سابقه و هدف: استفاده از افزودنی های مختلف حاوی ترکیبات سرب در تولید لوله های ترموپلاستیک و رشد فزاینده استفاده از این مواد در تاسیسات لوله کشی منازل و سیستم توزیع آب، نگرانی نشت فلزاتی مانند سرب را به آب آشامیدنی افزایش داده است. سرب از فلزات نوروتوکسیک است. این پژوهش باهدف بررسی احتمال آلودگی آب، ناشی از نشت سرب از لوله های ترموپلاستیک در شبکه های آب رسانی انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه از دو لوله پلی وینیل کلراید سخت و یک لوله پلی اتیلن، ساخت کارخانه های داخل کشور، به طول 50 سانتیمتر استفاده گردید. تاثیر pH، قلیائیت، نسبت جرمی کلرور بر سولفات، جامدات محلول و درجه حرارت آب بر لوله های ترموپلاستیک بررسی گردید. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که تاثیر پارامترها بر لوله UPVC1 منجر به نشتی کمتر از استانداردها گردید. در لوله پلی اتیلن از پارامترهای pH و جامدات محلول نشتی بیش از استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست امریکا اندازه گیری شد. در لوله UPVC2 از غلظت های مختلف pH، نسبت جرمی کلرور بر سولفات و دما نشتی بیش از استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست امریکا و رهنمود سازمان جهانی بهداشت و استاندارد ملی اندازه گیری شد. نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد سرب اندازه گیری شده ناشی از تاثیر پارامترها بر لوله ها با سطح اطمینان%95 تفاوت معنی داری داشت (p<05/0). نتیجه گیری: با توجه به نقش لوله های ترموپلاستیک در آب رسانی و تاثیر پارامترهای شیمیایی آب بر رهاسازی سرب در این لوله ها، نظارت مسئولین بر کارخانه های تولیدکننده لوله های ترموپلاستیک برای حفظ سلامت جامعه ضروری می باشد.