تنش های غیر زیستی ممکن است گیاهان را به دلیل شرایط محیطی نامناسب و یا کیفیت کم آب متاثر کنند. این تنش های رشد و نمو گیاه را طی چرخه های رشدی تحت تاثیر قرار می دهند. به این دلیل گیاهان متحمل به خشکی ارزشمند بوده و سبز فرش ها متحمل به خشکی می توانند برای این منظور تولید شوند. این گونه ها پوششی مناسبی روی سطح زمین ایجاد کرده و مزایایی مختلفی از جمله زیبایی و جلوگیری از فرسایش خاک دارند که زندگی روزانه ما را متاثر می کنند. هدف این پژوهش یافتن محیط کشت ایده ال برای القاء پینه و باززایی و به دنبال آن بیش بیان ژن P5CS1 کد کننده پرولین برای بهبود مقاومت به خشکی در چمانواش بلند بود. برای این منظور پوشش بذر حذف و سپس به صورت طولی بریده شد. این تیمار اثر قابل ملاحظه ای در مقایسه با بذوری داشت که تحت این تیمار قرار نگرفته بودند. علاوه بر این راندمان باززایی در محیط های دارای 2, 4-D و بنزیل آدنین افزایش یافت. متوسط پینه های مقاوم به نشانگر گزینش گر G418 تنها 10% بود. حضور ژن P5CS1 در پینه ها با استفاده از آزمون هیستوشیمیایی Gus و واکنش زنجیره ای پلی مراز با آغازگر های اختصاصی تایید شد. بیش از 90% پینه ها قادر به بیان ژن uida بودند که این به احتمال و به طور غیر مستقیم بیان کننده القاء تحمل به خشکی در پینه ها می باشد.
متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.