ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها
سال:1397 | دوره:6 | شماره:1 |تعداد مقالات:6

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

سابقه و هدف: از آنجا که ارتقای فرهنگ ایمنی نقشی اساسی در پیشگیری از بروز حوادث در صنایع دارد، ارزیابی جو ایمنی و عملکرد ایمنی می تواند به ارتقای فرهنگ ایمنی در صنایع کمک کند. هدف این تحقیق، تعیین روایی و پایایی پرسشنامه ارزیابی جو ایمنی و عملکرد ایمنی در صنعت سیمان می باشد.روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی–پیمایشی و از نوع کاربردی است. در این راستا، پرسشنامه ای مبنی بر مطالعات پیشین شامل 5 سازه، 9 بعد و 41 سوال با ابعاد جو ایمنی (شامل تعهد مدیریت به ایمنی، حمایت اجتماعی، ایمنی محیط کار، آمادگی اضطراری در محل کار)، فشار تولید، دانش ایمنی، انگیزه ایمنی و عملکرد ایمنی (شامل مشارکت ایمنی و رعایت ایمنی) طراحی گردید و توسط 230 نفر از کارکنان صنعت سیمان آبیک نسبت به تکمیل آن اقدام نمودند. داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزارSPSS و LISREL مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: ارزیابی پایایی پرسشنامه حاکی از قابل قبول بودن آن بود. ضریب آلفای کرونباخ در مطالعه برابر 0.86 و نتایج آزمون کفایت نمونه 0.861تعیین گردید. به طور کلی ساختار عاملی به دست آمده توسط روش تحلیل تاییدی مورد آزمون و تایید قرار گرفت. نتایج نشان داد که دانش ایمنی و انگیزش ایمنی بر رفتار ایمن کارگران تاثیر گذارند. تعهد مدیریت ایمنی نیز به طور قابل توجهی به حمایت اجتماعی و فشار تولید مرتبط بود این در حالی است که فشار تولید به عنوان یک عامل کلیدی و مهم اثرات مستقیم و قابل توجهی بر انگیزه ایمنی، دانش ایمنی، مشارکت ایمنی و رعایت ایمنی داشت.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که کارایی پرسشنامه اعتباربخشی شده جو ایمنی و عملکرد ایمنی با توجه به دانش و انگیزش ایمنی در صنعت سیمان مناسب بوده و این پرسشنامه پنج بعدی می تواند در راستای ارتقاء سطح فرهنگ ایمنی در این گونه صنایع مورداستفاده قرار گیرد.

سابقه و هدف: عابرین پیاده به عنوان یکی از آسیب پذیرترین کاربران راه به شمار می آیند. هدف مطالعه حاضر بررسی تمایل عابرین پیاده به پرداخت هزینه و از سوی دیگر از میزان تمایلی که این گروه برای ایمن تر شدن عبورشان از معابر، حاضرند پرداخت کنند می باشد.روش بررسی: در این مطالعه سه نوع سیاست گذاری مختلف که شامل انجام خط کشی برای عابرین پیاده، انجام خط کشی و نصب چراغ راهنمایی مخصوص عابرین پیاده و احداث پل عابرپیاده مجهز به پله برقی برای عابرین پیاده، تعریف شده و به کمک مطالعه میدانی با پرسشگری به روش رجحان بیان شده از نمونه مورد مطالعه که شامل 384 نفر می باشد، خواسته شده است که میزان تمایل به پرداخت خود را برای ایمن سازی معبر بلوار نوروزیان شهر قزوین به عنوان مطالعه موردی اعلام نمایند. برای هر نوع سیاست گذاری هزینه های پیشنهادی در قالب 4 گزینه به افراد ارائه شده است و با مدلسازی های انجام شده به وسیله مدل های انتخاب گسسته در قالب ساخت مدل لوجیت برای هر یک از گزینه های پیشنهادی در هر راهبرد به تحلیل نتایج پرسشنامه پرداخته شده است.یافته ها: در این پژوهش تحلیل ها نشان داد که سن، سطح تحصیلات و مالکیت خودرو و سطح درآمد رابطه معناداری با تمایل به پرداخت دارند. به طوری که با افزایش سن افراد، تمایل به پرداخت در هر سه سناریو کاهش می یابد. با افزایش سطح تحصیلات و مالکیت خودرو، تمایل به پرداخت در سناریو اول و سوم افزایش می یابد. در مورد هر سه سناریو، با افزایش سطح درآمد متوسط خانواده به بیش از 4 میلیون تومان احتمال تمایل به پرداخت افزایش می یابد. افراد با سطح درآمد متوسط خانواده کمتر از یک میلیون تومان و 1 تا 2 میلیون تومان تمایلی به پرداخت هزینه ندارند.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد از بین سیاست های موردنظر، در مواردی که تمایل به پرداخت وجود دارد، برای سیاست گذاری انجام خط کشی و نصب چراغ راهنمایی مخصوص عابرین پیاده تمایل به پرداخت مبلغ 10000 تومان به منظور ایمن سازی و جلوگیری از وقوع تصادف، بیشترین فراوانی را دارد.

سابقه و هدف: آگاهی و مهارت رانندگان از کمک های اولیه پزشکی برای مصدومین حوادث ترافیکی به علت این که اولین نفراتی هستند که در صحنه تصادف حضور دارند می تواند میزان وسعت صدمه را کاهش دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان آگاهی، نگرش و عملکرد رانندگان حمل و نقل جاده ایی شهر یزد درخصوص اقدامات اولیه پزشکی در مصدومین حوادث ترافیکی صورت گرفت.روش بررسی: مطالعه به صورت توصیفی مقطعی با نمونه گیری تصادفی 99 نفر از رانندگان حمل و نقل جاده ای صورت گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته شامل بخش های متغیرهای دموگرافیک، آگاهی، نگرش و عملکرد بود که با آلفا کرونباخ 0.7 مورد تایید قرار گرفت. پرسشنامه ها به صورت خود ایفا تکمیل شده و داده های حاصل با نرم افزار آماریSPSS18 و جداول توزیع فراوانی و آزمون های تی تست و همبستگی تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: در مطالعه حاضر میانگین سنی افراد شرکت کننده 39.32±8.72 می باشد. میانگین نمره آگاهی 7.36±2.06 از ماکزیمم نمره14، نمره نگرش 13.36±1.63 از ماکزیمم نمره 15 و نمره عملکرد 7.55±0.93 از ماکزیمم نمره 10 بود. در بین سوالات آگاهی کمترین پاسخ صحیح شرکت کنندگان به گزینه های «اولویت کمک رسانی به مصدومین درحوادث با تعداد زیاد مصدوم» 6.1% و «ترتیب ماساژ قلبی و تنفس مصنوعی» 8.1% اختصاص داشت.نتیجه گیری: با توجه به سطح آگاهی متوسط و ضعف اطلاعات در خصوص اولویت کمک رسانی به مصدومین و ترتیب ماساژ قلبی و تنفس مصنوعی، برنامه ریزی جهت برگزاری دوره های آموزشی مدون در این خصوص، همراه با تاکید بیشتر بر مواردی که آگاهی کمتری داشته اند مورد نیاز می باشد.

سابقه و هدف: پسماندهای دارویی که شامل طیف وسیعی از آنتی بیوتیک ها، مسکنها و داروهای سرطانی هستند باعث آلودگی محیط زیست و اختلال در عملکرد طبیعی اکوسیستم ها می شوند. هدف این مطالعه بررسی اثرات پسماندهای دارویی بر محیط زیست و سلامت انسان به صورت مروری سیستماتیک بود.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه مروری نظام مند بود. این پژوهش با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی ساینس دایرکت، مد لاین، پاب مد، گوگل اسکولار، اس.آی.دی، اسپرینگر، اسکوپوز با استفاده از کلید واژه های پسماندهای دارویی، محیط زیست، زباله های خطرناک و سلامت انسان ها در فاصله زمانی بین سال های 2000 تا 2018 صورت گرفت.نتایج: مرور نظامند مطالعات مختلف بیانگر ریسک های زیست محیطی و اثرات مخرب پسماندهای دارویی می باشد. از بین 40 مقاله ی مرتبط با اثرات زیست محیطی پسماندهای دارویی، 20 مقاله با قابلیت اطمینان و معناداری بالا، 15 مقاله با درجه معناداری متوسط و 5 مقاله با قابلیت اطمینان پایین اثرات پسماندهایی دارویی بر سلامت انسان ها از جمله مرگ و میر، شیوع بیماری های تنفسی و ریه، بیماری سرطان و اثرات منفی بر روی خاک، محصولات کشاورزی و آب های سحطی را نشان دادند.نتیجه گیری: شواهد پژوهشی بیانگر اثرات زیست محیطی مخرب پسماندهای دارویی (آب های سطحی و زیرزمینی، گیاهان، خاک و محصولات کشاورزی و آبزیان)، آسیب های جدی به سلامتی افراد (بیماری های تنفسی، سرطان، اختلالات عصبی) و انتقال به زنجیره هایی غذایی میباشد. با اینحال این شواهد نیازمند ارزیابی دقیق تر و جامع تری میباشد تا نتایج با اطمینان بیشتری مورد تفسیر قرار گیرد.

سابقه و هدف: برخوردهای خودرو با شتر یکی از مشکلات ایمنی جاده های جنوب و شرق کشور ایران و غالبا مرگ آفرین است. با توجه به فقدان مداخلات موثر، این مطالعه باهدف شناسایی انتخاب مداخلات پیشگیرانه از بروز آسیب های ناشی از برخورد خودرو با شتر انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه با رویکرد تحلیل محتوا و به روش مصاحبه و جلسه بحث گروهی، مداخلات پیشگیرانه، شناسایی و طبقه بندی گردیدند.نتایج: چالش های پیشگیری از برخورد خودرو با شتر در سه طبقه مشکلات شناسایی شترها، عدم مسئولیت پذیری ساربانان و دیده نشدن شترها توسط رانندگان در جاده و مداخلات پیشگیرانه نیز در دوطبقه مداخلات جاده ای و مداخلات فرهنگی اجتماعی شناسایی گردید.نتیجه گیری: راهکارهای پیشنهادی در مطالعه حاضر جهت پیشگیری از آسیب های حاصل از برخورد با شتر شامل ایجاد شرایط مناسب در جاده ها و فرهنگ سازی با وضع قوانینی برای کنترل و نظارت در کنار ارائه مشوق های لازم می باشد؛ اما بدون مسئولیت پذیری مالکان، پیش گیری از چنین حوادثی یک چالش دائمی باقی خواهد ماند.