مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار
سال:1400 | دوره:28 | شماره:5 |تعداد مقالات:15

زمینه و هدف بیماری نوظهور کووید-19 به عنوان یک بیماری مرتبط با شغل به ویژه برای کادر بهداشت بیان شده است. این مطالعه با هدف بررسی ریسک فاکتورهای موثر بر شیوع بیماری کووید-19 در کارکنان بهداشتی، انجام شد. روش کار در این پژوهش مروری-روایتی مقالات نمایه شده از دسامبر 2019 تا ژانویه 2021 با کلیدواژه هایی چون Covid-19 وCoronavirus، Healthcare و Risk Factor در پایگاه داده های الکترونیک Web of Science، PubMed، Scopus و Google Scholar جستجو شدند. براساس نتایج جستجو 22 مطالعه مرتبط با هدف پژوهش، بررسی گردید. یافته ها ریسک فاکتورهای شیوع این بیماری در بین پرسنل بهداشتی را می توان به پنج گروه، شامل: ریسک فاکتورهای روان شناختی، زمینه ای، شغلی، اجتماعی و انتقال بیماری تقسیم کرد. پرسنل بهداشتی به عنوان یک گروه پرخطر که در مواجهه مستقیم یا غیرمستقیم با بیماران یا مواد عفونی هستند، سهم زیادی در انتقال بیماری دارند. برای مثال، احتمال انتقال از پزشکان به اعضای خانواده 20/8 درصد و به افراد دیگر 25 درصد برآورد شده است. فاصله به عنوان عاملی مهم در انتقال بیماری مورد توجه است. فواصل کمتر از 20 سانتی متر در معاینات معمول و کمتر از 5 سانتی متر در معاینات دقیق پتانسیل انتقال بیماری به چشم پزشکان را فراهم می کند. سن، رعایت نکردن بهداشت دست، بیماری های زمینه ای و خودایمنی، کیفیت پایین خواب، استرس کاری، کمبود وسایل حفاظتی، حجم بالای کار و تماس نزدیک با بیماران، ریسک فاکتورهای انتقال بیماری کووید-19 هستند. نتیجه گیری پرسنل بهداشتی می توانند با رعایت نکات بهداشتی و آموزش آن به بیماران، نقش مهمی در کنترل این بیماری داشته باشند.

زمینه و هدف با توجه به افزایش نگرانی در مورد بیماری همه گیر کووید 19، تعداد فزاینده ای از دانشگاه ها در سراسر جهان فعالیت های آموزشی خود را به تعویق انداخته یا لغو کرده اند. اقدامات پیشگیرانه و سختگیرانه ناشی از کووید19 سلامت روان و عملکرد روانی-اجتماعی افراد را به خطر انداخته است. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط راهبردهای مقابله ای و بهزیستی روانشناختی و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سبزوار در دوران پاندمی کووید 19 انجام شد. مواد و روش ها این مطالعه توصیفی-تحلیلی در سال 1400-1399 روی 126 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سبزوار به روش نمونه گیری به صورت در دسترس و آنلاین اجرا شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک، مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف و سبک های مقابله ای بلینگز و موس بود. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار spss (نسخه 24)، آزمون های توصیفی، تی مستقل، آنالیز واریانس، پیرسون و رگرسیون خطی انجام شد. یافته ها بین میانگین نمره راهبردهای مقابله ای و بهزیستی روانشناختی، ارتباط معناداری مشاهده نشد (0/05>p). نتیجه مطالعه نشان داد دانشجویان با سن بالاتر، سال تحصیلی بالاتر و دانشجویان با واحد کارآموزی در مقابله با استرس ناشی از کووید19، بیشتر از سبک مقابله ای مسیله مدار استفاده می کردند. نتایج آزمون تحلیل رگرسیون حاکی از آن بود که متغیرهای سن، سال و رشته تحصیلی از میان متغیرهای پیش بین دارای قدرت پیش بینی معناداری برای متغیر راهبرد مقابله ای هیجان مدار بودند. نتیجه گیری به دلیل بحران ناشی از کووید 19 و تاثیر آن بر سلامت روانی پیشنهاد می شود مدیران و برنامه ریزان آموزشی، با برگزاری کارگاه ها و جلسات مشاوره برای دانشجویان باعث ارتقای راهبردهای مقابله ای مسیله مدار در دانشجویان شوند.

زمینه و هدف استفاده از ترکیبات نانو به طور فزاینده در حال رشد است. استفاده از ترکیبات نانو در فرایندهای پزشکی، کاربرد روزافزونی پیدا کرده است. یکی از جنبه های کاربردی فناوری نانو، استفاده از ترکیباتی نظیر هیدروژل ها، نانولیپوزوم ها، نیوزوم ها و غیره به عنوان یک سیستم تحویل دارو در درمان بیماری سرطان است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ضدسرطانی نانوذرات نیوزومی حاوی دارو بر رده سلولی سرطانی سینه انسانی MCF-7 است. مواد و روش ها برای تهیه نیوزوم های کافیین از روش آب پوشانی لایه نازک استفاده شد. مقادیر مشخصی از سورفکتانت، کافیین و کلسترول در اتانول حل گردید و پس از تبخیر با کمک روتاری، در بافر فسفات حل گردید و سپس به کمک سونیکاتور همگن سازی شد. قطر متوسط نیوزوم های کافیین با دستگاه زتاسایزر اندازه گیری شد. اثر سمیت سلولی با روش رنگ سنجی 3، 4، 5 دی متیل تیازول 2-ایل 2، 5 دی فنیل تترازولیوم ارزیابی شد. یافته ها تیمار سلول های سرطانی سینه انسانی با غلظت های مختلف از داروی نانو شده و داروی آزاد نشان داد که نانودارو توانایی مهار تکثیر سلول های سرطانی را بیشتر از داروی آزاد دارد و غلظت 0/25 میلی گرم بر میلی لیتر از داروی نانونیوزوم تاثیر بیشتری بر کاهش سلول های سرطانی داشته است. نتیجه گیری نانو ذرات وزیکولی، سیستم هایی پیچیده با امتیازات و عیوب منحصر به فرد هستند که آن ها را از سایر سیستم های کلوییدی مجزا می کند. ترکیبات وزیکولی به عنوان اهداف جدید برای داروهای ضدسرطان در حال تولید می باشند.

زمینه و هدف فیبروبلاست ها در تمام دوران زندگی قدرت ترمیم را حفظ می کنند، در تولید عوامل رشد دخالت دارند و در بین سلول های بافت همبند، ظرفیت تمایز به دیگر اعضا خانواده را دارا می باشند. فاکتور رشد شبه انسولین-1 (IGF-1)[1] در تمایز و رشد رده های سلولی مختلف، نقش مهمی دارد. سیلی بینین، فعال ترین ترکیب دانه های گیاه خار مریم است که تاثیر آن بر سلول سرطانی مطالعه شده است. در این مطالعه تاثیر سیلی بینین بر بقای سلولی و بیان ژن IGF-1 در سلول های فیبروبلاست ختنه گاه انسانی (HFF) بررسی شد. روش کار میزان سمیت محلول سیلی بینین در غلظت های 10، 20، 40 و 60 میکرومولار با آزمون MTT بر سلول های فیبروبلاست انسانی پس از 24 و 48 ساعت و ارزیابی میزان بیان ژن IGF-1، با آزمون Real time-PCR انجام گردید. یافته ها نیمار سیلی بینین پس از 24 ساعت در مقایسه با کنترل دارای تاثیرات سمی بر فیبروبلاست ها بود. اما پس از 48 ساعت، تفاوت نسبت به کنترل معنادار نبود. پس از 24 ساعت تیمار، در غلظت های 20 تا60 میکرومولار سیلی بینین، به طور معناداری بیان ژن IGF-1 سلول های فیبروبلاست نسبت به گروه کنترل افزایش داشت. نتیجه گیری سیلی بینین احتمالا به صورت وابسته به غلظت باعث القای بیان ژن IGF-1 پس از تیمار 24 ساعته در سلول های فیبروبلاست می شود. در بررسی سمیت سلولی در غلظت 60 میکرومولار بیشترین مرگ سلولی بعد از 24 ساعت مشاهده شد؛ از این رو برای معرفی سیلی بینین به عنوان محرک تکثیر فیبروبلاست ها نیاز به انجام مطالعات گسترده تر می باشد.

زمینه و هدف افزایش بیان ژن FOXO1 در هیپوکمپ و همچنین عامل التهابی TNF-α,در افراد دیابتی باعث بیان ژن های درگیر در آپوپتوزشده و سبب تخریب عملکرد اجرایی آن می شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر 6 هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن FOXO1 در هیپوکمپ و میزان سرمی TNF-α,موش های صحرایی دیابتی نر ویستار بود. مواد و روش ها برای این مطالعه، تعداد 48 سر موش صحرایی نر ویستار (4 هفته ای) با وزن10±, 150 گرم در 4 گروه 12 تایی: موش های دیابتی، دیابت تمرین، کنترل و کنترل تمرین دسته بندی شدند. به منظور القای دیابت از روش تزریق صفاقی محلول STZ (50 mg/kg) استفاده گردید. پس از یک هفته آشناسازی با محیط و تمرین، پروتکل تمرین تناوبی شدید شامل 3 روز تمرین در هفته به مدت 6 هفته با شدت 50 تا 110 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی انجام شد. 24 ساعت بعد از اتمام تمرین، آزمون عملکردی گرفته شد و 48 ساعت پس از آزمون عملکردی، حیوانات تشریح شدند. بیان ژن FOXO1 با استفاده از تکنیک Real Time PCR ارزیابی گردید. یافته ها با توجه به نتایج به دست آمده تمرین تناوبی شدید باعث کاهش معنی دار بیان ژن FOXO1 در گروه های تمرین شد (P≤, 0/01). همچنین پروتئین TNF-α,به طور معنی داری کاهش یافت (P≤, 0/05). افزایش وزن هیپوکمپ همراه با کاهش ژن FOXO1 در گروه دیابت تمرین تناوبی شدید مشاهده شد. نتیجه گیری براساس یافته های پژوهش تمرین تناوبی شدید احتمالا با کاهش عوامل آپوپتوزیFOXO1 و التهابی TNF-α,از کاهش وزن بافت هیپوکمپ که بر اثر دیابت اتفاق می افتد، جلوگیری می کند.

زمینه و هدف نگرانی یک مولفه بنیادین شناختی اختلال اضطراب منتشر (GAD) است. GAD اختلالی مزمن است اما مطالعات اندکی در خصوص متغیرهای سبب شناختی این اختلال صورت گرفته است. پژوهش حاضر، در پی بررسی اثربخشی درمان شناختی داگاس بر تحمل نکردن بلاتکلیفی، اجتناب شناختی و باورهای مثبت در مورد نگرانی در GAD بود. مواد و روش ها پژوهش حاضر، مطالعه نیمه آزمایشی همراه با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه افراد مبتلا به GAD مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان بودند. نمونه آماری پژوهش 30 نفر بودند که به صورت نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. تایید تشخیص GAD براساس مصاحبه بالینی ساختاریافته DSM-5 (SCID-5-CV) و تشخیص بالینی انجام شد. برای سنجش در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری از مقیاس نداشتن تحمل بلاتکلیفی، پرسش نامه اجتناب شناختی و پرسش نامه چرا نگرانی استفاده شد. مداخله در قالب 12 جلسه 90 دقیقه ای انجام شد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر (مختلط) استفاده شد. یافته ها نتایج نشان داد که درمان شناختی داگاس باعث کاهش معنادار نمرات میانگین علایم GAD گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد. نتیجه گیری یافته های پژوهش نشان می دهند که شناخت درمانی داگاس بر تحمل نکردن بلاتکلیفی، اجتناب شناختی و باورهای مثبت در مورد نگرانی، تاثر مثبتی داشته و موجب کاهش علایم شده است (0/05>P). این درمان می تواند یکی از گزینه های موثر در کاهش علایم GAD در کنار سایر مداخلات دارویی باشد.

زمینه و هدف استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس از پاتوژن های فرصت طلب است که اخیرا از مهم ترین عوامل ایجاد عفونت های بیمارستانی است. شیوع این دسته از عفونت ها در کنار افزایش گونه های مقاوم به آنتی بیوتیک به یک معضل نگران کننده مبدل شده است. استفاده از نانوذرات برای مقابله با عفونت های باکتریایی می تواند جایگزین آنتی بیوتیک ها باشد. در این تحقیق خواص ضدباکتریایی نانوذرات نقره داپ شده بر نانوکریستال اکسیدآهن بر باکتری استافیلوکوک اپیدرمیدیس جداشده از عفونت های بیمارستانی بررسی گردید. مواد و روش ها ابتدا نانوذرات به روش هم رسوبی شیمیایی ساخته شدند، سپس برای بررسی خاصیت باکتری کشی، غلظت های 0، 20، 40، 60، 80 و100 ppm تهیه گردید و تاثیر نانوذرات بر باکتری های ایزوله و استاندارد استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس در زمان های 24، 48 و72 ساعت به روش میکروپلیت تیتر مطالعه شد و سپس داده ها با نرم افزار SPSS-18 در سطح خطای 0/01 بررسی گردید. یافته ها نتایج نشان داد متغیرهای زمان، نوع باکتری و غلظت، تاثیر معنی دار بر مهار رشد باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس دارند که غلظت و نوع باکتری تاثیرات به مراتب بیشتری از خود نشان دادند. بیشترین تاثیر ضدباکتری نانوذرات نقره داپ شده با نانوکریستال آهن مربوط به غلظت 100ppm در زمان ماند 48 ساعت بر باکتری استاندارد بود. نتیجه گیری نانوذرات نقره داپ شده با نانوکریستال آهن بر رشد باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس موثرند و باعث کاهش رشد آن می شوند. این اثرگذاری نسبت به تاثیر نانوذرات نقره در حالت منفرد که قبلا موردبررسی محققان قرار گرفته است بیشتر می باشد و ترکیب نانوذرات فلزی باهم باعث بهبود اثربخشی آن ها شد.

زمینه و هدف میگرن در زنان یک مسیله مهم سلامتی به شمار می رود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اضطراب مرتبط با درد، خودکارآمدی درد و راهبردهای مقابله ای در زنان دارای سردرد میگرن و عادی انجام گرفت. مواد و روش ها این پژوهش علی مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان مبتلا به سردرد میگرن و کلیه زنان سالم استان کرمانشاه تشکیل می دادند. آزمودنی های پژوهش 30 نفر از زنان مبتلا به سردرد میگرنی مراجعه کننده به کلینیک های روان پزشکی و مغز و اعصاب استان کرمانشاه بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و 30 فرد سالم بود که به شیوه همتاسازی (براساس سن، سطح تحصیلات وضعیت اجتماعی اقتصادی) انتخاب و به پرسش نامه های اضطراب مرتبط با درد، خودکارآمدی درد و راهبردهای مقابله ای پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده نیز با استفاده از ابزارهای آمار توصیفی میانگین و انحراف معیار و آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) تحلیل شد. یافته ها نتایج نشان داد که زنان دارای سردرد میگرن در میانگین نمرات شناختی، فرار-اجتناب، ترس، فیزیولوژیکی و مقابله هیجان مدار بالاتر از گروه عادی و در متغیرهای خودکارآمدی، مقابله مسیله مدار پایین تر از گروه عادی بودند (0/001>P). نتیجه گیری با توجه به تفاوت زنان دارای سردرد میگرنی در میانگین نمرات شناختی، فرار-اجتناب، ترس و فیزیولوژیکی خودکارآمدی، مقابله مسیله مدار و مقابله هیجان مدار، به کارگیری درمان شناختی رفتاری و آموزش راهبردهای مقابله ای و مدیریت استرس در قالب کارگاه های آموزشی به عنوان درمان های تکمیلی پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف دیابت، یک سندرم متابولیکی است که به طور فزاینده ای درحال جهانی شدن است. امروزه مطالعات زیادی برای تعیین اثرات ضدهایپرگلایسمیک محصولات گیاهی ایمن و ارزان از جمله دارچین متمرکز شده است. این پژوهش به دلیل تناقض در نتایج مطالعات گذشته، با هدف بررسی تاثیر دارچین در دوزهای مختلف بر گلوکز خون، HbA1C و مقاومت انسولین در افراد دیابتی نوع 2 انجام شد. مواد و روش ها این کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور، بر روی 69 بیمار دیابتی مرد و زن، با میانگین گلوکز خون ناشتا 30/44 ±,16/202، درشهر زاهدان انجام شد. آزمودنی های موردپژوهش به سه گروه (دو گروه مداخله دریافت کننده دارچین با دوزهای 2 و 4 گرم و گروه کنترل) تقسیم شدند. آزمودنی ها روزانه 4 کپسول به مدت 12 هفته دریافت می کردند. پس از 8 ساعت ناشتایی، نمونه خون وریدی در شروع مداخله و هفته های 4، 8 و 12 برای اندازه گیری شاخص های گلوکز خون ناشتا، مقاومت انسولین و HbA1C گرفته شد. از آزمون های ANOVA یک طرفه وRepeated Measurement و نرم افزار SPSS برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها در پایان هفته های 8 و 12، کاهش آماری معناداری در میانگین گلوکز خون ناشتا، HbA1C و مقاومت انسولینی در گروه های تجربی (دریافت کننده دارچین 2 و 4 گرم در روز) در مقایسه با گروه کنترل دیده شد (0/001 > P). همچنین در پایان هفته 12 نیز در متغیرهای گلوکز و HbA1Cبین دو گروه تجربی دریافت کننده دارچین نیز اختلاف آماری معنادار مشاهده گردید (0/001 > P). نتیجه گیری مصرف طولانی مدت دارچین با دوز بالا به عنوان یک مکمل درمانی کم خطر، برای کنترل قند خون و ارتقای سلامت افراد مبتلا به دیابت، موثر می باشد.

زمینه و هدف بیماری های قلبی-عروقی، اصلی ترین عامل مرگ ومیر در سراسر جهان هستند. ارزیابی خطر 10 ساله این بیماری گامی مهم در راستای مدیریت بیماری در آینده می باشد. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه مدل های فرامینگهام و گلوبوریسک در ارزیابی خطر حوادث قلبی عروقی در 10 سال آینده است. مواد و روش ها مطالعه توصیفی-مقطعی با استفاده از داده های پرونده الکترونیک سلامت دانشگاه مشهد با متغیرهای کلسترول کل، لیپوپروتیین با چگالی بالا، فشار خون و دیابت بررسی شد. جامعه آماری افراد با سن 30 سال و بالاتر با حجم نمونه 161828 نفر بود. برای تعیین میزان ارتباط یا وابستگی بین متغیرها از آزمون های t-test و chi-square استفاده شد و سطح معناداری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها در این بررسی 74/1 درصد افراد زن بودند. طبق مدل گلوبوریسک 67/2 درصد از زنان و 79/9 درصد از مردان در گروه کم خطر قرار داشتند درصورتی که طبق مدل فرامینگهام این میزان در زنان و مردان به ترتیب 5/48 و 9/54 درصد بود. براساس مدل گلوبوریسک و فرامینگهام به ترتیب 66/2 و 34/1 درصد افراد 70 سال و بالاتر در گروه پرخطر بودند. همچنین هر دو مدل نشان دادند افراد مبتلا به دیابت و افراد سیگاری در معرض خطر بیشتر CVD در 10 سال آینده می باشند. نتیجه گیری با توجه به افزایش بیماری های قلبی-عروقی لازم است از توانایی های این مدل ها در ارزیابی خطر حوادث قلبی-عروقی در 10 سال آینده استفاده شود و اقداماتی در راستای سلامت عمومی جامعه و پیشگیری از حوادث قلبی عروقی صورت گیرد.

زمینه و هدف هدف از این مطالعه، بررسی تاثیرات عصاره گیاه سندانی و تمرین بر هورمون های جنسی در موش های صحرایی نر مبتلا به هیپرلیپیدمی بوده است. مواد و روش ها 35 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی به پنج گروه هفت تایی شامل گروه کنترل سالم (Con)، کنترل هیپرکلسترولمی (Hc)، دریافت کننده عصاره سندانی با دوز mg/kg100، (Ext)، گروه تمرین (E)، دریافت کننده عصاره و تمرین (E-Ext) تقسیم شدند. تمرین به مدت هشت هفته برای 30 دقیقه و سه جلسه در هفته معادل سرعت 17-14 متر بر دقیقه انجام شد. سپس میزان هورمون های تستوسترون، هورمون لوتیینی (LH)، هورمون محرک فولیکی (FSH) و پرولاکتین به روش رادیوایمنواسی و کیت های هورمونی مورد سنجش قرار گرفت. از آزمون آماری ANOVA برای تعیین تفاوت بین گروه ها استفاده شد. یافته ها نتایج نشان داد اختلاف معنی داری بین میزان FSH (p=0/001)، LH (p=0/000)، پرولاکتین (0/000=) و تستوسترون (0/000=) در بین گروه ها بود. نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد میزان FSH، LH و تستوسترون بین گروه های E-Ext با Hc(p=0/000) (p=0/001) (p=0/001)، Ext (p=0/000) (p=0/000) (p=0/008) و E (p=0/000)(p=0/011) (p=0/015) و میزان پرولاکتین در بین گروه های E-Ext با Hc (p=0/015)، Ext (p=0/046) و E (p=0/012) تفاوت معنی داری وجود داشت. نتایج نشان داد که FSH، LH و تستوسترون در گروه E-Ext نسبت به گروه Hc، افزایش و پرولاکتین، کاهش داشت. نتیجه گیری به نظر می رسد که مصرف عصاره گیاه سندانی همراه با تمرین می تواند تاثیرات مثبتی روی هورمون های جنسی در موش های مبتلا به هیپرکلسترومی داشته باشد.

زمینه و هدف لیشمانیا اینفانتوم، عامل اتیولوژیک لیشمانیوز احشایی در ایران است. واکسن های موثر و روش های تشخیصی برای کنترل لیشمانیوز لازم است. آنتی بادی های مونوکلونال ابزاری باارزش برای تشخیص، درمان و تعیین ویژگی آنتی ژنی انگل ها مورد استفاده قرار گرفته اند. هدف از این مطالعه، بهینه سازی شرایط رشد هیبریدهای مولد آنتی بادی مونوکلنال علیه آنتی ژن پروماستیگوت لیشمانیا اینفنتوم است. مواد و روش ها موش ها توسط آنتی ژن لیشمانیا اینفنتوم واکسینه شدند و تیتر آنتی بادی های آنان توسط روش الایزا تعیین شدند. سلول های طحال موش هایی که به خوبی توسط آنتی ژن لیشمانیا اینفنتوم ایمن شده بودند با سلول های SP2/0 در حضور پلی اتیلن گلیکول ادغام شدند. تاثیر سوپرناتانت سلول های SP2/0 و سلول های ماکروفاژ صفاقی موش ها بر تکثیر سلول های هیبریدوما بررسی شدند. یافته ها در میان 12 فیوژن درمجموع 26 مونوکلون مثبت بودند که 12 مونوکلون جذب نوری (OD) قابل قبولی داشتند. 4 کلون به عنوان D2 FVI6 8، 8D2 FVI3، 6G2 FV4 و 6G2 FV3 تعیین شدند. از این هیبریدها، مونوکلونال آنتی بادی ها علیه لیشمانیا اینفانتوم به دست آمد. همچنین این مطالعه نشان داد که مایع رویی (سلول هایSP2/0 و سلول های ماکروفاژ صفاقی) نقش کلیدی در تکثیر هیبریدوما و تولید آنتی بادی های مونوکلونال دارد که سرشار از فاکتورهای رشد است. نتیجه گیری به نظر می رسد در آینده نزدیک مایع رویی مذکور می تواند به عنوان یک فاکتور رشد برای سلول های سرطانی و غیرسرطانی در مراکز تحقیقاتی در سطح وسیع تری مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه و هدف تفکر انتقادی، زمینه ایجاد مهارت فهم و ارزیابی دانش جدید را برای فراگیران فراهم می کند که با عوامل گوناگونی از جمله خودپنداره تحصیلی و ساختار کلاس ارتباط پیدا می کند. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودپنداره تحصیلی و ساختار کلاس با تفکر انتقادی در دانشجویان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار انجام شد. مواد و روش ها پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری را تمامی دانشجویان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار به تعداد 250 نفر تشکیل دادند که تعداد 148 نفر براساس فرمول کوکران و به روش تصادفی نظام دار به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده های موردنیاز با استفاده از پرسش نامه های استاندارد تفکر انتقادی، خودپنداره تحصیلی و ساختار کلاس جمع آوری شد و با روش های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با کمک نرم افزار SPSS20 تجزیه وتحلیل شد. یافته ها نتایج نشان داد که بین متغیرهای خودپنداره تحصیلی و تفکر انتقادی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (p≤, 0 /001و r=0/519) و این متغیر 25/4 درصد تغییرات تفکر انتقادی دانشجویان را تبیین می کند. همچنین یافته ها حاکی از آن است که متغیرهای ساختار کلاس و تفکر انتقادی رابطه مثبت و معنادار دارند(r=0/628,p≤, 0 /001)و توانسته است 22/4 درصد تغییرات تفکر انتقادی دانشجویان را تبیین کند. نتیجه گیری خودپنداره تحصیلی و ساختار کلاس، در رشد تفکر انتقادی دانشجویان نقش دارد و این امر می تواند موفقیت تحصیلی دانشجویان را سبب شود؛ بنابراین، با افزایش سطح خودپنداره تحصیلی و بهبود ساختار کلاس می توان زمینه رشد تفکر انتقادی دانشجویان را فراهم ساخت.

زمینه و هدف تکانشگری هیجانی از مشکلاتی است که می تواند مشکلات رفتاری نوجوانان را با وخامت بیشتری مواجه کند. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان غیرفعال سازی حالت خانواده محور، درمان شناختی-رفتاری و درمان پذیرش و تعهد بر تکانشگری هیجانی نوجوانان دختر دارای مشکلات رفتاری اجرا شد. مواد و روش ها روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل مادران 120 نوجوان دختر 14 تا 18 سال دارای مشکلات رفتاری در شهر اصفهان در سال 1398 بود. از بین آن ها 60 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی و در سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه تکانشگری هیجانی بارت بود. شرکت کنندگان گروه های آزمایش در 10 جلسه 90 دقیقه ای، به صورت گروهی تحت آموزش قرار گرفتند. داده ها از طریق تحلیل واریانس اندازه های تکرار شده و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل گردید. یافته ها نتایج نشان داد که در تکانشگری، درمان های غیرفعال سازی حالت خانواده محور، شناختی-رفتاری و پذیرش و تعهد با گروه کنترل، تفاوت معنادار دارند (0/01>p)، ولی بین سه درمان با یکدیگر در کاهش تکانشگری، تفاوت معناداری وجود ندارد (0/05>p). نتیجه گیری در مجموع، یافته های این پژوهش نشان داد درمان های غیرفعال سازی حالت خانواده محور، شناختی-رفتاری و پذیرش و تعهد از زمره درمان هایی هستند که می توانند تکانشگری نوجوانان دختر دارای مشکلات رفتاری را کاهش دهند.

زمینه و هدف کانابیس، ماده روان گردانی است که مورد سوءمصرف میلیون ها نفر در دنیا قرار می گیرد. با توجه به شیوع ناباروی و مصرف زیاد این ماده در بین جوانان، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر عصاره کانابیس بر رشد سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از آندومتر موش های صحرایی بالغ انجام گردید. مواد و روش ها در این مطالعه تجربی، سلولهای بنیادی مزانشیمی از آندومتر رحم موش های صحرایی استخراج گردید و پس از کشت و تایید مزانشیمی بودن سلول ها با روش فلوسایتومتری و براساس بیان مارکرهای CD34 و CD90و بیان نشدن مارکر CD105، در پاساژ سوم کشت سلولی، تاثیر کانابیس در غلظت های ng/ml 1000 و 100 در طول مدت 1 الی 8 روز بر میزان رشد این سلول ها محاسبه گردید و نتایج با استفاده از آزمون های ANOVA و توکی آنالیز شدند. یافته ها سلول های جدا شده از آندومتر، 24 ساعت پس از انتقال، کاملا به کف فلاسک کشت سلولی چسبیدند. مزانشیمی بودن این سلول ها با بیان مارکرهای سطحی CD90، CD105 و بیان نشدن مارکر CD34 تایید گردید. نتایج شمارش سلولی نیز حاکی از رشد سلول های تیمار شده با کانابیس تا روز سوم تیمار مشابه با گروه کنترل بود و از روز چهارم درگروه تیمار با دوز ng/ml100کانابیس افزایش معناداری در سطح 0/05>p و در گروه تیمار با دوز ng/ml1000 در روز سوم نسبت به گروه کنترل کاهش معنادار و از روز چهارم افزایش معناداری در سطح 0/01>p مشاهده گردید. نتیجه گیری نتایج نشان داد سلول های جدا شده از آندومتر، از نوع بنیادی مزانشیمی بودند و عصاره کانابیس احتمالا از طریق گیرنده های کانابینوییدی باعث تحریک رشد این سلول ها می گردد.