بالینی پرستاری و مامایی
سال:1396 | دوره:6 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: تبعیت بیماران از رژیم درمانی از عوارض منفی و شدت بیماری می کاهد و عدم تبعیت از آن به عنوان یک مانع جهت دست یابی به اهداف درمانی است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین همبستگی بین تبعیت از رژیم دارویی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید در سال 1395 بوده است.روش بررسی: مطالعه حاضر توصیفی- همبستگی بوده که جامعه پژوهشی آن کلیه بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی شهر تهران می باشند. 252 بیمار با روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. داده ها با سه پرسشنامه مشخصات جمعیت شناختی، تبعیت از رژیم دارویی «CQR » و کیفیت زندگی SF-36 جمع آوری گردید. روایی و پایایی SF-36 در مطالعات مشابه و روایی پایایی CQR توسط محقق تایید شد. داده ها با نرم افزار SPSS تجزیه وتحلیل شدند.یافته ها: یافته ها میزان تبعیت از رژیم دارویی را با میانگین 65.86±5.58 و کیفیت زندگی بیماران را با میانگین 51.96±9.73 نشان داد. ضریب همبستگی اسپرمن نشان داد که بین تبعیت از رژیم دارویی و کیفیت زندگی بیماران ارتباط معنی داری وجود ندارد (P=0.663، r=0.02). بین تبعیت از رژیم دارویی و زیر مقیاس انرژی/ خستگی بیماران ارتباط معنی داری وجود داشت (P=0.035، r=13.0).نتیجه گیری: با توجه به اینکه تبعیت از رژیم دارویی پیش بینی کننده کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید نبود، نمی توان بر اساس توجه به تبعیت از رژیم دارویی این بیماران برای ارتقای کیفیت زندگی آنان برنامه ریخت.

زمینه و هدف: ارانه مراقبت به نوزاد در ساعات اولیه تولد تاثیر فراوانی بر سلامت و کاهش مرگ ومیر نوزادان دارد. این مقاله با هدف ارزیابی ارائه مراقبت به نوزاد سالم در زایمان طبیعی و سزارین در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، ارائه مراقبت به 282 نوزاد سالم ترم (178 طبیعی و 104 سزارین)، از طریق مشاهده و با استفاده از چک لیست مورد ارزیابی قرار گرفت. کیفیت مراقبت بر اساس درصد نمره به دست آمده به سطوح ضعیف (کمتر از 32%)، متوسط (66-33%) و خوب (بیشتر از 67%) طبقه بندی گردید. داده ها توسط SPSS و با آزمون های t-test و من ویتنی مورد تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته ها: میانگین کیفیت ارائه مراقبت به نوزاد سالم در کل نمونه ها 58.3% و درصد تطابق با استاندارد مراقبت از نوزاد سالم در زایمان واژینال بالاتر از زایمان سزارین بود (P=0.011). اقدامات فوری جهت احیاء و خدمات حمایتی تغذیه با شیر مادر در گروه سزارین بالاتر از گروه زایمان طبیعی بود، ولی این نوزادان در حیطه ارزیابی و اقدامات اولیه، اقدامات جهت تماس مادر و نوزاد، مراقبت ضعیف تری دریافت کرده بودند، همچنین مدت زمان تماس پوست با پوست نوزاد و مادر بعد از زایمان و شروع تغذیه با شیر مادر در ساعت اول تولد در گروه سزارین پایین تر بود (P=0.000).نتیجه گیری: نتایج ارزیابی ارائه مراقبت به نوزاد سالم در بیمارستان های تحت مطالعه در محدوده متوسط بوده و در زایمان سزارین پایین تر از زایمان طبیعی است. پس می توان با اتخاذ رویکردهای بهداشتی در آموزش مادران جهت ترویج زایمان طبیعی و کاهش موارد سزارین اکتیو اقدامات موثری در افزایش کیفیت ارائه مراقبت به نوزاد انجام داد.

زمینه و هدف: زایمان علاوه بر اینکه یک شرایط تنش زا برای فرد باردار به حساب می آید، یک پدیده مهم در زندگی مادر می باشد و درد ناشی از آن غیرقابل اجتناب بوده و در خانم های نخست زا نیز شدیدتر و طولانی تر است. با توجه به ناخوشایندی درد زایمان، بررسی و شناخت متغیرهای تاثیرگذار بر آن، اهمیت دارد.روش بررسی: این تحقیق از نوع همبستگی است که برای اجرای آن از بین زنان نخست زایی که برای زایمان به بیمارستان شهدای خلیج فارس بوشهر در بازه ی زمانی بین اسفند 94 تا خرداد 95 مراجعه کرده و واجد شرایط تعریف شده در اهداف تحقیق بودند، تعداد 120 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از مقیاس ارزیابی تغییرات رفتاری در برابر درد (PBI)، مقیاس درجه بندی عددی- بصری درد (VAS)، پرسشنامه سرسختی روان شناختی اهواز (AHI)، مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (CD-RISC) و مقیاس سنجش حمایت اجتماعی فیلیپس مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی به روش هم زمان و همچنین گام به گام با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان دادند که سرسختی روان شناختی، حمایت اجتماعی و تاب آوری قادر به پیش بینی تغییرات مربوط به شدت رفتاری و بصری احساس درد زایمان در زنان نخست زا می باشند، به طوری که این متغیرها اثر مثبت بر درد زایمان زنان نخست زا دارند.نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد ارتقاء متغیرهای تاب آوری، سرسختی روان شناختی و حمایت اجتماعی، در یک زن باردار می تواند در مدیریت درد موثر بوده و از طریق غلبه بر هیجان های منفی و ترس تجربه خوشایندی را برای زن فراهم سازد و بر ترجیح آن ها به روش زایمان طبیعی نسبت به سزارین، تاثیر گذارد.

زمینه و هدف: برای پیش بینی میزان نیروی کار پرستاری مورد نیاز برای مراقبت از بیماران بستری در بخش های بیمارستانی، حجم کار پرستاری لازم برای مراقبت باید مشخص شود. در این رابطه، روشن شدن مفهوم «حجم کار پرستاری» می تواند سهم حرفه ای پرستاری را در سیستم بهداشت و درمان مشخص کند. هدف از این مطالعه بررسی ابعاد چندگانه مفهوم حجم کار پرستاری، تعریف ویژگی های و کارکردهای آن در پرستاری و درنهایت ارائه یک تعریف مفهومی از حجم کار پرستاری می باشد.روش بررسی: برای مشخص کردن ویژگی های تعریفی مفهوم حجم کار پرستاری از روش هشت مرحله ای تحلیل مفهوم واکر و اوانت (2011) استفاده شد. حاصل جستجوی پایگاه داده های انگلیسی Pubmed، SCOPUS، CINAHL و OVID با کلید واژه nursing workload و پایگاه های فارسی اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (SID)، پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (IranDOC) و بانک اطلاعات نشریات کشور (Magiran) با کلمات حجم کار پرستاری بدون محدودیت زمانی بر اساس معیارهای ورود، 8 مطالعه بود.یافته ها: حجم کار پرستاری تعریف شد و ابعاد پنج گانه آن مشخص شد. ابعاد شامل مقدار زمان انجام مراقبت، سطح دانش، مهارت و رفتار (صلاحیت پرستاری)، میزان مراقبت پرستاری مورد نیاز (مراقبت مستقیم بیمار)، فعالیت های بدنی، فرآیندهای ذهنی و عاطفی و توانایی پرستار به تغییر طرح درمان در طول شیفت بودند. حجم کار پرستاری شامل کارهای مستقیم و غیرمستقیمی است که پرستاران به نمایندگی از بیمار انجام می دهند. حجم کار به عنوان نیاز به خدمات پرستاری و یا مهارت های پرستاری برای برطرف کردن نیازهای مراقبتی بیمار می باشد.نتیجه گیری: حجم کار پرستاری مقدار زمانی است که یک پرستار (به طور مستقیم و غیرمستقیم) می تواند به مراقبت از بیماران، مدیریت مسائل مربوط به محل کار و توسعه حرفه ای خود اختصاص دهد، بنابراین، کل زمان پرستاری که پرستاران برای انجام هر دو فعالیت های پرستاری و فعالیت های غیر پرستاری نیاز دارند، باید در اندازه گیری حجم کار پرستاری در نظر گرفته شود. با درک حجم کار پرستاری، مدیران پرستاری می توانند اقدامات مناسبی برای بهبود شرایط کاری پرستاران انجام دهند. همچنین با توزیع عادلانه حجم کار پرستاران، بهره وری آن ها را به حداکثر برسانند.

زمینه و هدف: مطالعات جمعیت شناسی سالمندان وقوع اپیدمی جهانی آلزایمر را تایید می کنند. در ایران نیز با موجی از افزایش ابتلا روبرو هستیم. این بیماری موقعیت تهدیدکننده ای برای وضعیت سلامتی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و روانی فرد، خانواده و جامعه به حساب می آید و هزینه های کلانی را بر جامعه تحمیل می کند. خانواده ها نیز ناچارند با امکانات محدود خود مراقبت از بیماران را بر عهده بگیرند و در نتیجه با مشکلات زیادی مواجه شوند، لذا پژوهش حاضر با هدف تبیین تجارب زندگی خانواده های سالمندان آلزایمری در امر مراقبت از آنان در شهر اصفهان انجام شده است.روش بررسی: پژوهش حاضر کیفی با رویکرد پدیدارشناسی توصیفی است که جهت توصیف تجارب زندگی افراد از پدیده مورد نظر به کار می رود. جامعه پژوهش خانواده های سالمندان مبتلا به آلزایمر، محل پژوهش منزل و محل کار خانواده های سالمندان آلزایمری و روش نمونه گیری هدفمند بوده است. پس از مصاحبه با 10 شرکت کننده اطلاعات حاصل شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از روش کلایزی استفاده شد.یافته ها: پس از تجزیه وتحلیل اطلاعات ابتدا 201 کد مفهومی و سپس از ادغام آن ها در یکدیگر 20 زیر مفهوم پدید آمدند. نهایتا 8 تم اصلی فشار مراقبت، اسیری مراقب، اختلال در روابط خانوادگی، اختلالات شغلی، هراس از انگ، حفظ تعالی بیمار سرگشتگی در بعد زمان و احساسات واکنشی مراقب استخراج شدند.نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر، بیماری آلزایمر همواره عوارض روانی، جسمی، اقتصادی و اجتماعی و... بسیاری را به دنبال دارد که سهم عظیمی از آن ها را مراقبین خانوادگی متحمل می شوند، از این رو باید به دنبال راهکارهایی چون تاسیس بیشتر موسسات حمایت از سالمندان، گسترش رشته هایی چون پرستاری سالمندی، آموزش تخصصی روانشناسان و مواردی از این قبیل جهت حمایت از بیمار و مراقبین آن ها در بحران ها باشیم.

زمینه و هدف: پرستاری یکی از مشاغل حساس جامعه است و پرستاران قسمت مهمی از زندگی خود را در ارتباط تنگاتنگ و نزدیک با افراد و بیماران می گذرانند. عملکرد شغلی بهینه ضامن سلامتی و بهبود بسیاری از بیماران و افراد جامعه است، لذا شناسایی عوامل موثر بر عملکرد پرستاران و سعی در ارتقا و بهبود این عوامل از اهمیت به سزایی برخوردار است. این مطالعه با هدف تعیین همبستگی فرسودگی شغلی و عملکرد شغلی پرستاران بالینی انجام شده است.روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مطالعات همبستگی است که به روش مقطعی انجام شده و جامعه پژوهشی آن کلیه پرستاران بیمارستان شهید رجائی شهر شیراز می باشند. 150 نفر از پرستاران به روش سرشماری و بر اساس معیارهای ورود وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، فرسودگی شغلی ماسلاچ و عملکرد شغلی پاتر سون استفاده گردید. روایی و پایایی (0.90) و (0.84) هر دو ابزار در مطالعات مشابه در کشور مورد تایید قرار گرفته بود. داده ها با نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه وتحلیل شدند.یافته ها: یافته ها فراوانی و شدت فرسودگی شغلی را به ترتیب با میانگین 21.37±1.55، 22.3±0.29 و عملکرد شغلی پرستاران را با میانگین 45.86±7.15 نشان داد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین فرسودگی شغلی و عملکرد شغلی پرستاران رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (P£0.001، r=-0.52).نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که بین فرسودگی شغلی و عملکرد شغلی پرستاران ارتباط معنی دار منفی و مستقیم وجود دارد و از آنجایی که فرسودگی شغلی بالا می تواند منجر به کاهش عملکرد شغلی شود، لذا توصیه می شود با تعدیل عوامل ایجادکننده فرسودگی شغلی سعی در ارتقاء عملکرد شغلی آنان و درنهایت باعث افزایش کیفیت مراقبت های پرستاری و رضایتمندی بیماران شد.

زمینه و هدف: بلایا و حوادث طبیعی و غیرطبیعی تاثیر زیادی بر نحوه زندگی و سلامت انسان ها می گذارند. هدف اصلی بیمارستان ها، ارائه مراقبت های بهداشتی درمانی سریع و به موقع، جهت کاهش میزان مرگ ومیر و عوارض ناشی از حوادث و بلایا می باشد، ازاین رو هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان آمادگی بحران و بلایا در مراکز تروما و حوادث دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه بود.روش بررسی: این پژوهش توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی در 3 بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (A، B، C) در سال 1395 انجام گرفت. اطلاعات مطالعه به وسیله پرسشنامه خودساخته با مصاحبه و مشاهده جمع آوری شد. این پرسشنامه 220 سوالی به صورت بله/ خیر شامل 10 حوزه اورژانس (30 سوال)، پذیرش (24 سوال)، تخلیه و انتقال (30 سوال)، ترافیک (15 سوال)، ارتباطات (16 سوال)، امنیت (17 سوال)، آموزش (17 سوال)، پشتیبانی (28 سوال)، نیروی انسانی (21 سوال) و مدیریت (22 سوال) بود. انتخاب بله و خیر نمره یک و صفر داده شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری توصیفی ارزیابی شد.یافته ها: میانگین نسبی آمادگی در مواجهه با بحران و بلایا در بیمارستان A، B و C به ترتیب 99.1%، 84.7% و 43.4% بود. به طورکلی میانگین آمادگی در بیمارستان های مورد مطالعه 75% بود. بیشترین و کمترین آمادگی به ترتیب مربوط به حوزه مدیریت و ترافیک بود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده در این پژوهش مشخص گردید که میزان آمادگی بیمارستان ها در سطح خوبی است. مسوولین مراکز درمانی باید برنامه ها و آموزش های لازم برای همه حوزه های آمادگی بحران در بیمارستان ها جهت واکنش سریع و به موقع را داشته باشند.

زمینه و هدف: یکی از مهم ترین اقدامات بهداشتی جهت کنترل عفونت های بیمارستانی ضدعفونی کردن پوست می باشد. این عمل در مورد ضدعفونی پوست قبل از اعمال جراحی کاملا ضروری است و موجب کاهش محسوسی در عفونت های بیمارستانی می گردد. با توجه به اهمیت موضوع در این مطالعه دو روش پرپ ناحیه جراحی با بتادین و کلرهگزیدین باهم مقایسه شده است.روش بررسی: کار آزمایی بالینی حاضر به صورت سه مرحله ای با طرح مداخله قبل و بعد انجام شد. شرکت کنندگان به روش تداومی آسان انتخاب و به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه ضدعفونی قبل از عمل با محلول بتادین 7.5% و محلول الکلی کلرهگزیدین (32 نفر در هر گروه) قرار گرفتند. نمونه گیری کشت و شمارش میکروبی پوست در سه زمان قبل و بعد از پرپ و پایان عمل انجام و از طریق چک لیست ثبت شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل و واریانس با اندازه های مکرر و کای اسکور تحت نرم افزار آماری SPSS انجام شد.یافته ها: نتایج یافته ها نشان داد که میزان باکتری پس از پرپ با محلول کلرهگزیدین به صفر رسید. در گروه بتادین نیز شمارش میکروبی در سه زمان به طور معنی دار کمتر شده است (P=0.001). بعد از پرپ میانگین تعداد باکتری در گروه کلرهگزیدین به طور معنی داری کمتر از بتادین بود (P=0.001)، اما پس از عمل اختلاف معنی دار نشد (P=0.770).نتیجه گیری: استفاده از ضدعفونی کننده ها قبل از جراحی گرچه ضروری است، ولی انتخاب محلول مناسب در مواردی با چالش روبروست. کاربرد محلول کلرهگزیدین در پرپ قبل از جراحی می تواند با اطمینان بیشتری میزان باکتری ها را کاهش دهد. این مطالعه استفاده از کلرهگزیدین را به جای بتادین قبل از اعمال جراحی توصیه می کند زیرا اثربخشی آن در کاهش تعداد باکتری ها سطح پوست بیشتر است.