پایش
سال:1402 | دوره:23 | شماره:1 |تعداد مقالات:12

مقدمه: استفاده از روش های آماری برای رسیدن به خوشه بندی و رتبه بندی سلامت در جامعه می تواند نمای مناسبی از وضعیت سلامت در استان های ایران را به دولتمردان ارایه دهد. هدف پژوهش حاضر خوشه بندی و رتبه بندی استان های ایران بر اساس برخی از شاخص های سلامت بود. مواد و روش کار: مطالعه حاضر از نوع کاربردی بود که به روش توصیفی-تحلیلی اجرا شد. در این مطالعه شاخص های تعداد کارکنان شاغل در دانشکده های علوم پزشکی، پزشکان، پیراپزشکان، بیمارستان، تخت های فعال، مراکز ارایه دهنده مراقبت اولیه بهداشتی، آزمایشگاه ها، مراکز توانبخشی، مراکز پزشکی هسته ای، درمانگاه و پایگاه اورژانس به عنوان شاخص های سلامت 31 استان کشور جهت خوشه بندی و رتبه بندی در نظر گرفته شد. داده های مورد نیاز از سالنامه های آماری مرکز آمار ایران جمع آوری و برای خوشه بندی و رتبه بندی استفاده شد. خوشه بندی و مصورسازی داده ها با استفاده از نرم افزار R و رتبه بندی با استفاده از نرم افزار تاپسیس انجام شد. یافته ها: بر اساس نتایج استان های ایلام، یزد، سمنان، خراسان جنوبی، زنجان، اردبیل، فارس، کهگیلویه و بویراحمد و چهارمحال و بختیاری به ترتیب بیشترین امتیاز سلامت را داشتند که بر اساس روش خوشه بندی نیز در خوشه سوم قرار گرفتند. کمترین امتیازات نیز متعلق به خوشه اول بود. در این خوشه، استان های قم، تهران، البرز و همدان به ترتیب با امتیازهای 0/552، 0/540، 0/460 و 0/36 رتبه های 28 الی 31 را داشتند. همچنین استان های خوشه دوم با امتیاز تقریبا برابر در رتبه های 10 الی 27 قرار گرفتند. نتیجه گیری: به منظور رسیدن به عدالت در سلامت باید شاخص های آن در استان های همدان، البرز، تهران و قم تا رسیدن به سرانه استاندارد ارتقا یابد.

مقدمه: تعرفه خدمات سلامت، "قیمت دستوری خدمات سلامت است که توسط مراجع قانونی تعیین شده و خریداران خدمات سلامت باید آن مبلغ را در ازای منافع حاصل از دریافت خدمات به ارایه دهندگان خدمت سلامت پرداخت کنند". نظام قیمت گذاری و تعرفه گذاری خدمات سلامت در ایران با چالش هایی مواجه است. هدف این مطالعه شناسایی و تبیین روش های قیمت گذاری و تعرفه گذاری خدمات سلامت بود. مواد و روش کار: این مطالعه با روش مرور حیطه ای در سال 1402 انجام شد. از پایگاه های اطلاعاتی انگلیسی PubMed، Web Of Science، Scopus، Embase و ProQuest و پایگاه های اطلاعاتی فارسی Magiran، Iranmedex و SID و موتورهای جستجوگر Google و Google scholar برای یافتن منابع علمی این مطالعه استفاده شد. در نهایت، تعداد 45 مستند مرتبط با قیمت گذاری و تعرفه گذاری خدمات سلامت انتخاب و با کمک نسخه 10 نرم افزار MAXQDA تحلیل شدند. یافته ها: تعداد 20 روش قیمت گذاری و تعرفه گذاری خدمات سلامت شناسایی شد که عبارتند از روش های سرانه، روزانه، کارانه، بودجه گلوبال، توافقی، ارزش نسبی مبتنی بر منابع مصرف شده، مبتنی بر هزینه، مبتنی بر ارزش، مبتنی بر عملکرد، مبتنی بر بهترین عملکرد، گروه های تشخیصی مرتبط، بسته ای، مرجع، سطحی، تناسبی، ممتاز، مبتنی بر بازار، مبتنی بر ریسک، اشتراکی و مناقصه رقابتی. هر کدام از این روش های قیمت گذاری و تعرفه گذاری خدمات سلامت مزایا و معایبی دارد. به طور کلی، روش های آینده نگر و ثابت تعرفه گذاری خدمات سلامت منجر به کنترل هزینه های سلامت و افزایش کارایی سازمان های بهداشتی و درمانی می شود. استفاده از روش های مکمل مبتنی بر ارزش و عملکرد منجر به بهبود کیفیت خدمات سلامت و دستیابی به سلامتی مردم می شود. نتیجه گیری: روش های قیمت گذاری و تعرفه گذاری خدمات و مراقبت های سلامت بر انگیزه ارایه کنندگان خدمات سلامت، دسترسی به خدمات سلامت، کیفیت خدمات سلامت و مخارج سلامت اثر می گذارند. روش سرانه به همراه روش های متغیر مبتنی بر ارزش و عملکرد برای تعرفه گذاری خدمات سرپایی و روش های گروه های تشخیصی مرتبط، بسته ای و مبتنی بر بهترین عملکرد برای تعرفه گذاری خدمات بستری در ایران پیشنهاد می شود.

مقدمه: محیط ارایه مراقبت های بهداشتی باید حداکثر ایمنی را برای پرسنل و مراجعان فراهم نماید. لذا مطالعه حاضر با هدف ارزیابی ایمنی سازه ای و غیرسازه ای مراکز بهداشتی و درمانی اولیه در شهر تبریز انجام شد. مواد و روش کار: مطالعه توصیفی-تحلیلی حاضر در سال 1398 در 40 مرکز خدمات جامع سلامت شهر تبریز اجرا گردید. ابزار مطالعه، پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی محتوایی با کسب نمره 0/91 و 0/84 بترتیب برای شاخص های CVR و CVI مورد تایید قرار گرفت. پژوهشگران، میزان انطباق فضای فیزیکی این مراکز را با چک لیست مورد استفاده به روش مصاحبه، مشاهده و مرور اسناد مورد ارزیابی قرار دادند. نتایج بررسی توصیفی برای متغیرهای کیفی بصورت فراوانی (درصد) و متغیرهای کمی بصورت میانگین (انحراف معیار) گزارش گردید. به منظور تعیین ارتباط اطلاعات زمینه ای با وضعیت ایمنی مراکز، بسته به دو یا چندحالتی بودن متغیرها از آزمون T-test، ANOVA و متعاقبا Tukey استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که میزان رعایت ایمنی سازه ای، غیرسازه ای و کل برای فضای فیزیکی مراکز خدمات جامع سلامت مورد بررسی به ترتیب برابر با 48/2، 37/4 و 43 درصد است. بر مبنای نقاط برش آماری تعیین شده می توان سطح رعایت ایمنی سازه ای و کل مراکز خدمات جامع سلامت را در حد متوسط، و سطح رعایت ایمنی غیرسازه ای آن ها را نیز در سطح ضعیف دسته بندی نمود. یافته ها: ی تحلیلی نیز نشان داد که بین منطقه شهری با ایمنی غیرسازه ای ارتباط آماری معنی دار وجود دارد؛ بطوریکه که ایمنی غیرسازه ای مراکز خدمات جامع سلامت واقع در منطقه 4 شهری به طور معنی دار از مراکز خدمات جامع سلامت قرار گرفته در منطقه 10 شهری بیشتر بود. نتیجه گیری: وضعیت ایمنی فضای فیزیکی مراکز خدمات جامع سلامت شهر تبریز در سطح نامطلوب ارزیابی گردید، لذا این مراکز قادر نخواهند بود در صورت وقوع بحران های جدی به جامعه تحت پوشش خود خدمت رسانی مناسب داشته باشند.

مقدمه: باتوجه به آمار بالای تصادفات رانندگی در ایران، بررسی عوامل مرتبط با شدت سوانح ترافیکی ضروری به نظر می رسد. هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط رعایت نکات ایمنی با شدت آسیب های ناشی از سوانح ترافیکی در شهرستان ارومیه بود. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه تحلیلی-مقطعی بود که بصورت گذشته نگر بر روی داده های سیستم ثبت تروما از سال 1396 الی1401 انجام گرفت. جامعه پژوهش شامل 428 راننده بود که به دلیل ترومای ناشی از حادثه رانندگی در بیماستان امام خمینی (ره) شهرستان ارومیه بستری شده بودند. داده ها در فرم محقق ساخته که روایی و پایایی آن تایید شده بود، جمع وری و وارد نرم افزار SPSS16 گردید. برای بررسی ارتباط بین متغیرهای دموگرافیک، و ناحیه آسیب دیده، عوامل رفتاری، استفاده از تجهیزات ایمنی (کیسه هوا و کمربند ایمنی) با شدت آسیب نیز از آماره کای اسکویر و فیشر استفاده شد. یافته ها: از 428 راننده آسیب دیده در سوانح ترافیکی در این مطالعه، بیشترین آسیب در نواحی سر و گردن بود. عدم استفاده از کمربند ایمنی و عدم وجود کیسه هوا به ترتیب در 277 و 340 مورد از حوادث گزارش شده بود. 287 نفر سابقه مصرف الکل، 284 نفر مصرف موادمخدر و 346 نفر مصرف دارو داشتند. بین متغیرهای سن، جنسیت، ناحیه آسیب دیده، استفاده از کمربند ایمنی، داشتن کیسه هوا، مصرف الکل و دارو با شدت آسیب ارتباط معنادار مشاهده شد. درحالیکه ارتباط سوء مصرف موادمخدر با شدت آسیب معنادار نبود. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد، سن، جنسیت، عدم استفاده از کمربند ایمنی، نبود کیسه هوا، مصرف دارو، الکل، ناحیه آسیب دیده، بیشترین ارتباط را با رخداد شدت آسیب های بالاتر داشتند. رعایت نکات ایمنی توسط رانندگان می تواند نقش مهمی در کاهش تصادفات و آسیب های ناشی از آن داشته باشد.

مقدمه: صداقت علمی یکی از مباحث مهم در حوزه آموزش است. امروزه اغلب مؤسسات علمی و حتی مجلات مختلف علمی و پژوهشی به دنبال راهی برای جلوگیری از تقلب، سرقت و جعل علمی هستند و سیاست هایی در این حوزه به کار گرفته اند. شناخت مؤلفه های اثرگذار بر وجود صداقت علمی گامی مهم درجهت یافتن راهی بهتر برای تقویت آن است. مؤلفه های دینی و اخلاقی از مهم ترین متغیرها در حوزه صداقت تحصیلی هستند که در این پژوهش به عنوان متغیرهای اثرگذار بر صداقت علمی انتخاب شده اند. مواد و روش کار: 544 نفر از دانشجویان در حال تحصیل در استان تهران (413 زن و 131 مرد) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده در این پژوهش مشارکت کردند و به سوالات سه پرسشنامه بنیان های اخلاقی (MFQ)، جهت گیری دینی چرخشی (CROI) و تقلب علمی پاسخ دادند. به منظور دستیابی به نمره صداقت علمی، نمرات حاصل از تقلب علمی معکوس شدند. داده ها به کمک نرم افزارهای SPSS 26 و AMOS 24، با روش مدلسازی معادلات ساختاری تحلیل شدند و برازش نهایی مدل مفروض بررسی شد. یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان پژوهش 96/23 و انحراف استاندارد آن 43/6 به دست آمد. میانگین سنی شرکت کنندگان پژوهش و انحراف استاندارد آن 6/43 به دست آمد. یافته های اولیه پژوهش حاکی از آن بودند که بین صداقت علمی با جهت گیری دینی و نمره کل بنیان های اخلاقی همبستگی معنادار در سطح 0/01 وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از بوت استراپ نشان داد که مسیر اثر بنیان های اخلاقی به صداقت علمی مثبت و معنادار و مسیر اثر بنیان های اخلاقی به صداقت علمی با میانجی گری جهت گیری دینی غیرمعنادار است. همچنین مدل مفروض از برازش خوبی برخوردار بود. نتیجه گیری: جهت گیری دینی، رابطه بین بنیان های اخلاقی و صداقت علمی را به طور کامل میانجی گری می کند. به طور کلی می توان گفت با افزایش نمرات در بنیان های اخلاقی، جهت گیری دینی تحت تاثیر قرار گرفته و صداقت علمی را افزایش می دهد.

مقدمه: علایم افسردگی در زنان پس از زایمان شایع است و علایم بیشتر افسردگی با نگرانی بیشتر در مورد تهدیدات کووید-19 برای زندگی مادر و نوزاد مرتبط است. پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه شیوع و عوامل موثر بر علایم افسردگی پس از زایمان در6 ماهه قبل و 6 ماهه بعد از آغاز همه گیری (پاندمی) کووید-19 انجام شد. مواد و روش کار: این پژوهش مقایسه ای قبل و بعد روی تعداد 39724 زنان پس از زایمان در6 ماهه قبل از همه گیری کووید-19 و تعداد 6100 زنان پس از زایمان در6 ماهه بعد از آغاز همه گیری کووید-19 انجام شد. اطلاعات از سامانه یکپارچه بهداشت کشوری وزارت بهداشت اخذ شده و داده ها در نرم افزار SPSS 22 تحلیل شد. یافته ها: شیوع علایم افسردگی پس از زایمان، 6 ماهه قبل و 6 ماهه بعد از آغاز همه گیری کووید-19 به ترتیب 9/1% و 6/2% برای اولین بار در ایران به دست آمد. در تعیین عوامل موثر بر علایم افسردگی پس از زایمان، در 6 ماهه قبل ازهمه گیری کووید-19 متغیرهای سن، شاخص توده بدنی، سابقه مرگ نوزاد، بارداری ناخواسته، تعداد زایمان در سطح 2 و 3 و بیشتر از 3 زایمان با علایم افسردگی پس از زایمان ارتباط آماری معنی دار نشان داد. در 6 ماهه بعد از آغاز همه گیری کووید-19، بین متغیرهای تحصیلات، بارداری ناخواسته، تعداد زایمان 3 و بیشتر از 3 با علایم افسردگی پس از زایمان ارتباط آماری معنی دار نشان داد. براساس آزمون رگرسیون لجستیک چندگانه، همه گیری کووید 19 علایم افسردگی پس از زایمان را افزایش داده است. نتیجه گیری: با استفاده از یافته ها: ی حاصل در راستای پیش بینی و مدیریت عوارض ناشی از علایم افسردگی پس از زایمان می توان احتمال این عوارض و عواقب بعدی آنها را کاهش داد.

مقدمه: مادران نوزادان نارس در انطباق با نقش مادری دچار مشکل می شوند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش نقش مادری بر اضطراب و انطباق مادران نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان انجام شد. مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه مداخله ای به صورت پیش آزمون-پس آزمون بود. تعداد72 مادر (36نفر گروه مداخله و36 نفر گروه کنترل) بعنوان نمونه انتخاب گردیدند. نمونه گیری به روش در دسترس صورت گرفت. سپس نمونه ها بطور تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه های ی اسپیل برگر و انطباق با نقش مادری تکمیل شدند. مداخله شامل هفت جلسه آموزشی در قالب توضیح و اجرای عملی مطالب و ارایه پمفلت آموزشی و شرکت فعال مادران تنظیم بود. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس 24 تحلیل گردید. یافته ها: میانگین انطباق با نقش مادری بعد از دوره آموزشی در گروه آزمون افزایش قابل ملاحظه ای داشته و اختلاف معنی دار با قبل از مداخله را نشان داد. همچنین بین میانگین نمره اضطراب در مادران گروه آزمون، قبل و بعد از مداخله تفاوت معنادار مشاهده شد کاهش یافت. نتیجه گیری: آموزش نقش مادری باعث کاهش میزان اضطراب و افزایش انطباق مادران نوزادان نارس می شود. پیشنهاد می گردد آموزش نقش مادری به عنوان یکی از برنامه های حمایتی برای کاهش سطح اضطراب مادران در بخش مراقبت های ویژه نوزادان به کار رود.

مقدمه: طلاق یکی از مسایل شایع بین زوجین است. بسیاری از پژوهش ها به بررسی پرخاشگری در خانواده پرداخته اند اما اینکه کدامیک از انواع پرخاشگری، به ویژه بین زوجین متقاضی طلاق، فراوانی بیشتری دارد، کمتر مورد توجه محققان بوده است. این پژوهش، تعیین رابطه بین پرخاشگری و کیفیت زندگی زوجین متقاضی طلاق بود. مواد و روش کار: جامعه ی آماری، کلیه ی زوجین متقاضی طلاق و مراجعه کننده به مرکز تحکیم خانواده شهر یزد در سال1400 بودند که 180 نفر از آنها به صورت نمونه گیری در دسترس، انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه AQ و پرسشنامه (WHOQOL-100) بود. جهت تحلیل داده ها ازضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری از نرم افزارهای SPSS و Amos استفاده شد. یافته ها: در مجموع، پرخاشگری کمتر از متوسط نظری و کیفیت زندگی، بیشتر از متوسط نظری بوده است. یافته ها: ی به دست آمده از ماتریس همبستگی نشان داد بین ابعاد پرخاشگری با ابعاد کیفیت زندگی، رابطه معکوس و معنی دار وجود داشت. مدل معادله ساختاری نیز نشان داد پرخاشگری بر کیفیت زندگی اثر معکوس و معنی دار دارد. در مجموع، متغیر پرخاشگری، 18 درصد از واریانس متغیر کیفیت زندگی را تبیین کرد. شاخص های برازش نشان دهنده مطلوبیت برازش مدل و حمایت داده ها از مدل بود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه کیفیت زندگی با پرخاشگری رابطه معکوس و خشم و پرخاشگری بدنی با کاهش سلامت روان رابطه دارند، لازم است متخصصان در حوزه خانواده این مهم را برای اقدامات پیشگیرانه در نظر بگیرند.

مقدمه: سوگ فرآیندی است که به افراد داغ دیده به هنگام تجربه درد ناشی از فقدان جهت ساماندهی باورهای آسیب دیده و افزایش پذیرش کمک می کند. در شرایط همه گیری کووید-19، داغ دیدگان به دلیل عدم برگزاری مراسم های سوگواری با شرایط نوظهوری مواجه بودند. پژوهش حاضر با هدف بررسی شیوه مواجهه افراد داغ دیده با پدیده سوگ در این شرایط انجام گرفته است. مواد و روش کار: برای دست یابی به هدف پژوهش، مطالعه کیفی با رویکرد تحلیل محتوای جهت دار انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، ایرانیانی بودند که یکی از اعضای درجه یک خانواده خود را به واسطه کووید-19 از دست داده بودند. از این میان با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 16 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. جمع آوری داده ها با استفاده از مصاحبه های بدون ساختار تا زمان اشباع داده ها در طی سال های 1401-1400 صورت گرفت. یافته ها: از تجزیه و تحلیل داده ها، 14 زیر طبقه، (حذف مراسم به دلیل آسیب رسیدن به سلامت جسمانی و روانی، برگزاری مراسم در فضای باز یا مجازی، تاثیر متناقض مراسم مجازی، چشم به راهی حضور دیگران، تلقی مرگ غریبانه متوفی، حس بی پناهی، حذف شدن عوامل تسلی بخش، غافلگیری به دلیل نوظهوری پدیده شیوع کووید-19، عدم دریافت به هنگام پیام تسلیت، برآورده نشدن انتظار بازگشت به شرایط عادی، وداع ناتمام، روند سریع تدفین، تجربه غم ناشی از سوگ برای مدت طولانی، حذف مراسم از عزا درآوردن) و سه طبقه (سوگواری ناکام، تنهایی تلخ، گشتالت ناقص سوگ) و یک مقوله محوری داغ ناتمام به دست آمد. نتیجه گیری: یافته ها: ی پژوهش حاضر نشان می داد حذف مراسم های عزاداری در شرایط همه گیری کووید-19، سبب مواجهه افراد داغ دیده با حجم وسیعی از انتظارات برآورده نشده، می شود. در یک چنین حالتی حسرت جبران گذشته به صورت پرونده ای باز در ذهن داغ دیده گان باقی می ماند و مانع طی مراحل سوگ به صورت طبیعی می شود. متخصصان حوزه بالینی با بهره گیری از این یافته ها: می توانند با پرداختن به خطاهای شناختی موجود در این حوزه، عبور از مراحل سوگ را برای این افراد تسهیل نمایند.

مقدمه: بیماری کووید-19 یا سندرم تنفسی حاد یکی از مهم ترین نگرانی های سلامت جهان شده است؛ بنابراین دریافت اطلاعات صحیح، یک نیاز اساسی برای تشخیص یا پیشگیری از بیماری است. این مطالعه با هدف بررسی چگونگی دسترسی جمعیت روستایی به اطلاعات کووید-19 انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه مقطعی از اردیبهشت تا بهمن 1401 با استفاده از روش نمونه گیری چندمرحله ای انجام شد. ابتدا از هر یک از پنج شهر تحت پوشش منطقه سیستان، چهار مرکز خدمات جامع سلامت بصورت تصادفی انتخاب شدند. سپس از هر مرکز خدمات جامع سلامت انتخاب شده، دو خانه بهداشت و در مجموع 40 خانه بهداشت به صورت تصادفی وارد مطالعه شدند. در مرحله بعدی، بر اساس جمعیت هر یک از خانه های بهداشت و نسبت جمعیتی، نسبت به کل جمعیت مورد مطالعه و در نظر گرفتن معیارهای ورود، افراد از روستاهای مختلف به صورت در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش های جمعیت شناختی و اختصاصی بود. روایی پرسشنامه با استفاده از نظرات یک پانل 10 نفره از متخصصان و پایایی آن به روش همسانی درونی تایید شد. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 22 با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، درصد) و آمار تحلیلی (آزمون خی و تحلیل واریانس یک طرفه) توصیف و تحلیل شدند. یافته ها: در مجموع 900 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین سنی مشارکت کنندگان در پژوهش (12/56) 35/85 سال و 52/4 درصد افراد مرد و 45/8 درصد افراد بی سواد و یا از تحصیلات مقدماتی (ابتدایی و راهنمایی) برخوردار بودند. تحلیل داده ها بر اساس رسانه های متفاوت نشان داد که 7/66% افراد بیشترین اطلاعات خود درباره بیماری کووید-19 را از طریق بهورز گرفته بودند و میانگین نمره آگاهی (2/84) 14/15 از نمره کل 16) و عملکرد (4±,16/69 از 21) آن ها نسبت به بقیه افراد موردپژوهش به صورت معنی دار بالاتر بود. رادیو به عنوان یک رسانه اجتماعی با 8/3% کمترین نقش را در انتقال اطلاعات کووید-19 داشته است. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها: ی این مطالعه بهترین منبع دریافت اطلاعات در زمینه کووید 19 در جوامع روستایی، بهورزان خانه های بهداشت بودند، لذا تقویت شبکه های بهداشتی و اجرای برنامه های آموزشی در جهت توسعه اطلاعات بهورزان در رابطه با بیماری کووید-19 نقش مهمی در بهبود اطلاعات بهداشتی جوامع روستایی خواهد داشت.

سردبیر محترم، در مطالعه «مداخله ای قبل و بعد با متغیر وابسته کیفی» در صورتی که برای تعیین اندازه نمونه از فرمول مطالعه «مداخله ای شاهددار با متغیر وابسته کیفی» استفاده شود، اندازه نمونه کمتر از نیاز برآورد خواهد شد و این قبیل مطالعات از توان پایین تری برخوردار خواهند شد و نتایج آنها علی رغم تلاش محققان، از اعتبار مناسبی برخوردار نخواهد بود. در این راستا پیشنهاد می شود که پژوهشگران در انتخاب فرمول مناسب برای تعیین اندازه نمونه بر اساس طراحی مطالعه، دقت نمایند. یکی از اساسی ترین مراحل در تدوین طرح نامه طرح های پژوهشی/ پایان نامه ها، تعیین اندازه نمونه است. تعیین اندازه نمونه بر اساس مشخص شدن تعدادی از پارامترهای مورد نیاز در فرمول تعیین اندازه نمونه از قبیل واریانس و اندازه اثر در مطالعات با متغیر وابسته کمی و نسبت در مطالعات با متغیر وابسته کیفی است. در طرح های «مداخله ای قبل و بعد با متغیر وابسته کیفی» یکی از نکات مهم و کلیدی استفاده از فرمول صحیح تعیین اندازه نمونه در این قبیل مطالعات است. در یک مقاله جداگانه به نکاتی در مورد فرمول مناسب برای تعیین «اندازه نمونه مطالعه مداخله ای قبل و بعد با متغیر وابسته کمی» اشاره شده است و در این مقاله به نکاتی درباره فرمول مناسب برای تعیین اندازه نمونه مطالعه مداخله ای با متغیر وابسته کیفی با طراحی قبل و بعد (دارای گروه های جفت شده یا paired) » اشاره شده است...

سردبیر محترم، سیاستگذاری سلامت فرایند تدوین، اجرا و ارزشیابی سیاست هایی برای حل مسائل بهداشتی و درمانی جامعه است. سیاست سلامت مجموعه دستورالعمل هایی است که توسط سیاستگذاران و مدیران ارشد نظام سلامت در حوزه های تأمین مالی، تولید منابع و ارائه خدمات سلامت به منظور تأمین، حفظ و ارتقای سلامتی مردم جامعه تدوین می شود و راهنمای تصمیم گیری و برنامه ریزی مدیران سطوح پایین است. سیاست های سلامت در سطوح کلان (وزارت بهداشت)، متوسط (دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی) و خرد (سازمان بهداشتی و درمانی) نوشته می شود. از شواهد معتبر پژوهشی باید برای سیاستگذاری سلامت استفاده شود تا اجرای سیاست ها منجر به رفع مشکلات سلامتی مردم جامعه شود. . .