مقدمه: از جمله مشکلاتی که به دنبال کووید-19 ایجاد می شود کاهش عملکرد ریه و ضعف عضلانی است. افزایش بیش از حد قوس ستون فقرات پشتی به عنوان ناهنجاری کایفوزیس مطرح است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه کیفیت تنفس در بیماران مبتلا به کووید-19با و بدون ناهنجاری کایفوزیس(قوس پشتی) بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع علی پس از وقوع است. جامعه ی آماری مطالعه شامل افراد مبتلا به بیماری کووید-19 با دامنه سنی 18 تا 30 سال شهرستان ارومیه در سال 1400 بودند. از میان این جامعه، 30 نفر براساس معیارهای ورود به عنوان گروه دارای ناهنجاری کایفوزیس و 30 نفر بدون ناهنجاری کایفوزیس انتخاب شدند. کیفیت تنفسی دو گروه با استفاده از پرسش نامه تنفسی سنت جورج و میزان قوس پشتی به وسیله خط کش منعطف اندازه گیری شد. آنالیز داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 25 با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی ( آزمون تی تست مستقل) انجام شد. یافته های پژوهش: میانگین و انحراف معیار اطلاعات فردی از جمله سن، قد و وزن در گروه دارای ناهنجاری کایفوزیس به ترتیب 64/3±, 50/24، 87/4±, 07/164، 54/9±, 07/66 و درگروه بدون ناهنجاری به ترتیب 91/3±, 57/23، 77/4±, 20/163، 96/37±, 10/64 بود. در بررسی مقایسه میزان خورده مقیاس های علائم ریوی (83/0p =)، فعالیت (69/0p =)، اثرگذاری اجتماعی و روانی (71/0p =) و نمره کل پرسش نامه (71/0p =) در دو گروه اختلاف معنی داری یافت نشد. بحث و نتیجه گیری: عوارض تنفسی، جسمانی، روانی و اجتماعی در هر دو گروه با و بدون کایفوزیس وجود داشت؛ هرچند در افراد دارای ناهنجاری کایفوزیس عوارض شدیدتر بود، اما اختلاف معنی داری با گروه بدون ناهنجاری وجود نداشت. احتمال می رود انجام پژوهش-های مشابه با بررسی حجم های ریوی در افراد با درجات مختلف ناهنجاری کایفوزیس نتایج متفاوتی را در بر داشته باشد.