مدیریت پرستاری
سال:1394 | دوره:4 | شماره:2 |تعداد مقالات:7

مقدمه: پرستاران بزرگترین گروه در میان کارکنان بهداشتی بوده و از دیدگاه قانونی و اخلاقی باید پاسخگوی مراقبت های ارائه شده باشند. زیرا خطای آنان سنگین و در اغلب موارد جبران ناپذیر است. لذا قانون گذار در جهت جلوگیری از این صدمات، اشتباهات کادر درمانی اعم از پزشکان و پرستاران را مورد توجه اکید قرار داده و برای آنان مجازات هایی تعیین کرده است.هدف: تبیین مفهوم قصور پرستاران در فرآیند مراقبت از بیماران بستری و رویکرد دستگاه قضایی کشور در قبال قصور آنان است.مواد و روش ها: این مطالعه با مروری بر قوانین داخل کشور اعم از قوانین قصاص، دیات و تعزیرات، پرونده های کیفری مرتبط با قصور پرستاری در مجتمع قضایی جرائم پزشکی شهر تهران و نیز مروری بر آراء و دیدگاه های حقوق دانان و صاحبنظران این رشته در کتب حقوقی با موضوعات حقوق جزای عمومی و حقوق کیفری اختصاصی مربوط به جرائم علیه اشخاص در سال 1393 انجام گرفته است.یافته ها: برای مسوول شناخته شدن پرستاران در نظام قضایی ایران باید رفتار ناشی از تقصیر، منتهی به فوت یا حداقل ایراد صدمه به بیمار گردد و بین رفتار و نتیجه حاصله رابطه سببیت عرفی موجود باشد. در نظام قضایی ایران، قانون گذار در قوانین کیفری، از تقصیر یا قصور تعریفی ارایه نکرده است و تنها به ذکر مصادیق آن، اعم از بی مبالاتی، بی احتیاطی، عدم مهارت و عدم رعایت مقررات و نظامات دولتی پرداخته است.نتیجه گیری: پیشنهاد می گردد مسوولین و مدیران پرستاری دوره های آموزشی ضمن خدمت برای پرستاران را با حضور مقامات قضایی و نیز ارائه مسیری روشن از فرایند دادرسی در خصوص قصور پرستاری، برگزار نمایند.

مقدمه: با توجه به پیشرفت های روزافزون تکنولوژی و رشد بی سابقه درعلوم پزشکی در زمینه احیاء قلبی ریوی نیازبه آموزش و بهسازی نیروی انسانی بخصوص پرستاران دربخش های اورژانس یک ضرورت است.هدف: بررسی تاثیر برنامه بازآموزی صلاحیت محور برمیزان موفقیت احیاء قلبی ریوی در بخش اورژانس بوده است.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با نمونه گیری غیرتصادفی (تعداد نمونه 30)، دارای دو گروه آزمون (15 نفر) و شاهد (15 نفر) در بخش اورژانس در دو بیمارستان آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال 1390 انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل فرم مشاهده، ثبت و گزارش عملکرد پرستاران در احیاء قلبی ریوی بود. ضریب پایائی با روش پایایی همزمان (r=0.8) به دست آمد. برنامه بازآموزی صلاحیت محور براساس اصول برنامه های بازآموزی و گام های اصلی آموزش بر اساس صلاحیت (C.B.T) در زمینه احیاء قلبی ریوی طراحی و در گروه آزمون اجرا شد. داده هادر دو مرحله قبل و 6 ماه بعد در دو گروه آزمون و شاهد بصورت دو سو کورجمع آوری و توسط نرم افزار SPSS16 و آزمون های من ویتنی، کای دو و ویلکاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: آزمون آماری کای دو نشان داد دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک مثل سن، جنس و سابقه کار و... یکسان هستند (p>0.05). آزمون آماری من ویتنی تفاوت معنی داری بین میزان موفقیت احیاء قلبی ریوی در دو گروه آزمون و شاهد بعد از 4ماه نشان داد (p<0.05). همچنین آزمون آماری ویلکاکسون تفاوت معنی داری بین میزان موفقیت احیاء قلبی ریوی قبل و بعد از برنامه بازآموزی صلاحیت محور بین دو گروه آزمون و شاهد نشان داد (p<0.05).نتیجه گیری: پیشنهاد می گردد برنامه بازآموزی صلاحیت محور جهت بهسازی نیروی انسانی پرستاران در بخش های اورژانس بکار رود.

مقدمه: بهداشت و سلامت روانی یکی از نیازهای اجتماعی است و اختلالاتی نظیر افسردگی و اضطراب به عنوان بیماری های شایع قرن مطرح هستند. پرستاران از جمله گروه های شاغل هستند که به دلیل شب کاری نسبت به سایر حرفه ها بیشتر در معرض تنش های روانی قرار دارند.هدف: بررسی رابطه نوبت کاری شب با میزان افسردگی و اضطراب پرستاران شاغل در بیمارستان های چالوس در سال 1393 بوده است.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- همبستگی بوده است. جامعه پژوهش را کلیه پرستاران نوبت کاری شب بیمارستان های چالوس تشکیل داده اند که بر حسب جدول کرجسی و مورگان، 140 نفر از آنان به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده ند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های «افسردگی بک-2» و «اضطراب بک» استفاده شد. بررسی روایی و پایایی این پرسشنامه ها روی جمعیت ایرانی انجام شده بود ولی در پژوهش حاضر، از آزمون الفای کرونباخ استفاده شد که ضریب پایایی برای پرسشنامه افسردگی بک- 2 برابر با 0.93 و برای پرسشنامه اضطراب بک برابر با 0.92 بود. داده ها با آزمون های همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس دو راهه و تی دو گروه مستقل و با استفاده از نرم افزار آماری اس. پی. اس. اس تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نوبت کاری شب با میزان افسردگی و اضطراب پرستاران نوبت کاری شب رابطه داشته است (p£0.05). جنسیت و سطح تحصیلات بر افسردگی و اضطراب پرستاران نوبت کاری شب ارتباط نداشتند (p>0.05) و بین میزان افسردگی و اضطراب پرستاران نوبت کاری شب بر حسب وضعیت تاهل آنها تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p>0.05).نتیجه گیری: مدیران پرستاری می توانند با برنامه ریزی صحیح و تنظیم نوبت های کاری در محیط بیمارستان ها از حجم شب کاری پرستاران بکاهند و بدین ترتیب بهداشت روان آنها را تامین نمایند.

مقدمه: بخش مراقبت ویژه نوزادان، بخشی حساس به مراقبت های پرستاری است که نسبت بیمار به پرستار در این بخش می تواند بر کیفیت مراقبت اثر گذاشته و پیامدهایی مانند بستری مجدد نوزادان نارس شده و یا خستگی و رضایت شغلی پرستاران را به همراه داشته باشد.هدف: بررسی نسبت بیمار به پرستار در بخش مراقبت ویژه نوزادان و پیامدهای آن در نوزادان نارس و پرستاران بوده است.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی همبستگی با نمونه گیری از (80 پرستار و 245 نوزاد نارس) در بخش های مراقبت ویژه نوزادان در سه بیمارستان منتخب در تهران (1393) انجام شده است. پیامدهای در مورد پرستاران با ابزارهای «مقیاس خستگی پرستاران» رسولی و همکاران (1391) و «شاخص توصیف شغل» اسمیت و همکاران (1969) برای رضایت شغلی مورد بررسی قرار گرفتند.روایی محتوی و پایایی آنها با همسانی درونی برای هر دو (a=0.92) به دست آمد. پیامدها در مورد نوزادان، بستری مجدد ظرف مدت یک ماه پس از ترخیص بود که توسط تماس تلفنی با والدین پیگیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS17 با آزمون های کای دو، تی، کروسکال والیس، من ویتنی، رگرسیون خطی و لجستیک تجزیه و تحلیل شدند (a=0.05).یافته ها: در مجموع، میانگین نسبت پرستار به بیمار در بیمارستان های مورد مطالعه 0.28±0.018 بود (یک پرستار به ازای بیش از 4 نوزاد). نسبت پرستار به بیمار در آزمون های رگرسیون ارتباط آماری معنی داری با بستری مجدد نوزادان نارس (p=0.051) و خستگی پرستاران (p=0.055) نداشت؛ ولی رضایت شغلی پرستاران به طور معنی داری با نسبت پرستار به بیمار مرتبط بود به طوری که به ازای هر یک واحد افزایش در نسبت پرستار به بیمار، رضایت شغلی پرستاران به میزان 9.58 نمره افزایش یافت (p=0.001).نتیجه گیری: نسبت بیمار به پرستار به عنوان یکی از عوامل موثر بر رضایت شغلی پرستاران است که می تواند برای کسب رضایت پرستاران مورد توجه مدیران پرستاری قرار گیرد.

مقدمه: کیفیت خدمات ارائه شده توسط پرستاران، متاثر از دانش و تجربیاتی است که در ارایه مراقبت پرستاری از آن بهره مند هستند؛ دانش و تجربیاتی که توسعه و افزایش آن ها تا حد بسیاری می تواند متکی بر اکتساب از طریق همکاران باشد.هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر حمایت های دانشی ادراک شده پرستاران بر رفتار تسهیم دانش آن ها است.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع پیمایشی-علی است که در سال (1393) در یکی از بیمارستان های شهر یاسوج انجام شده است. تمام پرستاران (104 نفر) بطور سرشماری در این مطالعه شرکت داشتند. جهت گردآوری داده های از دو پرسشنامه حمایت سازمانی ادراک شده از پرسشنامه گادامیلاس و دونات (2011) و برای رفتار تسهیم دانش نیز از پرسشنامه هانگ (2013) و همکاران (2013) استفاده گردید. آزمون روایی همگرا برای آنها بترتیب بین (0.6 تا 0.67) و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای پایایی نیز به ترتیب (0.71 و 0.76) بوده است. داده های حاصل از (98) پرسشنامه (94% برگشت) با استفاده از آزمون های توصیفی (نرم افزار SPSS) و همچنین مدل سازی معادلات ساختاری مبتنی بر واریانس (نرم افزار Smart PLS) مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: در میان مولفه های حمایت دانشی ادراک شده پرستاران، تنها جو سازمانی دانش آفرین بر انگیزه تسهیم دانش میان آن ها تاثیر معنی داری داشت (T=3.86، b=0.41). ولی سایر مولفه های؛ اقدامات مدیریت منابع انسانی و سرپرستی دانش گرا، فاقد چنین تاثیری بودند (T<1.96). هم چنین انگیزه پرستاران به تسهیم دانش خود (T=4.06، b=0.52) و وجود فرصت های تسهیم دانش برای آن ها (T=2.64، b=0.30) نیز به صورت فزاینده ای بر رفتار تسهیم دانش آن ها تاثیرگزار بودند.نتیجه گیری: مدیران پرستاری میتوانند با فراهم نمودن فرصت های لازم برای تسهیم دانش میان پرستاران و جو سازمانی حمایتی و مبتنی بر اعتماد که در آن تسهیم دانش به عنوان یک هنجار ارزشی پذیرفته شده باشد، تا حد مطلوبی انگیزه پرستاران را در جهت تسهیم دانش حرفه ای شان افزایش دهند.

مقدمه: گذار از فارغ التحصیلی به پرستاری بالینی، مرحله ای حساس در زندگی پرستاران است. سازمان های مراقبت سلامتی تلاش می کنند تا راهکارهای موثر وکارآمدی برای تسهیل فرایند گذار پرستاران تازه فارغ التحصیل به نقش پرستار بالینی بیابند.هدف: شناسایی استراتژی های مدیران پرستاری درگیر در فرایند گذار پرستاران تازه فارغ التحصیل به نقش پرستار بالینی در سال (1392) بوده است.مواد و روش ها: تحقیق کیفی از نوع تئوری پایه به عنوان یک روش مطالعه استفاده شد. تعداد 21 شرکت کننده (12 «پرستار تازه کار» و 9 مدیر پرستاری) با استفاده از نمونه گیری هدفمند و نظری در این مطالعه شرکت کردند. نمونه گیری تا اشباع داده ها ادامه یافت. داده ها توسط مصاحبه نیمه ساختاری جمع آوری گردید. به منظور تحلیل داده ها از روش مقایسه مداوم اشتراوس وکوربین (1998) استفاده شد.یافته ها: مدیران پرستاری طی یک فرایند سه مرحله ای گام به گام پرستاران تازه فارغ التحصیل را با نقش بالینی خود عجین نموده اند. اقدامات آنها جهت تسهیل فرآیند گذار پرستاران تازه فارغ التحصیل در سه استراتژی آماده سازی، غوطه ورسازی و توانمندسازی بوده است.نتیجه گیری: استراتژی های آماده سازی، غوطه ورسازی و توانمندسازی می تواند به عنوان راهنمایی کلی برای مدیران پرستاری در جهت تسهیل فرایند گذار بکار رود و منجر به حمایت و حفاظت از نسل آینده پرستاری گردد.

مقدمه: شغل پرستاری به دلیل ماهیت آن با درجه بالایی از استرس همراه است. با وجود استرسی که پرستاران متحمل می شوند، انجام وظایف محوله بدون تعلل از جانب آنها حیاتی و قابل تامل است.هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه استرس شغلی و تعلل ورزی در بین پرستاران انجام شده است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه توصیفی تحلیلی است.( 144) پرستار از بخش های مختلف بیمارستان شهدای کارگر شهر یزد در خرداد (1392) به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استرس شغلی الیوت (1994) و پرسشنامه محقق ساخته تعلل ورزی، گرد آوری شدند. پرسشنامه استرس الیوت، پرستاران را از نظر سطح استرس به چهار دسته؛ با عزت نفس بالا، دارای زندگی سالم، احساس افسردگی و بحران روانی تقسیم می کند. همچنین، پرسشنامه علل تعلل، براساس سه عامل؛ فردی، سازمانی و محیطی، طراحی گردید. پایایی ابزار بر اساس روش بازآزمایی و با آلفای کرونباخ به ترتیب (0.75 و 0.76) و روایی آن ها نیز با تحلیل عاملی تاییدی (0.64 و 0.67) برآورد شد. داده ها با روش های آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون (در سطح معناداری 0.01) تحت نسخه 20 برنامه SPSS تحلیل شدند.یافته ها: میانگین نمرات استرس (60.13) و تعلل (46) پرستاران نشان داد که آن ها دارای استرس متوسط به بالا و دارای احساس افسردگی هستند و میزان تعلل ورزی نیز بالاست. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نیز نشان داد، استرس شغلی با تعلل ورزی پرستاران رابطه مثبت (r=0.76) و معناداری (p=0.00) دارد. ضمنا، بین استرس شغلی با هر یک از عوامل تعلل ورزی فردی، سازمان و محیطی (p=0.00) رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد که بیشترین ارتباط مربوط به عوامل فردی (r=0.628) و سازمانی (r=0.585) بوده است (p=0.00).نتیجه گیری: در این بیمارستان مدیران پرستاری می توانند با کاهش فشار کاری بوسیله تنظیم ساعات کاری بر اساس شرایط و روحیات پرستاران و برگزاری دوره های مدیریت استرس و مشاوره های دوره ایی همچنین گزینش پرستاران براساس عواملی مانند ویژگی های شخصیتی، سن و کمال گرایی به کاهش تعلل ورزی کمک کنند.