مجله مطالعات علوم پزشکی
سال:1401 | دوره:33 | شماره:6 |تعداد مقالات:8

پیش زمینه و هدف: در چند دهه اخیر، کاربرد ساختارهای تترازولی در حوزه های گوناگون پزشکی و صنعت اهمیت فراوانی یافته اند زیرا می توانند باعث تغییرات ساختاری و در نتیجه عملکردی در پروتئین ها شوند. در این مقاله بررسی تاثیر مشتق جدیدی از تترازول را به DNA تیموس گوساله (Ct-DNA) و پروتئین سرم آلبومین گاوی (BSA) در محلول با استفاده از روشهای مختلف اسپکتروسکوپی در شرایط in vitro مورد مطالعه قرار گرفته است. مواد و روش کار: . ساختار اول و دوم وسوم پروتئین BSA و Ct-DNA به ترتیب با استفاده از طیف سنجی UV-Vis، دورنگ نمایی دورانی (CD)، طیف سنجی فلورسانس مورد مطالعه قرار گرفت یافته ها: : نتایج حاصل نشان داد که میزان جذب نوری Ct-DNA و BSA در اثر میانکنش با اکسیندولین-(H1-تترازول-5-ایل) استونیتریل در طول موج های 260 و 280 نانومتر افزایش می یابد. طیف نشری Ct-DNA و BSA در یک روند وابسته به غلظت اکسیندولین-(H1-تترازول-5-ایل) استونیتریل کاهش یافته که نشان دهنده اتصال اکسیندولین-(H1-تترازول-5-ایل) استونیتریل با کروموفورهای موجود درCt-DNA و BSA می باشد. اتصال اکسیندولین-(H1-تترازول-5-ایل) استونیتریل سبب افزایش قابل توجه ellipticity، دورنگ نمایی دورانی ملکول DNA در نواحی 220 و 275 نانومتر و منفی تر شدن آن در 245 نانومتر می شود که نشان دهنده اتصال محکمتر اکسیندولین-(H1-تترازول-5-ایل) استونیتریل به Ct-DNA است. با افزایش غلظت، بیضی واری مولی مربوط به مارپیچ آلفای موجود در ساختار BSA در ناحیه 220 نانومتر منفی تر می شود که نشان دهنده افزایش مقدار پیچه نامنظم در ساختار BSA است. بحث و نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان می ددهد که اتصال این مشتث تترازولی به BSA بیشتر از DNA می باشد که میتواند اطلاعات مفیدی در زمینه طراحی داروهایی با مشتقات تترازولی با اثر ضد توموری بیشتر و عوارض جانبی کمتر در اختیار ما قرار دهد.

پیش زمینه و هدف: نانو ذرات نقره از مهم ترین و پرکاربردترین نانو ذرات مورداستفاده در تحقیقات بیولوژیک هستند. سنتز نانو ذرات نقره به روش سبز دارای مزیت های مختلفی است که این نانو ذرات را برای مطالعات بین رشته ای مفید و موردتوجه قرار داده است. لوسمی ها از شایع ترین بدخیمی ها در بین کودکان هستند که روش های مختلفی برای درمان آن ها معرفی شده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر سمیت سلولی نانو ذرات نقره سنتز شده با عصاره گیاه Thymus vulgaris بر رده سلولی لوسمیک Molt-4 که متعلق به لوسمی های لنفوئیدی حاد بوده و برای مطالعات in vitro مورداستفاده قرار می گیرد، است. مواد و روش کار: ما در این مطالعه ابتدا نانو ذرات نقره را با عصاره Thymus vulgaris به روش سنتز سبز، سنتز کردیم. سپس نانو ذرات با فنّاوری D. L. S بررسی و تأیید شدند. نانو ذرات سنتز شده به همراه عصاره گیاه Thymus vulgaris در زمان های 48 و 72 ساعت بر سلول های Molt-4 اثر داده شدند. مقدار سمیت سلولی با تست MTT بررسی شد و مقادیر نکروز و آپوپتوز در سلول ها با رنگ آمیزی آکریدین اورنج/اتیدیوم بروماید موردبررسی قرار گرفت. یافته ها: اطلاعات به دست آمده حاکی از سنتز موفق نانو ذرات نقره با عصاره گیاه Thymus vulgaris بود. اندازه نانو ذرات سنتز شده بین 20 تا 35 نانومتر بود. مقدار IC50 برای سلول های Molt-4 نیز با افزایش زمان کاهش یافت. هم چنین عصاره و نانو ذرات Thymus vulgaris موجب القای اپوپتوز اولیه، ثانویه و همچنین نکروز در سلول های Molt-4 شدند. بحث و نتیجه گیری: این مطالعه ضمن تأیید تأثیر نانو ذرات و گیاه Thymus vulgaris بر القای مرگ سلولی در سلول های موردمطالعه، یک عامل بالقوه را برای درمان این بیماری ها معرفی می کند.

پیش زمینه و هدف: Capparis decidua (کلیر) یک گیاه اقتصادی مهم متعلق به خانواده ی Capparaceae است. این گیاه به طور عمده در نواحی بیابانی یافت می شود و به دما، تنش های شوری و خشکی مقاوم است. این گونه ازنظر دارویی، خوراکی (میوه و ترشی)، تأمین علوفه ی دام، چوب سوخت و الوار ارزشمند است. C. decidua به طور سنتی به عنوان ضدالتهاب، ضد روماتیسم، ضد دیابت، ضد کرم، ضد باکتری، ضد جوش و تاول، تسکین درد دندان، ضد باروری و به عنوان اشتهاآور استفاده می شود. همچنین دارای اثرات مفیدی در درمان بیماری های مختلف مانند آسم، دیابت، اختلالات کبدی، کلسترول خون، فشارخون بالا و عفونت های میکروبی است. مطالعه مروری حاضر به معرفی کاربردهای سنتی، ترکیبات شیمایی گیاهی و خواص دارویی این گیاه پرکاربرد می پردازد. مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه مروری است که با استفاده از یک جستجوی الکترونیک در بانک های اطلاعاتی Civilica، SID، Science Direct، Scopus، PubMed، Springer، Wiley صورت گرفت. یافته ها: این خواص دارویی ناشی از وجود ترکیبات شیمیایی گیاهی ازجمله آلکالوئیدها، فنول ها، فلاونوئیدها، استرول ها، ویتامین ها و اسیدهای چرب در عصاره ی بخش های مختلف کلیر است. باوجود ارزش دارویی، C. decidua هم در طب سنتی و هم در تحقیقات علمی در ایران مورد بی توجهی قرار گرفته است. بحث و نتیجه گیری: مروری بر مطالعات صورت گرفته در ایران نشان می دهد که ارزش دارویی C. decidua در ایران چه در طب سنتی و چه در تحقیقات علمی مورد غفلت قرار گرفته است و تحقیق حاضر می تواند اطلاعاتی را در اختیار علاقه مندان به حوزه گیاهان دارویی قرار دهد و مطالعات بیشتر روی این گیاه ارزشمند را فراهم کند.

پیش زمینه و هدف: فتوئین A و فتوئین B نقش مؤثری در اختلالات متابولیک مرتبط با سن مانند دیابت نوع 2 دارند. هدف از این مطالعه، تأثیر 8 هفته تمرینات ترکیبی به همراه مصرف مکمل عصاره برگ شاتوت بر سطوح سرمی فتوئین A و فتوئین B در مردان سالمند مبتلا به دیابت نوع 2 بود. مواد و روش کار: در این مطالعه مورد-شاهدی، 40 سالمند مبتلا به دیابت به طور تصادفی در پنج گروه: کنترل (8 نفر)، دارونما (8 نفر)، عصاره (8 نفر)، تمرین (8 نفر) و عصاره + تمرین (8 نفر) قرار گرفتند. تمرینات هشت هفته و سه جلسه در هفته و به مدت 90 دقیقه انجام شد. روزانه 3000 میلی عصاره برگ شاتوت در کنار سه وعده غذایی اصلی تجویز شد. مقادیر فتوئین A و فتوئین B پیش از مداخله و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 23 در سطح معنی داری 05/0P< و با استفاده از آزمون تی زوجی و تحلیل کوواریانس آنالیز شدند. یافته ها: در گروه های تمرین، عصاره و تمرین+عصاره کاهش معنادار سطوح فتوئین A و فتوئین B مشاهده شد (05/0P<). گروه عصاره+تمرین کاهش بیشتری در فتوئین A، (02/6 درصد) و فتوئین B (09/5 درصد) نسبت به پیش از آزمون نشان داد. آنالیز بین گروهی، اختلاف معناداری را در سطوح فتوئین A (002/0=P) و فتوئین B (001/0=P) نشان دادند که این تغییرات در گروه عصاره + تمرین بیشتر از تغییرات در گروه های تمرین و عصاره بود. بحث و نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که احتمالاً تجویز یک برنامه تمرین ترکیبی در کنار مصرف عصاره برگ شاتوت در سالمندان دیابتی می تواند تأثیر مثبتی بر سطوح فتوئین A، فتوئین B داشته باشد.

پیش زمینه و هدف: چشمه 252Cf یک چشمه گسیلنده نوترون، پرتوهای گاما و ذرات آلفا و بتا می باشد. در مدل های رایج این چشمه جهت استفاده در براکی تراپی تنها نوترون ها و پرتوهای گاما در دزیمتری اطراف چشمه نقش دارند. در این مطالعه ضمن بررسی فرار پرتوهای بتا و تابش ایکس ترمزی از کپسول چشمه براکی تراپی 252Cf مدل ایزوترون، دزیمتری کل پرتوهای موثر در محیط آب اطراف چشمه انجام شد و افزایش دز معادل کل با استفاده از ذرات 10B محاسبه گردید. مواد و روش کار: با استفاده از کد مونت کارلو MCNPX. 2. 6. 0 دزیمتری برای پرتوهای نوترون، گاماهای اولیه، ثانویه، ذرات بتا و تابش ایکس ترمزی در یک فانتوم کروی آب به شعاع cm 20 در فواصل 5/0 تا cm 6 از چشمه صورت گرفت و فاکتور افزایش دز با استفاده از ذرات B10 با غلظت ppm 50 محاسبه گردید. یافته ها: بیشترین میزان اختلاف نسبی مقادیر دز معادل کل با در نظر گرفتن پرتوهای ایکس ترمزی و ذرات بتا نسبت به عدم حضور آن ها در فاصله cm5/0 از چشمه 19درصد است. با افزایش فاصله از چشمه میزان تأثیر این پرتوها در دز معادل کل کم شده به طوری که در فاصله cm 5/2 مقادیر آن به کمتر از 5/درصد0 می رسد. میزان تأثیر بورون در دز معادل کل با افزایش فاصله از چشمه افزایش پیدا می کند و در فواصل cm 5/0 تا cm 6 از چشمه، از 01/0 درصد به بیش از 22درصد می رسد. بحث و نتیجه گیری: طبق یافته های موجود در این مطالعه دز ناشی از پرتوهای ایکس و ذرات بتا عبوری از کپسول چشمه نقش قابل ملاحظه ای در دزیمتری اطراف چشمه دارد و افزایش دز با استفاده از B10 به افزایش فاصله تومور از چشمه بستگی دارد که باید در کاربردهای کلینیکی مد نظر قرار گیرد.

پیش زمینه و هدف: نفرولیتیازیس یکی از بیماری های شایعی است که در یک مورد از سیزده زن و یک مورد از هفت مرد دیده می شود هدف از این مطالعه مقایسه اثر پروفیلاکتیک فنیل آفرین در پیشگیری از افت فشارخون در جراحی نفرولیتوتومی از راه پوست با بی حسی نخاعی بود. مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی 60 بیمار تحت عمل جراحی نفرولیتوتومی از راه پوست با ASA I و II، به طور تصادفی برای دریافت پروفیلاکسی با افدرین یا دارونما بلافاصله قبل از بی حسی نخاعی انتخاب شدند. بیماران گروه افدرین بولوس داخل وریدی 10 میلی گرم افدرین دریافت کردند. میانگین فشارخون شریانی، سیستولیک و دیاستولیک، ضربان قلب، تهوع و استفراغ در حین جراحی و در ریکاوری ثبت شد. یافته ها: بروز افت فشارخون در گروه افدرین در دقایق 3، 6، 9 و 15 کمتر از بی حسی نخاعی بود (مقادیر P به ترتیب برابر 01/ 0، 03/0، 04/0، 03/0 بود). بین دو گروه ازنظر ضربان قلب در زمان های مختلف مطالعه، تفاوت معنی داری مشاهده نشد (P>0. 05). در گروه افدرین بروز تهوع و استفراغ حین و بعد از عمل در ریکاوری به طور معنی داری از گروه کنترل کمتر بود (03/0، 04/0، 04/0، 03/0=P). بحث و نتیجه گیری: در دوز افدرین تجویزشده در این کارآزمایی، توانایی این دارو در جلوگیری از افت فشارخون در حین جراحی نفرولیتوتومی از راه پوست با بی حسی نخاعی قابل توجه بود. بروز بالاتر افت فشارخون در گروه دارونما مشاهده شد.

پیش زمینه و هدف: مطالعات مداخلاتی در مورد اثر پلاسمای غنی از پلاکت در بیماران با شکست مکرر لانه گزینی (RIF) که یکی از مهم ترین عوامل محدودکننده در درمان بیماران نابارور است، کافی نیست؛ بنابراین این مطالعه باهدف تعیین تأثیر تلقیح پلاسمایی غنی از پلاکت داخل رحمی (PRP) اتولوگ بر ضخامت آندومتر در بیماران RIF در سیکل های انتقال جنین فریز شده و در شرایط آزمایشگاهی انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله ای درمجموع 20 زن که سیکل انتقال جنین آن ها به دلیل عدم رشد مناسب آندومتر، کنسل شده یا شکست لانه گزینی مکرر داشته اند، تحت مطالعه قرار گرفتند. در افراد موردمطالعه PRP به صورت داخل رحمی تجویز شد و 72 ساعت بعد از تزریق، مجدداً سونوگرافی انجام و ضخامت آندومتر با سونوگرافی داپلر بررسی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 18 تحلیل شدند. یافته ها: میانگین ضخامت آندومتر در روز 10 منس، mm 46/1±,80/6، ولی 72 ساعت بعد از اولین PRP، mm 2 ±,09/8 به دست آمد. میانگین اختلاف افزایش ضخامت آندومتر mm 53/0 ±,28/1 بود (02/0>P). واسکولاریته آندومتر 72 ساعت بعد از تزریق PRP در 9 نفر (45 درصد) خوب و 11 نفر (55 درصد) متوسط بود. HCGβ,دو هفته بعد از انتقال جنین در 9 نفر (45 درصد) مثبت و در 11 نفر (55 درصد) منفی بود. بحث و نتیجه گیری: استفاده از PRP اتولوگ باعث افزایش معنی دار در میانگین ضخامت آندومتر، بهبود واسکولاریته، افزایش میزان بارداری و از همه مهم تر افزایش تولد زنده می شود.

پیش زمینه و هدف: زایمان زودرس به تولد نوزاد زنده کمتر از 37 هفته بارداری اطلاق می شود و یکی از عوامل مهم تعیین کننده ابتلا و میرایی نوزادان حول زایمان در سراسر جهان می باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین تأثیر ورزش های دوران بارداری بر زایمان زودرس، پیامدها و فرجام نوزادی زنان باردار نخست زا می باشد. مواد و روش کار: مطالعه بر روی 80 زن باردار نخست زای سالم شهرستان دامغان که دارای شرایط ورود به مطالعه بودنددر سال 1398 انجام و تصادفی سازی تحت وب سایت صورت گرفت. ورزش های مدیریت شده شامل: پیاده روی فردی دو روز در هفته با شدت خود انتخاب بر اساس اصل افزایش بار، پیلاتس نشسته بهمراه استند ایروبیک بارداری با شدت متوسط سه بار در هفته و هر بار 45 دقیقه بود، که از هفته 18 تا 20 شروع و تا هفته 37 تا 39 بارداری ادامه داشت. گروه مقایسه مراقبت های معمول دوران بارداری را داشتند. از تحلیل واریانس چندمتغیره و تی مستقل برای مقایسه دو گروه استفاده شد. . یافته ها: میزان زایمان زودرس در دو گروه تفاوت معناداری نداشت. نتایج آزمون های تی مستقل نشان داد که در متغیرهای آپگار دقیقه اول (p= 0. 017) و اشباع اکسیژن (p= 0. 001) بین دو گروه مداخله و مقایسه تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که بین گروه (مداخله یا مقایسه) و فرجام نوزادی (مثبت یا منفی) ارتباط وجود دارد و قرار گرفتن در گروه مداخله، پیش بینی کننده پیامد نوزادی مثبت است. بحث و نتیجه گیری: ورزش منظم و مدیریت شده علاوه بر اثر مثبت بر پیامدهای نوزادی (آپگار دقیقه اول و اشباع اکسیژن) موجب نتایج مثبت در فرجام نوزادی به ویژه کاهش بستری نوزاد می گردد.