طب جنوب
سال:1401 | دوره:25 | شماره:4 |تعداد مقالات:7

زمینه اسپیرولینا پلاتنسیس یک ریزجلبک رشته ای و فتوسنتزکننده است که حاوی 25 نوع ویتامین، مواد معدنی و ترکیبات زیست فعال مانند فلاونوییدها و پلی فنل ها می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی و سمیت سلولی عصاره اتانولی اسپیرولینا پلاتنسیس است. مواد و روش ها میزان غلظت ترکیبات پلی فنلی، فلانوییدی و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره اتانولی اسپیرولینا، به ترتیب با روش فولین سیوکالتو، کلرید آلومینیوم و کاپراک اندازه گیری شد. سمیت سلولی عصاره بر سلول های سرطان کولورکتال HCT116 و SW742 با استفاده از روش MTT تعیین گردید. سلول ها به مدت 24، 48 و 72 ساعت با غلظت های مختلف عصاره اتانولی اسپیرولینا (1000-0 میکروگرم بر میلی لیتر) تیمار شدند. یافته ها فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره اتانولی اسپیرولینا پلاتنسیس، 6/63±, 53/7 میلی گرم اسید آسکوربیک بر گرم عصاره خشک بوده و دارای سطح بالایی از ترکیبات پلی فنلی و فلاونویید می باشد. کاهش زنده مانی وابسته به دوز و زمان در سلول های HCT116 و SW742 پس از قرار گرفتن در معرض عصاره مشاهده شد. بعد از تیمار 72 ساعته، میزان IC50 برای رده سلول های HCT116 و SW742 به ترتیب 0/33±, 14/97 و 26/52±, 13/1 میکروگرم بر میلی لیتر می باشد. نتیجه گیری نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که عصاره اتانولی اسپیرولینا به طور چشمگیری باعث کاهش زنده مانی سلول های سرطان کولورکتال شد. بنابراین این عصاره می تواند کاندیدی جهت تولید مواد ضدسرطان باشد.

زمینه ستاره های شکننده، علاوه بر دفاع فیزیکی، قادر به تولید توکسین های شناخته شده ای می باشند که مسیول فعالیت های بیولوژیکی مختلف آن ها است. با توجه به فراوانی این زیست مندان دریایی در آب های ساحلی خلیج فارس و با علم به اثرات بیولوژیک متعدد آن ها، این مطالعه با هدف شناسایی متابولیت های ثانویه و ارزیابی فعالیت های in vitro و in silico آنتی کولین استرازی زهر خام اکینودرم اوفیوکوما اریناسیوس خلیج فارس انجام گردید. مواد و روش ها در این مطالعه، پس از لیوفیلیزاسیون نمونه ستاره شکننده، آزمون های LD50، فعالیت های مهارکنندگی کولین استرازی، شناسایی متابولیت های ثانویه و ارزیابی درون رایانه ای آن ها به ترتیب با روش های اسپیرمن-کاربر، اسپکتروسکوپی المن، کروماتوگرافی گازی-طیف سنجی جرمی (GC-MS) و روش محاسباتی داکینگ انجام گردیدند. یافته ها بر اساس نتایج، میزان LD50 نمونه 0. 13±, 6. 04 میلی گرم بر کیلوگرم بود. مقادیر IC50 مربوط به آنزیم استیل کولین استراز و بوتیریل کولین استراز آن ها به ترتیب 0. 055±, 37/925 و نیز 0/02±, 5/388 میکروگرم بر میلی لیتر در مقایسه با استاندارد گالانتامین به دست آمدند. آنالیز GC-MS نمونه تعداد 25 ترکیب شیمیایی زیست فعال با ساختارهای مختلف نظیر آلکالوییدها، ترپن ها و استروییدها را نشان داد. نتایج محاسباتی ترکیبات نیز، نتایج تجربی را تایید نمودند. از این میان، ترکیب آلکالوییدی BS4 دارای بیشترین تمایل برای هر دو آنزیم بود. نتیجه گیری از نظر قدرت سمیت، نمونه زهر خام ستاره شکننده در گروه "خیلی سمی" قرار گرفت. آنالیز کروماتوگرافی گازی زهر خام، متابولیت های زیست فعال ثانویه متعددی با ساختارهای شیمیایی متفاوتی را نشان داد. نتایج تجربی و محاسباتی، روی فعالیت آنزیم های کولین استرازی نمونه نشان داد که زهر، به عنوان مهارکننده قابل ملاحظه آنزیم ها عمل می نماید. مطالعات بیشتری برای تعیین اینکه آیا ترکیب BS4 می تواند کاندیدای درمان بیماری آلزایمر باشد، مورد نیاز است.

زمینه سرطان مثانه ششمین سرطان شایع در مردان و دهمین نوع سرطان در زنان است. نقش عفونت های ویروسی در ایجاد سرطان مثانه در سال های اخیر بسیار مورد بحث قرار گرفته است. نقش ویروس اپشتن بار (EBV) به عنوان کوکارسینوژن در برخی از سرطان های انسانی اثبات شده است. لذا هدف این پژوهش، بررسی مولکولی EBV در تومورهای مثانه در استان بوشهر می باشد. مواد و روش ها پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی است. جمعیت مورد مطالعه شامل بیوپسی های بافت مثانه افراد مبتلا به سرطان مثانه مراجعه کننده به بیمارستان شهدای خلیج فارس بوشهر می باشد. بافت بیوپسی مثانه پارافینه مربوط به 181 بیمار مبتلا به سرطان مثانه با میانگین سنی 13/78±,64/52 و همچنین تعداد 30 نمونه بافت مثانه غیرسرطانی به عنوان گروه کنترل، بعد از پارافین زدایی و تخلیص اسیدنوکلییک، جهت آزمون های مولکولی مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور اطمینان از عدم حضور مهارکننده های PCR ابتدا شناسایی ژن بتاگلوبین انسانی به عنوان کنترل داخلی و سپس شناسایی ژن BKRF1 ویروس EBV با روش nested PCR انجام گردید. در پایان از نرم افزار SPSS ویرایش 26 جهت تجزیه تحلیل داده ها و آزمون های آماری استفاده شد. یافته ها از 181 بافت کارسینوم مثانه مورد مطالعه، 7 مورد (3/9 درصد) با ویروسEBV آلوده بودند، ولی رابطه آماری معناداری میان سن، جنس، مرحله و درجه تومور با مثبت شدن نمونه از نظر ویروسEBV مشاهده نگردید (0/05

زمینه دولت ها برای کنترل و کاهش میزان مرگ ومیر ناشی از بیماری کووید-19 سیاست های متفاوتی اتخاذ می کنند. جهت بررسی تاثیر سیاست های اتخاذ شده بر کاهش مرگ ومیر ناشی از این بیماری، سیاست های کمیته مبارزه با کووید-19 استان همدان، مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش ها اطلاعات مورد نیاز از معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی همدان و صورت جلسات کمیته مبارزه با کروناویروس مستقر در استانداری همدان استخراج گردید. کلیه اطلاعات اخذ شده، مربوط به فروردین تا مرداد 1400 می باشد. جهت تحلیل اطلاعات از مدل شبکه بیزین در نرم افزار GeNIe ویرایش 2/2 استفاده شد. یافته ها در این مطالعه از هفت مدل به منظور ارزیابی تاثیر استراتژی های اتخاذ شده استفاده شد. مدل اول شامل رعایت فاصله گذاری اجتماعی، اعمال محدودیت برگزاری تجمعات بود که با اعمال آن ها میزان مرگ ومیر به 4/72 درصد خواهد رسید. مدل دوم شامل رعایت بهداشت فردی، استفاده از ماسک و انجام واکسیناسیون است که میزان مرگ ومیر را به 4/92 درصد می رسانند. با اعمال دو سیاست محدودیت رفت و آمد و تعطیلی مشاغل (مدل سوم)، میزان مرگ ومیر به 6/41 درصد رسیده است. مدل های 4، 5 و6 که ترکیبی از مدل های اول، دوم و سوم بوده اند به ترتیب هر کدام میزان مرگ ومیر را به اندازه 1/95، 2/77 و 2/26 درصد برآورد کردند، علاوه براین، مدل 7 که ترکیب کلیه شرایط فوق بود میزان مرگ ومیر را به 2/35 درصد تقلیل داد. در این مطالعه مدل ششم با پنج سیاست با 0/03005RMES= به عنوان مناسب ترین مدل انتخاب شد. نتیجه گیری در این مطالعه، اجرای همزمان سیاست های محدودیت رفت وآمد، تعطیلی مشاغل، رعایت بهداشت فردی، پوشیدن ماسک و انجام واکسیناسیون می توانند ریسک مرگ ومیر را تا حد زیادی کاهش دهند.

زمینه در این مطالعه توانایی روش پیشنهادی اصلاح ترکیبی اثر حجم جزیی و آرتیفکت حرکتی در کمی سازی تومورها و ضایعات سلول های غیر کوچک ریوی با در نظر گرفتن تاثیر روش های مختلف بازسازی بر کمی سازی تصاویر PET 18F-FDG مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش ها برای اصلاح ترکیبی، روش پس پردازشی Lucy-Richardson دکانولوشن به همراه روش کاهش نویز مبتنی بر ویولت پیاده سازی شد. عملکرد الگوریتم پیشنهادی با استفاده از داده های 15 بیمار با 60 ضایعه سلول های غیر کوچک ریوی مورد بررسی قرار گرفت. در بیماران ضایعات بر اساس سایز، مکان و نسبت سیگنال به پس زمینه (SBR) تفکیک شدند. در هر مطالعه تصاویر با چهار روش مختلف OSEM، PSF، TOF و TOFPSF بازسازی شدند. سپس نسبت کنتراست به نویز (CNR)، نویز (COV) و میزان جذب استاندارد (SUV) در ضایعات ریوی محاسبه شده و مقادیر این پارامترها در تصاویر اصلاح شده و اصلاح نشده مقایسه شدند. یافته ها نتایج مطالعات بالینی ما نشان داد که استفاده از الگوریتم پیشنهادی اصلاح می تواند سبب افزایش مقادیر CNR و SUV در تصاویر اصلاح شده در تمامی سایزها، SBRها و روش های بازسازی (به ویژه در ضایعات کوچک تر) گردد (0/05>p). علاوه بر این استفاده از ترکیب الگوریتم دکانولوشن به همراه روش کاهش نویز مبتنی بر ویولت توانست به طور قابل توجهی مقادیر COV و CNR را در تصاویر اصلاح شده بهبود دهد (0/05>p). با در نظر گرفتن روش های مختلف بازسازی، مقدار میانه درصد اختلاف نسبی CNR تصاویر اصلاح شده و اصلاح نشده به ترتیب برای OSEM، PSF، TOF و TOFPSF برابر 40/9، 41/2، 45/3 و 40/8 درصد برای ضایعاتی با سایزکوچک تر از 15 میلی متر، 31/0 درصد، 25/9، 34/1 و 28/2 درصد برای ضایعاتی با سایز بزرگ تر از 15میلی متر، 35/7، 33/7، 37/8 و 33/2 درصد برای ضایعات واقع در لوب های پایین ریه، 33/5، 31/0، 35/7 و 30/6 درصد برای ضایعات واقع در لوب های بالای ریه، 39/7، 37/9، 45/1 و 39/0 درصد برای ضایعاتی با SBR پایین (SBR <3) و 28/8، 27/8، 34/8 و 25/7 درصد برای ضایعاتی با SBR بالا (SBR>3) بود. نتیجه گیری نتایج ما نشان می دهند که الگوریتم پیشنهادی اصلاح می تواند دقت کمی سازی تصاویر پت را بهبود بخشد. علاوه بر این، تغییرات در دامنه حرکتی، سایز هدف و SBR منجر به اختلاف قابل توجه روش های مختلف بازسازی در کمی سازی تصاویر اصلاح شده گردید. به ویژه در سایز هدف کوچک تر، دقت کمی سازی به شدت وابسته به انتخاب روش بازسازی بود. بنابراین لازم است هنگام استفاده از هر روش اصلاحی، روش های بازسازی باید با دقت انتخاب گردد.

زمینه اتنوفارماکولوژی رهیافتی بسیار متنوع جهت کشف دارو است که شامل مشاهده، توصیف و بررسی تجربی داروهای بومی و فعالیت های زیستی آن ها است که بر پایه گیاه شناسی، شیمی، بیوشیمی، فارماکولوژی و دیگر رشته ها مانند انسان شناسی، باستان شناسی، تاریخ و زبان شناسی استوار است و به کشف محصوالت طبیعی با فعالیت زیستی کمک می کند. هدف از این پژوهش شناسایی گیاهان دارویی بوده که در منطقه شمال و غرب شهرستان دشتستان بوشهر در شمال خلیج فارس، کاربرد سنتی دارند. مواد و روش ها کاربردهای گیاهان دارویی از 25 نفر آگاه بومی منطقه شمال و غرب شهرستان دشتستان به صورت مصاحبه حضوری گردآوری شده و شاخص های فراوانی نسبی (Citation of Frequency Relative) و شاخص اهمیت فرهنگی (Cultural Importance Index) برای هر گیاه دارویی منطقه شمال و غرب شهرستان دشتستان نیز محاسبه گردید. یافته ها به طور کلی 117 گونه گیاه دارویی در منطقه شمال و غرب شهرستان دشتستان مربوط به 63 خانواده شناسایی شدند. گیاهان آویشن شیرازی (Zataria multiflora)، زیره سبز (Cuminum cyminum)، الویه ورا (Aloe vera)، بومادران (Achillea eriophora DC)، بابونه (Matricario chamomilla)، گل گاوزبان (Echium amoenum)، زنیان (Trachyspermum copticum)، رازیانه (Foeniculum vulgare)، اسفرزه (Plantago psyllium)، شاهتره (Fumaria parviflora) و سیاهدانه (Nigella sativa) دارای بالاترین شاخص اهمیت فرهنگی بودند. شایع ترین کاربرد دارویی این گیاهان به ترتیب جهت بیماری های گوارشی، عفونی، تنفسی، اطفال، کلیه و مجاری ادرار، زنان و زایمان، روانپزشکی و مغز و اعصاب، پوست و مو و متابولیک بود. هر چند همان کاربردهای درمانی که در طب سنتی ایران رایج است از این گیاهان دارویی استفاده می شد ولی مردم این منطقه شماری از گیاهان را برای درمان بیماری هایی به کار می برند که این کاربردها ویژه این منطقه می باشند. برای مثال استفاده از بومادران جهت درمان زخم، دمل و کورک، بابونه به عنوان ضد تب و درمان نفخ و درد شکمی، گل گاوزبان جهت تقویت دردهای زایمانی، اسفرزه برای عفونت های چرکی، شاهتره برای زردی کودکان و سیاه دانه برای دردهای اسکلتی-عضلانی را می توان برشمرد. نتیجه گیری تنوع گسترده ای از گیاهان دارویی در منطقه شمال و غرب شهرستان دشتستان استان بوشهر وجود دارد که در مواردی از بیماری های گوناگون به کار برده می شوند که این کاربردها منطبق با دانش پزشکی روز دنیا می باشد. اما با این وجود در این منطقه شماری از گیاهان برای درمان بیماری هایی به کار برده می شود که این کاربردها ویژه این منطقه است و پژوهش پیرامون این گیاهان دارویی می تواند آغازگر راهی برای کشف داروهای جدید در عرصه درمان بیماری ها باشد.

زمینه سرطان تیرویید شایع ترین بدخیمی غدد درون ریز در جهان است، با این حال این بیماران در صورت دریافت درمان مناسب و به موقع، معمولا میزان بقای بالایی را تجربه می کنند. در این میان بیمارانی که تحت عنوان سرطان تیرویید تمایز یافته با تیروگلوبولین بالا و اسکن ید منفی](TENIS)[Differentiated thyroid cancer with thyroglobulin elevation and negative iodine scintigraphy دسته بندی می شوند، همواره یک چالش تشخیصی-درمانی محسوب می شوند. مواد و روش ها جستجوی جامع مقالات منتشر شده در پایگاه داده PubMed/MEDLINE در مورد تصویربرداری هسته ای در سرطان متمایز تیرویید با افزایش تیروگلوبولین و سینتی گرافی منفی ید انجام شد و تمام مطالعات انسانی انجام گرفته در این زمینه بررسی شدند. یافته ها در این مطالعه مروری، به بررسی چهار گروه عمده در زمینه تصویربرداری با هدف شناسایی گیرنده های GLUT، SSTR، PSMA و FAP در بیماران TENIS، پرداخته شده است. نرخ تشخیصی 2-[18F]FDG PET/CT در این بیماران بر اساس مطالعات مختلف 81-63 درصد گزارش شده است. همچنین اسکن های [68Ga]Ga-DOTATATE PET/CT، [68Ga]Ga-PSMA PET/CT و [68Ga]Ga-FAPI PET/CT نتایج خوبی در این بیماران نشان داده اند. نتیجه گیری تصویربرداری به روش [68Ga]Ga-FAPI PET/CT بالاترین نرخ تشخیصی را در بین این بیماران دارد که با توجه به قابلیت ترانوستیک FAPI و همچنین با در نظر گرفتن عوارض فراوان و معیارهای ورودی محدود درمان با مهارکننده های تیروزین کیناز که تا به امروز قدم بعدی در درمان بیماران TENIS بوده است، ارزش انجام مطالعات گسترده تر در این زمینه را دارا می باشد.