مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه
سال:1396 | دوره:5 | شماره:3 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: آلودگی منابع آب به مواد دارویی موجب بروز مشکلاتی در اکوسیستم گردیده است. آنتی بیوتیک ها بدلیل مقاومت باکتریایی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشند. هدف این مطالعه بهینه سازی فرایند سونوکاتالیستی با استفاده از نانو ذرات مگ همایت در حذف آنتی بیوتیک پنی سیلین به روش سطح پاسخ می باشد.روش ها: بر مبنای یک مطالعه تجربی- آزمایشگاهی بررسی تاثیر پارامترهای مستقل مانند pH محلول، دوز نانو ذره، زمان واکنش، غلظت اولیه آنتی بیوتیک و فرکانس امواج صوتی بر راندمان حذف آنتی بیوتیک پنی سیلین انجام شد. شاخص اکسیژن مورد نیاز شیمیایی (COD) برای بررسی کارایی حذف آنتی بیوتیک انتخاب شد. به منظور دستیابی به شرایط بهینه آزمایش، مدل آماری سطح پاسخ (RSM) طراحی و استفاده شد.نتایج: نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که دوز کاتالیست و زمان تماس بیشترین تاثیر را بر درصد حذف COD پنی سیلین داشته اند. شرایط بهینه حذف بر اساس آنالیز واریانس برای متغیرهای pH، فرکانس امواج صوتی، غلظت اولیه آنتی بیوتیک، دوز نانو ذرات اکسید آهن و زمان تماس به ترتیب 3، 35 کیلوهرتز، 10 میلی گرم در لیتر، 0.3 گرم در لیتر و 53 دقیقه حاصل شد و راندمان حذف پنی سیلین 95.51 درصد حاصل گردید.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که فرایند سونوکاتالیستی در حضور نانو ذرات اکسید آهن از کارایی بالایی در حذف آنتی بیوتیک پنی سیلین از محیط های آبی برخوردار می باشد.

زمینه و هدف: عفونت ها و فراوانی ناشی از اسینتوباکتر بومانی مقاوم به چندین دارو شایع بوده و در دهه های اخیر در سراسر جهان گزارش شده است. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی ژن هایbla PER ،bla VEB ،bla CTX-M ،tetA وtetB در ایزوله های بالینی اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران بستری بیمارستان های تهران در سال 1397- 1396 انجام شد.روش ها: در مجموع 65 ایزوله اسینتوباکتر بومانی از نمونه های بالینی جمع آوری شد. تست حساسیت به آنتی بیوتیک ها با روش انتشار دیسک بر اساس دستورالعمل CLSI و وجود ژن هایbla PER ،bla VEB ،bla CTX-M ، tetA و tetB توسط واکنش زنجیره ای پلیمراز انجام گرفت.نتایج: تمامی نمونه ها به جنتامایسین، سیپروفلوکساسین، پیپراسیلین، سفوتاکسیم، سفتازیدیم و تتراسایکلین مقاوم بودند. مقاومت ایزوله ها به مینوسیکلین و ایمی پنم به ترتیب 89 درصد و 85 درصد بود. تمام ایزوله ها به عنوان مقاوم به چند آنتی بیوتیک شناخته شدند. ژن های tet A، tetB، bla VEB، bla CTX-M و bla PER به ترتیب در 75.3 درصد، 43درصد، 35.3 درصد، 76.9 درصد و 61.5 درصد ایزوله ها شناسایی شدند.نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه فراوانی ژن های مقاومت آنتی بیوت کی در بین سویه های اسینتوباکتر بومانی بالا بوده و توجه به جداسازی و شناسایی این باکتری در آزمایشگاه های بالینی و بیمارستان ها ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) نقش مهمی در برخی از بدخیمی های انسانی ایفا کرده و منجر به تغییر سطوح بیان نرمال ریز آر ان ای های سلولی می شود. در این مقاله اثرات چنین تغییراتی بر روی نمونه های تومور سرطانی سنگفرشی سر و گردن در سطح پروفیل ژنی بررسی شد.روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی پروفیل بیان ژنی 36 نمونه تومور در دو گروه با و بدون ویروس مقایسه شدند. ژن های با بیان متفاوت در دو گروه از لحاظ توانایی تفکیک نمونه ها و نیز همپوشانی با دسته بندی های هسته شناسی ژنی سنجیده شدند. به علاوه، اثر اهداف سلولی تایید شده 11 ریز آر ان ای های سلولی گزارش شده بر روی پروفیل بیان ژنی نمونه های تومور با استفاده از آنالیز خوشه بندی سلسله مراتبی و آنالیز غنی سازی مجموعه ژنی بررسی گردید.نتایج: بر خلاف آزمون های غیر نظارتی، ژن های استخراج شده با بیان متفاوت، مشتمل بر 47 و 7 ژن واحد به ترتیب با بیان افزایش یا کاهش یافته، به خوبی دو گروه تومور را در آنالیز خوشه بندی سلسله مراتبی تفکیک کرده (p=0.0001). این ژن ها و عمدتا در تنظیم چرخه سلولی نقش داشتد (q-value£0.05). اهداف ریز آر ان ای های سلولی با بیان افزایش یافته در گروه توموری با ویروس غنی تر یافت شدند (q-value£0.05). در بین ریز آر ان ای های سلولی بررسی شده،hsa-miR-155-5p و hsa-miR-221-3p به صورت معنی داری پروفیل بیان ژنی نمونه های تومور را تغییر دادند (q-value£0.05).نتیجه گیری: ویروس پاپیلوم انسانی با تغییر سطوح بیان ریز آر ان ای های سلولی می تواند بر روی پروفیل بیان ژنی سرطان سلول های سنگفرشی سر و گردن اثر گذارد. تایید نتایج این مطالعه با استفاده از روش های آزمایشگاهی پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: نوکلئولین فراوان ترین فسفوپروتئین موجود در هسته سلول می باشد که به مقادیر زیادی در سطح غشاء پلاسمایی سلول های سرطانی دیده می شود. این مطالعه با هدف نقش نوکلئولین غشایی در هدف گیری سلول های سرطانی با استفاده از نانوذرات هدفمند شده با آپتامر AS1411 و بدنبال آن هدف گیری و درمان اختصاصی این سلول ها در مقایسه با سلول های غیرسرطانی انجام گرفت.روش ها: در این مطالعه تجربی داروی شیمی درمانی دوکسوروبیسین بطور همزمان در درون ساختار ماتریکس پلیمری نانوذرات پلی لاکتیک-پلی گلایکولیک اسید پگیله شده (PLGA-PEG) با استفاده از روش امولسیون دوگانه تبخیر حلال کپسوله شدند، و سپس با مولکول آپتامر از طریق واکنش بین گروه آمین آپتامر و گروه کربوکسیل انتهای پلیمر متصل و هدفمند شده و در ادامه نقش نوکلئولین غشایی در دارورسانی هدفمند این نانوذرات هدفمند شده با استفاده از آزمون های فلوسایتومتری و سمیت سلولی مورد مطالعه قرار گرفت.نتایج: نتایج آزمون های فلوسایتومتری و سمیت سلولی، بیانگر حضور مقادیر بالای نوکلئولین در سطح غشاء پلاسمایی سلول های سرطانی C26 و C6 و به طبع آن افزایش معنی دار میزان جذب سلولی و سمیت سلولی این نانوذرات هدفمند شده با آپتامر توسط سلول های سرطانی در مقایسه با سلول های L929 بود (p<0.01).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نقش مهم نوکلئولین را به عنوان یک گیرنده اختصاصی در سطح غشاء پلاسمایی سلول های سرطانی جهت اتصال به نانوذرات هدفمند شده با آپتامر AS1411 به عنوان لیگاند اختصاصی و بدنبال آن افزایش ورود درون سلولی و نیز سمیت سلولی نانوذرات با مکانیسم اندوسیتوز و با واسطه گیرنده- لیگاند را نشان می دهد.

زمینه و هدف: در عرصه خدمات نظام سلامت به لحاظ محدودیت منابع و حساسیت موضوع درمان، ارزیابی عملکرد بیمارستان ها جایگاه ویژه ای دارد. هدف این پژوهش ارزیابی عملکرد بیمارستان های نهم دی و رازی شهرستان تربت حیدریه بر اساس مدل پابن لاسو و مقایسه شاخص های کارایی این واحدها با استانداردهای کشوری می باشد.روش ها: این مطالعه به روش مقطعی در سطح دو بیمارستان آموزشی درمانی و تامین اجتماعی شهرستان تربت حیدریه طی سال های 1393-1394 انجام شد. داده های مطالعه با استفاده از واحد مدارک پزشکی بیمارستان های مربوطه جمع آوری گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 و EXCEL انجام شد. از آزمون تی تک نمونه ای برای مقایسه تطبیقی یافته ها با استانداردهای کشوری استفاده شد.نتایج: میانگین درصد اشغال تخت، میزان گردش تخت و متوسط روزهای بستری در دوره زمانی مورد مطالعه به ترتیب برابر با 73 درصد، 131.33 بار و 2.3 روز به دست آمد. در سال اول مطالعه بیمارستان آموزشی درمانی نهم دی در ناحیه یک و بیمارستان رازی در ناحیه سه، و در سال دوم بیمارستان آموزشی درمانی نهم دی مرز بین ناحیه سه و چهار و بیمارستان رازی در ناحیه دو قرار گرفت.نتیجه گیری: میانگین چرخش تخت و طول مدت بستری در بیمارستان های مورد مطالعه در مقایسه با استاندارد کشوری از سطح مطلوبیت بالاتری برخوردار است. پیشنهاد می شود به منظور ارتقاء سطح کیفیت خدمات بالینی مطالعات مستمر در این زمینه انجام گردد.

زمینه و هدف: سیاه دانه دارای اثرات قابل توجهی در سیستم های زیستی می باشد و زردچوبه با خواص آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی موجب کاهش تنش اکسیداسیون ناشی از دیابت بر شبکیه چشم موش صحرایی دیابتی می شود. این مطالعه با هدف مقایسه اثرات عصاره هیدروالکلی زردچوبه و سیاهدانه بصورت جداگانه و توام با ویتامین ث بر پارامترهای آسیب اکسیداتیو کلیوی موش صحرایی انجام شد.روش ها: 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بطور تصادفی به پنج گروه 8 تایی بدین شرح تقسیم شدند: شاهد آب آشامیدنی و گروه های مداخله شاهد مثبت، ویتامین ث 100 میلی گرم برکیلوگرم، سیاهدانه 200 میلی گرم برکیلوگرم، زردچوبه 1000 میلی گرم برکیلوگرم و عصاره توام زردچوبه و سیاهدانه به ترتیب 1000 و 200 میلی گرم برکیلوگرم حل شده در آب آشامیدنی در طول 35 روز مطالعه دریافت کردند. در پایان بافت کلیه از نظر مارکرهای اکسیداسیون- احیا مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: عصاره سیاهدانه (P<0.001)، زردچوبه و ویتامین ث (P<0.01) باعث کاهش میزان کراتینین و اوره سرم نسبت به گروه شاهد گردیدند. میزان تیول در گروههای ویتامین ث (P<0.001)، سیاهدانه، زردچوبه (P<0.05) و عصاره توام سیاهدانه و زردچوبه (P<0.01) و فعالیت SOD بافت کلیه در گروههای ویتامین ث و عصاره توام سیاهدانه و زردچوبه (P<0.01) به طور معنی داری از گروه شاهد بالاتر بود. میانگین غلظت MDA بافت کلیه در گروههای عصاره توام سیاهدانه و زردچوبه، عصاره سیاهدانه (P<0.001) و ویتامین ث (P<0.05) با میانگین غلظت MDA بافت کلیه در گروه شاهد کاهش نشان داد.نتیجه گیری: استفاده از عصاره زردچوبه و سیاهدانه موجب بهبود قابل توجه استرس اکسیداتیوکلیوی شده که با اثرات ویتامین ث قابل مقایسه می باشد. اثرات بیشتر عصاره توام سیاهدانه و زردچوبه می تواند پیشنهادکننده هم افزایی عصاره توام سیاهدانه و زردچوبه در مقایسه با اثرات مجزای عصاره های سیاهدانه و زردچوبه باشد.

زمینه و هدف: درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد با تاکید بر پذیرش مشکلات و واقعیتهای زندگی می تواند به رفع نگرانی های زندگی زنان مطلقه کمک نماید. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر احساس تنهایی و بهبود سازگاری روان شناختی زنان مطلقه انجام گرفت.روش ها: این مطالعه به روش نیمه تجربی انجام شد. مشارکت کنندگان از میان زنان مطلقه مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه هشت شهرداری تهران تعداد 30 نفر به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه مداخله و کنترل جایگزین شدند. گروه مداخله به مدت 12 جلسه تحت گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. آنالیز داده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و به روش آنکووا و مانکووا انجام گرفت.نتایج: تجزیه و تحلیل داده ها بیانگر آن بود که مداخلات درمانی در کاهش احساس تنهایی زنان مطلقه موثر بوده است (P<0.01). همچنین بر اساس نتایج آزمون مانکووا، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب بهبود سازگاری کلی زنان گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل گردید (P<0.01).نتیجه گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با رهنمود بیماران به پذیرش رنج و تعهد به جای اجتناب از افکار منفی و آگاهی نسبت به افکار خود و در نتیجه انتخاب بهتر سبب بهبود سازگاری و کاهش احساس تنهایی در زنان مطلقه می شود.

درد حسی ناخوشایند و تجربه ای احساسی همراه با آسیب بافتی یا عصبی می باشد. با وجود کشف داروهای جدید در سال های اخیر برای درمان دردهای حاد و مزمن، اما اپیوئیدها از جمله مورفین هنو ز درمان اصلی برای دردهای حاد و مزمن به حساب می آیند. مکانیسم های سلولی و مولکولی مشترکی در ایجاد دردهای نوروپاتی ناشی از آسیب های عصبی و بروز پدیده تحمل/پردردی ناشی از مصرف مزمن اپیوئیدها ذکر شده است. به نظر می رسد فعال شدن سیستم نوروایمنی در مغز و نخاع یکی از مهمترین مکانیسم های دخیل در ایجاد و پایدار شدن دردهای نوروپاتی و کاهش اثر ضددردی مورفین بعد از آسیب های عصبی بوده و در بروز تحمل و پردردی ناشی از مصرف مزمن اپیوئیدها نیز نقش دارد. سلول های گلیا به خصوص میکروگلیا ها به عنوان سلول های ناظر ایمنی در سیستم عصبی بوده و در پاسخ به بسیاری از عوامل خارجی فعال می شوند. فعال شدن سلول های گلیا موجب بروز تغییرات ساختاری و عملکردی در آنها می شود. علاوه بر این، سلول های گلیای فعال شده فاکتورهای التهابی مختلف از قبیل IL1b،IL6 و TNFa را ترشح می کنند. این تغییرات موجب افزایش تحریک پذیری و تخلیه خودبخودی نورون ها شده که در ایجاد و پایدار شدن دردهای نوروپاتی و کاهش اثر ضددردی اپیوئیدها و همچنین در بروز پدیده تحمل/پردردی اپیوئیدها نقش مهمی ایفا می کند. در این مقاله مروری سعی شده است تا مطالعات اخیر در زمینه نقش سیستم نوروایمنی در مغز و نخاع در ایجاد درد های نوروپاتی و بروز پدیده تحمل/پردردی به اپیوئیدها مورد بررسی قرار گیرد. دیدگاه ما این است که جلوگیری از فعال شدن یا کاهش فعالیت سیستم نوروایمنی با استفاده از ترکیبات دارویی مناسب می تواند به عنوان یک استراتژی جدید در درمان و پیشگیری از دردهای نوروپاتی و بروز پدیده تحمل/پردردی به مورفین، مفید باشد و کارایی بالینی اپیوئیدها را افزایش دهد.