زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1401 | دوره:25 | شماره:2 |تعداد مقالات:13

مقدمه: درد زایمان یکی از شدیدترین دردهایی است که یک زن در طی زایمان خود تجربه می­, کند. با توجه به اهمیت کاهش درد زایمان و انجام زایمان طبیعی، مطالعه حاضر با­,هدف مقایسه تأثیر مصرف خوراکی شربت زعفران­,عسل با شربت خرما بر درد زایمان زنان نخست­, زا انجام شد. روش­, کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی ­, تصادفی­, شده در سال 1398 بر روی 180 نفر از زنان نخست­, زای مراجعه­, کننده به بخش زایمان بیمارستان بعثت شهر سنندج انجام شد. افراد به صورت تصادفی به سه گروه شربت زعفران ­, عسل، شربت خرما و گروه دارونما تقسیم شدند. معیارهای ورود به مطالعه شامل: زنان نخست­, زا، دیلاتاسیون 4 سانتی­, متر سرویکس، سن 35-18 سال، بارداری تک قلو بود. ارائه مایعات فوق در بدو ورود به مطالعه (دیلاتاسیون 4 سانتی متر) و سپس هر 60-30 دقیقه یک بار تا پایان فاز فعال مرحله اول زایمان بر اساس تمایل بیمار تمدید شد. به منظور بررسی شدت درد زایمان از خط­, کش سنجش درد استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­, ها با استفاده از نرم­, افزار SPSS (نسخه 24) و آزمون­, های آنالیز واریانس، کای اسکوئر و اندازه­, های تکراری انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته­, ها: سه گروه قبل از انجام مداخله از نظر میانگین شدت­,درد در ابتدای فاز فعال، اختلاف آماری معنی­, داری نداشتند (690/0=p)، ولی بعد از مداخله، در پایان فاز فعال (001/0p<)، مرحله دوم (001/0p<) و سوم زایمان (001/0p<) میان سه گروه اختلاف آماری معنی­, داری وجود داشت. همچنین شدت درد در مرحله دوم زایمان در گروه شربت خرما در مقایسه با گروه شربت زعفران­,عسل کمتر بود (015/0=p)، ولی در پایان فاز فعال (928/0=p) و مرحله سه زایمان (652/0=p) بین دو گروه مداخله اختلاف آماری معنی­, داری وجود نداشت. نتیجه­, گیری: مصرف شربت زعفران ­, عسل و شربت خرما هر دو در کاهش درد زایمان مؤثر است، ولی شربت خرما در مرحله ­, دوم زایمان مؤثرتر از شربت زعفران ­, عسل می­, باشد و از آن می­, توان به­, جای مداخلات دارویی جهت کاهش ­, درد زایمان بهره ­, برد.

مقدمه اداره صحیح زایمان و روش بیهوشی مناسب جهت ایجاد بی دردی و حفظ سلامت مادر و جنین طی عمل سزارین، مسا‍, ‍, ‍,له ای بسیار مهم و حیاتی است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر افزودن پتدین به بوپی واکایین 5/0% و روپی واکایین 5/0% بر روی شدت بروز درد در زنان مراجعه کننده به بیمارستان مطهری تحت عمل جراحی سزارین الکتیو با بی حسی نخاعی انجام شد. روش کار این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسویه کور در سال 1400 بر روی 60 نفر از بیماران تحت عمل جراحی سزارین الکتیو مراجعه کننده به بیمارستان مطهری شهرستان جهرم انجام گرفت. بیماران به طور تصادفی و با استفاده از جدول اعداد تصادفی به دو گروه بوپی واکایین-پتدین و روپی واکایین-پتدین تقسیم شدند. میزان درد بیماران در هنگام ورود به ریکاوری، خروج از ریکاوری، 2، 6، 12 و 24 ساعت بعد از عمل مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون های آماری تی تست، من ویتنی و کای اسکویر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها بین گروه های پتدین+روپی واکایین و پتدین+بوپی واکایین از لحاظ درد در زمان های مختلف (05/0

مقدمه ارتباط بین هیپوتیروییدی تحت بالینی (SCH) و دیابت بارداری (GDM) موضوع بحث برانگیزی است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه دیابت بارداری در زنان مبتلا به هیپوتیروییدی تحت بالینی با زنان یوتیرویید انجام شد. روش کار در این مطالعه آینده نگر، از داده های به دست آمده از 1026 زن باردار (شامل 683 یوتیرویید و 343 زن مبتلا به SCH) در مطالعه کوهورت تیرویید و بارداری تهران استفاده شد. سطح سرمی تیروتروپین (TSH)، تیروکسین (T4)، T3-uptake و آنتی بادی پراکسیداز تیرویید (TPOAb) در اولین ویزیت سه ماهه اول بارداری مورد بررسی قرار گرفت و بر این اساس، زنان یوتیرویید و مبتلا به هیپوتیروییدی تحت بالینی مشخص گردیدند. این دو گروه از نظر دیابت بارداری مورد مطالعه قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار STATA (نسخه 13) انجام شد. متغیرهای پیوسته با استفاده از آزمون تی مستقل و من ویتنی و متغیرهای رسته ای با استفاده از آزمون کی دو یا آزمون دقیق فیشر بین دو گروه مقایسه شدند. به منظور شناسایی اثر SCH و مصرف لووتیروکسین بر GDM از مدل لگ باینومیال استفاده گردید میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها تفاوت معنی داری در دیابت بارداری در افراد مبتلا به هیپوتیروییدی تحت بالینی در مقایسه با گروه کنترل چه در مدل تعدیل نشده و چه بعد از تعدیل اثر ریسک فاکتورها مشاهده نشد. همچنین تفاوت معنی داری در دیابت بارداری بین گروه هیپوتیروییدی تحت بالینی باTPOAb+، گروه هیپوتیروییدی تحت بالینی با TPOAb-و افراد یوتیرویید وجود نداشت. ریسک دیابت بارداری در گروه TPOAb+ تفاوت معنی داری با ریسک دیابت بارداری در گروه TPOAb+ منفی نداشت. سطح سرمی TSH (9/0=p)، T4 (8/0=p)، T3-uptake (7/0=p) و TPOAb (4/0=p) نیز در دو گروه مبتلا و غیرمبتلا به دیابت بارداری تفاوت معنی داری نداشتند. نتیجه گیری اگرچه در این مطالعه ارتباط معنی داری بین دیابت بارداری و هیپوتیروییدی تحت بالینی مشاهده نشد، اما به نظر می رسد با توجه به عوامل مختلف موثر بر بروز هیپوتیروییدی تحت بالینی و دیابت بارداری از جمله معیارهای تشخیصی و مقادیر مرجع مختلف، اثبات این موضوع نیازمند مطالعات بیشتری است.

مقدمه کورتاژ یکی از اعمال جراحی شایع زنان است. عارضه آن درد است که سبب افزایش نارضایتی در بیماران می شود، لذا یافتن راه درمان این عارضه امری ضروری است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر سه روش مصرف ژل موضعی لیدوکایین در سرویکس، تزریق داخل رحمی لیدوکایین و ترکیب دو روش بر کاهش درد حین انجام کورتاژ انجام گرفت. روش کار این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1396 بر روی 120 بیمار کاندید کورتاژ در بیمارستان کوثر قزوین انجام گرفت. بیماران به صورت تصادفی در سه گروه ژل موضعی لیدوکایین در سرویکس، تزریق داخل رحمی لیدوکایین و ترکیب این دو روش قرار گرفتند و داروهای مورد نظر قبل از کورتاژ تجویز شد. علایم حیاتی و درد در بیماران ثبت و سایر اطلاعات لازم از طریق تکمیل پرسشنامه جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری (نسخه 22) و آزمون های کای اسکویر و آنوا انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها در این مطالعه تجویز داخل رحمی و داخل سرویکس لیدوکایین (72/0±, 3/0) و در درجه بعد تجویز داخل سرویکس لیدوکایین (84/0±, 45/0) به تنهایی به طور معناداری سبب کاهش درد در هنگام کورتاژ در زنان شد (04/0=p). از طرفی تغییرات شدید همودینامیکی نیز در این بیماران مشاهده نشد. هیچ موردی از عوارض از جمله تهوع و استفراغ و بی ثباتی علایم حیاتی در هیچ یک از گروه ها مشاهده نشد (05/0

مقدمه: شیوع نارسایی حاد کلیه در دوران بارداری، در کشورهای مختلف متفاوت است. هرچند وقوع آن طی سال های اخیر کاهش یافته است، ولی یکی از علل مهم مرگ ومیر مادران باردار می باشد. با توجه به این که در استان سیستان و بلوچستان در این زمینه آماری دقیقی وجود ندارد، مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع نارسایی حاد کلیه و علل بروز آن در زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان علی بن ابیطالب زاهدان انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی-مقطعی و گذشته نگر بر روی پرونده 15397 زن باردار مراجعه کننده به بیمارستان علی ابن ابیطالب زاهدان در سال های 97-1396 انجام شد. پرونده بیمارانی که کراتینین حداقل 2 نوبت بالاتر از 87/0 و یا اولیگوآنوری بیشتر از 12 ساعت داشتند، مورد بررسی قرار گرفت. از این تعداد، 318 مورد با تشخیص نارسایی حاد کلیه وارد بررسی شدند و علل مختلف نارسایی حاد کلیه در بارداری مورد مطالعه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون های تی دانشجویی و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: از 15397 تولد زنده طی مدت 1 سال، 318 مورد (065/2%) نارسایی کلیه و 39 بیمار (26/12%) نیاز به دیالیز داشتند و 20 مورد (28/6%) مرگ مادر گزارش شده بود. شایع ترین علل نارسایی حاد کلیه به ترتیب پره اکلامپسی (34%)، سپسیس (6/18%) و شوک هموراژا یک (8/13%) بود. نتیجه گیری: نارسایی حاد کلیه در مادران باردار بیمارستان علی ابن ابیطالب زاهدان شیوع بالایی دارد. مهم ترین آن پره اکلامپسی، سپسیس و شوک هموراژیک بود و در این بین، درصد قابل ملاحظه ای نیاز به دیالیز داشته و مرگ مادران باردار نیز نسبتاً بالا است. با توجه به نرخ بالای زادوولد در این استان و خطر نارسایی حاد کلیه، افزایش کنترل بهداشتی زنان باردار باید با دقت و توجه بیشتری انجام شود.

مقدمه: خودکارآمدی زایمان، نقش مهمی در افزایش توانایی سازگاری مادر با زایمان طبیعی و کاهش تمایل به انجام سزارین دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر انگیزه و توانایی انتخاب نوع زایمان بر خودکارآمدی زایمان در زنان سزارین قبلی انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوگروهه در سال 1399 بر روی 62 زن باردار سزارین قبلی مراجعه کننده به مراکز جامع سلامت مشهد انجام شد. افراد در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله، مشاوره فردی مبتنی بر مدل فوگ در هفته های 30-28 بارداری ارائه گردید. دو گروه فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه پژوهشگر ساخته انگیزه و توانایی مدل فوگ و پرسشنامه خودکارآمدی زایمان را در ابتدا و 2 هفته بعد از پایان مداخله تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 25) و آزمون­, های تی مستقل، تی زوجی و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره سازه های مدل فوگ (انگیزه و توانایی) در هفته 36-34 بارداری در دو گروه مداخله (52/0±, 79/2) و کنترل (31/0±, 33/2) اختلاف آماری معنی داری را نشان داد (001/0p<). میانگین نمره خودکارآمدی زایمان در گروه مداخله قبل (08/2±, 17/4) و بعد از مداخله (10/2±, 92/4) اختلاف آماری معنی­, داری داشت (012/0=p). نتیجه گیری: افزایش سطح انگیزه و توانایی انتخاب نوع زایمان، باعث افزایش خودکارآمدی زایمان می شود.

مقدمه: تست بدون استرس، پرکاربردترین روش اولیه برای ارزیابی سلامت جنین است. شرایط روحی و روانی مادر بر الگوی ضربان قلب جنین مؤثر است. در هنگام افزایش اضطراب مادر، حرکات جنین و تغییرپذیری ضربه به ضربه جنین کاهش می یابد. طب فشاری موجب ترشح انکفالین ها مانند سروتونین و اندورفین شده و باعث کاهش سطح استرس و اضطراب مادر می شود، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر طب فشاری نقطه H7 دست بر الگوی ضربان قلب جنین در تست بدون استرس انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در سال 1400-1399 با مشارکت 60 مادر نخست زا با سن حاملگی 42-37 هفته در بیمارستان ولیعصر (عج) بیرجند انجام گرفت. افراد به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و طب فشاری کاذب قرار گرفتند. در گروه مداخله، طب فشاری نقطه H7 در هر دست به مدت 5/2 دقیقه و در گروه کنترل نیز نقطه ای کاذب در دست لمس می شد. تست بدون استرس به مدت 20 دقیقه قبل و بعد از مداخله انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های آماری کای اسکوئر، تی مستقل، تی زوجی، من ویتنی و ویلکاکسون انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بعد از مداخله متغیرهای تعداد موارد واکنشی تست بدون استرس، تعداد افزایش ضربان قلب جنین، تعداد حرکات جنین و تغییر پذیری ضربه به ضربه در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل و همچنین نسبت به قبل از مداخله در گروه مداخله اختلاف معنی داری داشت (001/0p<)، اما میانگین متغیر ضربان پایه قلب جنین در دو گروه بعد از مداخله نسبت به قبل اختلاف معنی داری نداشت (732/0=p). نتیجه گیری: طب فشاری می تواند تست بدون استرس جنین و پارامترهای آن را بهبود بخشد.

مقدمه: شایع ترین سرطان شناخته شده در جهان که سبب مرگ ومیر گسترده در زنان می گردد، سرطان پستان می باشد. یکی از عوامل خطر کمتر شناخته شده در زنان مبتلا به سرطان پستان، هیپرانسولینمی است. از آنجایی که شناسایی عوامل خطر به پیشگیری اولیه و تشخیص زودرس سرطان پستان کمک می کند، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط دیابت بارداری با سرطان پستان در زنان مراجعه کننده به بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران انجام شد. روش کار: این مطالعه مقایسه ای در سال 1396 بر روی 450 زن (150 نفر گروه مورد و 300 نفر گروه شاهد) مراجعه کننده به بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه شهید بهشتی شهر تهران انجام گرفت. گروه مورد، زنان مبتلا به سرطان پستان بر اساس گزارش پاتولوژی و تشخیص پزشک متخصص که حداکثر یک سال از ابتلاء آنها به بیماری گذشته بود و گروه شاهد در همان مراکز، زنان مراجعه کننده به سایر درمانگاه ها بودند که به سرطان پستان مبتلا نبودند. گردآوری داده های مطالعه از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 24) و آزمون های تی مستقل، کای دو، نسبت شانس و رگرسیون لجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه 30 نفر (20%) از گروه مورد و 17 نفر (7/5%) از گروه شاهد سابقه دیابت بارداری داشتند. ارتباط آماری معنی داری بین سرطان پستان با دیابت بارداری (43/7-78/1، 001/0>p، 95%=CI، 64/3=OR)، شاخص توده بدنی (18/1-04/1، 001/0>p، 95%=CI، 11/1=OR) و سن (16/1-09/1، 001/0>p، 95%=CI، 13/1=OR) مشاهده شد. در زنان با سابقه دیابت بارداری، خطر ابتلاء به سرطان پستان 64/3 برابر بیشتر از سایر زنان بود (05/0>p). نتیجه گیری: دیابت بارداری می تواند یک عامل خطر جهت ابتلاء به سرطان پستان محسوب گردد. پیشنهاد می شود از دیابت بارداری به عنوان یک نشانگر زودرس برای شناسایی سرطان پستان استفاده شود.

مقدمه: اندومتریوز، یک بیماری چندعلتی است. مطالعات محدودی در مورد رابطه عوامل تغذیه ای با اندومتریوز انجام شده است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط دریافت­, های غذایی و شاخص­, های تن سنجی با ابتلاء به اندومتریوز انجام شد. روش کار: این مطالعه مورد-شاهدی در سال 1400-1399 بر روی 317 نفر از زنان 49-18 ساله شهر تهران انجام شد. تشخیص ابتلاء به اندومتریوز با روش لاپاراسکوپی انجام و بر این اساس افراد به دو گروه مورد (107=n) و شاهد (210=n) تقسیم شدند. با پرسشنامه بسامد خوراک نیمه کمی روا و پایا، شامل 168 ماده غذایی، دریافت غذایی افراد تعیین و با نرم افزار تغذیه ای N4 آنالیز شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: احتمال اندومتریوز برای افراد در بالاترین سهک شاخص توده بدنی به­, طور معنی داری کمتر از افراد در سهک اول بود (001/0>p، 92/0-20/0: CI، 5/0=OR). در مدل تعدیل شده، احتمال اندومتریوز برای افراد در بالاترین سهک دریافت سبزی ها، میوه ها، ماهی، حبوبات، مغزدانه­, های روغنی و روغن­, های مایع به­, طور معنی­, داری کمتر از گروه دریافت کننده در سهک اول بود (05 / 0>p). در مقابل احتمال اندومتریوز برای افراد در بالاترین سهک دریافت لبنیات، گوشت قرمز، گوشت­, های فرآوری شده، امعاء و احشاء، و روغن­, ها و چربی­, های جامد به­, طور معنی­, داری بیشتر از گروه دریافت کننده در سهک اول بود (05/0>p). نتیجه گیری: ارتباط معکوس و معنی داری بین دریافت سبزی ها، میوه ها، ماهی، حبوبات، مغزدانه­, های روغنی و روغن­, های مایع با اندومترویز مشاهده شد. دریافت لبنیات، گوشت قرمز، گوشت­, های فرآوری شده، امعاء و احشاء و روغن­, ها و چربی­, های جامد با اندومتریوز رابطه مستقیم و معنی داری داشت.

مقدمه: مطالعات بسیار محدودی در زمینه ارتباط بیماری­, های پریودنتال و تأثیر آن بر نتایج بارداری انجام شده اند؛ لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی همراهی بیماری­, های پریودنتال با وزن کم هنگام تولد، زایمان زودرس، زایمان زودرس به همراه وزن کم هنگام تولد و پره­, اکلامپسی انجام شد. روش کار: این مطالعه مروری با جستجوی مقالات چاپ شده در بازه زمانی 2020-2000 با جستجوی کلیدواژه­, های بارداری، نتیجه، نامطلوب، وزن کم، تولد، سقط جنین، زایمان زودرس، پره­, اکلامپسی و پریودنتال در پایگاه­, های داده های Pubmed، Scopus، Science Direct، Cochrane، Google Scholar و Embase به زبان انگلیسی (عدم وجود مقاله فارسی) انجام شد. یافته ها: تعداد 47 مقاله وارد مرحله نهایی شدند و مشخص شد که بیماری­, های پریودنتال با وزن کم هنگام تولد، زایمان زودرس، زایمان زودرس به همراه وزن کم هنگام تولد و پره­, اکلامپسی ارتباط دارند و می­, توانند خطر این عوارض را افزایش دهند. نتیجه گیری: ابتلاء به بیماری­, های پریودنتال می­, تواند خطر وزن کم هنگام تولد، زایمان زودرس، زایمان زودرس به همراه وزن کم هنگام تولد و پره­, اکلامپسی را افزایش دهد.

مقدمه: تلفیق نتایج کارآزمایی ها با عملکرد بالینی چالش محسوب می شود. نقد این مطالعات به تصمیم گیری کمک می کند. به این منظور مطالعه حاضر با هدف ارزیابی نقادانه کارآزمایی های بالینی منتشر شده در زمینه "تأثیر فرآورده های گیاهی بر استریای بارداری" انجام شد. روش کار: در این مرور نقادانه متون، مقالات کارآزمایی بالینی منتشر شده در بازه سال های 2017-1972 در رابطه با تأثیر استفاده از فرآورده های گیاهی بر کاهش استریای بارداری در پایگاه های اطلاعاتیWeb of Science، PubMed، Embase، Scopus، Google Scholar، SID، Magiran و با استفاده از کلمات کلیدی (Striae gravidarum OR Striae OR Stretch Marks)، (Prevention OR Treatment OR Control)، (Cream OR Gel OR Oil) (استریا یا استریای بارداری یا خطوط حاملگی)، (پیشگیری یا درمان یا کنترل) و (کرم یا ژل یا روغن) بررسی شدند. در ارزیابی مقالات از آخرین ویرایش چک لیست کانسورت (2018) استفاده شد. محدوده امتیازدهی مقالات 45-0 بود. مقالات بر اساس امتیاز کسب شده به سه دسته ضعیف، متوسط و خوب طبقه بندی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) انجام شد. یافته ها: از 14 مقاله مورد بررسی، میزان انطباق کلی کیفیت مقالات مورد بررسی با معیار کانسورت (2018)، 46% برآورد شد. در مجموع بیشترین نقص در قسمت مشارکت ذی نفعان و بعد از آن روش کار بود. میانگین کلی نمرات مقالات 18/7±, 86/20 از حداقل و حداکثر 33-9 بود. نتیجه گیری: کیفیت گزارش کارآزمایی های بالینی بررسی شده در زمینه تأثیر استفاده از فرآورده های گیاهی بر کاهش استریای بارداری در حد مناسب و مطلوبی نمی باشد. از آنجایی که بیشترین نقص در قسمت روش کار بود، توصیه می شود با استفاده از متخصصین آمار و متدولوژی و ابزارهای استاندارد مانند کانسورت، جهت خودارزیابی مقالات، این مشکلات رفع شود.

مقدمه: لیستریوز، بیماری است که در زنان باردار ممکن است علائم غیراختصاصی ایجاد نماید و اگر عفونت به موقع تشخیص داده نشود، جنین و نوزادان می توانند در معرض خطر قرار بگیرند. مطالعه حاضر با هدف شناخت دقیق لیستریوز از جمله یافته های بالینی، تشخیص آزمایشگاهی، نوع درمان در مادران باردار و نوزادان انجام شد تا به افزایش آگاهی در سیستم های مراقبت بهداشتی و درمانی و کاهش میزان سقط و مرده زایی در جامعه کمک نماید. روش کار: در این مطالعه جهت یافتن مقالات مشابه، پایگاه های اطلاعاتی علمی مانند PubMed، Scopus، Google Scholar و ISI با استفاده از کلمات کلیدی Health Care System، Newborn، Pregnant Women و Listeriosis جستجو شدند. مقالات انگلیسی و فارسی با موضوع عفونت لیستریوز در زنان باردار و نوزادان تا سال 2021 جستجو شدند. سپس بر اساس معیارهای ورود و خروج مطالعه، مقالات انتخاب شدند. یافته ها: بر اساس مطالعات انجام شده، اثرات لیستریوز بر زنان باردار شامل: تب، علائم شبه آنفلوانزا، اختلالات گوارشی، ادراری تناسلی و اثرات لیستریوز بر روی جنین به ترتیب به صورت سقط، مرده زایی و تولد نوزادان نارس، عفونت تنفسی و مننژیت بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق، لیستریوز عوارض شدیدی بر روی جنین و نوزادان دارد، لذا آگاهی در مورد علائم و عوارض آن در بارداری حائز اهمیت بوده و می تواند قدم مهمی در راستای افزایش سطح بهداشت باروری و پیشگیری از سقط، مرده زایی و بیماری نوزادان در جامعه محسوب شود.