علوم پیراپزشکی و توانبخشی مشهد
سال:1397 | دوره:7 | شماره:4 |تعداد مقالات:10

هدف: کمردرد از شایع ترین مشکلات عضلانی اسکلتی می باشد که تغییر در تون عضلات کمر، توزیع نیروهای وارده بر کمر را نامتقارن و در شیوع عارضه کمردرد نقش دارد. بررسی چگونگی توزیع نیروهای وارده بر کمر از اهمیت برخوردار است لذا هدف تحقیق حاضر بررسی اثر تعاملی نیروهای وارد بر مفاصل مختلف کمر و اندام تحتانی در صفحات مختلف حرکتی حین راه رفتن بیماران مبتلا به کمردرد مزمن با منشا نامشخص بود. روش بررسی: 9 بیمار زن مبتلا به کمردرد نامشخص با دامنه سن، قد و وزن به ترتیب 9/57± 41/56 سال، 5/56± 158/81 سانتی متر و8/88± 61/68 کیلوگرم و 8 نفر آزمودنی سالم با میانگین دامنه سن، قد و وزن مشابه در این تحقیق شرکت کردند. متغیرهای مورد بررسی در مطالعه حاضر شامل نیروی تماس مفصلی داخلی خارجی، عمودی، نیروی ترمز زننده (Braking) و جلوبرنده (Propulsive) در سه صفحه حرکتی و در مفاصل اندام تحتانی و کمر بودند. از نرم افزار Qualysis &OpenSim برای استخراج داده ها استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS در سطح معنی داری (0/05=α ) تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نیروهای تماس مفصلی در سه صفحه حرکتی مچ پا (0/04=p)، زانو (0/01=p) و مفصل کمری خاجی (0/01=p) بین دو گروه متفاوت بود. نیروی عمودی تماس مفصلی وارد بر مفاصل مچ، زانو، ران و کمری خاجی در بین دو گروه بیماران کمردرد و گروه سالم تعامل معنی داری نشان دادند (0/01=p). نتیجه گیری: نیروهای وارده بر مفصل ران و کمری خاجی در گروه کمردرد بیشتر از گروه سالم بود. همچنین الگوی اعمال نیرو در مفاصل مچ پا، زانو، ران و کمری خاجی بین دو گروه متفاوت بود. این روند بارگذاری متفاوت نیرو بر مفاصل گروه کمردرد نشان می دهد که احتمالاً عضلات عمل کننده بر این مفاصل نیز از الگوی متفاوت شدت و زمان فعالیت برخوردارند. لذا در درمان کمردرد مزمن، توجه به مفاصل اندام تحتانی (مچ، زانو و ران) علاوه بر کمر از اهمیت برخوردار است. . شاید با بهبود توزیع نیرو در مچ پا و زانو بتوان توزیع نیرو در مفصل ران و لگن را نیز بهبود بخشید و از این طریق به درمان درد بیماران کمک کرد.

هدف: یکی از اهداف تحقیقات پزشکی تعیین عوامل مرتبط در پیش ­ بینی بیماری می ­ باشد. یکی از شایع ­ ترین بیماری های متابولیک در ایران، دیابت می­ باشد. هدف از این مطالعه شناسایی عوامل موثر در پیش بینی دیابت با استفاده از مدل­ های شبکه عصبی مصنوعی و درخت تصمیم می ­ باشد. روش بررسی: برای انجام مطالعه، پرونده 901 تن از افرادی که در سال­ های 91 و 92 به مراکز بهداشتی شهر مشهد مراجعه کرده بودند، استفاده گردید. در ابتدا با استفاده از روش­ های آمار توصیفی و تحلیلی، داده ­ ها آنالیز شدند. سپس 70% داده­ ها به طور تصادفی برای ساخت مدل­ های شبکه عصبی مصنوعی و درخت تصمیم انتخاب شدند. 30% باقیمانده برای مقایسه عملکرد مدل ­ ها استفاده شد. در نهایت عملکرد مدل ­ ها با استفاده از سطح زیر منحنی راک (ROC) مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ­ ها: توسعه دو مدل پیش ­ بینی با استفاده از 14 متغیر انجام شد. دو مدل از نظر سطح زیر منحنی راک، حساسیت، ویژگی و صحت مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای مدل شبکه عصبی، سطح زیر منحنی راک و حساسیت به ترتیب 69/1 و 74/2 بدست آمد. برای مدل درخت تصمیم نیز سطح زیر منحنی راک و حساسیت به ترتیب 68/9 و 64/77 بدست آمد. در هر دو مدل متغیرهای سابقه خانوادگی دیابت، تری گلیسرید، شاخص توده بدنی، لیپوپروتئین با چگالی کم و فشار خون سیستولیک و دیاستولیک مهم ترین عوامل مرتبط در شناسایی دیابت نوع 2 بودند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مدل شبکه عصبی چند لایه سطح زیر منحنی راک بهتری نسبت به درخت تصمیم CART در پیش ­ بینی دیابت نوع 2 دارد. همچنین لیپوپروتئین با چگالی کم مهم ­ ترین عوامل مرتبط در شناسایی دیابت نوع 2 می ­ باشد. مطالعه حاکی از آنست که روش ­ های داده­ کاوی نوین از جمله شبکه عصبی مصنوعی و درخت تصمیم می ­ توانند برای شناسایی عوامل مرتبط با بیماری­ ها مورد استفاده قرار گیرند.

هدف: دستگاه OPD-scan III (Optical Path Difference Scanning System) تنها دستگاهی است که حدت بینایی آبجکتیو (Objective) را به صورت متناظر با حدت سابجکتیو (Subjective) نشان می دهد. با توجه به اهمیت پیش بینی میزان عیب انکساری بر اساس یافته های حدت بینایی، هدف از این بررسی پیش بینی عیب انکساری بر اساس حدت بینایی با استفاده از چارت اسنلن و دستگاه OPD-scan III در افراد با بینایی طبیعی می باشد. روش بررسی: در این مطالعه 75 شرکت کننده در محدوده سنی 18 تا 35 سال مورد ارزیابی قرار گرفتند. حدت بینایی و عیب انکساری با چارت اسنلن و دستگاه OPD-scan III ارزیابی شد. همبستگی بین عیب انکساری و حدت بینایی با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون بررسی شد و نهایتا از آنالیز رگرسیون خطی جهت پیش بینی رفرکشن بر اساس حدت بینایی استفاده گردید. یافته ها: آزمون همبستگی پیرسون رابطه منفی و معنی داری بین مقادیر عیب انکساری کروی و حدت بینایی در گروه نزدیک بینی نشان داد (0/0001>p، 0/859-=r در حدت بینایی سابجکتیو، 0/788-=r در حدت بینایی آبجکتیو). در گروه دوربینی رابطه مثبت و معنی داری بین عیب انکساری و حدت بینایی آبجکتیو وجود داشت (0/0001>p، 0/882=r). در صورتی که بین عیب انکساری و حدت بینایی اسنلن رابطه معنی داری نشان داده نشد. هم چنین بین مقادیر آستیگماتیسم و حدت بینایی سابجکتیو و آبجکتیو نیز رابطه معنی داری یافت نشد (0/05

هدف: نرخ کار انجام شده به وسیله اغلب عضلات به ندرت در طی زمان ثابت می ­ باشد، به دلیل تغییرات زمانی سریع کار عضلات، محاسبه توان عضلانی که به عنوان تابعی از زمان تعریف می ­ شود، ضروری می­ باشد. هدف پژوهش حاضر سنجش تفاوت کار و توان عضلات مفصل زانو قبل و بعد از خستگی عضلانی در کاراته کاران حرفه ­ ای زن جهت معرفی ریسک فاکتورهایی برای آسیب بود. روش بررسی: 14 زن ورزشکار کاراته کار نخبه (1/3± 15/5 سال) با استفاده از دستگاه بایودکس ایزوکینتیک در سرعت ­ های 60، 180 و 300 درجه بر ثانیه قبل و بعد از پروتکل خستگی عضلات چهارسرران و همسترینگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ­ ها: هیچ گونه اختلافی در متغیر توان عضلات همسترینگ و چهارسرران طی قبل و بعد از خستگی در سرعت زاویه ­ ای 180 درجه بر ثانیه مشاهده نشد (0/05

هدف: در بدن برخی از بیماران مبتلا به سرطان و تحت درمان با اشعه، اجسام خارجی فلزی وجود دارند که عدد اتمی آن ها تفاوت زیادی با عدد اتمی بافت­ های بدن دارد. این امر موجب ایجاد آرتیفکت در تصاویر، اختلاف زیاد در اعداد سی تی و خطا در محاسبات می ­ شود. این مطالعه جهت بررسی تاثیر اصلاح آرتیفکت فلز بر تصاویر و مقایسه میزان دوز محاسباتی توسط سیستم طراحی درمان ISOgray با دوز اندازه ­ گیری شده انجام گرفته است. روش بررسی: برای ایجاد شرایط بروز آرتیفکت فلز در تصاویر CT، فانتومی استوانه ­ ای شکل و همگن از جنس پرسپکس تهیه شد. درون آن حفراتی برای قرار دهی دوزیمتر فارمر و میله ها­ ­ ی فلزی از جنس تیتانیوم ایجاد شد. به ترتیب، فانتوم پرسپکس و میله های فلزی نقشی مشابه بدن انسان و پروتز فلزی ایفا می کنند. تصاویر CT از فانتوم در شرایط حضور و عدم حضور فلز تهیه شد. از دو نرم افزار MDT و کنترل سیستم CT برای اصلاح آرتیفکت فلز استفاده شد. محاسبه دوز در مرکز فانتوم به ازای MU100 در انرژی­ های فوتونی 6، 10 و 15 MV توسط سیستم طراحی درمان ISOgray دستگاه شتاب­ دهنده صورت گرفت. نتایج با اندازه ­ گیری ­ های انجام شده توسط دوزیمتر فارمر مقایسه گردید. یافته ها: نتایج نشان می ­ دهد که اختلاف قابل ملاحظه­ ای در برآورد دوز میان تصاویر اصلاح شده با دو نرم افزار مذکور در انجام طراحی درمان با ISOgray وجود ندارد. کمترین درصد خطا 0/1% است که مربوط به تصویر اصلاحی توسط نرم افزار MDT، با ضخامت برش mm3، فلز در فاصله cm2/5 و انرژی MV6 می ­ باشد. همچنین بیشترین درصد خطا 1/09% است که مربوط به تصویر اصلاح شده توسط نرم­ افزار MDT، با ضخامت mm3، فلز در فاصله cm2/5 و انرژی MV15 می ­ باشد. نتیجه گیری: اصلاح آرتیفکت تصاویر تاثیر زیادی در میزان دوز برآورد شده توسط سیستم طراحی درمان ISOgray ندارد.

هدف: آزمون­ های غربالگری حرکت اطلاعات مفیدی در خصوص حرکت و ثبات در زنجیره حرکتی فراهم می ­ کند. ناحیه مرکزی بدن به ­ عنوان پایه و اساس زنجیره حرکتی مسئولیت تسهیل انتقال نیروها و گشتاورها را به ­ عهده دارد. تحقیق حاضر به بررسی ارتباط بین نمرات ترکیبی غربالگری حرکت عملکردی و استقامت عضلات ثبات دهنده مرکزی در تکواندوکاران می پردازد. روش بررسی: تحقیق حاضر از نوع تحقیقات مقطعی است. 55 پسر تکواندوکار به صورت تصادفی و با توجه به معیارهای تحقیق به عنوان آزمودنی در تحقیق شرکت کردند. برای ارزیابی استقامت عضلات دهنده ناحیه مرکزی بدن از آزمون­ های مک گیل استفاده شد. برای ارزیابی عملکرد حرکتی آزمودنی­ ها از مجموعه آزمون ­ های غربالگری حرکت عملکردی استفاده شد. نرمال بودن توزیع داده ­ ها با استفاده از آزمون شاپیرویلک ارزیابی شد. از آزمون رگرسیون خطی برای تحلیل داده ­ ها استفاده شد (0/05≥ p). یافته ­ ها: از بین متغیرهای تحقیق تنها بین استقامت عضلات خم کننده جانبی سمت راست و نمرات غربالگری حرکت عملکردی ارتباط معنا­ دار مشاهده شد (0/05≥ p). ارتباط بین استقامت عضلات خم کننده و باز کننده تنه با نمرات غربالگری حرکت عملکردی معنادار نبود. نتیجه ­ گیری: نتایج تحقیق نشان داد مدل رگرسیونی در پیش ­ بینی نمرات غربالگری حرکت عملکردی یک مدل ضعیف بود. به عبارت دیگر مدل رگرسیونی تنها توانسته بود 36 درصد واریانس نمرات غربالگری حرکت عملکردی را پیش ­ بینی کند. اگرچه استقامت عضلات ثبات دهنده مرکزی برای عملکرد حرکتی مهم است اما احتمال می­ رود عوامل دیگری غیر از ثبات مرکزی در سطوح بالای ورزشی برای پیش بینی آسیب نقش مهم­ تری داشته باشند.

هدف: با توجه به اهمیت روزافزون ارزیابی و بهبود کیفیت زندگی به عنوان یک عامل مهم در تعیین پیامدهای درمانی، روا و پایا کردن ابزاری که این مقوله را اندازه گیری می کند، ضروری به نظر می رسد. این مطالعه به منظور بررسی روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه کیفیت زندگی EQ-5D-3L در بیماران مبتلا به آسیب منیسک و لیگامان های زانو انجام شد. روش بررسی: بعد از کسب اجازه و دریافت نسخه فارسی پرسشنامه EQ-5D-3L از گروه Euro Quality of life، جهت بررسی روایی، این پرسشنامه به همراه پرسشنامه های SF-36 و KOOS توسط 143 نفر از بیماران مبتلا به آسیب منیسک و لیگامان های زانو (92 نفر قبل از جراحی و 51نفر بعد از جراحی) تکمیل شد. روایی سازه از طریق آزمون فرضیه های از پیش تعیین شده و روایی افتراقی به شیوه گروه های شناخته شده تست شد. جهت بررسی پایایی آزمون– بازآزمون 65 نفر از این بیماران که بعد از یک هفته تغییری در وضعیت شان گزارش نکردند مجددا پرسشنامه EQ-5D-3L را تکمیل کردند. یافته ها: طبق یافته های پژوهش، نمره کل پرسشنامه EQ-5D-3L با نمره کل ابزار عمومی معتبر SF-36 ( 0/445=ρ ) و ابعاد پرسشنامه EQ-5D-3L با ابعاد مرتبط از پرسشنامه های SF-36 (45/0-37/0=ρ ) وKOOS(0/45 – 0/30=ρ ) ارتباط متوسطی داشت. نمره EQ-5DIndex قابلیت افتراق بیماران را از نظر شدت بیماری بر اساسEQ-5DVAS (0/001˂ p) داشت. ضریب همبستگی درون رده ای برای EQ-5DIndex و EQ-5DVAS به ترتیب 0/753 و 0/896 به دست آمد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که نسخه فارسی پرسشنامه EQ-5D-3L از روایی و پایایی لازم برای اندازه گیری کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران مبتلا به آسیب منیسک و لیگامان های زانو برخوردار است.

هدف: پژوهش کنشی عقلانی و فرایندی خردمندانه و منظم است که به بازنگری، نقد و پالایش و یا تولید و خلق اندیشه منجر می شود. هدف از این پژوهش بررسی چالش های انجام پژوهش و ارایه راه کار مناسب جهت تسهیل فرایند پژوهش در کارکنان بیمه سلامت ایران بوده است. روش بررسی: پژوهش حاضر به صورت توصیفی-تحلیلی بر روی 834 نفر از کارشناسان شاغل در ادارات کل بیمه سلامت کشور در سال 1395 با استفاده از پرسشنامه خود ایفا انجام گرفت که در نهایت 646 پرسشنامه به صورت کامل تکمیل گردید. سنجش روایی پرسشنامه با استفاده از نظرات متخصصان بیمه سلامت و نیز متخصصین مدیریت نظام سلامت سنجیده شد. جهت تعیین پایایی نیز تعداد 50 پرسشنامه در اختیار کارشناسان بیمه سلامت استان خراسان رضوی طی دو مرحله قرار گرفت. یافته ها: 314 نفر (%50) از پرسش شوندگان زن و 313 نفر (%50) مرد بودند. 276 نفر (34/5 %) از پرسش شوندگان سابقه شرکت در کارگاه روش تحقیق را داشته اند. میزان آشنایی با عوامل زمینه ای و مقدمات تحقیق در بین افراد شرکت کننده در پژوهش (445 %) برآورد گردید. از مهم ترین موانع تحقیق نیز می توان به عدم دسترسی به منابع کتابخانه ای 47/9% اشاره نمود و مهم ترین راهکار حمایت از تحقیق در سازمان بیمه سلامت کشور از دیدگاه کارکنان آن اختصاص بودجه کافی جهت تحقیقات و ایجاد فرصت کافی جهت ارایه ایده های تحقیقاتی (%74) می باشد. نتیجه گیری: توان علمی محدود کارشناسان، مشکلات موجود در ساختار و مدیریت سازمان، عدم تناسب کار و مسئولیت افراد، منابع کتابخانه ای محدود و ارتباطات ناکافی با موسسات علمی – پزوهشی از جمله چالش های انجام پژوهش در سازمان بیمه سلامت ایران می باشد لذا تقویت زیر ساخت های داخلی و تقویت ارتباطات برون سازمانی، ایجاد بستر مناسب برای تحقیق در سازمان و توسعه تعاملات سازمانی، گامی موثر در بهبود فرایند پژوهش در این سازمان خواهد بود.

ضربه به سر عارضه شایعی در میان بزرگسالان به علل مختلف مانند تصادف ماشین و حوادث حین کار می باشد. در بین افراد دچار ضربه به سر، سرگیجه و عدم تعادل در کنار سردرد، شایع ترین پیامد به سر می باشد و در اثر ضربه، افراد به بیماری های وستیبولار مختلفی مانند BPPV، پارگی غشاء دریچه گرد، آسیب های لابیرنتی، هیدروپس آندولنف و فیستول پری لنف دچار می شوند. این بیماری ها، نواحی مختلف سیستم وستیبولار را درگیر می کند. هدف از این مقاله، مروری بر نتایج توانبخشی وستیبولار در افراد دچار ضربه به سر می باشد که به آسیب های مختلف سیستم وستیبولار مبتلا شده اند. در این تحقیق، مقالات پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Web of science، Scopus، Magiran و SID در بازه زمانی ژانویه 1980 تا دسامبر 2017 بررسی گردید. کلمات کلیدی بررسی شذه توانبخشی وستیبولار، ضربه به سر، سرگیجه و عدم تعادل بود و 37 مقاله مورد بررسی قرار گرفت. نتایج توانبخشی وستیبولار در بیماران دارای آسیب وستیبولار به علت ضربه به سر نشان دهنده موفقیت درمانی مناسبی برای بیماران مختلف در فاز حاد و مزمن است. البته گاهی برخی بیماران به درمان های طولانی تری نیاز دارند و یا درمان چالش برانگیزی دارند که بخوبی درمان نمی شوند.

آپتامرها توالی ­ های کوتاه تک رشته ­ ای اسید نوکلئیکی (DNA یا RNA) یا پپتیدی با ساختار سه بعدی ویژه­ ای هستند که قادرند با اختصاصیت و تمایل بالایی به اهداف خود متصل شوند. اندازه کوچک، فرایند تولید سریع و ارزان، ایمنی ­ زایی اندک و پایداری بالا، آن ها را به مولکول­ های جذابی در برخی زمینه­ های پژوهشی به ویژه در طراحی مسیر­ های تشخیصی و درمانی جدید تبدیل کرده است. در این مقاله مروری، فرآیند تولید آپتامر­ های اسید نوکلئیکی، مزایا و معایب آن ها در مقایسه با آنتی­ بادی ­ ها و پتانسیل­ های کاربردیشان در پزشکی بحث می ­ شود. همچنین محدودیت های آپتامرها و راه­ کارهای غلبه بر آن نیز مورد بررسی قرار می­ گیرد.