علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران
سال:1401 | دوره:32 | شماره:4 |تعداد مقالات:12

سابقه و هدف: همه گیری سندرم حاد تنفسی شدید نوع 2 (SARS-CoV-2) بیش از یک سال است که تمام مردم دنیا را درگیر کرده است. بروز و شدت متفاوت این بیماری ویروسی در بین سنین مختلف و افراد با زمینه های متفاوت بیماری می تواند بیانگر نقش مهم عوامل ژنتیکی میزبان در میزان شیوع و مرگ و میر آنها باشد. به همین منظور مطالعه حاضر جهت مرور بر مهم ترین عوامل و واریانت های ژنتیکی دخیل در بروز و شدت بیماری SARS-CoV-2 مطابق مطالعات انجام شده در جمعیت های مختلف انجام شد. روش بررسی: پایگاه های اطلاعاتی شاملGoogle Scholar، Bing، PubMed Central، PubMed، medRxiv و COVID-19 host genetics initiative با استفاده از واژه های کلیدی Gene، polymorphism، disease severity، Infection risk، Gene variant و Gene expression برای یافتن مقالات مرتبط با فاکتورهای ژنتیکی همراه با SARS-CoV-2 و شدت آن مورد جستجو قرار گرفت. یافته ها و نتیجه گیری: به نظر می رسد علاوه بر واریانت های سیستم HLA و ژن های مرتبط با اینترفرون ها نظیر IFITM3، ژن های TMPRSS2، ACE2، ACE، CD147 و TLR7 مهم ترین ژن های دخیل در بیماریزایی ویروس SARS-CoV-2 هستند. بررسی مهم ترین واریانت های این ژن ها در جمعیت های مختلف در همراهی با SARS-CoV-2 می تواند راه را برای یافتن درمان های هدفمندتر این بیماری فراهم آورد. به علاوه، با شناسایی این واریانت ها می توان در شناسایی سریع تر حاملین پرخطر ویروس های مشابه نسل های بعدی گام های موثرتری برداشت.

فعالیت های بدنی با افزایش تولید گونه های فعال اکسیژن همراه است. تولید گونه های فعال اکسیژن تابعی از شدت، مدت و نوع فعالیت می باشد. هرچند مقادیر فیزیولوژیک گونه های فعال اکسیژن برای تنظیم واکنش های سلولی ضروری می باشد، اما تولید بیش از حد آنها می تواند آسیب های متعددی را بر ساختار و عملکرد سلول ها وارد نموده و هم عملکرد جسمانی را تضعیف نموده و هم سلامتی را به مخاطره اندازد. با وجود آنکه فعالیت بدنی خود محرکی برای افزایش ظرفیت دفاع آنتی اکسیدانی می باشد، ولی در صورت اجرای تمرینات شدید و طولانی، تولید گونه های فعال اکسیژن فراتر از ظرفیت دفاع انتی اکسیدانی می گردد. در این شرایط استفاده از مواد آنتی اکسیدان برون زاد می توان راهکار مناسبی برای توسعه عملکرد و سلامت جسمانی باشد. گیاهان از منابع سرشار و غنی مواد آنتی اکسیدان هستند که می توانند بخش عمده گونه های فعال اکسیژن ناشی از تمرینات جسمانی را خنثی نموده و به دنبال آن التهاب و آسیب های عضلانی همراه با انقباض های عضلانی مکرر به ویژه انقباض های برون گرا را کاهش دهند. با وجود آنکه به دلیل تفاوت های روش شناسی در مطالعات برخی تناقضات در نتایج مطالعات وجود دارد، با این وجود نتایج مطالعات در کل اثر گذاری مواد فیتوشیمیایی بر کاهش فشار اکسایشی، التهاب، درد، آسیب عضلانی و بهبود عملکرد جسمانی را تایید می نماییندو بر این اساس توصیه می شود افرادی که به انجام تمرینات جسمانی شدید و طولانی مبادرت می ورزند، جهت حفظ و بهبود عملکردجسمانی و توسعه سلامتی از مواد فیتوشیمیایی موجود در گیاهان استفاده نمایند.

سابقه و هدف: سیپرمترین حشره کشی است که در برنامه های کنترل آفات به صورت گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. در مطالعات قبلی به اثرات مضر آن بر روی سیستم تناسلی نر اشاره شده است. بنابراین در تحقیق حاضر به منظور حفاظت از بیضه در برابر صدمات این سم، از ویتامین E و سلنیوم استفاده شد. روش بررسی: 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به 6 گروه تقسیم شدند: گروه اول، به عنوان شاهد؛ گروه دوم، دریافت کننده سیپرمترین به شکل گاواژ، به میزان mg/kg30 به مدت 42 روز؛ گروه سوم، دریافت کننده سیپرمترین به همراه ویتامینE به میزان mg/kg 100 به صورت گاواژ؛ گروه چهارم، دریافت کننده سیپرمترین به همراه سلنیوم به میزان mg/kg5/0، گروه پنجم، دریافت کننده سیپرمترین، ویتامینE و سلنیوم به روش های فوق و گروه ششم، دریافت کننده سلنیوم و ویتامینE در نظر گرفته شدند. در پایان دوره ابتدا حیوانات وزن گیری و سپس بیهوش شدند و جهت اندازه گیری هورمون ها و عوامل استرس اکسیداتیو خون گیری شدند. همچنین مقاطع بافتی به ضخامت 5 میکرون تهیه و با روش های H&E و مالوری تری کروم رنگ شدند. نتایج با نرم افزار SPSS تحلیل شدند و 05/0P< به عنوان اختلاف معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در گروه سیپرمترین؛ وزن بدن، اپی دیدیم، تراکم سلول های بیضه، مقادیر تستوسترون، LH و FSH و آنزیم های آنتی اکسیدانی کاهش یافت، اما میزانMDA بالا رفت. تجویز ویتامین E و سلنیوم به تنهایی نتوانست کاملا موجب حفاظت ساختار بیضه و بهبود تغییرات شود اما خوراندن همزمان این دو ترکیب، صدمات مذکور را به طور کامل برطرف کرد. نتیجه گیری: ترکیب ویتامین E و سلنیوم در برابر صدمات بافتی و اکسیداتیو ناشی از سیپرمترین در بیضه موش صحرایی اثر حفاظتی و تقویتی دارند.

سابقه و هدف: سموم دفع آفات به طور گسترده در سراسر جهان به ویژه در کشورهای توسعه نیافته و در حال توسعه استفاده می شود. این در حالی است که تاثیر مقادیر باقیمانده این ترکیبات بر فرایندهای فیزیولوژیک بدن همیشه مورد بحث بوده است. روش بررسی: در این پژوهش 27 بوته ی خیار با غلظتی معادل دو برابر دوز توصیه شده (استامی پراید 50 گرم در لیتر و دیکلرووس 4 میلی لیتر در لیتر) سمپاشی شدند. پس از 24 ساعت میزان باقی مانده آنها به دست آمد و برای بررسی تاثیر این بقایا، 20 سر موش در 4 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل و گروه های 1، 2 و 3 که به ترتیب از سم دیکلرووس و استامی پراید و گروه سوم ترکیبی از دو سم را در آب آشامیدنی دریافت کردند. یافته ها: باقی مانده سموم برای استامی پراید 5/1 و برای دیکلرووس 5/0 میلی گرم بر کیلوگرم خیار به دست آمد و تاثیر آنها نشان از کاهش معنی دار وزن بدن و میزان آلبومین خون (01/0

سابقه و هدف: هرچند، آسیب حاد کلیوی (AKI) از پیامدهای ایسکمی-خونرسانی مجدد کلیوی (RIR) است، آسیب اکسیداتیو ناشی از RIR بر اندام های دور نیز اثر می گذارد. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی اثر اسید گالیک بر شاخص های استرس اکسیداتیو و تراکم نورونی هیپوکامپ مغز به دنبال RIR بود. روش بررسی: 48 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی در 4 گروه کنترل، ایسکمی/ریپرفیوژن+ نرمال سالین (RIR+Saline)، ایسکمی/ریپرفیوژن+ اسید گالیک با دوزهای 100 (RIR+GA100) و 200 میلی گرم (RIR+GA200) تقسیم شدند. حیوانات در تمامی گروه ها به جز کنترل، مورد نفروکتومی یک طرفه (سمت راست) قرار گرفتند. تیمار به مدت 14 روز انجام شد و سپس، کلیه سمت چپ به مدت 45 دقیقه مورد ایسکمی قرار گرفت. 72 ساعت بعد، سطح فعالیت هیپوکامپی آنزیم کاتالاز (CAT)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPx)، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) و مالون دی آلدهید (MDA) ارزیابی شد و در پایان، تراکم نورونی نواحی CA1 و CA3 هیپوکامپ سنجیده شد. یافته ها: در گروه RIR+Saline کاهش معنی دار CAT، GPx و TAC و افزایش MDA نسبت به گروه کنترل دیده شد که با کاهش معنی دار تراکم نورونی در نواحی CA1/CA3 همراه بود (05/0>p). در حالی که گروه های دریافت کننده اسید گالیک همراه با افزایش معنی دار CAT، GPx و TAC و کاهش میزان MDA در هیپوکامپ افزایش معنی دار تراکم نورونی در نواحی CA1/CA3 را نسبت به گروه RIR+Saline نشان دادند (05/0˂, p). نتیجه گیری: پیش درمان با اسید گالیک می تواند آسیب اکسیداتیو و مرگ نورونی را در هیپوکامپ مغز موش های صحرایی دچار آسیب حاد کلیوی ناشی از RIR کاهش دهد.

سابقه و هدف: ایسکمی/رپرفیوژن مغزی منجر به مرگ برنامه ریزی شده سلول یا آپوپتوز می شود. هیپوکامپ بافتی بسیار حساس به ایسکمی مغزی است. پروپوفول نوعی داروی بیهوشی است که اخیرا به عنوان حفاظت کننده عصبی مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق اثر پروپوفول در ناحیه CA2 و CA3 هیپوکامپ متعاقب ایسکمی بررسی شد. روش بررسی: 24 موش صحرایی نر ویستار به 4 گروه 6 تایی کنترل، ایسکمی، حامل و آزمایشی تقسیم شدند. گروه آزمایشی mg/kg 40 داروی پروپوفول و گروه حامل 1 میلی لیتر نرمال سالین 1 ساعت قبل از ایسکمی به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. ایسکمی با بستن شریان های کاروتید مشترک دو طرف به مدت 20 دقیقه و سپس رپرفیوژن القاء شد. 4 روز بعد تمامی رت ها قربانی شدند و بافت هیپوکامپ به روش رنگ آمیزی نیسل بررسی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-25 و آزمون آماری ANOVA یک طرفه و تست TUKEY مورد تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی داری 05/0

سابقه و هدف: علاوه بر مشکلات جسمانی، باید به مشکلات روان شناختی بیماران قلبی نیز توجه شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان راه حل محور کوتاه مدت بر بهزیستی روان شناختی و احساس انسجام روانی نوجوانان دختر مبتلا به بیماری قلبی صورت گرفت. روش بررسی: روش پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری را دانش آموزان دختر مبتلا به بیماری قلبی دوره متوسطه دوم مدارس شهر تبریز در سال تحصیلی 1401-1400 تشکیل دادند. 45 نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب، و به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). گروه های آزمایشی، درمان مختص گروه خود را به ترتیب در 8 و 6 جلسه دریافت کردند. گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. ابزارهای اندازه گیری، پرسشنامه های بهزیستی روان شناختی ریف (1980) و احساس انسجام فلسنبرگ (2006) بودند. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند. یافته ها: در پیش آزمون، میانگین و انحراف معیار نمره بهزیستی روان شناختی و احساس انسجام روانی در گروه های آزمایش و کنترل اختلاف معنی داری نداشت (05/0P). در مرحله پی گیری، اثر این دو درمان ماندگار بود (001/0>P). تاثیر درمان ها بر بهزیستی روان شناختی و احساس انسجام روانی بیماران قلبی در مراحل پس آزمون و پی گیری یکسان بود (05/0

سابقه و هدف: TBS اندکسی است که اطلاعات بیشتری از ریز ساختار استخوانی را به aBMD می افزاید. اخیرا امکان محاسبه FRAX بر اساس TBS فراهم شده است. هدف این مطالعه ارزیابی ارزش بالینی محاسبه FRAX بر اساس TBS بود. روش بررسی: 545 خانم یایسه (با میانگین سنی 94/7±, 64/61 سال) که دانسیتومتری استخوان برایشان درخواسته شده بود، مورد بررسی قرار گرفتند و داده های TBS و aBMD آنها جمع آوری شد. 96 مورد استیوپروتیک و 140 نفر استیوپنیک تشخیص داده شدند. FRAX و FRAX-TBS برایشان محاسبه و مقایسه شد. یافته ها: متوسط میزان TBS، 09/0±, 29/1 به دست آمد. بیشترین همبستگی مثبت بینFRAX-TBS و FRAX در تخمین ریسک شکستگی ماژور (0001/0>p؛ 836/0=r) و ریسک شکستگی فمور (0001/0>p؛ 922/0=r) مشاهده شد. نسبت افراد نیازمند درمان بر اساس FRAX و FRAX-TBS تغییر معنی داری داشت. نتیجه گیری: در این مطالعه، تفاوت معنی داری در مقایسه FRAX-TBS و FRAX در تعیین نیاز به درمان استیوپروز مشاهده شد.

سابقه و هدف: ریسک بروز اختلالات اسکلتی-عضلانی ناشی از عوامل مختلف کاری مانند عوامل ارگونومی در رانندگان کامیون ها قابل توجه است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر ریسک فاکتورهای ارگونومی بر شیوع درد های اسکلتی عضلانی در رانندگان کامیون بود. روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی و از نوع توصیفی-تحلیلی بر روی 200 نفر از رانندگان کامیون ها به روش نمونه گیری خوشه ای دومرحله ای انجام شد. از پرسشنامه ارگونومی و ایمنی رانندگان شامل مشخصات دموگرافیک، شرایط کاری (استرس ورضایت شغلی)، درد در نواحی نه گانه بدن در 12ماه گذشته بر اسا س Body Mapاستفاده شد. برای تحلیل داده ها از شاخص های مرکزی و آزمون های ناپارامتری اسپیرمن و کروسکال والیس استفاده شد. یافته ها: میانگین (±,انحراف معیار) سنی رانندگان 9±,5/47 سال بودکه بطور میانگین 66/10 ساعت در طی مدت 24 ساعت رانندگی می کردند. 5/99 درصد از درد ناحیه کمر شکایت داشتند که 40 % درد از نوع خفیف و 5/59 % زیاد بود. در ناحیه زانو 5/59 % درد زیاد را گزارش کردند. ارتباط بین درد درنواحی آرنج و پا با جابجایی و حمل بار و همچنین درد نواحی گردن و مچ دست با حرکات دست و بازو معنی دار بود (05/0p<). ارتباط معنی داری بین درد نواحی نه گانه بدن با رضایت شغلی یافت نشد. نتیجه گیری: ریسک فاکتورهای ارگونومی نقش مهمی در بروز دردهای اسکلتی عضلانی در رانندگان دارند که نیازمند آموزش و توجه خاص به این گروه شغلی همراه با انجام اقدامات پیشگیرانه ودرمانی است.

سابقه و هدف: سلامت جسمانی مردم یکی از مهم ترین اهداف هر جامعه ای به شمار می رود. در این میان سلامت جسمانی دانشجویان که آینده سازان یک جامعه هستند از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی سلامت جسمانی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی واحد تهران انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و از لحاظ جمع آوری داده ها توصیفی پیمایشی بود و به کمک روش آماری سر شماری انجام شد. در این مطالعه 1101 دانشجوی جدید الورود دانشگاه آزاد علوم پزشکی تهران مورد ارزیابی قرارگرفتند. تحلیل داده های به دست آمده توسط آزمون پیرسون و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) صورت گرفت. روایی ابزار به وسیله نظر خبرگان تایید گردید و آلفای کرونباخ جهت تایید پایایی (83/0) به دست آمد. یافته ها: میانگین نمرات سبک زندگی سلامت محور، با بررسی ابعاد آن یعنی تحرک روزانه در زندگی، تغذیه نامناسب، استعمال دخانیات و الکل، توجه به سلامت محیطی و تغذیه ناسالم و ورزش بر اساس جنسیت افراد متفاوت است، به طوری که زنان بیشتر از مردان سبک های زندگی سلامت محور دارند و جنسیت به عنوان یک موقعیت اجتماعی در جامعه برای فرد، در زمینه انتخاب نوع سبک زندگی تاثیرگذار است. نتیجه گیری: سبک زندگی سلامت محور و سالم را راهنمایی برای جلوگیری از مشکلات بهداشتی و تضمین کننده حد اعلای سلامتی برای فرد می داند. سلامت جسمانی دانشجویان و سبک زندگی آنها عوامل مهمی در تعیین وضعیت و آینده آنها خواهد داشت.

سابقه و هدف: مدیریت درد بیماران جراحی شده بخش مهمی از مراقبت های درمانی پس از عمل است. این مهم در بیماران معتاد به موادمخدر با چالش های گوناگونی همراه است. هدف این مطالعه، تعیین چالش های مدیریت درد بعد از جراحی ارتوپدی در بیماران وابسته به مواد مخدر از دیدگاه بیماران و تعیین ارتباط بین متغیرها بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی که در بیمارستان اختر تهران در سال های 1399 و 1400 انجام شد، 105 بیمار با روش نمونه گیری در دسترس شرکت کردند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه پژوهشگر ساخته، شامل اطلاعات دموگرافیک بیمار و 16 عبارت در مورد عوامل موثر در مدیریت درد بیماران وابسته به مواد مخدر بود. از نرم افزار SPSS26، آزمون های پارامتریک t مستقل، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون برای تحلیل داده ها استفاده شد و سطح معنی داری آزمون ها کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: از دیدگاه آنان "کم بودن میزان داروهای ضد درد" و "بی اثر بودن مسکن ها"مهم ترین عامل کنترل نامناسب درد آنها بود و سایر چالش های مطرح در مدیریت درد از اهمیت کمی در کنترل بهینه درد بیماران داشت. نتیجه گیری: درد بیماران وابسته به مواد مخدر بعد از جراحی ارتوپدی، به درستی کنترل نمی شود و چالش های شناسایی نشده ای وجود دارد که نیازمند بررسی بیشتر است.

سابقه و هدف: آموزش بالینی یکی از راهکارهایی است که پرستاران از طریق آن به کسب صلاحیت بالینی نایل می شوند. آموزش با استفاده از گروه همتایان یکی از روش های موثر بویژه در بهبود مهارت های روان حرکتی و همچنین کاهش استرس دانشجویان می باشد که در آن بخشی از آموزش فراگیر توسط دانشجویان هم دوره یا دانشجویان دوره های بالاتر با نظارت استاد انجام میگیرد. این مطالعه با هدف بررسی رضایتمندی دانشجویان از آموزش بالینی با استفاده از گروه همتایان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 71 دانشجوی دوره کارورزی در عرصه و 84 دانشجوی دوره کارآموزی که به روش نمونه گیری تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند، در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران انجام شد. در گروه مداخله دانشجویان کاراموز توسط کارورزان در عرصه تحت نظارت مربی آموزش دیدند ودر گروه کنترل آموزش به روش معمول مستقیما, توسط مربی انجام شد. در پایان دوره پرسشنامه سنجش رضایتمندی (مشتمل بر 42 سوال در حیطه های مختلف) توسط هر دو گروه، تکمیل گردید. اعتبار ابزار گرد آوری داده ها با استفاده از روش اعتبار محتوا تایید و پایایی آن، توسط آزمون مجدد تعیین گردید. یافته ها: مقایسه میانگین و انحراف معیار امتیاز رضایتمندی دانشجویان دوره ی کارورزی در عرصه درگروه مداخله (62/12±, 16/76) با گروه کنترل (48/15±, 85/66) اختلاف معنی داری را نشان داد (p=0/001). همچنین مقایسه میانگین و انحراف معیار امتیاز رضایتمندی دانشجویان دوره ی کارآموزی گروه مداخله (96/13±, 33/76) با گروه کنترل (23/16±, 25/65)نشان داد که بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود دارد، (p=0/001). نتیجه گیری: اجرای روش آموزش با استفاده از همتایان باعث افزایش رضایتمندی دانشجویان می شود.