علوم پزشکی صدرا
سال:1392 | دوره:2 | شماره:1 |تعداد مقالات:10

مقدمه: علی رغم تاکید جهانی بر تغذیه انحصاری با شیرمادر در طی شش ماه اول زندگی، بسیاری از مادران تغذیه با شیرمادر را متوقف می کنند. بازدید منزل به عنوان یک راهبرد مداخله ای، ممکن است بر طول مدت تغذیه انحصاری با شیرمادر اثر بگذارد. لذا پژوهشی با هدف بررسی تاثیر برنامه آموزشی بازدید منزل بر الگوی تغذیه و طول مدت تغذیه انحصاری با شیرمادر بر روی نوزادان نارس انجام شد.مواد و روش: این مطالعه یک پژوهش تجربی است که در آن نوزادان نارس با سن جنینی کمتر از 37 هفته به طور تصادفی در دو گروه آزمون (30 نفر) و کنترل (30 نوزاد) قرار گرفتند. برنامه آموزشی بازدید منزل به مدت 6 ماه به گروه آزمون ارائه شد. گروه کنترل مراقبت های معمول بیمارستان را دریافت کردند. در طی ماههای اول، دوم، سوم و ششم تولد نوزاد الگوی تغذیه و طول مدت تغذیه انحصاری با شیرمادر در دو گروه با یکدیگر مقایسه شد. داده ها با استفاده از آزمون کای اسکوئر و تی مستقل) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بین دو گروه تحت بازدید منزل و کنترل در ماههای دوم، سوم و ششم از نظر الگوی تغذیه ای تفاوت معنی داری وجود داشت (P<0.05) و در این ماهها، درصد بیشتری از کودکان گروه مورد، تغذیه انحصاری با شیرمادر داشتند. همچنین طول مدت تغذیه انحصاری با شیرمادر در گروه تحت بازدید منزل (1.75±2.69ماه) بیشتر از گروه کنترل (0.67±1.24 ماه) بود (P£0.05).بحث و نتیجه گیری: یافته های این مطالعه گویای این بود که برنامه آموزشی بازدید منزل بر الگوی تغذیه و طول مدت تغذیه انحصاری با شیرمادر در نوزادان نارس موثر است. با توجه به اهمیت تداوم مراقبت ها، و اثرات مثبت تغذیه با شیرمادر، توصیه می شود مراقبین بهداشتی، برنامه آموزشی بازدید منزل را جز برنامه های خود قرار داده تا از این طریق بتوان در جهت ارتقاء سلامت نوزادان نارس قدم برداشت.

مقدمه: دیابت یک بیماری متابولیک است که با افزایش غیرطبیعی گلوکز خون مشخص می گردد و می تواند اثرات مخربی برروی بسیاری از بافتهای بدن از جمله دهان و دندان داشته باشد. پوسیدگی نیز یک تخریب موضعی پیشرونده در مینا و عاج می باشد. در این تحقیق شیوع پوسیدگی دندان و ارتباط بین دیابت و پوسیدگی بیماران مبتلا به دیابت منطقه ششده قره بلاغ از توابع فسا بررسی شده است.مواد و روش: این تحقیق به روش مقطعی انجام گرفت. تعداد 130 بیمار مبتلا به دیابت مورد معاینه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای شامل اطلاعات دموگرافیک فرد و سطح تحصیلات و وضعیت بهداشت بیمار بود . در معاینه بیماران تعداد دندانهای موجود و پوسیده و پلاک ایندکس آنها ثبت شد. برای تعیین الری پلاک ایندکس (O'leary Plaque Index) محلول های آشکار ساز بر روی همه ی سطوح دندانی بالای لثه ای به کار برده شد. پلاک ایندکس بیماران کمتر از 20% به عنوان بهداشت دهان خوب، ایندکس بین 30-60 % به عنوان بهداشت دهان متوسط و ایندکس بالای 70% به عنوان بهداشت دهان بد تفسیر شد.نتایج: در این مطالعه شیوع پوسیدگی بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به مراکز درمانی منطقه ششده قره بلاغ 43% و شیوع از دست رفتن دندان ها 69% بود. بررسی های انجام شده وجود ارتباط مستقیم و معنی دار بین میزان تحصیلات افراد مورد مطالعه و تعداد دندان های موجود را نشان می دهد به طوری که با افزایش میزان تحصیلات، تعداد دندان های حفظ شده بیشتر می شود (p=0.0005) به علاوه با بهبود بهداشت دهانی بیمار، تعداد دندان های موجود نیز بیشترشده است که از لحاظ آماری معنا دار بود (P=0.0006) همچنین شاخص تعداد دندان پوسیده به تعداد دندان موجود با افزایش میزان تحصیلات (P=0.0005) و بهبود وضعیت بهداشت (p=0.0004) به طور معنی داری کاهش می یافت.بحث و نتیجه گیری: شیوع بالای شیوع پوسیدگی دندانی و از دست دادن دندان در بیماران دیابتی، نیاز مبرم مردم منطقه به تدابیر مناسب بهداشتی–درمانی، فراهم نمودن نیروی انسانی کارآزموده جهت آموزش بهداشت و آگاه نمودن بیماران از عوارض دهانی دیابت و اقدامات پیشگیری کننده را می طلبد.

مقدمه: در سال های اخیر سلامت و بهداشت زنان به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی کشورها مطرح می باشد؛ زیرا زنان بیشتر از مردان در معرض آسیب قرار دارند. هدف مطالعه حاضر بررسی تعیین ارتباط نابرابری جنسیتی بر شاخص های سلامت زنان در سال 2011 بود.مواد و روش: این مطالعه از نوع مطالعات توصیفی-تحلیلی بود که به روش اکولوژیک و با اهداف کاربردی انجام شد. در این پژوهش، جامعه آماری شامل کل کشورهای جهان بودند و با توجه به عدم دسترسی به تمام داده های کشورها از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. داده ها مربوط به سال 2011 و بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت بود. برای تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS ویرایش 16 و ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه (one–way ANOVA) استفاده شد.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که بین شاخص نابرابری جنسیتی با تمام شاخص های دسترسی به خدمات سلامت که شامل درصد زایمان بوسیله پرسنل آموزش دیده (P<0.0001 و r=0.73)، درصد استفاده از روش های پیشگیری از بارداری (P<0.0001 و r=-0.66) درصد پوشش مراقبت های پیش از زایمان حداقل چهار بار (P<0.0001 و r=-0.54)، درصد پوشش مراقبت های پیش از زایمان حداقل یک بار (p<0.0001 و r=-0.66) و شاخص نیاز برآورده نشده در تنظیم خانواده (P<0.0001 و r=-0.55) می شود؛ ارتباط معنی دار و منفی وجود داشت. همچنین میزان نابرابری جنسیتی در کشورهای چهار گروه درآمدی (درآمد بالا، متوسط رو به بالا، متوسط رو به پایین و کم درآمد) با هم متفاوت بود (F=82.138, P<0.0001) میزان نابرابری جنسیتی در کشورهای با درآمد پایین بیشتر از کشورهای با درآمد بالا بود.بحث و نتیجه گیری: با توجه به آنکه افزایش نابرابری جنسیتی با شاخص های دسترسی به خدمات سلامت رابطه منفی دارند؛ لذا با کاهش نابرابری جنسیتی می توان دسترسی به خدمات سلامت را افزایش داده و از این طریق گامی در جهت رفاه عمومی و توسعه پایدار برداشت.

مقدمه: چگونگی ارتباط حرفه ای و شغلی پزشک با پرستار بازده درمانی را تحت تاثیر جدی قرار می دهد. از آنجا که فرآیند درمان سخت تحت تاثیر نوع تعاملات و ارتباطات بالینی است و در این راه چالش های متفاوتی وجود دارد، این مطالعه به منظور بررسی تجربه پرستاران در خصوص چالش های موجود در روابط حرفه ای بین پزشک و پرستار انجام شد.مواد و روش: مطالعه حاضر به صورت کیفی و از نوع پدیدارشناسی بود. داده ها با استفاده از 12 سوال بازپاسخ از 16 نفر از کارشناسان پرستاری جمع آوری شد. مشارکت کنندگان با روش نمونه گیری هدفمند، جهت دستیابی به تجربه غنی از موضوع مورد تحقیق انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از تحلیل محتوا با رویکرد استقرایی و با استفاده از روش کلایزی (Colaizzi) تحلیل شد.یافته ها: مهم ترین مشکل در تجربه پرستاران، مورد احترام قرار نگرفتن آنها از جانب پزشک ها بود (40%). مهم ترین علل ناهماهنگی، عدم شناخت پزشک ها از پرستارها(20%) و راندهای بالینی بدون حضور پرستاران (20%) بودند. در خصوص عوامل موثر در بهبود این رابطه، 33.3% احترام به پرستارها، و 73.3% انجام درمان بصورت کار گروهی را مطرح نمودند. مضامین پدیدارشده در این مطالعه شامل مشکلات پرستاران در رابطه حرفه ای با پزشکان، ناهماهنگی پزشکان و پرستاران، اجرای دستورات توسط پرستاران، صفات شاخص پزشک بر اساس نظرات پرستاران، معیارهای یک پرستار ایده آل بر اساس نظرات پرستاران، اثرات حضور پرستار در راندهای آموزشی-درمانی از نظر پرستاران، تصویری ذهنی پرستاران از پزشک، عکس العمل پرستار در مواقع تذکر دادن مطلبی از سوی پزشک و نظر پرستاران درباره ارتقا کیفیت رابطه حرفه ای پزشکان و پرستاران بود.بحث و نتیجه گیری: با توجه به ضرورت احترام اعضای تیم درمان در فرآیندها و پروسه های درمانی، نیاز به آموزش اخلاق و مهارت های ارتباطی به صورت آموزش هم زمان گروه های پزشکی و پرستاری احساس می شود. نظارت و کنترل بر روند ارتباطات حرفه ای و شغلی در مراکز درمانی و بیمارستان ها می تواند با مراقبت از انجام آیین نامه ها و قوانین مرتبط وضعیت حرفه ای و شغلی را به نحو چشمگیری بهبود بخشد. انجام مطالعات در سایر مراکز درمانی توصیه می گردد.

مقدمه: آگاهی والدین بر سلامت عمومی و نیز بهداشت دهان فرزندان آنها تاثیر دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی آگاهی مادران نسبت به ترتیب و زمان رویش دندان های شیری و دائمی در کودکان بود.مواد و روش: در این مطالعه مقطعی مادران مراجعه کننده به چهار مرکز بهداشت شهر شیراز مورد بررسی قرار گرفتند. با استفاده از یک پرسشنامه محقق- ساخته، اطلاعات دموگرافیک شرکت کنندگان و آگاهی آنها در مورد رویش دندان بطور کلی و بطور اختصاصی در ارتباط با زمان و ترتیب رویش دندان ها، تعداد دندان های شیری و دائمی و نیز مراقبت های دهانی جمع آوری گردید. پاسخ های صحیح بر حسب درصد به عنوان سطح آگاهی در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس و ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون جهت تعیین ارتباط بین آگاهی شرکت کنندگان و متغیرهای دموگرافیک تجزیه و تحلیل شد. سطح معنی دار P<0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: تعداد 200 مادر بین 23 تا 49 سال (31.5±4.4) پرسشنامه ها را تکمیل کردند. میانگین پاسخ های صحیح برای تمام مادران برابر با 47.8±16.3 درصد بود. سن مادران با آگاهی کلی و اختصاصی همبستگی معنی دار نداشت (P>0.05) آگاهی کلی با میزان تحصیلات (r=0.42، p=0.010) و تعداد فرزندان همبستگی معنی دار نشان داد (r=-0.18، P=0.010).بحث و نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان داد آگاهی از الگوی رویش دندان ها در میان مادران با میزان تحصیلات بالاتر و تعداد فرزندان کمتر مطلوب تر بود. آموزش منظم بهداشت دهان برای مادران بویژه آنهایی که سطح تحصیلات پایین تری دارند، ضروری است.

مقدمه: حدود 9 میلیون نفر در سراسر جهان در مراکز مجازات کیفری زندانی هستند. تقریبا همه آنها حالات افسردگی یا نشانه های استرس را تجربه می کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت های حل مساله و مدیریت خشم بر افسردگی در زندانیان مقیم زندان مرکزی شیراز در سال 1391 بود.روش بررسی: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی همراه با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه زندانیان مرد با جرم سرقت بودند. از بین زندانیان مذکور 30 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (در هر گروه 15 نفر). داده ها با استفاده از پرسشنامه افسردگی بک در سه مرحله پیش آزمون (قبل از شروع جلسات آموزش)، پس آزمون (پس از جلسات آموزش) و آزمون پیگیری (یک ماه پس از پایان جلسات آموزش) جمعآوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات افسردگی در پیش آزمون به ترتیب در دو گروه آزمایش و کنترل 28.60، 29.46 و در پس آزمون 17.73، 26.13 و در آزمون پیگیری 16.06 و 25.40 بود. نتایج مطالعه نشان داد که در مرحله پیش آزمون بین دو گروه از نظر افسردگی تفاوت معنی داری وجود نداشت. این در حالی بود که که دو گروه از نظر میانگین نمره افسردگی در پس آزمون (F=5.97 ,P=0.02) آزمون پیگیری (F=5.70 ,P=0.02) تفاوت معنی داری داشتند.نتیجه گیری: نتایج نشان داد آموزش مهارت های حل مساله و مدیریت خشم موجب بهبود علائم افسردگی در زندانیان شد. لذا پیشنهاد می گردد به منظور پیشگیری و کاهش علائم افسردگی در زندانیان آموزش مهارت های حل مساله و مدیریت خشم مورد توجه قرار گیرد.

مقدمه: فرار بیمار از بیمارستان هزینه های زیادی را برای بیمار و نظام سلامت به همراه دارد. از سوی دیگر احتمال ایجاد حوادث ناگوار برای این گروه از بیماران به مراتب بیشتر از سایر بیماران می باشد. هدف مطالعه حاضر تعیین میزان فرار بیماران از بیمارستان عمومی شیراز در طی دو سال 90 و 91 بود.مواد و روش: این مطالعه از نوع مطالعات گذشته نگر بوده که به صورت توصیفی در یکی از بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. در این مطالعه داده های بیماران فراری از یکی از بیمارستان های عمومی شیراز از ابتدای سال 1390 تا انتهای سال 1391 از پرونده های بیمارستانی استخراج گردید. برای جمع آوری داده ها از چک لیست استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه 21 و آمار توصیفی انجام شد.یافته ها: از مجموع 84420 نفر بیمار پذیرش شده در بیمارستان در طی دو سال 91-90، تعداد 454 نفر فرار کرده بودند. بیشترین فراوانی فرار بیمار مربوط به بخش اورژانس، مردان و افراد متاهل بود. همچنین مدت اقامت بیشتر افراد فراری کمتر از یک روز در بیمارستان بود و فرانشیز 60 درصد افرادی که بیمارستان را بدون مجوز ترک کرده بودند به صورت رایگان بود.بحث و نتیجه گیری: با توجه به افزایش فرار بیماران از بیمارستان در سال های اخیر باید با مکانیسم های مناسب و راهکارهایی از جمله کنترل بیشتر بر ورود و خروج بیماران، افزایش ارتباط کادر درمانی با بیماران و کنترل افراد باسابقه فرار، از بروز اینگونه رفتارها جلوگیری کرد.

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس (MS) ، به عنوان یکی از شایع ترین اختلال های سیستم اعصاب مرکزی، مشکلات شناختی متعددی را به همراه دارد. اختلال های شناختی، شیوعی در حد 50 تا 60 درصد در بیماران مبتلا به MS داشته و مهم ترین نقش را در از دست دادن کار و خانه نشین شدن این بیماران برعهده دارند. هدف از انجام این پژوهش، مقایسه فرایندهای عالی شناختی در بیماران مبتلا به MS و افراد بهنجار بود.مواد و روش: از میان 1293 بیمار عضو انجمن MS مازندران در سال 1390، تعداد 44 نفر(22 زن و 22 مرد) به طور غیرتصادفی (هدفمند) انتخاب و تعداد 44 نفر نیز به عنوان گروه شاهد با همتاسازی سن، جنسیت و میزان تحصیلات تعیین گردیدند. معیارهای خروجی مطالعه وجود افسردگی، عدم آشنایی کار با کامپیوتر و معیار ناتوانی EDSS بالای 4 در نظر گرفته شد. برای سنجش فرایندهای عالی شناختی از آزمون برج لندن استفاده گردید که در آن تعداد خطاها، زمان کل انجام آزمایش و زمان تاخیر مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل تجزیه و تحلیل شد.نتایج: در زمینه تعداد خطاها، نتایج مطالعه نشان داد که بین دو گروه مبتلا به بیماری MS و گروه شاهد از نظر تعداد حرکاتی که آزمودنی در طی آن مساله را حل کرده تفاوت وجود داشت و میانگین تعدا خطاها در گروه مورد (12.73±8.90) بیش از گروه شاهد (4.48±5.49) بود (P<0.0001) در زمینه زمان کل نیز نتایج مطالعه حاکی از این بود میانگین زمان کل انجام آزمایش درگروه بیمار (609±342.63) بیشتر از گروه شاهد (488.23±177.37) بود و آزمون تی مستقل نیز تفاوت معنی داری را در این زمینه نشان داد (P=0.007) در جمع زمان تاخیر بین دو گروه تفاوت معنی دار مشاهده نشد (P=0.436).بحث و نتیجه گیری: از میان متغیرهای مورد سنجش توسط آزمون برج لندن، بیشترین آسیب شناختی در مبتلایان به مولتیپل اسکلروزیس، کند شدن سرعت پردازش اطلاعات بود.

مقدمه: بخش فوریت های بیمارستانی وظیفه فراهم نمودن مراقبت های درمانی سریع در همه اوقات شبانه روز و تمام روزهای سال را برای بیماران نیازمند به اقدمات درمانی به عهده دارند. لذا هدف از انجام این پژوهش تعیین مدت زمان انتظار بیمار در بخش اورژانس بیمارستان آموزشی شیراز بود.مواد و روش: این پژوهش توصیفی تحلیلی در یکی از بیمارستان های آموزشی شیراز در سال 1390 انجام گرفت. به منظور زمان سنجی گردش کار بخش اورژانس در این بیمارستان، حجم نمونه ای به اندازه ی 180 بیمار تعیین گردید. برای جمع آوری اطلاعات از فرم زمان سنجی گردش کار اورژانس استفاده شد. روایی فرم های مذکور از طریق جلسات متعدد کارشناسی تایید شده بود. داده ها وارد نرم افزار SPSS 16 گردید و از آمار توصیفی و آزمون تحلیلی تی تست(T test)  استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین فاصله زمانی ورود بیمار تا اولین ویزیت پزشک 4.73±5 دقیقه می باشد. میانگین فاصله زمانی ورود بیمار به بخش تریاژ تا ارجاع وی به بخش های فوریت داخلی، جراحی، زنان یا ترخیص 48.13±55 دقیقه است. همچنین میانگین فاصله ی زمانی ارجاع بیمار به بخش فوریت های داخلی و فوریت های جراحی تا اولین ویزیت توسط پزشک متخصص به ترتیب 10.45±9 و 39.10±20 دقیقه بود و بین میانگین دو گروه تفاوت وجود داشت (P=0.002) در مورد اقدامات تشخیصی نیز میانگین فاصله زمانی اعزام تا دریافت نتیجه اولین آزمایش 104.91±33 دقیقه، میانگین فاصله زمانی اعزام تا دریافت نتیجه رادیولوژی 24.50±11 دقیقه و میانگین فاصله زمانی اعزام تا دریافت نتیجه نوار قلبی 11.83±4 دقیقه بود.بحث و نتیجه گیری: نتایج بیانگر آن بود که زمان انتظار ارائه خدمات در بخش اورژانس بیمارستان مورد بررسی طولانی بود، لذا قرار دادن رزیدنت هایی مختص هر یک از فوریت ها، گسترش فضا و امکانات بخش اورژانس و اصلاح فرآیندهای ارائه خدمت به بیمار در این بخش ضروری به نظر می رسد.

علیرغم پیشرفت های قابل توجه علم پزشکی، سرطان(Cancer)  یکی از علل مهم مرگ و میر در دنیا می باشد و به عنوان یکی از مهمترین بیماریهای قرن حاضر و دومین علت مرگ و میر بعد از بیماریهای قلب و عروقی مطرح است. میزان مرگ ناشی از سرطان در کل دنیا در سال 2007 حدود 7.9 میلیون نفر (حدود 13% کل موارد مرگ و میر) تخمین زده می شود. فرد متعاقب تشخیص آن دچار اضطراب و افسردگی ناشی از ترس غیرواقعی از مرگ و کاهش انرژی اجتماعی می گردد، بطوری که ضرورت بستری مکرر و نگرانی های مداوم برای بیماران و خانواده های آنها ، فرد را به سمت و سوی اختلالات روانی می کشاند.بررسی مسائل اخلاقی در بیماران مبتلا به سرطان بسیار چالش برانگیز است و ممکن است این بیماران در وضعیت روحی مناسبی جهت تصمیم گیری در رابطه با افزایش طول زندگی و یا کاهش کیفیت زندگی و عوارض جانبی آن نباشند. با این حال در چنین مواردی خواسته بیمار باید مورد احترام قرار گیرد.هدف از این مقاله بررسی ارتباط بالینی مناسب پزشکان و پرستاران با افراد مبتلا به سرطان می باشد. این ارتباط بین پزشک و بیمار در تمامی مراحل بیماری از انجام آزمایشات غربالگری سرطان گرفته تا برقراری اعتماد کامل بین بیمار و پزشک را شامل می شود. همچنین مساله اتانازی در فرهنگ های مختلف مورد بررسی قرار گرفته و سطوح مختلف تعامل بین پزشک و بیمار بیان شده و در نهایت راهکارهایی چند در جهت تعامل هر چه بهتر و موثرتر پزشکان و پرستاران با این گونه بیماران پیشنهاد می گردد.