پرستار و پزشک در رزم
سال:1393 | دوره:2 | شماره:5 |تعداد مقالات:7

مقدمه: هلیکوباکتر پیلوری یک ارگانیزم گرم منفی و اسپیرال می باشد که نزدیک به نیمی از مردم جهان را آلوده کرده است. پس ازگذشت سال ها از کشف هلیکوباکترپیلوری، هنوز رژیم درمانی مشخصی که قادر به از بین بردن عفونت در تمام بیماران درمان شده باشد، پیشنهاد نشده است و استفاده گسترده از آنتی بیوتیک در درمان، منجر به افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی شده است. درمان های مختلفی برای ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری استفاده می شود از جمله رژیم سه دارویی و چهار دارویی. اخیرا رژیم درمانی جدیدی جهت ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری معرفی شده است که رژیم متوالی نام دارد که در آن میزان و طول مدت مصرف آنتی بیوتیک کمتر از رژیم های گذشته می باشد. در این مطالعه میزان ریشه کنی این رژیم را در سال 1390 در بیماران مراجعه کننده به کلینیک هنری جهرم مورد بررسی قرار دادیم.روش کار: این مطالعه به صورت مداخله ای و از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سو کور طراحی شده و به بررسی 100 بیمار مبتلا به عفونت اولیه هلیکوباکترپیلوری مراجعه کننده به کلینیک هنری شهر جهرم پرداخته است. در گروه مداخله بیماران مبتلا به عفونت هلیکوباکترپیلوری تحت درمان با رژیم متوالی که عبارت است از آموکسی سیلین و یک PPI به مدت 5 روز و ادامه با کلاریترومایسین، تینیدازول و یک PPI برای 5 روز دوم قرار گرفتند. بعد از اتمام 10 روز درمان و پیگیری 2 ماهه، تست تنفسی اوره انجام دادیم و پس از جمع آوری داده ها، آن ها را با نرم افزار spss آنالیز کردیم.یافته ها: در بررسی ریشه کنی عفونت با استفاده از تست تنفسی اوره به تفکیک در دو گروه مورد مطالعه به صورت (14%) 7 مورد شکست درمان در گروه درمان استاندارد سه دارویی 14 روزه و (18%) 9 مورد شکست درمان در گروه درمان متوالی ده روزه گزارش گردیده که این اختلاف از نظر آماری معنی دار گزارش نگردید (P>0.05).بحث و نتیجه گیری: در مطالعه حاضر هیچ تفاوت معنی داری بین این دو درمان دیده نشد. اما مقدار دارویی که در درمان متوالی بکار رفت کمتر بوده و در نتیجه عوارض آن نیز کمتر خواهد بود.

مقدمه: رضایت شغلی یکی از عوامل مهم و تاثیر گذار بر افزایش میزان بهره وری سازمان ها است. این مطالعه با هدف تعیین میزان رضایت شغلی و عوامل موثر بر آن در پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب نظامی شهر تهران انجام شد.روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و به صورت مقطعی بر روی پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب نظامی شهر تهران انجام شده است. انتخاب این بیمارستان ها به روش غیر تصادفی و روش نمونه گیری بصورت تصادفی ساده بوده که مجموعا 100 نفر مورد مطالعه قرار گرفته اند. ابزار گرد آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد رضایت شغلی دانت بود.یافته ها: یافته های این مطالعه نشان داد که در مجموع رضایت شغلی پرستاران با میانگین 154.19 در حد خوب قرار دارد. میانگین عوامل انگیزشی 78.55 و میانگین عوامل بهداشتی 75.64 می باشد. همچنین بیشترین رضایتمندی از احساس مسوولیت در کار و کمترین رضایتمندی مربوط به حقوق و دستمزدها بود.بحث و نتیجه گیری: در مجموع رضایت شغلی افراد در حد خوب بود. افزایش و پرداخت به موقع کارانه ها و مزایای سختی کار و ایجاد امکانات رفاهی می تواند در بهبود عملکرد کارکنان موثر باشد.

مقدمه: تاثیری که آمپوتاسیون بر وضعیت روحی-روانی و اجتماعی بر جای می گذارد غیر قابل انکار است زیرا ناتوانی جسمی علاوه بر سازگاری روانی- اجتماعی بر سلامت روان فرد نیز تاثیر گذاشته و این گونه افراد در مقایسه با افراد عادی بیشتر دچار انزوای اجتماعی می شوند. از طرفی تعامل اجتماعی به عنوان قوی ترین نیروی مقابله ای برای رویارویی موفقیت آمیز با آمپوتاسیون و شرایط تنش زا شناخته شده و تحمل مشکلات را برای بیماران تسهیل می کند.روش کار: مطالعه حاضر با رویکرد تحقیق کیفی وروش تحلیل محتوا انجام گردیده است. مشارکت کنندگان شامل 20 نفر آمپوتاسیون اندام تحتانی ناشی از تروما بودند. نمونه گیری به صورت مبتنی بر هدف شروع شد و تا اشباع داده ها ادامه یافت مصاحبه بدون ساختار، روش اصلی جمع آوری داده بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی و به صورت مقایسه مداوم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: درون مایه اصلی استخراج شده از داده ها تنگنا و محدودیت اجتماعی بود طبقات شامل «مداقه دیگران در زندگی»، «احساس طرد شدن»، «اختلال در عملکرد روزانه»، «پنهان کاری جسمی -روانی»، «ترحم گریزی» و«کاهش مراوده با دیگران» بودند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به تعدد مشکلات جسمی، روحی و اجتماعی در بیماران ترومایی، شناسایی و تعدیل عوامل موثر در تنگنا و محدودیت اجتماعی می تواند در تطابق این افراد با بیماری و ارتقای کیفیت زندگی آنها موثر باشد.

مقدمه: برخورداری سربازان از سلامت روانی و راهبردهای مقابله ای مثبت، باعث ایمنی آنها در برابر مشکلات می شود، و انطباق بیشتری را در محیط های نظامی به دنبال خواهد داشت. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه راهبردهای مقایله ای با سلامت روان سربازان می باشد.روش کار: مطالعه حاضر از نوع پژوهش های همبستگی و به روش پیماشی در سال 1393 انجام شد. جامعه پژوهش شامل کارکنان وظیفه ستاد یکی از نیروهای نظامی بوده که به روش نمونه گیری تصادفی دردسترس، تعداد 140 نفر برای انچام پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) و راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن (WOCQ) می باشد. تفسیر داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 صورت گرفت، و از آزمونهای همبستگی پیرسون، دی سامرز، خی دو، تی دو نمونه مستقل، جهت تحلیل آماری استفاده شد.یافته ها: نتایج پ‍ژوهش نشان داد به صورت کلی میانگین سلامت روانی سربازان 30.31 بوده که در سطح نامطلوبی می باشد. همچنین بین راهبرد مقابله ای مساله مدار با سلامت روانی سربازان با مقدار ضریب (0.41) همبستگی مثبت وجود دارد، و سبک مقابله ای هیجان مدار با مقدار ضریب (-0.22) با سلامت روانی سربازان همبستگی منفی دارد.بحث و نتیجه گیری: استفاده از راهبرد مقابله ای مساله مدار ارتقاء سلامت روان سربازان را به دنبال دارد، و افرادی که سلامت روانی پایینی دارند، از راهبرد مقابله ای هیجان مدار بیشتر استفاده می نمایند.

مقدمه: شرایط جسمی و روحی انسان بر گرایش او به عوامل محیطی موثر است. لذا تقسیم بندی مزاجی افراد در طب سنتی می تواند بر گرایش ایشان به شاخص های معماری موثر باشد.روش کار: در این مطالعه به روش کیفی، مطالعات کتابخانه ای و با پخش پرسشنامه بین 11 پزشک، 9 شاخصه موثر در معماری یافت شد که گرایش به آنها تحت تاثیر ویژگی های مزاجی افراد قرار می گرفت. برای اطمینان از این رابطه، دو پرسشنامه بین 100 نفر از مراجعه کنندگان به درمانگاه دانشکده طب سنتی، پخش شد. از پرسش نامه اول (پرسشنامه استاندارد پزشکی) برای سنجش مزاج پاسخ دهنده و از پرسش نامه دوم با پایایی و روایی محاسبه شده قابل قبول جهت بررسی میزان گرایش پاسخ دهنده به 9 شاخصه مد نظر استفاده شد.یافته ها: بر اساس مقایسه تحلیلی انجام شده، میزان گرایش افراد به شاخصه های موثر در معماری بر اساس مزاجشان متفاوت است. افراد گرم مزاج تر به شاخصه های نور، طبیعت، رطوبت و رنگ های شاد گرایش بیشتری دارند و با کاهش گرمای مزاجی میزان دقت و حوصله افراد افزایش می یابد. کاهش رطوبت مزاجی موجب حساسیت بالاتر به صدا، افزایش گرایش به رطوبت و رعایت اصول محرمیت و افزایش رطوبت مزاجی سبب گرایش بیشتر به فضاهای دلباز میگردد. در مورد گرایش به قرار گیری در معرض باد نتیجه قطعی بدست نیامد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به تفاوت های مزاجی افراد میتوان شرایط متفاوتی در معماری برای آنها در نظر گرفت.

مقدمه: به دلیل بروز همه گیری های کوچک سرخک و اوریون در افراد واکسینه شده و نیز جابجایی سن ابتلا به آن از اوایل کودکی به سنین مدرسه؛ فرضیه کاهش ایمنی حاصله از واکسن در گذر زمان شکل گرفته است. این مطالعه جهت بررسی نظریه فوق طراحی گردید.روش کار: ابتدا از 60 دانش آموز 5cc خون گرفته شده و سرم آن جدا شده و سطح IgG به روش الیزا جهت بیماری سرخک و اوریون بررسی شد.یافته ها: تعداد 20 نفر دختر (33.3%) و 40 نفر پسر (66.7%) بودند. سطح آنتی بادی سرخک تنها در 3 نفر پسر (5%) در رنج نامعلوم قرار داشت و باقی افراد ایمن بودند. بین دو جنس از نظر سطح آنتی بادی اختلاف معنی داری دیده نشد (P=0.289). در ارتباط با اوریون تنها 3 نفر (5%) منفی تلقی شدند که دو نفر پسر و 1 نفر دختر بودند، 8 نفر نیز (13.3%) در رنج نامعلوم قرار داشتند که 2 نفر آنها دختر و 6 نفر نیز پسر بودند و باقی افراد از نظر ایمن بودند. بین دو جنس از نظر سطح آنتی بادی مطلوب اوریون اختلاف معنی داری دیده نشد (P=0.865).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه و با توجه به اینکه جمعیت ایمن در جامعه بر علیه ویروس اوریون در جمعیت مورد مطالعه کمتر از 95% می باشد، احتمال بروز اپیدمی هر چند سال یکبار وجود دارد و برنامه ریزی دقیقتری برای واکسیناسیون بر علیه این بیماری و ارزیابی اثر واکسیناسیون در تغییر سطح سرمی آنتی بادی در جامعه ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر تعیین نیازهای آموزشی و انگیزشی پرستاران در زمینه استانداردهای اعتباربخشی در یک بیمارستان نظامی منطقه ای و ارائه راهکارهای لازم می باشد.روش کار: تحقیق حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی است که بصورت مقطعی در یک بیمارستان نظامی منطقه ای انجام شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته در مقیاس لیکرت 3 گزینه ای استفاده گردید. جامعه مطالعه شامل 52 نفر از کارشناسان پرستاری بوده و نمونه گیری بصورت سرشماری انجام شد.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که 34.6 درصد از پرستاران در زمینه ماهیت برنامه عملیاتی، 40.4 درصد از پرستاران در زمینه ماهیت اهداف عینی، 44.2 درصد از پرستاران در زمینه طراحی و تدوین خط مشی ها و روش ها، 40.4 درصد از پرستاران در زمینه مدیریت خطر و 50 درصد از آنها در زمینه جمع آوری و تحلیل داده ها اطلاعات ضعیف دارند. همچنین 40.4 درصد از پرستاران علاقه کمی جهت شرکت در دوره های آموزشی داشته و 53.8 درصد از آنان انگیزش پائین جهت بکارگیری آموخته ها داشتند.نتیجه گیری: علاوه بر آموزش های فنی و تخصصی، آموزش در زمینه استاندارد های اعتبار بخشی از الزامات آموزشی کارکنان پرستاری است. همچنین شناخت عوامل انگیزشی موثر در مشارکت فعال پرستاران در دوره های آموزشی و عوامل موثر در بکار بستن آموخته ها نیز از ضروریات لازم برای ارتقاء اثر بخشی آموزش های مرتبط با استاندارد های اعتبار بخشی می باشد. دادن ماهیت حرفه ای به این آموزش ها، کاربردی نمودن آموزش ها، استفاده از الگوی نظارت بالینی و استفاده از الگوی تبادل هدایا از جمله راهکارهای افزایش انگیزش پرستاران در این زمینه است.