طب توانبخشی
سال:1393 | دوره:3 | شماره:4 |تعداد مقالات:11

مقدمه و اهدافدر افراد مبتلا به نقص توجه و بیش فعالی، کنترل مهاری که به معنای توانایی کنترل رفتارها یا پاسخ های نامناسب و یکی از مولفه های اصلی کارکرد اجرایی است، دچار نقص است. هدف از مطالعه حاضر بهبود توانایی بازداری از طریق تحریک الکتریکی مستقیم از روی جمجمه (tDCS) بر روی افراد دارای نشانگان نقص توجه و بیش فعالی است.مواد و روش هادر این پژوهش 20 نفر از دانش آموزان هنرستان سیدالشهداء استان کرمان از طریق پرسشنامه های وندریوتا و کانرز که نشانگان اختلال نقص توجه و بیش فعالی را در بزرگسالی و کودکی می سنجند، انتخاب شدند. همچنین از پرسشنامه SCL-25 برای سنجش سلامت عمومی روانی آزمودنی ها استفاده شد. آزمودنی ها در موقعیت تحریک آند و شرایط شبه تحریک از طریق آزمون های استروپ و برو/ نرو که برای سنجش کنترل مهاری هستند مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته هانتایج نشان می دهد تحریک آند بر روی شکنج پیشانی تحتانی راست، دقت مهار را در مرحله اجرای مهار محرک های هدف پیشین به طور معناداری افزایش می دهد.بحث و نتیجه گیریتحریک الکتریکی مستقیم از روی جمجمه بر روی شکنج پیشانی تحتانی راست (rIFG) افراد دارای نشانگان نقص توجه و بیش فعالی، می تواند کنترل مهاری را در مهار محرک های هدف پیشین بهبود ببخشد.

مقدمه و اهدافبرای کاهش خیرگی ناتوان کننده روشهای مختلفی وجود دارد. در این مطالعه اثر عدسیهای ضد انعکاس، فتوکرمیک ضد انعکاس و پلاستیک سفید بر خیرگی ناتوان کننده در بیماران نزدیک بین، آستیگمات و نزدیک بین آستیگمات مرکب انجام شده است. هدف از این مطالعه مشخص کردن عدسی بود که خیرگی ناتوان کننده را بیشتر از دیگر عدسیها کاهش دهد.مواد و روش هامطالعه به صورت نیمه تجربی با اندازه گیری های مکرر انجام شد و اثر عدسی های ضد انعکاس، فتوکرمیک ضد انعکاس و پلاستیک سفید بر خیرگی مقایسه شد. این مطالعه بر روی 34 نفر انجام گردید و خیرگی ناتوان کننده با بررسی اثر نور چراغ جلوی اتومبیل بر روی حساسیت تباین در شرایط بینائی روز (فتوپیک) و شرایط بینائی بینابینی (مزوپیک ) اندازه گیری شد.یافته هاهیچ تفاوت قابل ملاحظه ای در ارتباط با اثر عدسی ها بر روی خیرگی ناتوان کننده مشاهده نشد به استثنای حالت فرکانس فضائی 18 سیکل بر درجه که در این حالت عدسی پلاستیک سفید عملکرد بهتری را نشان داد.بحث و نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد عدسی های ضد انعکاس، فتو کرومیک ضد انعکاس و پلاستیک سفید اثر مشابه ای بر روی خیرگی ناتوان کننده در حالت بالاتر از آستانه دارند و لزومی برای تجویز عدسی های ضد انعکاس و فتو کرمیک ضد انعکاس به منظور کاهش خیرگی ناتوان کننده وجود ندارد.

مقدمه و اهدافارتباط بین اختلال کمبود توجه و بیش فعالی و صرع در مطالعات زیادی کانون توجه قرار گرفته است. مطالعات جمعیتی نشان داده که 12-15% کودکان مبتلا به صرع ملاک های اختلال کمبود توجه و بیش فعالی را در مقایسه 3-7% در جمعیت عادی کودکان نشان می دهد. هدف این مطالعه بررسی مقایسه ای علائم اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در کودکان ایرانی مبتلا به صرع با کودکان سالم می باشد.مواد و روش هاتعداد 100 کودک مبتلا به صرع مراجعه کننده به درمانگاه دولتی و خصوصی در شهر تهران با 100 کودک سالم که از نظر سنی و جنسی همتا شدند؛ مورد بررسی قرار گرفتند. معا ینه کلینیکی کودکان توسط روانپزشک انجام شد و کودکان مبتلا به عقب ماندگی ذهنی، اختلال اتیسم، فلج مغزی، بیماری های داخلی مثل آسم و سایر بیماری های نورولوژی و افرادی که تحت درمان داروهای ضد تشنجی و داروهایی که علایم شبه اختلال کمبود توجه و بیش فعالی ایجاد می نمایند ازمطالعه حذف شدند.پس از تکمیل فرم رضایت شخصی پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه علائم مر ضی کودکان (CSI4) مقیاس مربوط به علایم اختلال کمبود توجه و بیش فعالی و نافرمانی توسط والدین تکمیل شد و داده ها بررسی و توسط نرم افزار SPSS19 مورد بررسی قرار گرفت.یافته هامتوسط سنی کودکان مبتلا به صرع 4.47 (SD=0.94) و کودکان سالم 6.39 (SD=2.41) بدست آمد. اختلاف معنی دار آماری بین دو گروه در مقیاس بی توجهی (p=0.0001)، مقیاس پرتحرکی و رفتارتکانه ای (p=0.024) بدست آمد.نتیجه گیریدر این مطالعه مشخص گردید که علائم بی توجهی، پرتحرکی و رفتارهای تکانه ای در کودکان ایرانی مبتلا به صرع شایعتر است.

مقدمه و اهدافگریپ عمل اصلی دست در گرفتن و جابجایی اشیاء است. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر تیپینگ ساعد بر روی حداکثر قدرت و تحمل گریپ در دانشجویان دختر بود.مواد و روش هادر این مطالعه با استفاده از دینامومتر و زمان سنج، قدرت و تحمل گریپ دست غالب 45 شرکت کننده در سه گروه «1- گروه شاهد (بدون کینزیوتیپ)، 2- کینزیوتیپینگ Y پایه بالا، و 3- کینزیو تیپینگ Y پایه پایین» قبل و 24 ساعت پس ازکینزیوتیپینگ عضلات فلکسور ساعد اندازه گیری شد.یافته هابه دنبال کینزیوتیپ ساعد، حداکثر قدرت گریپ در گروه سه (نیوتن 61.40±10.25) افزایش یافت (p>0.002). در حالیکه گروه دو (نیوتن 58.93±12.53) و گروه یک (نیوتن 60.40±8.36) هیچ افزایش قدرت گریپ را نشان ندادند (p>0.155 و p>0.69). از نظر حداکثر تحمل گریپ، گروه یک هیچ افزایش معنی داری (ثانیه 52.36±14.92) نشان نداد (p>0.391) در حالی که در گروه دو (ثانیه 58.46±22.62) و سه افزایش معنی دار (ثانیه 64.00±28.68) تحمل گریپ مشاهده شد (p<0.019 و p>0.002). آنالیز post hoc تفاوت معنی داری بین گروه ها به دنبال مداخله نشان نداد.بحث و نتیجه گیریبعد از 24 ساعت کینزیوتیپینگ به روش Y پایه پایین بر روی سطح فلکسوری ساعد حداکثر قدرت و تحمل گریپ در دانشجویان دختر افزایش یافت.

مقدمه و اهدافکاهش فرکانس فیدبک افزوده باعث افزایش یادگیری حرکتی می شود. اینکه این یافته در افراد مبتلا به سکته مغزی، که احتمالا دچار اختلال در مکانیسم های فیدبک داخلی هستند، قابل استفاده باشد به درستی مشخص نیست. هدف از مطالعه حاضر تعیین این نکته است که آیا آسیب مغزی متعاقب سکته مغزی استفاده از فیدبک های افزوده را تحت تاثیر قرار می دهد و آیا این بیماران از تمرین با کاهش فرکانس فیدبک سود خواهند برد؟مواد و روش هاشرکت کنندگان شانزده بیمار در دامنه سنی 65-45 سال (میانگین:57.56±6.47)، مبتلا به سکته مغزی از نوع درگیری شریان مغزی میانی (زیر 6 ماه) بودند که به شکل تصادفی در دو گروه 8 نفره جای گرفتند. به گروه اول فیدبک آگاهی از نتیجه با فرکانس 100% و به گروه دوم با فرکانس 25% در مورد میزان نیروی گریپ تولید شده ارائه شد. افراد در طول 6 بلوک تمرین 48 بار تکلیف بازسازی نیروی گریپ را با دست غیر مبتلا انجام دادند. سپس در روز بعد آزمون ابقا را بدون دریافت فیدبک انجام دادند. دقت و پایداری در پاسخ در مرحله کسب و یادگیری مهارت ارزیابی، و نتایج بین دو گروه مقایسه گردید.یافته هادر گروه 25% فیدبک کاهش معنی دار در خطای متغیر در مرحله کسب مهارت (p£0.004) و یادگیری مهارت (p£0.001) دیده شد. همچنین خطای کل در این گروه در مرحله کسب مهارت کاهش معنی دار (p£0.016) نشان داده است. در این متغیرها در گروه 100% فیدبک اختلاف معنی داری مشاهده نشد. مقایسه بین دو گروه نشان دهنده کاهش معنی دار مقادیر خطای مطلق (p£0.035) خطای متغیر (p£0.058) و خطای کل (p£0.039) در گروه 100% فیدبک در مقایسه با گروه 25% فیدبک در مرحله کسب مهارت بوده است. اگرچه تفاوت معنی داری بین دو گروه در مرحله یادگیری مهارت مشاهده نشد.بحث و نتیجه گیریدر طول مراحل آزمون در گروه %25 فیدبک، پایداری در پاسخ بیشتری مشاهده شد اما در بلوک آخر تمرین، گروه 100% فیدبک بطور معنی داری دقت و پایداری در پاسخ بیشتری را نسبت به گروه دیگر نشان دادند. در مرحله یادگیری مهارت بین دو گروه اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. در مطالعه حاضر افراد مبتلا به آسیب مغزی متعاقب سکته مغزی در مرحله کسب مهارت، نتایج بهتری را از تمرین با فرکانس 100% بدست آورده اند.

مقدمه و اهدافدر دوره بارداری تغییرات فیزیولوژیکی و پوسچرال گسترده ای در بدن ایجاد می شود. این تغییرات به ویژه در نخستین بارداری بسیار چشمگیر می باشد و به دنبال آنها، تغییراتی در راه رفتن، تعادل، اندام های تحتانی و گاهی مشکلات نورولوژیکی ایجاد می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات پوسچرال ستون فقرات کمری، پشتی و تیلت لگن طی نخستین بارداری می باشد.مواد و روش هاقبل از مطالعه اصلی، تکرارپذیری خط کش انعطاف پذیر و دستگاه شیب سنج لگنی روی 5 فرد غیرباردار و 5 فرد باردار سالم انجام شده و مورد تایید محققین قرار گرفت. مطالعه اصلی از نوع طولی آینده نگر مشاهده ای بوده و در آن 30 زن باردار با نخستین بار حاملگی در هفته های 10، 21 و 32 بارداری (مشخصه سه ماهه اول، دوم و سوم بارداری)، و 18 زن سالم غیرباردار به عنوان گروه کنترل در هفته های 10 و 32 (ابتدا و انتهای ارزیابی گروه باردار) مورد بررسی قرار گرفتند. معیارهای مورد بررسی اندازه گیری قوس های کمری و پشتیبا استفاده از خط کش انعطاف پذیر و اندازه گیری تیلت لگن توسط دستگاه شیب سنج لگنی بود.یافته هامطالعه آزمایشی حاکی از تکرارپذیری بالای خط کش انعطاف پذیر و دستگاه شیب سنج لگنی بود. آنالیز آماری نمونه ها حاکی از افزایش معنا دار قوس کمری، تیلت لگن و نیز قوس پشتی در مقایسه با گروه کنترل همزمان با افزایش دوره بارداری بود (p<0.05). نتایج نشان داد که هر چند متوسط زاویه قوس های کمری و پشتی در سه ماهه اول بارداری با گروه کنترل تفاوت معناداری نداشت، در سه ماهه دوم و سوم بطرز معناداری افزایش پیدا کرد (p<0.05). متوسط زاویه تیلت لگن در هر سه ماهه بارداری حاکی از افزایش معنادار این زاویه در زنان باردار بود (p<0.05).بحث و نتیجه گیریمطالعه حاضر افزایش قوس کمری، پشتی و تیلت قدامی لگن را مرتبط با افزایش زمان بارداری دانست. بدون شک این تغییرات پوسچرال مربوط به تغییرات خاص دوره بارداری می باشد. با توجه به تناقضات موجود در نتایج مطالعات انجام شده نیاز به مطالعات بیشتر در این زمینه احساس می شود. نتایج این تحقیق احتمالا در تجویز ورزشهای حین و پس از بارداری کمک کننده باشد.

مقدمه و اهداففلج مغزی اختلالی غیر پیشرونده است اما سیستم عضلانی اسکلتی می تواند به مرور دچار ناهنجاری های ثانویه شود. از جمله این ناهنجاری ها کانترکچر ها و انحرافات ستون فقرات هستند که تاثیری منفی بر مهارت های حرکتی، مهارتهای مراقبت از خود و فعالیت های روزمره زندگی بیماران می گذارد، به طوریکه غالبا قسمتی از برنامه های درمانی بیماران فلج مغزی، بر پیشگیری از کانترکچرها و انحرافات ستون فقرات و تاثیرات ثانویه آنها و یا تصحیح انحرافات تمرکز دارند.Spinal Alignment and Range of Motion Measure(SAROMM) ابزاری است که به منظور تخمین کلی انعطاف پذیری و پوسچر مبتلایان به فلج مغزی با هدف تعیین حیطه های درمانی مناسب و جلوگیری از ایجاد ناهنجاری های ثانویه مانند کانترکچرها توسط Bartlett و همکارانش در سال 2005 ابداع شد. هدف از این مطالعه، بررسی تکرارپذیری این مقیاس در این جمعیت می باشد.مواد و روش هادر این نوع مطالعه توصیفی مقطعی 27 کودک و نوجوان فلج مغزی 5 تا 15 ساله (9 دختر و 18 پسر) با میانگین سنی 9.4 و انحراف معیار 2.6 به صورت غیر تصادفی از مراکز توانبخشی و مدارس جسمی حرکتی انتخاب شدند. پس از کسب رضایت از والدین و آشنایی آزمودنی ها با آزمون، ارزیابی بین آزمونگر در یک جلسه و در یک روز توسط آزمونگران انجام شد. ترتیب ارزیابی توسط آزمونگران تصادفی بود. جهت ارزیابی درون آزمونگر آزمودنیها یک هفته بعد مجددا توسط مجری اصلی مورد ارزیابی قرار گرفتند. این تحقیق باحمایت مالی دانشگاه علوم پزشکی وخدمات بهداشتی درمانی تهران انجام شده است.یافته هااز آزمون ضریب همبستگی جهت بررسی همبستگی بین نمرات داده شده توسط دو آزمونگر استفاده شد. توافق در یک آزمونگر (p=0.0001، ICC=0.99) و همچنین توافق در دو آزمونگر (p=0.000، ICC=0.98) عالی بود.بحث و نتیجه گیریمقیاس SAROMM تکرارپذیری بالایی برای برای اندازه گیر انعطاف پذیری ستون فقرات و دامنه حرکتی در کودکان و نوجوانان فلج مغزی 5 تا 15 سال را دارد.

مقدمه و اهدافدارا بودن انگیزه کار در جهت دهی به انگیزه های سالم یکی از ضرورت ها در کاربرد صحیح منابع انسانی است. شناسایی نیازهای واقعی منابع انسانی به منظور ایجاد انگیزه ضروری است بطوری که اگر نیازهای واقعی منابع انسانی کشف و شناسایی نگردند و به موقع به آن نیازها پاسخ داده نشود، احتمال کناره گیری از شغل وجود خواهد داشت. لذا در این پژوهش نیاز های انگیزشی و ارتباط آن با توان بالقوه انگیزش حرفه کاردرمانی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش هاپژوهش حاضر از نوع توصیفی- مقطعی در سال 1390 انجام گرفته است. جامعه آماری شامل 97 نفر از کاردرمانگران شرکت کننده در شانزدهمین کنگره کادرمانی ایران می باشد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه معتبر ویژگی های شغل جان واگنر و پرسشنامه نیاز ها طراحی شده توسط گوردن می باشد. برای اندازه گیری پایایی از روش محاسبه آلفای کرونباخ و برای تعیین روایی پرسشنامه ها از روایی محتوا استفاده شد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.یافته هابر اساس نتایج بدست آمده از دو پرسشنامه مربوط به نیاز ها، افراد شرکت کننده ترجیح می دادند در شغل خود به ترتیب نیاز به امنیت، خود شکوفایی، احترام، نیاز اجتماعی و نیاز به استقلال برایشان تامین گردد در حالی که حرفه کاردرمانی به ترتیب نیاز اجتماعی، نیاز به خود شکوفایی، نیاز به استقلال، نیاز به احترام و نیاز به امنیت را در بین کاردرمانگران تامین کرده است. بعلاوه از بین متغیرهای مورد بررسی، فقط بین متغیرهای نیاز های تامین شده در حرفه کاردرمانی و توان بالقوه انگیزش رابطه معنادار وجود داشت (p<0.05).نتیجه گیریبا توجه به توان بالقوه انگیزش متوسط حرفه کاردرمانی در این مطالعه و ارتباط آن با نیازهای تامین شده در حرفه کاردرمانی و همچنین عدم همبستگی بین نیازهای افراد از شغل و نیازهای تامین شده در حرفه کاردرمانی می توان نتیجه گرفت که نیازهای افراد از شغل در حرفه کاردرمانی به خوبی برآورده نشده است. لذا تحقیقات بیشتر در رابطه با علل و عوامل تاثیرگذار بر ارضا نیازهای شغلی کاردرمانگرها در این بستر ضروری به نظر می رسد.

مقدمه و اهدافهدف از این مطالعه بررسی الگوی کلی فعالیت عضلانی اندام تحتانی در راه رفتن روی تردمیل و مقایسه آن با الگوی راه رفتن روی زمین در طول مرحله ایستایی بود.مواد و روش هامطالعه بر روی 25 نفر از دانشجویان دختر سالم 19 تا 25 سال انجام شد. الکترومیوگرافی سطحی از عضلات گاستروکنمیوس خارجی، همسترینگ داخلی و خارجی، واستوس داخلی و خارجی و گلوتئوس مدیوس ثبت شد. نمونه ها بر روی زمین (در مسیر 6 متری) با 3 سرعت متفاوت (سرعت آهسته، راحت و سریع خود) و بر روی تردمیل با سرعتهای مطابقت داده شده راه رفتند. الگوی کلی فعالیت عضلانی شامل شاخص تشابه و بزرگی در هرسرعت راه رفتن بر روی زمین و تردمیل از زمان برخورد پاشنه اندام غالب تا زمان برخورد پاشنه مقابل با سطح محاسبه و مقایسه شد.یافته هاهر دو اثر اصلی شرایط راه رفتن (p<0.001) و سرعت (p<0.001) و همچنین اثر متقابل شرایط راه رفتن و سرعت (p<0.001) بر بزرگی فعالیت عضلانی معنی دار شد. برای متغیر شاخص تشابه عضلانی هیچیک از دو اثر اصلی شرایط راه رفتن و سرعت و نیز اثر متقابل شرایط راه رفتن و سرعت معنی دار نشد.نتیجه گیریالگوی فعالیت عضلانی حین راه رفتن روی زمین و تردمیل مشابه می باشد ولی راه رفتن روی تردمیل باعث فعالیت بزرگتری در عضلان اندام تحتانی می شود. نتایج این مطالعه در ارزیابی و برنامه ریزی استفاده از تردمیل در افراد و گروه های مختلف با در نظر گرفتن خستگی عضلانی ایجاد شده و خطر صدمات اسکلتی عضلانی کمک کننده است.

مقدمه و اهدافخواب از دو حالت فیزیولوژی حرکت سریع چشم و حرکت غیر سریع چشم تشکیل یافته است. اختلال خواب در سالمندان می تواند زمینه ساز عوارض متعددی مانند سقوط، افسردگی، اختلالات حافظه ای، تحریک پذیری، خستگی، اشکال در تمرکز و دمانس شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت کیفیت خواب در بین سالمندان شهر کرمانشاه صورت گرفت.مواد و روش هاپژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی بود که در بین 100 نفر از سالمندان شهر کرمانشاه در سال 1392 صورت گرفت. آزمودنی ها به روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین سالمندان ساکن در خانه سالمندان مهرگان انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد الگوی خواب پینزبورگ بود که به صورت مصاحبه با شرکت کنندگان تکمیل گردید. اطلاعات به وسیله نرم افزار SPSS ویرایش 16 تحلیل شد.یافته هامیانگین سن شرکت کنندگان 66.7 با انحراف معیار 2.7 سال بود. اکثریت شرکت کنندگان (67 درصد) تحصیلات زیر دیپلم داشتند؛ نیمی از شرکت کنندگان زن و نیم دیگر مرد بودند. 77.6 درصد از شرکت کنندگان متاهل و بقیه آنها مجرد، بیوه یا از همسر خود جدا شده بودند. 10.2 درصد از سالمندان سابقه بیماری های روانی و 4.1 درصد از شرکت کنندگان در سابقه مصرف مواد مخدر را گزارش کردند. بر اساس اطلاعات بدست آمده از پرسشنامه، 39.8 درصد از سالمندان از نظر کیفیت خواب مشکل متوسط و 24.5 مشکل شدید داشتند.نتیجه گیرییافته ها حاکی از شیوع بالای کیفیت نامناسب خواب در بین سالمندان می باشد که می تواند مشکلات زیادی را به دنبال داشته باشد، لذا شناسایی عوامل موثر بر کیفیت خواب سالمندان و طراحی مداخلات مناسب بر اساس آن عوامل در جهت بهبود کیفیت خواب سالمندان پیشنهاد می گردد.

مقدمه و اهدافاز آنجا که سازگاری های تمرینی از اصل ویژگی پیروی می کنند؛ ممکن است تعادل در رشته های مختلف ورزشی تفاوت داشته باشد. لذا هدف از این مطالعه بررسی ویژگی تعادل بود.مواد و روش ها72 دانشجوی مرد شرکت کننده در المپیاد دانشجویان کشور آزمودنی های این مطالعه را تشکیل دادند. این آزمودنی ها از رشته های فوتبال، بسکتبال، کشتی، ژیمناستیک، هنرهای رزمی و وزنه برداری انتخاب شدند. همه آزمودنی ها در ساعت 14 و به صورت گروه های ورزشی مختلف در 6 روز متوالی، در محل برگزاری آزمون آماده شدند. پس از 5 دقیقه گرم کردن و انجام حرکات کششی، آزمون های تعادل ایستا با استفاده از سیستم امتیازدهی خطای تعادل و تعادل پویا به وسیله دستگاه تعادلی وای انجام شد.یافته هانتایج آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون توکی نشان داد که از نظر تعادل ایستا رشته ژیمناستیک از همه رشته ها بهتر بود و پس از ژیمناستیک، ورزشکاران رشته های ورزشی رزمی، فوتبال، کشتی، وزنه برداری و بسکتبال، به ترتیب نمرات بهتری را کسب کردند؛ با این وضع، اختلاف بین رشته های بسکتبال- وزنه برداری، بسکتبال- کشتی، فوتبال- کشتی، فوتبال- رزمی، وزنه برداری- کشتی و رزمی- ژیمناستیک معنی دار نبود و از نظر تعادل پویا به ترتیب رزمی، کشتی، فوتبال، ژیمناستیک، وزنه برداری و بسکتبال قرار داشتند؛ اگرچه این اختلاف بین گروه های ورزشی فوتبال- کشتی، فوتبال- رزمی، فوتبال- ژیمناستیک، کشتی- رزمی، کشتی- ژیمناستیک و گنگ فو- ژیمناستیک معنی دار نبود.نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد تعادل نیز همانند بسیاری از عملکردهای ورزشی اختصاصی بوده و تابعی از نوع رشته ورزشی می باشد.