بالینی پرستاری و مامایی
سال:1393 | دوره:3 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: با توجه به درمان های فعلی، حدود 75 درصد از کودکان مبتلا به سرطان به بقای بدون بیماری دست می یابند. این درمان های پیچیده و تهاجمی می توانند بر روی کیفیت زندگی کودکان تاثیر بگذارند. پیشرفت های اخیر ابزارهای استاندارد کیفیت زندگی ما را قادر به داشتن دید دقیق تری از تاثیر بیماری بر کیفیت زندگی کودکان می سازد. هدف از این مطالعه، توصیف و مقایسه کیفیت زندگی کودکان مبتلا به سرطان بر اساس گزارشات کودکان و والدینشان بوده است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، مقایسه ای به روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 150 خانواده واجد شرایط از بین مراجعه کنندگان مرکز آموزشی درمانی کودکان تبریز انتخاب و وارد مطالعه شدند. کودک و والدینش پرسشنامه های کیفیت زندگی کودکان Kid-KINDL تکمیل نمودند و جنبه های مختلف کیفیت زندگی در این کودکان مقایسه شد.یافته ها: در بعد روانشناختی، خانوادگی و اجتماعی، کودکان و هر دو والد کیفیت زندگی را بیشتر از حد متوسط بیان نمودند (P<0.05). میانگین نمره کیفیت زندگی گزارش شده توسط والدین نسبت به فرزندان کمتر بود (P<0.05).نتیجه گیری: پژوهش حاضر به سبب ترسیم وضعیت موجود در زمینه کیفیت زندگی کودکان مبتلا به سرطان قادر است به پرستاران، مدرسان و برنامه ریزان آموزشی و مدیران پرستاری کمک نماید تا به الگویی مناسب در جهت ارائه مراقبتی متناسب با شرایط خانواده ها و نیازهای آن ها دسترسی داشته باشند.

زمینه و هدف: نرم افزارهای آموزشی به عنوان یک روش یادگیری فراگیر محور، فرصتی برای رشد یادگیرندگان فراهم می کنند و با ایجاد محیط مشارکتی به یادگیرندگان و معلمان اجازه می دهند به جستجو پرداخته و انواع مسائل را بررسی کنند؛ لذا این مطالعه به منظور ارزیابی تاثیر نرم افزار کمک آموزشی طراحی شده در زمینه اصول و فنون عملی پرستاری بر یادگیری مهارت های عملی دانشجویان پرستاری انجام شده است.روش بررسی: در این پژوهش کارآزمایی بالینی که به روش نیمه تجربی انجام شد، تعداد 164 دانشجوی پرستاری در ترم اول به روش سرشماری انتخاب و به روش نمونه گیری تصادفی ساده به دو گروه مداخله (82 نفر) و کنترل (82 نفر) تقسیم شدند. در ابتدا هر دو گروه به روش سنتی تحت آموزش قرار گرفتند. در مرحله بعد برای داشجویان گروه مداخله از نرم افزار کمک آموزشی و برای دانشجویان گروه کنترل مجددا از روش مطالعه و تمرین به شیوه سنتی جهت آموزش استفاده شد. مهارت عملی دانشجویان در هر دو مرحله از طریق آزمون عملی و چک لیست مورد بررسی قرار گرفت و تاثیر نرم افزار آموزشی طراحی شده در دو گروه مقایسه شد.یافته ها: نرم افزار آموزشی طراحی شده بر یادگیری مهارت های عملی دانشجویان پرستاری موثر بود. به طوری که اختلاف معنی داری در میانگین نمرات آزمون عملی دانشجویان در گروه مداخله مشاهده شد (P<0.05)، در حالی که این اختلاف در گروه کنترل معنی دار نبود (P>0.05).نتیجه گیری: استفاده از نرم افزارهای آموزشی به عنوان یک استراتژی موثر آموزشی می تواند باعث ارتقاء مهارت های عملی دانشجویان پرستاری شود.

زمینه و هدف: زمینه و هدف: پرستاران به همراه سایر اعضای تیم مراقبتی، نه تنها در مراقبت جسمی با کیفیت و موثر از بیمار فعالیت دارند، بلکه در امور مربوط به وضعیت روحی، روانی بیماران نیز نقش بسزایی دارند. با توجه به این که تجارب پرستاران در اثر قرارگیری مداوم در معرض موقعیت های دنیای واقعی بخش های سوختگی شکل می گیرد؛ مطالعه حاضر با هدف توصیف تجارب مراقبتی پرستاران سوختگی در مواجهه با نیازهای بیماران و ارائه مراقبت کل نگر به آنان انجام شد.روش کار: این پژوهش کیفی به روش تحلیل محتوا در بیمارستان سوانح و سوختگی طالقانی اهواز در سال 1392 انجام گردید. داده ها از طریق 16 جلسه مصاحبه عمیق فردی و نیمه ساختار یافته با 10 پرستار شرکت کننده که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند، جمع آوری و با استفاده از رویکرد تحلیل محتوای قراردادی آنالیز شدند.یافته ها: مواجهه با نیازهای بیماران سوختگی و ارائه مراقبت چندوجهی توسط پرستاران در سه درونمایه پدیدار گشت که شامل: مراقبت جسمانی از بیمار دچار سوختگی، مراقبت روانی از بیمار دچار سوختگی و حمایت اجتماعی از بیماران با صدمه سوختگی بود.نتیجه گیری: شرکت کنندگان دید کل نگر به بیماران، بررسی و پایش همه جانبه و ارائه مراقبت مطابق با نتایج ارزیابی و تقاضاهای آنان را یکی از مسوولیت های پرستار سوختگی بر شمردند؛ لذا مسوولین بیمارستان های سوختگی و مدیران پرستاری با اتخاذ تدابیری مناسب، می توانند به نهادینه کردن دیدگاه کل نگر در مراقبت از بیماران دچار سوختگی کمک کنند.

زمینه و هدف: دیابت از مهمترین عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی به شمار می رود. در کنار تاکید بر درمان های دارویی، تعدیل شیوه زندگی شامل فعالیت فیزیکی و ورزش، برای کنترل و درمان این عامل خطر توصیه شده است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر ورزش مقاومتی بر قند خون افراد مبتلا به بیماری شریان کرونر انجام شد.روش بررسی: این پژوهش به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده در سال 1392 در پژوهشکده قلب و عروق اصفهان انجام شد. از میان افراد ارجاع شده به واحد بازتوانی، افراد واجد شرایط از طریق نمونه گیری آسان وارد مطالعه شده و به صورت تصادفی با استفاده از جدول اعداد تصادفی در یکی از دو گروه آزمون (20 نفر) و کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. در ابتدا پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و سوابق درمانی تکمیل و نمونه خون ناشتا جهت اندازه گیری قند خون ناشتا و 2 ساعت بعد از ناشتا گرفته شد. مجددا نمونه خون ناشتا، بعد از مداخله و 4 هفته پس از آن گرفته شد. مدت مداخله 8 هفته، 2 جلسه در هفته، با دوره گرم کردن، ورزش مورد نظر و سرد کردن انجام شد. در گروه آزمون، علاوه بر ورزش هوازی، ورزش مقاومتی به مدت 20 تا 25 دقیقه نیز انجام شد. نمونه های گروه کنترل فقط در ورزش هوازی شرکت داشتند.یافته ها: در گروه آزمون و کنترل میانگین قند خون 2 ساعت پس از ناشتا در سه زمان تفاوت معنی داری داشت (P<0.05)؛ ولی میانگین تغییرات قند خون ناشتا و 2 ساعت پس از ناشتا تفاوت معنی داری نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: ورزش مقاومتی باعث کاهش میانگین قند خون غیر ناشتا گردید؛ بنابراین می توان آن را در کنار درمان دارویی برای کاهش قند خون در بیماران شریان کرونر پیشنهاد کرد.

زمینه و هدف: رضایت زناشویی از جمله عوامل مرتبط با سلامت روان و استرس شغلی پرستاران است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر جلسات آموزش مهارت های زندگی بر وضعیت رضایت زناشویی پرسنل پرستاری زن شاغل در بیمارستان هاجر(س) شهرکرد انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی که از نوع پیش آزمون، پس آزمون بود، 43 نفر از پرسنل پرستاری زن شاغل در بیمارستان هاجر(س) شهرکرد در سال 1390 به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه مشخصات فردی و فرم کوتاه پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ بودند. به منظور ارزیابی اثر آموزش مهارت های زندگی در افزایش رضایت زناشویی، در ابتدا و یک ماه پس از آموزش، پرسشنامه رضایت زناشویی توسط پرستاران تکمیل شد و میزان رضایت در دو مرحله آزمون مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: میانگین نمرات رضایت زناشویی قبل از مداخله، 135.09±23.6 و پس از مداخله 179.93±22.75 بود که این تفاوت از نظر آماری معنادار بود (P≤0.001)؛ لذا مداخله موجب ارتقا وضعیت رضایت زناشویی پرستاران شد. در بین عوامل دموگرافیک تنها سن با رضایت زناشویی ارتباط معناداری نشان داد (P=0.018 و r=0.498).نتیجه گیری: آموزش مهارت های زندگی تاثیر مثبتی در افزایش رضایت زناشویی پرستاران زن داشت؛ لذا پیشنهاد می گردد که آموزش مهارت های زندگی برای پرستاران متاهل به طور دوره ای انجام شود.

زمینه و هدف: مداخلات الکتروفیزیولوژیک یکی از جدیدترین روش های تشخیص و درمان دیس ریتمی ها هستند که می توانند همانند دیگر روش های تهاجمی موجب اضطراب بیماران گردند. اضطراب از این جهت حائز اهمیت است که می تواند باعث کاهش اثربخشی مداخله گردد؛ لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان اضطراب بیماران تحت مداخلات تشخیصی و درمانی الکتروفیزیولوژیک و شناسایی عوامل فردی و بالینی مرتبط با آن صورت گرفته است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، تحلیلی که به صورت مقطعی انجام شد، 72 نفر از بیماران در انتظار مداخلات تشخیصی و درمانی الکتروفیزیولوژیک بستری در بیمارستان دکتر حشمت شهر رشت به روش تدریجی از اردیبهشت تا مرداد ماه سال 1392 انتخاب و وارد مطالعه شدند. داده های پژوهش با استفاده از ابزاری 2 بخشی شامل پرسشنامه اطلاعات فردی، بالینی و ابزار اضطراب و افسردگی بیمارستانی (فقط بخش اضطراب این ابزار) به روش مصاحبه و مشاهده یافته های ثبت شده در پرونده در محدوده زمانی 3-5 ساعت قبل از مداخله الکتروفیزیولوژی گردآوری شدند.یافته ها: بین میانگین نمره اضطراب نمونه ها با جنسیت ارتباط معناداری وجود داشت و میانگین اضطراب در زنان به طور معناداری بیش از مردان بود (P≤0.001). همبستگی معکوس معناداری نیز بین میانگین نمره اضطراب نمونه ها با سن آنان (P<0.03 و r=-0.255) به دست آمد؛ بدین ترتیب که نمرات اضطراب نمونه ها با افزایش سن آنان کاهش می یافت.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه پرستاران باید کنترل اضطراب را در بیماران زن و در سنین جوان تر با دقت بیشتری مورد توجه قرار دهند تا بتوان با کنترل اضطراب این افراد، به اثر بخشی بیشتر مداخلات الکتروفیزیولوژیک دست یافت.

زمینه و هدف: سندرم پاهای بی قرار نوعی اختلال حرکتی است که با میل شدید به تکان دادن پاها هنگام استراحت مشخص می شود. سندرم پاهای بی قرار در میان زنان باردار شیوع بالایی دارد و ممکن است کیفیت زندگی را کاهش دهد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه کیفیت زندگی زنان باردار مبتلا و غیر مبتلا به سندرم پاهای بی قرار انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی که به صورت مقطعی در سال 1392 انجام شد، 150 زن باردار (شامل 150 زن دارای سندرم پاهای بی قرار و 150 زن باردار غیر مبتلا) در شهر سقز از نظر کیفیت زندگی مقایسه شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه غربالگری سندرم پاهای بی قرار و پرسشنامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی استفاده شد.یافته ها: میانگین نمره کیفیت زندگی زنان باردار مبتلا به سندرم پاهای بی قرار در حیطه های محدودیت عملکرد به دلیل مشکلات جسمانی، دردهای جسمانی، سلامت عمومی (P≤0.001)، سر زندگی و شادابی، عملکرد اجتماعی (P≤0.05)، سلامت روانی و محدودیت روانی ناشی از مشکلات روحی (P≤0.01) به طور معنی داری کمتر از زنان باردار فاقد سندرم پاهای بی قرار بود.نتیجه گیری: کیفیت زندگی زنان باردار مبتلا به سندرم پاهای بی قرار پایین تر از زنان باردار سالم بود؛ لذا توصیه می شود کلاس های آموزشی برای مادران باردار مبتلا به سندرم پاهای بی قرار برگزار شود تا ابعاد کیفیت زندگی در این گروه از مادران باردار ارتقاء یابد.

زمینه و هدف: یکی از شاخص های مهم توسعه و سلامت در کشورها، میزان مرگ و میر کودکان زیر 5 سال می باشد. بنابراین ترسیم دقیق چهره مرگ و میر کودکان در جامعه، به منظور شناسایی علل بروز و یا عوامل قابل اجتناب جهت طراحی مداخلات و جلوگیری از مرگ های مشابه، از جمله مهم ترین راهکارها برای کاهش این میزان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی مرگ و میر کودکان 1 تا 59 ماهه در منطقه تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1391 انجام شد.روش بررسی: این پژوهش از نوع مقطعی و توصیفی بود. در این مطالعه کلیه مرگ های کودکان 1 تا 59 ماهه در محدوده تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1391 که از فرم اطلاعات اولیه و پرسشنامه های استاندارد اداره سلامت کودکان وزارت بهداشت استخراج شده بود، مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: تعداد مرگ و میر کودکان 1 تا 59 ماهه 383 مورد بوده است که بیشترین فراوانی (%57.8) در محدوده سنی 1 تا 12 ماه مشاهده شد. بیش از نیمی از کودکان فوت شده پسر بودند (%52.5). بیشترین علل فوت کودکان به ترتیب مربوط به ناهنجاری های مادرزادی و کروموزومی (%17.5)، حوادث و سوانح (%15.4) و سرطان ها (%11.2) گزارش شد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، طراحی مداخلاتی از قبیل مشاوره ژنتیک در زوجین پر خطر، آموزش والدین و کودکان در خصوص پیشگیری از سوانح و حوادث و آگاهی همگانی در مورد علائم هشدار دهنده سرطان ها و بیماری های سیستم تنفسی به منظور کاهش مرگ و میر کودکان ضروری می باشد.