مطالعات توسعه اجتماعی - فرهنگی
سال:1398 | دوره:7 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

هدف پژوهش حاضر تحلیل عملکرد مدیریت روستایی با استفاده از شاخصهای حکمروایی خوب در روستاهای شهرستان زریندشت است. تحقیق حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش انجام کار، توصیفی-تحلیلی است. جامعهی آماری تحقیق را تمام سرپرستان خانوارهای روستایی شهرستان) 7927 نفر( و کارشناسان مربوطه تشکیل میدهند؛ که از میان گروه اول حجم نمون های با استفاده از فرمول کوکران به تعداد 310 پرسشنامه به صورت تصادفی ساده و از بین کارشناسان حجم نمونهای به تعداد 30 نفر تکمیل شده است. برای تجزیه و تحلیل دادههای کمی از آزمون تی تک نمونهای، آزمون فریدم ن 4، تکنیک تاپسیس فازی 5 و برای وزندهی شاخصها از تحلیل سلسلهمراتبی فازی استفاده شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که میزان رضایتمندی روستاییان شهرستان زریندشت از شاخصهای حکمروایی خوب روستایی در وضعیت نامناسب قرار دارند. نتایج تاپسیس فازی نشان داد در 23 روستای نمونه، شش روستا دارای حکمروایی در سطح خوب، نُه روستا دارای حکمروایی در سطح متوسط و هشت روستا نیز دارای حکمروایی در سطح ضعیف هستند. نتایج اولویتبندی شاخصهای حکمروایی خوب روستایی طبق 5 بیشترین میانگین و شاخص / آزمون فریدمن نشان میدهد که شاخص برابری با میانگین رتبهای 298 3 کمترین میانگین را در سطح روستاهای مورد مطالعه دارا می باشند. / مشارکت با میانگین رتبهای

سازمان صداوسیما به عنوان بازوی دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران فعالیت های گسترده ای در زمینه پخش بین المللی برنامه های رادیویی و تلویزیونی خود دارد. این برنامه ها به زبان های مختلف چون انگلیسی، فرانسوی، آذری، عربی، و. . . برای مخاطبان منطقه ای و فرامنطقه ای پخش می شود. حجم زیادی از فعالیت های بین المللی این سازمان در قالب خبر و برنامه های خبری است. سه شبکه تلویزیونی العالم، پرس تی وی و هیسپان تی وی شبکه هایی هستند که به پخش خبر به زبان های عربی، انگلیسی و اسپانیایی می پردازند. در این مقاله با مطالعه تطبیقی شبکه های خبری بین المللی و تحلیل عملکرد آن ها در حوزه برندسازی برای رسانه، پیشنهادی مبنی بر یکپارچه سازی برند شبکه های خبری بین المللی سازمان صداوسیما ذیل یک نام ارائه شده است. بر مبنای این پیشنهاد این سه شبکه در کنار شبکه بین المللی خبر، با یک نام و برند به فعالیت خود ادامه خواهند داد و هر یک به عنوان شاخه انگلیسی، عربی، اسپانیایی و فارسی یک شبکه خبری واحد شناخته خواهند شد. این اتفاق می تواند از طریق ایجاد یک مدیریت برند یکپارچه منجر به تقویت ارزش برند سازمان صداوسیما در سطح مخاطبان بین المللی شود.

هدف پژوهش حاضر مطالعه و بررسی نقش مدیریت یکپارچه شهری در بهبود مدیریت بحران و افزایش کیفیت خدمات عمومی به شهروندان بوده است. به منظور انجام پژوهش حاضر از نظریه های؛ مدیریت یکپارچه شهری، مدیریت بحران شهری، خدمات عمومی و ارتباط مدیریت یکپارچه شهری با خدمات عمومی استفاده گردیده است و با استفاده از این نظریات مدل مفهومی تحقیق استخراج گردید. جامعه آماری پژوهش، مدیران ارگان های مرتبط با مدیریت شهری از جمله شهرداری و هلال احمر در شهر تهران بوده اند که طی بررسی های به عمل آمده 22 مدیر از مناطق 22 گانه شهرداری تهران و 28 مدیر، معاون و سرپرست از سازمان هلال احمر به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند. جهت گرداوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شد، روایی پرسشنامه از طریق نظرات خبرگان و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ تائید شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون t استیودنت و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج تحقیق با استفاده از رگرسیون چند متغیره نشان داد که متغیرهای؛ مدیریت یکپارچه شهری بر آمادگی مدیریت بحران، سرعت ارائه خدمات، کیفیت ارائه خدمات، هماهنگی بین بخشی، برنامه ریزی مناسب و تامین الزامات مورد نیاز در شرایط بحران به عنوان متغیرهای تاثیرگذار محسوب می شوند.

مشارکت سیاسی از مؤلفه های اصلی توسعه سیاسی به شمار می آید و با توجه به این که دانشجویان از حاملان و کارگزاران توسعه سیاسی محسوب می شوند، شناخت علایق و جهت گیری های سیاسی آنان از اهمیت فزاینده ای برخوردار است. در همین راستا، پژوهش حاضر به بررسی چگونگی و چرایی مشارکت سیاسی دانشجویان در میان نمونه ای از دانشجویان دانشگاه کردستان پرداخته است. تحقیق به روش پیمایش و با استفاده از ابزار پرسشنامه در مورد370 نفر از دانشجویان دانشگاه کردستان انجام گرفته است. جهت دسترسی به نمونه ها، ابتدا نسبت هر دانشکده براساس جمعیت کل آن دانشکده از طریق نمونه گیری طبقه ای محاسبه و سپس از طریق نمونه گیری تصادفی ساده، نمونه مورد نظر انتخاب شده است. نتایج تحقیق نشان داد که مشارکت سیاسی در نزد دانشجویان مورد بررسی از شدت قابل توجهی برخوردار نیست و پایین می باشد و عمدتاً به سطوح پایین مشارکت سیاسی معطوف بوده و درصد کمی در تشکل های سیاسی عضویت داشته و دارای ارتباط نهادی بوده اند. در بخش پایانی مقاله، با نظر به عوامل مرتبط با مشارکت سیاسی دانشجویان، راهکارهای عملیاتی در جهت ارتقای مشارکت سیاسی دانشجویان ارائه شده است.

توسعه اجتماعی یکی از فراگیرترین ابعاد توسعه است. این مقاله به تحلیل موانع جامعه شناختی توسعه اجتماعی در ایران از دیدگاه اعضاء هیأت علمی جامعه شناسی دانشگاه های دولتی پرداخته است. روش مصاحبه و روش پیمایشی برای گردآوری داده ها استفاده شد و تعداد 131 نفر از اعضاء هیأت علمی به عنوان نمونه با نمونه گیری هدفمند انتخاب و دیدگاه آنها درباره موانع توسعه اجتماعی در ایران مورد پرسش قرار گرفت. در گام اول با مصاحبه باز مؤلفه های مورد بررسی شناسایی و سپس در گام دوم با ابزار پرسشنامه ساختمند داده ها گردآوری شدند. روایی صوری و ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برای ارزیابی اعتبار و پایایی ابزار سنجش بکار گرفته شدند. نتایج مطالعه نشان داد که از دیدگاه کارشناسان دانشگاهی موانع اقتصادی؛ سیاسی؛ فرهنگی و اجتماعی به ترتیب به عنوان مهمترین موانع توسعه اجتماعی در ایران ارزیابی شدند. به صورت مصداقی شبکه فساد، اقتصاد دولتی و نبود شایسته سالاری به ترتیب به عنوان مهمترین موانع توسعه اجتماعی در کشور بوده اند. نتیجه اینکه موانع اقتصادی و سیاسی به عنوان مهمترین بازدارنده های توسعه اجتماعی معرفی شده اند.

هدف این پژوهش تدوین الگویی مفهومی برای شایستگی مدیران مدارس متوسطه شهر تهران بود. این پژوهش کیفی بود که با استفاده از راهبرد مبتنی بر نظریه داده بنیاد انجام شد. در این راستا با استفاده از رویکرد هدفمند و بکارگیری معیار اشباع نظری، مصاحبه هایی نیمه ساختار یافته با 17 نفر (7 نفر از اعضا هیات علمی متخصص در حوزه مدیریت آموزشی، 5 نفر از مدیران ستادی آموزش و پرورش استان تهران و5 نفر از مدیران مدارس)انجام شد، برای بدست آوردن اعتبار و روایی داده ها از دو روش بازبینی مشارکت کنندگان و مرور خبرگان غیر شرکت کننده در پژوهش استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها در طی سه مرحله، کدگذاری باز، کدگذاری نظری و کدگذاری انتخابی حاکی از 17 مقوله کلی است که این مقاله یافته های مطالعه را در چارچوب مدل پارادایمی شامل: شرایط علی (احساس نیاز به رشد مستمر، حمایت های مادی و معنوی)، پدیده محوری (دانش، نگرش، مهارت)، راهبردها (ایجاد مراکز بالندگی، ارائه آموزش های مستقیم)، زمینه (وجود فرهنگ کار مشارکتی، جو حمایتی، ساختار غیر متمرکز)، شرایط مداخله گر (سیاسی کاری، قوانین و مقرارت تسهیل گر/ مانع ساز)و پیامدها(بهبود کیفیت یادگیری، بالندگی سازمانی، توسعه حرفه ای) تحلیل کرده است.

دسترسی به عدالت مفهومی است که دلالت بر بعد عملی و اجرایی دستیابی فرد به نهادهای قضایی و حل مشکل حقوقی خود دارد. در عین حال که دسترسی به عدالت برای همه اقشار جامعه به صورت برابر مدنظر است اما در این میان اغلب اقشار زنان در دسترسی به نهادهای قضایی به ویژه در دعاوی خانوادگی با مسایل و مشکلاتی روبرو بوده اند. تاکید این مقاله بر تاثیر موانع فرهنگی روی دسترسی زنان به عدالت خانوادگی درون بافتار کنونی جامعه است. با توجه به رشد سالیانه زنانی که به محاکم خانواده مراجعه می کنند، بررسی موضوع از منظر زنان مراجعه کننده می تواند از اهمیت مضاعفی برخوردار باشد. بر این مبنا روش کیفی با تکنیک مصاحبه عمیق اتخاذ شده است. یافته های تحقیق برآیند مصاحبه عمیق با 50 زن مراجعه کننده به دادگاه خانواده بوده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد از منظر پاسخگویان موانع فرهنگی چون: ارزش های فرهنگی، عدم خودباوری و اعتماد به نفس، باورهای دینی، تحصیلات و آگاهی تخصصی به موضوع، مردسالاری، زبان، ساختار و کلیشه های جنسیتی در دسترسی ایشان به عدالت خانوادگی موثر هستند. همچنین مطابق با تئوری نقطه تلاقی از تلاقی موانع فرهنگی با عوامل زمینه ای پاسخگویان می تواند تجربیاتی متفاوت درون بافتار همسان شکل بگیرد.

هدف از این مقاله تدوین اصول و معیارهایی است که در ارزیابی و اصلاح و تغییر طرحهای توسعه شهری در جهت دستیابی به عدالت شهری کمک میکنند. این پژوهش بر روش بازنگری تحقیقات و نیز تحلیل محتوای طرحهای توسعه شهری کشورهای بریتانیا و آمریکا استوار است. در این مقاله با بهرهگیری از دیدگاههای فلسفی درباره تعریف عدالت و همچنین استفاده از رویکردهای عدالت در برنامه ریزی شهری شش معیار کلی برای تدوین چارچوب مفهومی عدالت در برنامهریزی شهری پیشنهاد میشود. این شش معیار عبارتند از: نیاز، نابرابری به نفع طبقه محروم، برابری، تنوع، اجتماع گفتمانی و قابلیتهای شهری. معیارهای ارائه شده منطبق بر دو حوزه عدالت محتوایی و فرآیندی در طرحهای توسعه شهری هستند که در مقاله حاضر ارزیابی عدالت در محتوای طرحهای توسعه شهری موردنظر قرار گرفته است. در ادامه اهداف و تدابیر کلان مرتبط با هر یک از معیارها موردنظر در طرحهای توسعه شهری در پنج عرصه اصلی یعنی کاربری زمین، مسکن و محلات، حمل و نقل، اقتصاد و خدمات عمومی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. در نهایت براساس مرور محتوای طرحهای مختلف و نیز مبانی نظری مرتبط با موضوعف راهبردها و سیاستهایی متلف برای تمین عدالت در طرحها در قالب معیارها دسته بندی و ارائه گردید.