زیست شناسی میکروارگانیسم ها
سال:1392 | دوره:2 | شماره:8 |تعداد مقالات:7

مقدمه: سولفورزدایی زیستی به عنوان یک روش انتخابی برای کاهش میزان گوگرد محصولات نفتی به کار می رود.مواد و روش ها: در این تحقیق، یک سویه باکتریایی اکسید کننده گوگرد به نام رودوکوکوس اریتروپولیس R1 (شماره دسترسی GU570564 ژن بانکNCBI ) برای سولفورزدایی از دی بنزوتیوفن (DBT) استفاده شد.نتایج: کشت القا شده سویه R1 توانایی تولید 2-هیدروکسی بای فنیل2-HBP) ) از DBT را طی مسیر 4S بدون تجزیه اسکلت کربنی آن داشت. این فرایند به وسیله تحلیل کروماتوگرافی گازی (GC) تایید شد. میزان فعالیت اختصاصی سولفورزدایی از DBT به وسیله سویه 45 R1 میکرومول در گرم وزن خشک در ساعت به دست آمد. سولفورزدایی از DBT با افزودن توئین 80 به عنوان سورفاکتانت و گلیسرول به عنوان منبع کربن طی 3 روز به میزان 100 درصد تعیین شد. پلاسمید سنگین در سویه R1 تشخیص داده شدکه به وسیله واکنش PCR وجود ژن های dsz مسوول سولفورزدایی زیستی از DBT در آن نشان داده شد. سویه های موتانی که این پلاسمید را از دست داده بودند فنوتیپ سولفورزدایی را هم از دست دادند. هر دو سویه وحشی (R1) و موتان به غلظت های بالای2-HBP  و برخی آنتی بیوتیک ها حساس بودند.بحث و نتیجه گیری: سویه R1 از طریق مسیر تجزیه اختصاصی سولفور یا مسیر4S  با شکست انتخابی باندهای C-S بدون کاهش انرژی از DBT سولفورزدایی می کند. افزودن سورفاکتانت سولفورزدایی از DBT را با افزایش قابلیت دسترسی زیستی آن افزایش داده، همچنین می تواند میزان رشد و سولفورزدایی سویه را اصلاح کند. جایگاه ژن های سولفورزدایی در سویه R1 بر روی یک پلاسمید سنگین بود. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق رودوکوکوس اریتروپولیس R1 می تواند به عنوان یک سیستم مدل برای سولفورزدایی زیستی موثر از نفت خام بدون کاهش ارزش سوختی نفت به کار رود. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

مقدمه: استافیلوکوکوس اورئوس یک باکتری بیماری زا در نشخوارکنندگان شیروار است که در گله های سالم یافت شده و می تواند علت اصلی ورم پستان باشد. برنامه های کنترلی متعددی به منظور مبارزه با این مشکل به کار رفته اما همیشه کار آمد نبوده است. در بیشتر کشورها، مقاومت آنتی بیوتیکی بسیار رایج شده است. نانو ذرات نقره فعالیت ضد میکروبی را علیه استافیلوکوکوس اورئوس نشان داده اند. در مطالعه حاضر، تاثیر نانو ذرات نقره همراه با آنتی بیوتیک های موثر بر سنتز پروتئین، بر روی استافیلوکوکوس اورئوس های جداشده از ورم پستان گاو بررسی شده است.مواد و روش ها: تعداد 311 نمونه شیر از دام داری جمع آوری شد. هر نمونه شیر بر روی محیط مانیتول سالت آگار کشت و انکوبه شد. تعداد 72 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه های شیر ورم پستان گاوی جدا شد. استخراج DNA استافیلوکوکوس اورئوس طبق دستور شرکت سازنده کیت خالص سازی انجام شد. 58 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس به وسیله آزمایش های بیوشیمیایی و تعیین ژن nuc تایید شدند. حداقل غلظت مهارکنندگی رشد و حداقل غلظت کشندگی رشد برای نانو ذرات نقره و نانو ذرات نقره همراه با آنتی بیوتیک در مورد 50 جدایه تعیین شد.نتایج: مقاومت جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس به اریترومایسین، جنتامایسین، استرپتومایسین و داکسی سایکلین به ترتیب 100، 22، 100 و 8 درصد بودند. 8 در صد جدایه ها نسبت به غلظت 25 میکروگرم در میلی لیتر نانو ذرات نقره حساسیت داشتند. رشد 98 درصد نمونه ها در غلظت های مابین 50 تا 100 میکروگرم در میلی لیتر مهار شدند.بحث و نتیجه گیری: مطالعه حاضر پیشنهاد می کند که آنتی بیوتیک های مهارکننده سنتز پروتئین همراه با نانو ذرات نقره در اغلب نمونه ها دارای اثر سینرژیستی هستند. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

مقدمه: تعداد زیادی از پروتئین های متصل شونده و انتقال دهنده اکسیژن در ارگانیسم های مختلف از جمله باکتری ها، پروتوزوآ و قارچ ها وجود دارد که همگی پروتئین های شبه هموگلوبین هستند. این پروتئین ها می توانند اکسیژن را با انواع مختلفی از مولکول ها از جمله NO2،CO2 و ترکیبات سولفیدی تبادل کنند. به علاوه آن ها می توانند موجب سمیت زدایی از مواد کلرینه مانند آنزیم های P450 و پراکسیدازها شوند و همچنین، به عنوان شناساگر نیترات و هیدروژن پراکسید به کار می روند.مواد و روش ها: حفره هموگلوبین های باکتریایی می تواند برای تولید فیلترهای با اندازه نانو به کار روند. در این مطالعه، هموگلوبین آگروباکتر برای تولید نانو فیلتر از طریق جهش زایی نقطه ای استفاده شد.نتایج: بررسی ها نشان داد که سه آمینو اسید لوسین 76، آلانین 83 و هیستیدین 80 در تشکیل حفره در هموگلوبین باکتریایی بسیار مهم هستند.بحث و نتیجه گیری: جهش نقطه ای و تبدیل لوسین 76 به گلیسین، هیستیدین 80 به آسپارژین و آلانین 83 به لیزین، مرحله به مرحله موجب تشکیل نانو حفره 0.7 تا 0.8 نانومتری در هموگلوبین شد. این جهش ها همچنین موجب افزایش پایداری پروتئین در اسیدیته 7 شدند. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

مقدمه: میکروارگانیسم های فتوسنتزکننده به دلیل توانایی شان در به دام انداختن دی اکسید کربن، پتانسیل خوبی در تثبیت دی اکسید کربن حاصل از منابع مختلف، از جمله گاز خروجی کارخانه های صنعتی، به عنوان منبع کربن دارند. در سال های اخیر با افزایش روزافزون گازهای گلخانه ای به ویژه دی اکسید کربن تلاش های زیادی برای بررسی امکان کاهش تولید دی اکسید کربن از کارخانجات صنعتی با استفاده از میکروارگانیسم ها انجام شده است.مواد و روش ها: به منظور دستیابی به این هدف، پاسخ رشد سیانوباکتری اسپیرولینا تحت تیمار با غلظت های مختلف دی اکسید کربن (0.036 تا 10 درصد) و نیز گاز خروجی از دودکش در مقیاس آزمایشگاهی مطالعه شد. برای ایجاد مقادیر مورد نظر دی اکسید کربن از کمپرسور هوا و کپسول دی اکسید کربن استفاده شد.نتایج: بالاترین غلظت تولید بیومس در غلظت 8 درصد گزارش شد. همچنین، رشد این سیانوباکتری تحت تیمار با گاز خروجی از دودکش نیز مشاهده شد، اگرچه میزان تولید بیومس در این تیمار تا حدی کاهش یافت. شایان ذکر است محتوی لیپید تام آن با افزایش غلظت دی اکسید کربن از میزان موجود در جو تا 4 و 6 درصد به ترتیب 14.5، 15.8 و 16 درصد وزن خشک محاسبه شد. در مقابل محتوی پروتئین تام آن با وجودی که مقدار قابل توجهی به دست آمد، حدود 46 درصد وزن خشک، ولی در تیمارهای مختلف تغییر قابل ملاحظه ای مشاهده نشد.بحث و نتیجه گیری: هدف از انجام این مطالعه، بررسی امکان رشد این میکروارگانیسم با استفاده از دی اکسید کربن موجود در گاز خروجی کارخانجات صنعتی بود و نتایج بدست آمده از آن نشان داد که ارگانیسم تحت بررسی پتانسیل خوبی برای تثبیت زیستی دی اکسید کربن از منابع مختلف، به ویژه گاز حاصل از احتراق، داشته و نیز به واسطه محتوی پروتئینی بالا به عنوان کاندید خوبی برای تولید پروتئین تک یاخته مطرح می باشد. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

مقدمه: ریزوباکتری های محرک رشد گیاه، باکتری های مفیدی هستند که می توانند سبب مقاومت گیاهان به تنش های مختلف شوند. یکی از این تنش ها، آلودگی SO2 هوا است. دی اکسیدگوگرد به عنوان یک آلاینده آسیب رسان قوی هوا شناخته شده که رشد گیاهان را محدود می کند. هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات تلقیح باکتریایی با ریزوبیوم استاندارد و بومی بر رشد ریشه و فعالیت و کارایی آنتی اکسیدان های شبدر ایرانی تحت آلودگی SO2 هوا است.مواد و روش ها: در این پژوهش، گیاهان 31 روزه (تلقیح شده و تلقیح نشده با ریزوبیوم) در معرض غلظت های مختلف گاز SO2 (صفر به عنوان شاهد، 0.5، 1، 1.5 و2 ppm ) به مدت 5 روز متوالی و هر روز 2 ساعت قرار گرفتند.نتایج: نتایج نشان داد که غلظت های مختلف SO2 اثرات معنی داری بر وزن ریشه و سیستم آنتی اکسیدانتی شبدر دارد. با افزایش غلظت SO2، به طور معنی داری نسبت به کنترل وزن تر و خشک کاهش، میزان فعالیت آنتی اکسیدانی (I%) افزایش، ظرفیت آنتی اکسیدانی (IC50)کاهش و فعالیت SOD،CAT  و GPX افزایش یافت. تلقیح شبدر با ریزوبیوم بومی و استاندارد وزن ریشه را افزایش داد و اثر معنی داری بر فعالیت و کارایی آنتی اکسیدانت ها نشان نداد؛ ولی اثرات متقابل تلقیح ریزوبیومی و تیمار SO2 بطور معنی داری اثرات منفی غلظت های بالای گاز را بر رشد ریشه، فعالیت و کارایی آنتی اکسیدان ها کاهش داد. شدت تغییر سیستم آنتی اکسیدانتی تحت تنش آلودگی SO2 در گیاهان تلقیح شده کمتر از گیاهان تلقیح نشده بود.بحث و نتیجه گیری: درنتیجه، افزایش غلظتSO2  سبب کاهش وزن ریشه، افزایش فعالیت و کارایی آنتی اکسیدانتی شبدر شد. تلقیح با ریزوبیوم با افزایش رشد ریشه، اثرات آلودگی SO2 بر سیستم آنتی اکسیدانی را کاهش می دهد. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

مقدمه: ابزار های پزشکی از مواد مختلفی مانند پلی پروپیلن، پلی کربنات، پلی استیرن، شیشه و غیره ساخته شده است.Acinetobacter baumannii  با اتصال به این سطوح قادر به تشکیل بیوفیلم است و بنابراین، بیماری های عفونی وابسته به ابزار را ایجاد می کند. بیوفیلم ها اجتماعاتی از باکتری های متصل به سطوح اند. در این مطالعه، توانایی تشکیل بیوفیلم جدایه های بالینی Acinetobacter baumannii با دو روش بر روی سطوح متفاوت ارزیابی شده است.مواد و روش ها: تشکیل بیوفیلم 75 جدایه بالینی Acinetobacter baumannii روی سطح پلی کربنات (میکروتیتر پلیت) و سطح پلی پروپیلن (فالکون) با روش های کریستال ویوله و نمک XTT تترازولیوم (2, 3-Bis-(2-methoxy-4-nitro-5-sulfophenyl)-2H-tetrazolium-5-carboxanilide salt) ارزیابی شد.نتایج: نتایج نشان می دهد که اغلب جدایه ها قادر به تشکیل بیوفیلم بودند اما تعداد بیشتری از جدایه ها قادر به تشکیل بیوفیلم روی سطح پروپیلن در شرایط تکان دادن بودند. روش XTT توانایی تشکیل بیوفیلم قوی 10 جدایه را تایید کرد.بحث و نتیجه گیری: هر دو روش سنجش، کاربری عالی را برای کمی سازی تشکیل بیوفیلم نشان دادند. روش کریستال ویوله ارزان و آسان است و بیشتر برای کمی سازی تشکیل بیوفیلم میکروارگانیسم ها استفاده می شود. اما روش XTT قابل اعتمادتر و تکرارپذیرتر است. بیشتر جدایه های اسینتوباکتر توانایی تشکیل بیوفیلم را روی ابزار های پزشکی دارند که می تواند باعث عفونت های وابسته به ابزار شود. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

مقدمه: استافیلوکوکسی ها آنزیم ها فراوانی در محیط آزاد می کنند که برخی از آن ها نظیر کوآگولاز، بتا لاکتاماز، همولایزین ها و بیوفیلم ها جزء اندیس های بیماری زایی این باکتری ها محسوب می شوند. هدف مطالعه حاضر، جداسازی و تشخیص استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس ها کوآگولاز منفی از گوسفندان مبتلا به ورم پستان تحت بالینی و آزمایش تولید بیوفیلم، بتالاکتاماز و همولایزین ها و نیز الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه، 55 جدایه استافیلوکوکسی به دست آمد که 33 مورد آن (60 درصد) استافیلوکوکوس اورئوس و 22 مورد (40 درصد) استافیلوکوکسی کوآگولاز منفی تشخیص داده شد. فعالیت همولایتیک جدایه ها با کشت آن ها بر سطح محیط ژلوز خون دار (تهیه شده با خون گاو) ارزیابی شد. تولید بیوفیلم با روش پلیت میکروتیتر ارزیابی و تولید بتا لاکتاماز با روش یودومتریک و حساسیت آنتی بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن تعیین شد.نتایج: 26 مورد (78.8) از جدایه ها استافیلوکوکوس اورئوس و 59.9 درصد از استافیلوکوکسی ها کوآگولاز منفی قادر به تولید بیوفیلم بودند. از جدایه ها استافیلوکوکوس اورئوس دو مورد همولیز آلفا (6.06 درصد)، دو مورد همولیز بتا و 6 مورد (18.2 درصد) همولیز دلتا تولید کردند. از استافیلوکوکسی ها کوآگولاز منفی 6 جدایه (27.27) همولیز آلفا و 10 جدایه (45.45 درصد) همولیز دلتا تولید کردند. در جدایه ها استافیلوکوکوس اورئوس 26 مورد (78.8 درصد) و استافیلوکوکسی ها کوآگولاز منفی پنج مورد (22.72 درصد) تولید آنزیم بتا لاکتاماز کردند. استافیلو کوکسی ها جداشده حساسیت پایینی نسبت به متی سیلین و استرپتومایسین نشان دادند.بحث و نتیجه گیری: درصد بالایی از جدایه ها همولایزین آلفا تولید کردند که نقش مهمی در تولید بیوفیلم توسط استافیلوکوکوس اورئوس ایفا می نماید. 21 جدایه از 33 جدایه (63.63 درصد) استافیلوکوکوس ها قادر به تولید بیوفیلم بودند که می تواند اثرات بدی داشته باشد. چون به نظر می رسد تولید بیوفیلم نقش مهمی در ابقا این باکتری داشته باشد. 16 جدایه از 33 جدایه (48.5 درصد) استافیلوکوکوس اورئوس در آزمایش تولید بتا لاکتاماز مثبت شدند. صرف نظر مقاومت به متی سیلین تمامی این جدایه ها حساسیت قابل توجهی به آنتی بیوتیک ها بتا لاکتام مورد آزمایش نشان دادند. درصد بالای تولید همولیزین، بیوفیلم و بتا لاکتاماز بیانگر نقش مهم این عوامل حدت در بیماری زایی استافیلوکوکسی ها جداشده از نمونه شیرهای ورم پستان میش است. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.