرسش نامه توسط اساتید مدیریت نظامی مورد تایید و پایایی نیز با محاسبه آلفای کرونباخ 0. 84 به دست آمد. برای این تحقیق بامطالعه و بررسی بیش از 100 منبع مختلف تعداد 28 شاخص به صورت اکتشافی جمع آوری گردید که این 28 شاخص با انجام و استفاده از تکنیک نگاشت شناختی و تحلیل عاملی به 24 شاخص اصلی تقلیل یافت و در چهار عامل پنهان به ترتیب بیشترین واریانس، شامل: ارکان جهت ساز، محیط بین المللی، قابلیت-های موردنیاز و محیط عمومی دسته بندی شدند و در ادامه با آزمون فریدمن رتبه بندی شاخص ها انجام گردید. برابر این رتبه-بندی اولین شاخص مهم « تنوع تهدیدها » و آخرین شاخص « بیماری های عفونی، بلایای طبیعی و گرم شدن زمین » به دست آمد.

با توجه به اهمیت زنجیره تأمین در کسب مزیت رقابتی، گفته می شود رقابت بین سازمان ها با رقابت بین زنجیره های تأمین آن ها جایگزین گردیده است. بنابراین مدیریت مؤثر زنجیره تأمین، عاملی اساسی در موفقیت سازمان ها محسوب می گردد. اختلالات به عنوان نتایج رویدادهای غیرمنتظره، جزء غیرقابل تفکیک از زنجیره های تأمین سازمان های امروزی است که در شرایط عدم اطمینان به فعالیت می پردازند. رویکرد تاب آوری در مدیریت زنجیره تأمین برای مقابله با این رویدادهای غیرمنتظره در زنجیره تأمین و بهبود سریع و بازگشت آن به حالت اولیه و قبل از وقوع رویداد، معرفی گردیده است. نقش محصولات دفاعی در ارتقاء توان بازدارندگی در مقابل تهدیدات نظامی، اهمیت و ضرورت به کارگیری رویکرد تاب آوری در مدیریت زنجیره تأمین صنایع دفاعی را به خوبی نشان می دهد. این تحقیق باهدف تدوین مدل تاب آوری زنجیره تأمین صنایع دفاعی، ابتدا به شناسایی مهم ترین اقدامات تاب آور زنجیره تأمین پرداخته، سپس با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی، آن ها را دسته بندی نموده و در ادامه با استفاده از مدل سازی ساختاری تفسیری(ISM) به ارائه مدلی که روابط بین این اقدامات را نشان می دهد، می پردازد. قدرت نفوذ و وابستگی اقدامات نیز با استفاده از تکنیک MICMAC، تحلیل گردیده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که از مجموع37 اقدام معرفی شده در تحقیقات پیشین برای زنجیره تأمین تاب آور، 19اقدام در تاب آور سازی زنجیره تأمین صنایع دفاعی مؤثرند که در قالب 5دسته و شامل ارتباط با تأمین کننده، انعطاف پذیری، چابکی، افزونگی و امنیت می باشند. ارتباط با تأمین کننده به عنوان پایه ای ترین و محرک ترین اقدام و اقدامات افزونگی، چابکی و امنیت به عنوان وابسته ترین و تحت تاثیرترین اقدامات برای تاب آوری زنجیره تأمین صنایع دفاعی معرفی شدند. بنابراین مدیران قبل از هر چیز، می بایست بر برقراری ارتباط مؤثر با تأمین کنندگان جهت ارتقاء تاب آوری زنجیره تأمین متمرکز گردند.

صاحب نظران اهمیت فرهنگ سازمانی را در ارتباط با توسعه مورد تأکید قرار می دهند و استدلال می کنند که فرهنگ پایه و اساسی است که در بستر آن توسعه ی استعدادهای انسانی در سازمان اتفاق می افتد. مطالعه ی حاضر باهدف بررسی تأثیر فرهنگ سازمانی بر توسعه ی استعداد کارکنان انجام شد. روش تحقیق توصیفی-پیمایشی و از حیث ارتباط بین متغیرهای تحقیق از نوع همبستگی و مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه ی آماری تحقیق دانش آموختگان مستعد دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری در رشته ی مهندسی هوافضا بودند که تعداد200 نفر از آن ها به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. گردآوری داده ها از طریق دو پرسش نامه فرهنگ سازمانی و توسعه ی استعداد بر اساس مقیاس پنج گزینه ای لیکرت انجام گرفت. برای آزمون فرضیه های پژوهش از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار لیزرل استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که فرهنگ سازمانی تأثیر مثبت معنی داری بر توسعه ی استعداد کارکنان دارد؛ از بین ابعاد فرهنگ سازمانی، مؤلفه های حمایت مدیریت، خلاقیت فردی و سیستم پاداش به ترتیب دارای بیشترین تأثیر بر توسعه ی استعدادها می باشند. مؤلفه ی نظارت و کنترل تأثیر منفی معنی داری بر توسعه ی استعدادها داشته است.

تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر پدیده ی روایتگری سازمانی بر نهادینه سازی فرهنگ سازمانی انجام پذیرفته که از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی پیمایشی است. جامعه ی آماری پژوهش را 571 نفر از کارکنان دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره) تشکیل داده اند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی و بر اساس جدول مورگان 230 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه های محقق ساخته روایتگری سازمانی و پرسش نامه فرهنگ سازمانی دنیسون (2000) بود که بر اساس طیف لیکرت تنظیم شده است. برای محاسبه روایی پرسش نامه از طریق تحلیل عاملی و استفاده از نظرات خبرگان و برای محاسبه پایایی پرسش نامه ها از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که ضریب مذکور 85/0 و 88/0 به دست آمد. برای تحلیل داده ها از اطلاعات جمعیت شناختی (آمار توصیفی) و در بخش استنباطی نیز برای تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS و LISREL استفاده شد. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که بین مؤلفه های روایتگری سازمانی و نهادینه سازی فرهنگ سازمانی، رابطه ی معنی داری وجود دارد و سهم تأثیرگذاری هر یک از این عوامل متفاوت است.

هدف این پژوهش شناسایی موانع مدیریت نظام نوآوری فناورانه دفاعی می باشد. مساله این تحقیق شناسایی موانع مدیریت نظام نوآوری فناورانه دفاعی است. به منظور تحلیل و بررسی عوامل تأثیر گذار بر نوآوری دفاعی، لازم است موانع پیش رو مورد توجه قرار گیرد. جامعه آماری پژوهش حاضر، پژوهشگران، اساتید، متخصصان و صاحب نظران فناوری نظامی بودند که تعداد 100 نفر از آنها شناسایی شدند و 80 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود. برای اطمینان از روایی پرسش نامه، ازنظرات و پیشنهاد های صاحب نظران در مورد سؤالات پرسش نامه و نیز ترتیب قرار گرفتن سؤالات استفاده گردید. همچنین روایی پرسشنامه با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی تایید شد. مقدار آلفای کرونباخ برای کل پرسش نامه 89/. بود. نتایج پژوهش نشان داد که سیاست گذاری های ابلاغی دفاعی، ظرفیت نوآوری، بعد عملیاتی نوآوری و دانش، فناوری، راهکنش و نظریه های دفاعی از پیش نیازهای اصلی نظام نوآوری فناورانه دفاعی هستند. نتایج نشان داد که موانع سیاست گذاری، موانع ظرفیت نوآوری، ، موانع بعد عملیاتی نوآوری، موانع دانش، فناوری، راهکنش و نظریه های دفاعی، موانع نوآوری، موانع حس سازی، موانع طراحی، موانع فناوری و موانع مرزشکنی دانش از اصلی ترین ابعاد موانع مدیریت نظام نوآوری فناورانه دفاعی می باشند.

نیروهای مسلح هر کشور، همواره باید آمادگی مقابله با تهاجم احتمالی دشمن را داشته باشند. به همین دلیل آنها باید با انجام تمرین های نظامی مداوم، همواره آمادگی رزمی خود را حفظ کنند. برگزاری رزمایش های نظامی بهترین نوع تمرین نظامی برای مواجهه با شرایط جنگی است که سالانه توسط بخش های مختلف نیروهای مسلح به صورت تک نیرویی یا مشترک برگزار می شود. یک رزمایش نظامی طی فرآیندی مشخص و با حضور یگان های نظامی مختلف در یک محدوده سرزمینی خاص برگزار می شود. هدف از برگزاری رزمایش، دستیابی به اهداف آموزشی با حضور حداکثری انواع نیروهای نظامی است. در این پژوهش به مسئله مکان یابی یگان های نظامی در زمین برگزاری رزمایش و مسئله حمل ونقل استقرار و ضداستقرار آنها در قالب برنامه ریزی ریاضی دوسطحی پرداخته شده است. در این پژوهش قرارگاه منطقه ای به عنوان سطح اول (رهبر) و یگان های شرکت کننده در رزمایش به عنوان سطح دوم (پیرو) در نظر گرفته می شوند که با توجه به این که یقیناً بیش از یک یگان در رزمایش شرکت می کند، با مسئله چند پیرویی سر و کار داریم. نتایج حاصل از مدل سازی و حل مدل نشان داد که در صورت استفاده از اصول مطرح شده در این مقاله، انتخاب مکان مناسب برای رزمایش و انتخاب مکان مناسب برای هر یگان شرکت کننده در رزمایش به شکل مطلوب تر و علمی تری انجام گرفته و همچنین استقرار و ضداستقرار عِده ها و عُده ها با کنترل بهتر و مدیریت زمان و در صورت لزوم با برونسپاری صورت خواهد گرفت. لذا استفاده از راهکارهای علمی در برنامه ریزی لجستیک رزمایش ها پیشنهاد می گردد