طب پیشگیری
سال:1402 | دوره:10 | شماره:1 |تعداد مقالات:9

سردبیر محترم تلاش های علمی جهان بر کرونا ویروس 2019 متمرکز شده است. پزشکان در سراسر جهان دانش خود را در مورد مراقبت از بیماران مبتلا به کرونا ویروس گسترش می دهند و دانشمندان در حال بررسی نتایج کارایی واکسن ها و شیوه های درمانی هستند. از آنجا که دانش ما در مورد پاتوفیزیولوژی کرونا ویروس به سرعت در حال گسترش است، پاسخ به سوالات مربوط به تاثیرات روانی این بیماری نیز به همان اندازه ضروری است [1]. در این شرایط، اهمیت شناخت پیامدهای روانی ناشی از کرونا ویروس، در سطح فردی و اجتماعی بر کسی پوشیده نیست....

هدف: با توجه به نیازهای سالمندان روش ها: ی درمانی مختلفی مانند معنویت درمانی وجود دارد. معنویت درمانی، درمانگران را تشویق می کند که در درمان مسایل مهم معنوی درمان جویان را در زمان مناسب خطاب قرار دهند و در راستای استفاده از قدرت بالقوه ایمان و معنویت در بهبودی، از مداخله هایی استفاده کنند. پژوهش حاضر، با هدف: مرور تاثیرات معنویت درمانی در سالمندان انجام شده است. در این مطالعه مروری سیستماتیک با رویکرد ماتریکسی، بعد ازجست وجو در پایگاه های معتبر ایران مدکس، گوگل اسکالر، اسکوپوس، پابمد، پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی در محدوده زمانی 2010 تا 2020، 20 مقاله مرتبط، انتخاب و یافته ها: ، استخراج شدند. مرور مطالعات با استفاده از رویکرد ماتریکس گام به گام انجام شد. ارزیابی کیفی مقالات با استفاده از ابزارهای ارزیابی و نقد انواع مطالعات بر اساس توصیه های موسسه جوانا بریگز انجام شد. روش ها: از میان 3561 مقاله بعد از مطالعه و بررسی نهایتا تعداد یافته ها: ی مرتبط با موضوع تحقیق حاضر، 30 مقاله بودند که از این میان، 20 مقاله که از نوع توصیفی، تحلیلی و کارآزمایی بالینی بودند انتخاب شدند. یافته ها: یافته ها: نشان داد معنویت درمانی در سالمندان بر جنبه های مختلف وجودی و زندگی فرد تاثیرگذار است که از آن میان می توان به کیفیت و امید به زندگی، افسردگی، اضطراب مرگ و استحکام روانی اشاره کرد. نتیجه گیری: با توجه به اثرات مثبت گسترده معنویت درمانی بر سلامت جسمی و روحی سالمندان، مدیران، پرستاران و همه افرادی که به نوعی با سالمندان در ارتباط اند می توانند از این نوع درمان در جهت بهبود حال عمومی و افزایش کیفیت زندگی این قشر مهم استفاده کنند.

هدف: هدف: این مطالعه، فراتحلیل مطالعات اثربخشی فعالیت منظم بدنی بر فاکتورهای نوروتروفیک مشتق از مغز و اینترلوکین-17 بیماران مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) بود. جست وجوی مقالات در پایگاه های اطلاعاتی به زبان انگلیسی در ساینس دایرکت، اسکوپوس، پابمد، وب آوساینس و به زبان فارسی در مگ ایران، مرکز طلاعات علمی جهاد دانشگاهی و ایران داک انجام شد. روش ها: انتخاب مقاله بدون محدودیت زمانی تا فروردین ماه 1400 با کلید واژه های مولتیپل اسکلروزیس / ام اس، تمرین، فعالیت بدنی، فاکتور های التهابی و ضدالتهابی / سایتوکاین ها بود. برای دقت در انتخاب، پالایش و ارزیابی کیفیت مطالعات انجام شده از مقیاس پدرو استفاده شد. یافته ها: بر اساس معیارهای ورود و خروج، 9 مقاله از 408 مطالعه مورد بررسی جامع قرار گرفت. از بین فاکتور های التهابی و ضد التهابی، فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز در 6 مطالعه و اینترلوکین-17 در 3 مطالعه مورد بررسی فراتحلیل قرار گرفتند. جهت فرا تحلیل از نرم افزار متا آنالیز جامع استفاده شد. نتایج نشان داد فعالیت منظم بدنی باعث افزایش تفاوت بین میانگین های گروه کنترل و آزمایش در میزان سطوح فاکتورهای نوروتروفیک مشتق از مغز و اینترلوکین-17 نشده است و این تمرینات نتوانسته تغییر معنی داری را در افراد مبتلا به ام اس ایجاد کند. نتیجه گیری: هر چند تمرین منظم جسمانی به تنهایی نتوانست بر روی سطوح سایتوکاینی اثر بگذارد، اما احتمالا به عنوان یک گزینه قابل دسترس در کنار دارو درمانی برای بیماران ام اس مفید است، زیرا نه تنها به افزایش التهاب یا شدت بیماری منجر نمی شود، بلکه با کاهش خطر ابتلا به اختلالات ثانویه به این بیماران کمک شایانی می کند.

هدف: مسمومیت ناشی از گزش و نیش زدگی جانوران سمی یکی از عوامل مهم آسیب و مرگ در مناطق جنوبی ایران است. مطالعه حاضر با هدف: تعیین عوامل و شاخص های اپیدمیولوژیک مرتبط با گزش و نیش زدگی های زهرآگین در مناطق پرخطر شهرستان بشاگرد طراحی و اجرا شد. روش ها: این مطالعه مقطعی تحلیلی در سال 1399 در بایگانی پزشکی بیمارستان بقیه الله الاعظم شهر بشاگرد انجام شد. براساس چک لیست تهیه شده متغیر های جمعیت شناختی، داده های مربوط به گزش و نیش زدگی و اقدامات درمانی اجرا شده جمع آوری شدند. جهت آنالیز توصیفی، فراوانی مطلق و نسبی، میانگین و انحراف معیار محاسبه شد. جهت بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون کای اسکویر در سطح معناداری α, =0/05 استفاده شد. یافته ها: در مجموع، تعداد 201 مورد گزش و نیش زدگی ناشی از جانوران زهرآگین ثبت شد. نسبت جنسی مصدومین 63 درصد زن و 37 درصد مرد بود. از نظر شغلی بیشترین مصدومیت در بین خانم های خانه دار اتفاق افتاده است (33/5 درصد). نتایج آزمون x2 بیانگر وجود اختلاف معنی دار بین توزیع مدت زمان بستری در قربانیان مورد مطالعه بر حسب گروه سنی بود (P<0/001, Degree of freedom (df)=6, X2=201). همچنین بین توزیع مدت زمان بستری در قربانیان مورد مطالعه و نوع گزش و نیش زدگی، اختلاف معنی دار بود (P<0/001, Degree of freedom (df)=4, X2=22/4). نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد افراد بی سواد، زنان و گروه سنی زیر 10 سال بیشتر در معرض خطر هستند. با استفاده از این نتایج می توان با اجرای برنامه های آموزشی مناسب درزمینه محافظت فردی، مداخلات موثری را در جهت کاهش موارد مصدومیت ناشی از جانوران زهرآگین انجام داد.

هدف: در ایران لیشمانیوز جلدی روستایی در نواحی روستایی 15 استان کشور به صورت اندمیک مشاهده می شود. این مطالعه با هدف: بررسی اپیدمیولوژی لیشمانیوز در شهرستان آران و بیدگل طی سال های1397 تا 1399 انجام گرفت. روش ها: مطالعه به صورت مقطعی بر روی کلیه مبتلایان به بیماری سالک مراجعه کننده به مرکز درمان سالک شهرستان آران و بیدگل طی سال های 1397 تا 1399 انجام شد. 1020 نمونه با تشخیص زخم سالک اسمیر مثبت که در دفاتر مرکز بهداشت شهرستان آران و بیدگل، ثبت شده بودند و پرونده کاملی داشتند. وارد مطالعه شدند. یافته ها: 1020 نفر به مراکز درمان سالک شهرستان آران و بیدگل مراجعه کردند. 60/6 درصد از بیماران مرد بودند. میانگین سن آن ها 34/5 سال و 94/1 درصد آن ها ایرانی بودند. بیشترین فراوانی شغلی مربوط به زنان خانه دار با 24/5 درصد بود. 43/6 درصد بیماران سابقه مسافرت را گزارش کرده اند. در 10/9 درصد بیماران تعداد زخم بیشتر از 6 مورد مشاهده شد. اندازه زخم 74/4 درصد از بیماران کمتر از 3 سانتی متر بوده است. از لحاظ آماری ارتباط معنی داری بین سن افراد با محل زخم دیده شد (0/01>P). از لحاظ آماری بین جنس، شغل، محل سکونت و سن با اندازه زخم رابطه آماری معنی دار مشاهده شد (0/010

هدف: با اعلام اپیدمی کووید-19 توسط سازمان بهداشت جهانی، قوانین قرنطینه تقریبا در همه کشورها برای جلوگیری از شیوع این بیماری و کاهش انتقال آن به مردم وضع شد. هدف: از این مطالعه بررسی وضعیت زندگی افراد در دوران قرنطینه بود. روش ها: این مطالعه مقطعی در یک دوره 3 ماهه در استان هرمزگان انجام شد. افراد بالای 15 سال در یک نظرسنجی آنلاین شرکت کردند. نرمال بودن متغیر وابسته (شاخص توده بدنی) با آزمون کولموگروف اسمیرنوف تایید شد (P>0/05). یافته ها: 352 نفر با میانگین سنی 34/74 ±,8-99 سال در نظرسنجی شرکت کردند که 72/7 درصد آن ها زن بودند. افزایش میانگین شاخص توده بدنی از نقطه زمانی 1 تا نقطه زمانی 2 برای افراد 30 سال و بالاتر در مقایسه با افراد جوان از نظر آماری معنی دار بود (0/001=P). افزایش قابل توجهی در حدود 0/45 در شاخص توده بدنی برای افرادی که فعالیت بدنی آن ها از زمان همه گیری کووید-19 تغییر کرده بود نیز گزارش شد (0/005 = P). نتیجه گیری: کاهش فعالیت بدنی در طول اپیدمی کووید-19 مرتبط با پرخوری و افزایش متعاقب آن در شاخص توده بدنی احتمالا به عنوان علایم هشدار دهنده افزایش شیوع چاقی در آینده در نظر گرفته می شود.

هدف: اختلال در کنترل حرکت تنه یکی از مکانیسم های مهم درگیر در بروز کمردرد مزمن است؛ بنابراین مطالعه حاضر با هدف: بررسی تاثیر 6 هفته تمرینات تی آر ایکس بر روی عملکرد حرکت عمومی و اختصاصی و کیفیت زندگی زنان میان سال مبتلا به اختلال کنترل حرکت کمر صورت گرفت. روش ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل بود. نمونه آماری پژوهش را 30 زن میان سال مبتلا به اختلال کنترل حرکت کمر تشکیل می داد که به صورت هدف: مند بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب و به صورت تصادفی در 2 گروه آزمایش و کنترل طبقه بندی شدند. عملکرد حرکتی عمومی توسط آزمون های غربالگری حرکت عملکردی، عملکرد حرکتی اختصاصی (ویژه کمر) توسط آزمون های کنترل حرکت کمر لوماجوکی و استقامت عضلات ثبات مرکزی و کیفیت زندگی توسط فرم کوتاه پیمایش سلامت 36 آیتمی (SF-36) قبل و بعد از اجرای یک مداخله تمرینی ارزیابی شد. گروه آزمایش یک برنامه تمرینی تی آر ایکس را برای مدت 6 هفته (3 جلسه در هفته و هر جلسه 45 دقیقه) دریافت کردند و آزمودنی های گروه کنترل طی این مدت به فعالیت های عادی روزانه خود پرداختند. تجزیه وتحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 21 و آزمون های آماری تی وابسته و تحلیل کوواریانس در سطح معنی داری 05/0 اجرا شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد میانگین تمامی متغیرهای مرتبط با عملکرد حرکتی عمومی (اندازه اثر 0/88 تا 1/50) و اختصاصی (اندازه اثر 0/95 تا 2/7) و کیفیت زندگی (اندازه اثر 1/65) در گروه آزمایش بعد از 6 هفته اجرای تمرینات تی آر ایکس از پیش آزمون به پس آزمون بهبود معنی داری داشته است (0/05>P)، در حالی که میانگین این متغیرها برای گروه کنترل از پیش آزمون به پس آزمون تغییر معنی داری نداشت (0/05P). نتیجه گیری: بر اساس یافته ها: ی حاضر می توان نتیجه گرفت اجرای 6 هفته تمرینات تی آر ایکس باعث بهبود عملکرد حرکتی عمومی و اختصاصی زنان میان سال مبتلا به اختلال کنترل حرکت کمر می شود؛ بنابراین، متخصصان فیزیوتراپی و حرکات اصلاحی می توانند از این تمرینات برای بهبود عملکرد حرکتی عمومی و اختصاصی در زنان میان سال مبتلا به اختلال کنترل حرکت کمر استفاده کنند.

هدف: کووید-19، بیماری عفونی شایع حال حاضر جهان، کمتر در گروه سنی کودکان بررسی شده است. هدف: از این مطالعه بررسی یافته ها: ی سی تی اسکن ریه و عوامل موثر بر آن در کودکان مبتلا به کووید-19 است. روش ها: این پژوهش توصیفی تحلیلی بر روی 73 کودک مبتلا به کووید-19 تایید شده با واکنش زنجیره ای پلیمراز رونویسی معکوس بستری در بیمارستان کودکان بندرعباس در سال های 1398 و 1399 انجام شد. سن و جنس بیماران از پرونده ها استخراج شد و در تصاویر سی تی اسکن، کدورت های شیشه مات، آدنوپاتی ناف ریه، افیوژن پلورال، کلاپس، کافینگ پری برونکیال و سمت درگیری ریه مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های کای اسکویر، دقیق فیشر و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: درگیری ریه در 31/5 درصد از کودکان مشاهده شد که در 60/9 درصد آن ها درگیری 2 طرفه بود. شایع ترین یافته کدورت های شیشه مات (60/9 درصد) بود. درصد دختران دارای کدورت های شیشه مات به طور معنی داری بیش از پسران بود (0/003=P). همچنین سن کودکان دارای افیوژن پلورال به طور معنی داری بیش از کودکان فاقد افیوژن پلورال بود (0/034=P). در مورد سایر یافته ها: ی سی تی اسکن ارتباط معنی داری با سن، جنس و سمت درگیری مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر حاکی از وجود درگیری ریه در حدود یک سوم از کودکان مبتلا به کووید-19 بود. توصیه می شود جهت پیش بینی شدت بیماری و پیشگیری از عوارض ریوی، کودکان مبتلا هنگام بستری تحت سی تی اسکن قرار گیرند.

هدف: سرطان سینه یکی ازشایع ترین سرطان هاست و به عنوان یک بیماری مزمن دارای عوارض روان شناختی متعددی است. هدف: از این پژوهش مقایسه اثربخشی هیپنوتراپی شناختی و معنویت درمانی براضطراب مرگ در بیماران مبتلا به سرطان پستان بود. روش ها: روش تحقیق در این پژوهش روش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری، کلیه بیماران سرطانی مراجعه کننده به مرکز میرداماد شهر گرگان هستند. نمونه پژوهش30 نفر از بیماران بودند که به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها به 2 گروه آزمایش 10 نفری و 1 گروه کنترل 10 نفری تقسیم شدند. در 2 گروه آزمایش روش ها: ی درمانی به طور مجزا مورد بررسی قرار گرفتند و در گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت. گروه ها قبل و بعد از آموزش از نظر میزان اضطراب مرگ مورد آزمون قرار گرفتند. ابزاراستفاده شده پرسش نامه اضطراب مرگ لستر بود. یافته ها: نتایج تحلیل آنکووا نشان داد هر چند هیپنوتراپی شناختی و معنویت درمانی اثر مثبت معنا دار بر کاهش اضطراب مرگ داشته اند ولی بین این 2 روش تفاوت معنا داری در کاهش اضطراب مرگ وجود ندارد. نتیجه گیری: هیپنوتیزم تراپی شناختی و معنویت درمانی هر یک بر کاهش اضطراب مرگ خود، اضطراب دیدن مرگ خود، اضطراب مرگ نزدیکان و اضطراب دیدن مرگ نزدیکان، در بیماران مبتلا به سرطان پستان اثر بخش هستند، ولی بین این 2 روش درمانی از نظر اثر بخشی بر اضطراب مرگ بیماران، تفاوت معنادار وجود ندارد.