پژوهش در نشخوار کنندگان
سال:1392 | دوره:1 | شماره:1 |تعداد مقالات:7

هدف از این تحقیق مقایسه مدل های مختلف در برآورد پارامترهای ژنتیکی و فنوتیپی صفت چندقلوزایی در گوسفند نژاد مهربانی با استفاده از 5069 رکورد چندقلوزایی بود که توسط جهاد کشاورزی استان همدان از سال 1373 الی 1389 جمع آوری گردید. اطلاعات استفاده شده برای شجره از سال 1366 تا 1389 را شامل می شد. برای تعداد بره متولد شده به ازای هر زایش از رکوردهای تکرارشده استفاده شد. اثرات ثابت شامل گله، سال و شکم زایش مادر بود. معنی دار بودن اثرات ثابت با رویه Logistic نرم افزار SAS انجام شد. پارامترهای ژنتیکی با استفاده از روش بیزی و نرم افزار Thrgibbs1f90 برآورد شد. مقادیر وراثت پذیری مستقیم، وراثت پذیری مادری و تکرارپذیری در این تحقیق به ترتیب 0.039، 0.11 و 0.057 برآورد گردید. برآوردهای کم وارثت پذیری مستقیم، وراثت پذیری مادری و تکرارپذیری بدست آمده برای صفت چندقلوزایی در این تحقیق نشان داد که انتخاب براساس عملکرد میش ممکن است سبب پیشرفت ژنتیکی کمی در گوسفند مهربانی شود.

این مطالعه به منظور برآورد پارامترهای ژنتیکی گاوهای شیری هلشتاین در استان یزد برای صفت تولید شیر با استفاده از مدل های روزآزمون با تابعیت ثابت و تصادفی اجرا شد. داده های مورد استفاده 35178 رکورد روزآزمون شیر به صورت 2 یا 3 بار دوشش مربوط به 5101 راس گاو هلشتاین در شکم اول بود. داده های یاد شده مربوط به 42 گله بوده که طی سال های 1370 تا 1388 زایش داشتند. در این مدل ها، گروه های همزمان دفعات دوشش- گله- سال- فصل تولید و متغیرهای کمکی سن هنگام رکوردگیری به ماه و درصد ژن هلشتاین و هم چنین اثرات تصادفی ژنتیکی افزایشی و محیط دائمی قرار داده شد. در مدل تابعیت تصادفی اثرات تصادفی ژنتیکی افزایشی و محیط دائمی گاوها برای شکل منحنی تولید شیر در طول دوره شیردهی توسط چند جمله ای های متعامد لژاندر با توان سوم برای محیط دائمی و چهارم برای ژنتیک افزایشی برازش شد. وراثت پذیری برای صفت تولید شیر در مدل تابعیت ثابت 0.17 برآورد گردید. استفاده از تابعیت تصادفی در این پژوهش نشان داد پایین ترین و بالاترین مقادیر وراثت پذیری به ترتیب در ماه اول (0.088) و ماه دهم (0.292) می باشد. برآورد ارزش اصلاحی حیوانات (پدران و دختران) نشان داد، میانگین ارزش اصلاحی در مدل تابعیت تصادفی به طور معنی داری بیشتر از مدل تابعیت ثابت است. همبستگی رتبه ای بین مقادیر ارزش اصلاحی پیش بینی شده در دو روش فوق برای گاوهای نر 0.958 و برای گاوهای ماده 0.964 برآورد شد. در نهایت با توجه به نتایج این پژوهش به دلیل دقت بیشتر و محاسبات دقیق تر، مدل تابعیت تصادفی نسبت به مدل تابعیت ثابت توصیه می گردد.

به منظور تعیین تاثیر ایمنی به دست آمده از آغوز بر زنده مانی و راندمان رشد بره ها، تعداد 71 راس میش آبستن از گله ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند لری بختیاری واقع در شهرکرد (به تعداد 360 راس) به طور تصادفی انتخاب شد. نمونه گیری از خون میش ها دو هفته قبل از زایش، از خون بره ها 36 ساعت بعد از تولد و از آغوز میش ها 1 تا 8 ساعت بعد از زایمان به عمل آمد. پس از استخراج سرم میش ها و بره ها، میزان ایمونوگلوبولین G سرم میش ها، بره ها و آغوز میش ها و غلظت پروتئین کل در آغوز میش ها، سرم میش ها و بره ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میانگین غلظت ایمونوگلوبولین G در سرم میش، آغوز میش و سرم بره به ترتیب 21.33، 48.48 و 7.86 میلی گرم بر میلی لیتر و پروتئین کل به ترتیب 71.98، 114.48 و 65.77 گرم بر لیتر بود. مرگ و میر بره ها با تمام صفات مربوط به ایمنی رابطه معنی داری (P<0.05) نشان داد. به طوری که میانگین حداقل مربعات همه صفات مربوط به ایمنی در بره های تلف شده پایین تر از بره های زنده مانده بود. غلظت صفات مربوط به ایمنی در سرم میش ها و بره ها و آغوز میش ها تاثیر معنی داری بر رشد در بره ها نداشت (P>0.05). بنابراین، با بهبود سطح ایمنی میش ها قبل از زایش، می توان سطح ایمنی در بره ها را بهبود بخشید و میزان تلفات را کاهش داد.

برای بررسی خصوصیات مختلف ساختمانی، تهویه در جایگاه های سنتی، بهسازی شده و نیمه صنعتی بر عملکرد تولیدی گوسفند در سیستم پرورش روستائی تعداد 13 گله با 3578 راس گوسفند که به ترتیب شامل 3، 6 و 4 گله بودند استفاده شد. در این مطالعه اندازه سطح جایگاه بسته، سطح بهاربند، مشخصات آخور، آبشخور، انبار، درب و پنجره موجود، انبار خوراک و سطح انبار دان و علوفه، تعداد و درصد زایش گوسفندان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد کمترین مساحت جایگاه بسته به ازای هر راس گوسفند مربوط به جایگاه سنتی (0.94 متر مربع) و بیشترین مربوط به جایگاه بهسازی شده و نیمه صنعتی به ترتیب 3.51 و 3.75 متر مربع بود (P<0.05). در مورد فضای بهاربند نیز جایگاه های سنتی کمترین و جایگاه نیمه صنعتی بیشترین بود (P<0.05). میانگین طول آخور، ارتفاع آخور و طول آبشخور به ازای هر راس گوسفند در جایگاه های مختلف دارای تفاوت معنی دار نبود. درصد بره زائی (93.7 درصد) در جایگاه نیمه صنعتی به طور معنی داری بالاتر از جایگاه سنتی (79.1 درصد) بود (P<0.05). میانگین درصد تلفات در گله های جایگاه سنتی (11.7 درصد) بیشتر از جایگاه بهسازی شده (8.53 درصد) و با جایگاه نیمه صنعتی (5.01 درصد) تفاوت معنی دار داشت. (P<0.05). بنابراین توصیه می گردد که در حد امکان جایگاه های سنتی بهسازی شوند و جایگاه های نیمه صنعتی به طور کامل ساخته و پس از آن مجوز بهره برداری صادر شود و تلاش شود از تمام ظرفیت آن ها استفاده گردد.

در این مطالعه به بررسی مقایسه هضم پذیری پیت نیشکر عمل آوری شده با بخار تحت فشار توسط کل میکروارگانیسم ها یا باکتری های شکمبه گاو هلشتاین و گاومیش خوزستان در شرایط تغذیه ای مشابه پرداخته شده است. قابلیت هضم ماده خشک (DM)، الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF) و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (ADF) پیت نیشکر عمل آوری شده توسط کل میکروارگانیسم ها و باکتری های شکمبه گاو و گاومیش به روش هضم دو مرحله ای و استفاده از تکنیک تولید گاز اندازه گیری شد. قابلیت هضم ماده خشک توسط کل میکروارگانیسم های شکمبه گاومیش (63.71 درصد) بیشتر از گاو (60.04 درصد) شد، همچنین قابلیت هضم ماده خشک و ADF توسط باکتری های شکمبه گاومیش (38.18 و 22.19 درصد) بیشتر از گاو (34.74 و 13.72 درصد) شد (P<0.05). صرف نظر از نوع میکروارگانیسم قابلیت هضم ماده خشک و ADF توسط میکروارگانیسم های شکمبه گاومیش (50.94، 33.23 درصد) بیشتر از گاو (47.39، 28.35 درصد) شد (P<0.05). پتانسیل تولید گاز (B) پیت نیشکر عمل آوری شده توسط کل میکروارگانیسم ها و باکتری های شکمبه گاومیش (91.02 و 61.25 میلی لیتر) بیشتر از گاو (68.83 و 24.27 میلی لیتر) بود (P<0.05). نرخ گاز تولید شده (C) پیت نیشکر عمل آوری شده توسط کل میکروارگانیسم ها و باکتری های شکمبه گاو به طور معنی داری بیشتر از گاومیش بود (P<0.05). پارتیشنینگ فاکتور، تولید توده میکروبی و راندمان تولید توده میکروبی برای باکتری ها و کل میکروارگانیسم های شکمبه گاو به طور معنی داری بیشتر از شکمبه گاومیش به دست آمد (P<0.05). جمعیت کل باکتری های شکمبه گاومیش خوزستان بیشتر از گاو هلشتاین بود (P<0.05). بنابراین نتایج برتری گاومیش نسبت به گاو هلشتاین را در استفاده از پیت نیشکر عمل آوری شده با بخار آب تحت فشار را نشان داد.

این پژوهش به منظور تعیین ترکیبات شیمیایی و فراسنجه های مختلف تجزیه پذیری ماده خشک، دیواره سلولی، دیواره سلولی بدون همی سلولز و ماده آلی گیاه علف گندمی از گیاهان غالب ارتفاعات منطقه نئور استان اردبیل انجام شد. نمونه های گیاهی در طی 3 مرحله رشد رویشی، گلدهی و بذردهی، در 2 منطقه ارتفاعی متفاوت و از هر مرحله رشد حداقل 30 پایه جمع آوری و بررسی شد. آزمایش های برآورد تجزیه پذیری با روش کیسه های نایلونی و با استفاده از دو راس قوچ نژاد مغانی دارای فیستولای شکمبه ای انجام شد. بین میانگین مقادیر غلظت ماده خشک، دیواره سلولی، دیواره سلولی بدون همی سلولز، خاکستر و همچنین بین فراسنجه های تجزیه پذیری ماده خشک، دیواره سلولی، دیواره سلولی بدون همی سلولز و ماده آلی شامل بخش تجزیه پذیر سریع (a)، بخش تجزیه پذیر آهسته (b)، سرعت ثابت تجزیه پذیری (c) و میزان سرعت تجزیه پذیری موثر (ED) در مراحل مختلف رشد تفاوت معنی داری مشاهده گردید (P<0.05). نتایج نشان داد که با پیشرفت مرحله رشد گیاه میانگین مقادیر ماده خشک، چربی خام، خاکستر و فراسنجه های تجزیه پذیری ماده خشک و دیواره سلولی کاهش معنی داری یافته و بر میانگین مقادیر دیواره سلولی، دیواره سلولی بدون همی سلولز و ماده آلی افزوده شد (P<0.01). بیشترین میانگین مقادیر بخش a و b ماده خشک در مرحله رشد رویشی گیاه مشاهده گردید و کمترین میانگین مقادیر آن ها در مرحله بذردهی مشاهده شد. همچنین اثر ارتفاع نیز بر روی الیاف محلول در شوینده خنثی (NDF) و فراسنجه های مختلف تجزیه پذیری ماده خشک و دیواره سلولی معنی دار بود (P<0.05). به طور کلی مطالعه حاضر نشان داد که با بلوغ گیاه، از میزان تجزیه پذیری شکمبه ای و ارزش غذایی گیاه کاسته می شود.

این آزمایش با هدف بررسی امکان استفاده از برگ خرمای عمل آوری شده با اوره در پرواربندی گوساله های نر گاومیش انجام گردید. دام های مورد آزمایش تعداد 15 راس گوساله نر گاومیش با میانگین وزنی 233±13.47 کیلوگرم و میانگین سنی 12 ماه بود. به منظور افزایش ارزش غذایی برگ خرما با پنچ درصد اوره عمل آوری شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تیمار و پنج تکرار در مدت 138 روز انجام گردید. پانزده روز اولیه آزمایش به عنوان دوره عادت پذیری در نظر گرفته شد. تیمارها شامل سه جیره غذایی حاوی صفر (شاهد)، 12.5 و 25 درصد (بر اساس ماده خشک) برگ خرمای عمل آوری شده بود که جایگزین بخشی از قسمت علوفه ای جیره های غذایی دام ها گردید. پروتئین خام و انرژی قابل متابولیسم برگ خرمای عمل آوری شده با 5 درصد اوره به ترتیب 14.67±0.18 درصد و 0.74±0.06 مگاکالری بر کیلوگرم ماده خشک تعیین گردید. صفات مورد بررسی شامل ماده خشک مصرفی روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی برای سه تیمار به ترتیب 6.81، 7.25، 7.11 کیلوگرم و 0.845، 0.889، 0.902 کیلوگرم و 8.24، 8.19، 7.97 بوده است. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد در کلیه صفات بررسی شده بین تیمارها اختلاف معنی داری وجود ندارد (P>0.05). بنابراین می توان تا 25 درصد جیره گاومیش های پرواری از برگ خرمای عمل آوری شده با پنج درصد اوره استفاده نمود.