پوست و زیبایی
سال:1402 | دوره:14 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: لیشمانیازیس جلدی یکی از معضلات بهداشتی مهم ایران محسوب می شود. هنوز واکسن مؤثری علیه لیشمانیازیس انسانی در دسترس نیست و درمان های حاضر مبتنی بر دارودرمانی است. درمان های معمول سمی و گران هستند و هم چنین مقاومت به درمان سبب شده جست وجو برای درمان های جدید ادامه داشته باشد. توفاسیتینیب یک مهارکننده انتخابی ژانوس کیناز است که مسیر سیگنالی چندین سیتوکین در سیستم ایمنی را مختل می کند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی اثر پماد موضعی توفاسیتینیب 2% در بهبودی زخم لیشمانیازیس جلدی در موش های Balb/C بود. روش اجرا: این مطالعه تجربی، با به کارگیری داروهای توفاسیتینیب و گلوکانتیم در 40 سر موش Balb/C ماده انجام شد. فرم متاسیکلیک پروماستیگوت لیشمانیا ماژور سویه استاندارد (MRHO/IR/75/ER) به کف پا موش ها تزریق شد. پس از ایجاد زخم، موش ها به 4 گروه درمانی توفاسیتینیب، گلوکانتیم، توفاسیتینیب گلوکانتیم و شاهد بدون درمان تقسیم شدند. طول دوره درمان 28 روز بود و در پایان هر هفته درمانی، قطر زخم اندازه گیری می شد. یافته ها: پس از پایان درمان در گروه های تحت درمان با توفاسیتینیب، کاهش معنی داری در اندازه زخم و قطر کف پا نسبت به گروه شاهد بدون درمان مشاهده شد (01/0P<). نتیجه گیری: به نظر می رسد که توفاسیتینیب سبب تسریع بهبودی زخم در موش های Balb/C می شود و مشابه درمان استاندارد گلوکانتیم در بهبودی زخم عمل کرده است. استفاده از داروی توفاسیتینیب به فرم پماد در کاهش قطر زخم ناشی از لیشمانیا ماژور در موش مؤثر بوده و به دلیل سهولت در استفاده و عدم نیاز به تزریقات دردناک، می تواند به عنوان گزینه ای برای درمان بیماران مبتلا به لیشمانیازیس جلدی مطرح باشد.

زمینه و هدف: برای غلبه بر عوارض موضعی درمان های معمول بیماری درماتیت آتوپیک، نیاز به نگرش جدیدی در مورد درمان های جایگزین است. این مطالعه با هدف ارزیابی ایمنی و اثربخشی کرم حاوی ترکیبات طبیعی جو دوسر و عصاره بابونه در بهبود علائم پوستی بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک خفیف تا متوسط طراحی و انجام شد. روش اجرا: این مطالعه، یک مطالعه بالینی با مقایسه قبل و بعد از بود که بر روی 20 شرکت کننده (16 زن و 4 مرد) با سن 04/11±, 95/39 سال انجام و شدت بیماری براساس Total & Local SCORAD مشخص شد. پارامترهای میزان تبخیر آب از سطح اپیدرم، رطوبت لایه شاخی، pH، دما، سبوم و اریتم پوست به وسیله پروب های مربوطه از دستگاه MPA 580، پس از 2 و 4 هفته مصرف روزانه محصول موردمطالعه، ارزیابی شد. هم چنین رضایت شرکت کننده و عوارض جانبی احتمالی ثبت گردید. یافته ها: بهبود معنادار در نمره SCORAD Total و SCORAD Local و هم چنین شدت خارش و سوزش در هفته 2 و 4 مشاهده شد (01/0P<). افزایش معنادار رطوبت لایه شاخی در هفته 2 و 4 پس از درمان قابل مشاهده بود (01/0P<). 2 و 4 هفته پس از درمان بیماران، به ترتیب 1/84 و 9/78 درصد از بیماران ضایعات پوستی خود را «بهبودیافته» یا «بسیار بهبودیافته» توصیف کرده اند. نتیجه گیری: کرم حاوی جو دوسر و عصاره بابونه، محصولی ایمن و مؤثر برای بهبود ضایعات خفیف تا متوسط درماتیت آتوپیک محسوب می شود.  ,

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی روان درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر افسردگی و عزت نفس زنان مبتلا به ویتیلیگو انجام شد. روش اجرا: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی (پیش آزمون پس آزمون با پیگیری و گروه کنترل) بود که با استفاده از طرح پیش آزمون پس آزمون با پیگیری با گروه کنترل انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به بیماری پوستی ویتیلیگو مراجعه کننده به مرکز تحقیقات بیماری های پوستی و سالک اصفهان بود که در این میان تعداد 20 نفر با روش نمونه گیری دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل (10 نفر برای هر گروه) جایگزین شدند. هر دو گروه پرسش نامه های افسردگی بک (1996) و عزت نفس روزنبرگ (1965) را به عنوان پیش آزمون تکمیل و پس از اتمام دوره‍,هشت جلسه‍, ای روان درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی (هفته ای یک جلسه 90 دقیقه ای به مدت هشت هفته) مجدداً پس آزمون و یک ماه بعد پیگیری برای گروه کنترل و آزمایش اجرا شد. داده های گردآوری‍, شده با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در نرم‍, افزارSPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: براساس یافته های تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مشخص شد که روان درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی میانگین، نمرات افسردگی را کاهش و عزت نفس زنان مبتلا به ویتیلیگو را افزایش داد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه روان درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر افسردگی و عزت نفس زنان مبتلا به ویتیلیگو تأثیر دارد؛ لذا آموزش این رویکرد درمانی به عنوان یک روش مداخله‍, ای مؤثر برای کاهش افسردگی و افزایش عزت نفس زنان مبتلا به ویتیلیگو توصیه می‍, شود.

زمینه و هدف: درماتیت تماسی آلرژیک به عنوان شایع ترین علت درماتیت پلک شناخته شده است؛ اما اغلب به اشتباه تشخیص داده می شود. هدف از این مطالعه بررسی ویژگی های بیماران مبتلا به درماتیت پلک مراجعه کننده برای تست پچ است. روش اجرا: در این مطالعه گذشته نگر، سه زیرگروه اصلی شامل بیمارانی که فقط پلک ها درگیر بودند، پلک ها و نواحی دیگر درگیر بودند و بدون درگیری پلک تعیین شد. داده های جمع آوری شده شامل تشخیص، سابقه پزشکی گذشته، استفاده از محصولات مراقبت شخصی و لوازم آرایش، درماتیت شغلی و آلرژن های مثبت بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون T مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و مربع کای استفاده شد. یافته ها: 427 بیمار مراجعه کننده جهت پچ تست وارد مطالعه شدند که 139 بیمار مبتلا به درماتیت پلک بودند. درماتیت تماسی آلرژیک شایع ترین تشخیص در هر سه گروه مراجعه کننده برای پچ تست بود. استفاده از کرم اصلاح و نرم کننده مو در بیمارانی که فقط درگیری پلک داشتند، به طور معنی داری بیشتر بود و سولفات نیکل شایع ترین آلرژن در بین آن ها بود. نتیجه گیری: پچ تست به عنوان استاندارد طلایی، ابزار مهمی در ارزیابی بیماری شایع پوستی درماتیت تماسی پلک و به دلیل شناسایی دقیق آلرژن های مسئول، در درمان درماتیت پلک ضروری است.

میکروسوزن ها، ساختارهایی میکرونی هستند که امکان دارورسانی، واکسیناسیون و نمونه برداری از ارگان های مختلف را فراهم می کنند. استفاده از میکرونیدل ها نیاز به مهارت و آموزش خاصی ندارد، دوز مصرفی را به صورت چشم گیری کاهش می دهد و امکان رهایش زمان مند دارو را فراهم می کند. مزایای متعدد میکرونیدل ها نسبت به روش های دیگری دارورسانی، توجه پژوهشگران زیادی را در به کارگیری این فناوری جدید جلب کرده است. میکروسوزن ها از مرتبه میکرون تا میلی متری با به کارگیری تکنولوژی ریزساختی (میکروفبریکشن) با استفاده از انواع فلزات، سیلیکون و پلیمرها ساخته می شوند. تاکنون روش های متنوعی برای ساخت میکرونیدل ها ارائه شده است. در این مقاله روش های متعارف و پرکاربرد ساخت انواع میکرونیدل به همراه مزیت ها و محدودیت های آن ها برحسب پارامترهای مؤثر در انتخاب میکرونیدل ارائه شده است. عوامل مؤثری مانند نوع دارو، مکانیزم موردنظر برای دارورسانی، ابعاد، هندسه، کاربرد و جنس ماده سازنده میکرونیدل و هم چنین ابزار در دسترس، منجر به انتخاب روش های متفاوتی برای ساخت میکرونیدل ها می شود. از میان روش های ریزساختی موجود، روش ریخته گری قابلیت تولید انواع مختلف میکرونیدل ها را دارد ازاین رو، بیشترین استقبال را داشته است. روش ریخته گری ساده و ارزان است و قابلیت تولید در تیراژ بالا را دارد. روش های حکاکی یون واکنشی عمیق و اچ پلاسما، قابلیت تولید میکرونیدل هایی بسیار مشابه را با طرح اولیه و با دقت بسیار بالایی دارند؛ با این حال به دلیل نیاز به تجهیزات پیشرفته و گران، فرد ماهر و فرآیند پیچیده و زمان بر، قابلیت تولید انبوه را ندارند. در این میان پرینت سه بعدی با فرآیندهای تمام اتوماتیک گزینه مناسبی برای انتخاب است.

ریزجلبک ها گروهی متنوع از میکروارگانیسم های یوکاریوتی و پروکاریوتی فتوسنتزکننده در اشکال و اندازه های مختلف هستند که با قرارگرفتن در شرایط استرس زا تکامل یافته و مکانیسم هایی در جهت حفظ بقای خود ابداع نموده اند. تولید ترکیبات بیوشیمیایی منحصربه فرد تحت عنوان ترکیبات زیست فعال یکی از این مکانیسم ها است. این ترکیبات ترمیم کننده و التیام دهنده پوست هستند و از پوست در برابر آسیب های ناشی از عوامل مختلف محافظت می کنند و در بسیاری از موارد، از این محصولات در درمان بیماری ها و فرمولاسیون های آرایشی استفاده می کنند. امروزه محصولات آرایشی مشتق شده از ریزجلبک ها که سازگار با محیط زیست و ایمن هستند، جایگزین محصولات موجود در بازار شدند. در این مقاله مروری، پتانسیل بسیاری از گونه های ریزجلبک و مولکول های زیست فعال مشتق شده از آن ها در تولید مواد آرایشی بهداشتی مورد بحث قرار می گیرد. علاوه بر آن با ارائه محصولات میکروجلبک فعلی در بازار جهانی لوازم آرایشی، اهمیت این موجودات را در استفاده از ریزجلبک ها در تولید لوازم آرایشی با کیفیت برجسته تر می سازد و درنهایت هم با ارائه پیشنهاداتی ازقبیل کپسوله سازی رنگدانه ها برای افزایش مقاومت و پایداری رنگدانه ها، کاربرد بیشتر آن ها را در صنایع آرایشی در آینده متصور می سازد.

مقدمه: توده ها و ضایعات پوستی پیشانی از چالش های پیشِ رو در بازسازی ها محسوب می شود. استفاده از گرافت پوستی و فلپ ها جایگاه قابل ملاحظه ای در پرکردن نقص های پوستی این منطقه دارد. با اجرای فلپ هایی با طراحی مناسب خط رویش موهی سر به هم نمی خورد و ابروها غیرقرینه نمی شوند. گزارش مورد: مورد معرفی شده خانم جوانی است که با یک خال مادرزادی وسیع قسمت میانی پیشانی خال سباسه Jadassohn مراجعه کرده بود که پس از برداشتن ضایعه، یک نقص پوستی به اندازه قطر 4 سانتی متر باقی ماند. با استفاده از فلپ دوطرفه پوستی O به T با برش در محاذات خط رویش موها نقص پوستی پوشانده شد بدون آنکه به هم ریختگی در این قسمت ایجاد شود. نتیجه گیری: فلپ های چرخشی ادوانسمنت از فلپ های قابل اعتماد برای بازسازی های پیشانی محسوب می شوند. فلپ O به T از این دسته است که در بیماران ترومایی و بعد از برداشتن توده ها کاربرد مؤثری دارد.