طرح ریزی فرایند و زمان بندی دو حوزه کلیدی با اهداف مختلف در سیستم ساخت هستند. بطور سنتی این دو حوزه جداگانه و بطور متوالی، با یک معیار بهینه سازی با لحاظ مفروضاتی مورد استفاده قرار می گیرند. در شرایط واقعی این مفروضات نظیر دردسترس بودن دائمی منابع و ماشین آلات و عدم وجود انعطاف پذیری در طرح ریزی فرایند، حل مساله را فاقدجواب موجه می سازد. در این تحقیق به منظور افزایش کارایی و انطباق بیشتر با دنیای واقعی، بهینه سازی مساله طرح ریزی و زمان بندی فرایند با چهار معیار و لحاظ قابلیت انعطاف پذیری در ترتیب انجام فعالیت های کار و تنظیمات پویا، نظیر خرابی ماشین و ورود محصول جدید انجام پذیرفته است. در فرایند حل مساله، تئوری بازی مبتنی بر روش سازشکارانه توسعه داده شده و الگوریتم ترکیبی فرابتکاری(GA, TS) مورد استفاده قرارگرفته است. اعتبارسنجی رویکرد نشان دهنده این است که رویکرد توسعه داده شده یک روش مناسب و اثربخش در حل مساله چند هدفه، با لحاظ محدودیت های ذکر شده می باشد.