رویش دندان های شیری در اکثر کودکان از نظم ثابتی برخوردار است ولی تبعیت نکردن رشد دندان ها از روال معمول نباید همیشه غیرطبیعی تلقی شود. افتادن طبیعی دندان های شیری و رویش دندان های دائمی مرحله قابل توجهی برای والدین کودک و دندان پزشک می باشد. رویش دندان، حرکت تکاملی دندان در جهت محوری از محل تشکیل خود در استخوان تا رسیدن به وضعیتی که فعالیت خود را در حفره دهان آغاز می کند می باشد. توجه به یافته های همزمان معاینه فیزیکی، وجود یا عدم وجود اختلالات تکاملی، هیدروسفالی، ریکتز، شکاف لب و کام و آنومالی های همراه می تواند مبین وجود بیماری های زمینه ای ژنتیک یا آندوکرین باشد. به عبارتی رویش دندان یک جزء از تکامل و رشد بدنی است و متاثر از عوامل مختلف متابولیک، سطح کلسیم و ویتامین D سرم و بیماری های زمینه ای است. توجه دقیق و همه جانبه دندان پزشکان به وجود علائم مختلف چشمی، صورتی، اسکلتی، قلبی و اختلال رشد در کودک و مشاوره در موارد لزوم می تواند آن ها را در تشخیص به موقع اختلالات مختلف زمینه ای یاری کند. اطلاع از زمان رویش دندان های دائمی به دندانپزشک این امکان را می دهد که موارد تسریع یا تاخیر رویش دندان ها را تشخیص داده و علل آن را بررسی نماید.