مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
سال:1401 | دوره:35 | شماره:1 |تعداد مقالات:23

زمینه و هدف: اخیرا، اضافه کردن نانو ذرات به مواد ترمیمی و روش آماده سازی دندان با لیزر در مطالعات مختلفی جهت بررسی بهبود استحکام باند مورد توجه محققین قرار گرفته است. هدف از انجام این مطالعه بررسی استحکام باند برشی گلاس آیونومر بایواکتیو حاوی ذرات تیتانیوم و گلاس آیونومر معمولی با دو روش آماده سازی سطح با لیزر Er-YAG و کانونشنال بود. روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، 64 دندان پرمولر سالم کشیده شده جمع آوری شد. در روش کانونشنال، آماده سازی نمونه ها به صورتی انجام گردید که سطوحی از عاج با عمق 5/0 میلی متر با فاصله 2 میلی متر از محل اتصال CEJ در ریشه یا تاج ایجاد شود. در گروه لیزر، بعد از تراش دندان ها سطح ناحیه با لیزر Er-YAG مورد آماده سازی قرار گرفت. سپس در قسمت میانی سطح باکال مولد استوانه ای با ابعاد 5/3 میلی متر قطر و ارتفاع 4 میلی متر گذاشته و هر گروه با گلاس آینومرهای خاص خود ساخته شدند. نمونه ها به روش تصادفی ساده در 8 گروه تقسیم بندی شدند (8n=): A (لیزر، گلاس آیونومر معمولی، عاج تاج)/B (لیزر، گلاس آیونومر حاوی نانو ذرات تیتانیوم، عاج تاج)/C (کانونشنال، گلاس آیونومر معمولی، عاج تاج)/D (کانونشنال، گلاس آیونومر حاوی نانو ذرات تیتانیوم، عاج تاج)/E (لیزر، گلاس آیونومر معمولی، عاج ریشه)/ F (لیزر، گلاس آیونومر حاوی نانو ذرات تیتانیوم، عاج ریشه)/ G (کانونشنال، گلاس آیونومر معمولی، عاج ریشه)/ H (کانوشنال، گلاس آیونومر حاوی نانو ذرات تیتانیوم، عاج ریشه) و در نهایت استحکام باند برشی در universal testing machine با سرعت 1 میلی متر در دقیقه اندازه گیری شد. جهت آنالیز داده ها، به منظور بررسی اثر هر متغیر و اثر متقابل آن ها روی استحکام باند برشی از آزمون Two-way ANOVA استفاده شد، و جهت مقایسه دو به دو گروه ها از آزمون Tukey استفاده شد. یافته ها: تفاوت آماری معنی دار تنها بین گروه های B با C (002/0P=) و E(007/0P=) و G (001/0P=) و H (01/0P=) وجود داشت. بیشترین استحکام باند مربوط به گروه B (لیزر، گلاس آیونومر حاوی نانو ذرات تیتانیوم، عاج تاج) و کمترین مقدار مربوط به گروه G (کانونشنال، گلاس آیونومر معمولی، عاج ریشه) بود. نتیجه گیری: هر سه عامل لیزر Er-YAG، گلاس آیونومر حاوی نانو ذرات تیتانیوم و عاج تاج در افزایش استحکام باند تاثیر مثبتی داشته اند.

زمینه و هدف: عوامل مختلفی در ایجاد پوسیدگی دندان نقش دارند، دندانپزشکی مدرن به دنبال راهی برای بهبود پوسیدگی دندان و راه های مختلفی برای افزایش رمینرالیزاسیون است. هدف از این مطالعه بررسی اثر خمیردندان و دهانشویه نانوهیدروکسی آپاتیت بر رمینرالیزاسیون ضایعات اولیه مینایی و انسداد توبول ها بود. روش بررسی: در این مطالعه تعداد 90 دندان سانترال کشیده شده انسانی استفاده شد. پوسیدگی مصنوعی به وسیله قرار دادن نمونه ها به مدت 72 ساعت در محلول دمینرالیزاسیون در انکوباتور با دمای 37 درجه سانتی گراد ایجاد گردید. سختی نمونه ها قبل از شروع آزمایش توسط تست میکروهاردنس انجام شد. نمونه ها با توجه به جدول اعداد تصادفی به 6 گروه 15 تایی تقسیم شدند. برای گروه 6-1 نمونه ها به مدت 14 روز تحت سیکل pH قرار گرفتند که شامل 3 ساعت دمینرالیزاسیون و 21 ساعت رمینرالیزاسیون بود. هم زمان گروه های 1-3 دو بار در روز در تماس با خمیردندان رقیق شده به نسبت 1: 3 با آب دیونیزه به میزان 5 میلی لیتر به مدت دو دقیقه قرار گرفتند. نمونه های گروه های 6-4 به میزان 5 میلی لیتر برای هر نمونه در تماس با سه نوع دهانشویه به مدت یک دقیقه قرار گرفت. سپس نمونه ها در جهت باکولینگوال به منظور ارزیابی هم زمان توبول های عاجی برش خوردند و مجددا تست میکروهاردنس ویکرز انجام و نتایج قبل و بعد مقایسه و میزان درصد رسوب روی سطح و انسداد توبولی توسط SEM گزارش گردید (006/0P=). سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS24 و آمار توصیفی و تحلیل واریانس ANOVA و مقایسه های چندگانه Tukey تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: آزمون آماری نشان داد که بین گروه های مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری در تغییرات میکروهاردنس وجود دارد (006/0=P). همچنین آنالیز درون گروهی تغییرات میکروهاردنس در گروه های مورد مطالعه نشان داد که اختلاف معنی داری وجود دارد (0001/0

زمینه و هدف: با پردازش تصاویر در توموگرافی کامپیوتری اشعه مخروطی (CBCT)، می توان اطلاعات را بهبود بخشید. هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر فیلتر پردازش تصویر شارپن در تعیین تحلیل خارجی ناحیه آپیکال ریشه در دندان های تک ریشه ناشی از مجاورت دندان نهفته در تصاویر CBCTبود. روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، در سطح جانبی ناحیه آپیکال ریشه در 40 عدد دندان کشیده شده سالم، به صورت مصنوعی و با فرز تراش ایجاد شد و دندان ها به 4 گروه کنترل، تحلیل کم، متوسط و زیاد تقسیم شدند. پس از تهیه CBCT دندان ها، نمونه ها با و بدون فیلتر شارپن، پردازش و توسط 2 مشاهده گر بررسی گردیدند. نتایج با استفاده از نرم افزارهای SPSS22 وMedcalc نسخه 14 تجزیه و تحلیل شد. حد معنی داری برای آزمون های آماری 05/0P≤,در نظر گرفته شد. یافته ها: ویژگی (100%) و حساسیت (66%>) برای هر دو حالت بدون فیلتر شارپن و با فیلتر شارپن یا کامل یا بسیار بالا بود. صحت کلی در هر دو حالت بالا بوده (83/0>) و اختلاف معنی دار بین دو صحت کلی مشاهده نشد (05/0>p). تحلیل آماری مشاهده هر دو حالت تصاویر توسط مشاهده گران نشان داد که حساسیت و صحت کلی در گروه های تحلیل متوسط و زیاد از گروه تحلیل کم بسیار بیشتر ولی ویژگی در همه گروه ها برابر 100% بود. نتیجه گیری: تصاویر با فیلتر شارپن قدرت تشخیص را نسبت به تصاویر بدون فیلتر افزایش نداد ولی از آنجایی که افت دقت با این فیلتر مشاهده نشد، می تواند به عنوان یک فیلتر پردازش مورد پذیرش قرار گیرد.

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد دانشجویان دانشکده دندانپزشکی ارومیه از اصول ارگونومی حین درمان دندانپزشکی در سال 1399 بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی که در سال 1399 انجام گرفت، پرسشنامه خود ساخته بسته، در اختیار 78 نفر از دانشجویان دندانپزشکی ارومیه قرار گرفت و سطح آگاهی، نگرش و عملکرد دانشجویان ارزیابی شد. اطلاعات دموگرافیک دانشجویان اعم از سن، جنسیت و سال تحصیلی دانشجویان نیز از آنان خواسته شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS24 و با آزمون های T-test و آنالیز واریاس یک طرفه با سطح معنی داری 05/0P< بود. یافته ها: در این مطالعه 78 دانشجو (44 مرد و 34 زن) با میانگین سنی 12/2±, 9/23 سال وارد مطالعه شدند. تفاوت بین سطح نگرش گروه های سنی شرکت کننده اختلاف معنی داری نشان داد (0006/0P=). در این متغیر، گروه سنی 20 تا 24 سال، نگرش مثبت تری نسبت به سایر گروه های سنی داشتند. با این حال نتایج این مطالعه ارتباط معنی داری بین آگاهی و عملکرد شرکت کنندگان با سن آن ها گزارش نکرد (05/0P>). نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که سطح آگاهی، نگرش و عملکرد دانشجویان دندانپزشکی ارومیه در حد مطلوب است. گروه 20 تا 24 ساله به طور قابل توجهی سطح نگرش بالاتری نسبت به سایرین داشتند، بنابراین باید برای بهبود این پارامترها در ارگونومی تلاش بیشتری صورت گیرد.

زمینه و هدف: دستیابی به روش های غیر تهاجمی جهت تشخیص مناسب پوسیدگی ثانویه در مجاورت ترمیم های دندانی از اهمیت بالایی برخوردار است. باتوجه به اینکه تغییر زوایای افقی و عمودی تابش اشعه ایکس در تصاویر رادیوگرافی، می تواند تشخیص پوسیدگی های دندانی را تحت تاثیر قرار دهد، این مطالعه با هدف ارزیابی تاثیر تغییر زاویه افقی تابش اشعه ایکس بر تشخیص پوسیدگی های دندانی در مجاورت ترمیم های آمالگام کلاس II دندان های خلفی در تصاویر رادیوگرافی پری اپیکال طراحی شد. روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، ضایعات پوسیدگی مصنوعی در دیواره اگزیال حفره ترمیم آمالگام در سطوح اینترپروگزیمال 27 دندان پره مولر کشیده شده انسان ایجاد شد. رادیوگرافی های پری اپیکال با زوایای افقی متفاوت از دندان ها تهیه و توسط 5 مشاهده گر ارزیابی و نمره دهی شد. برای هر مشاهده گر میزان حساسیت، ویژگی، دقت، تشخیص مثبت کاذب و منفی کاذب تصاویر رادیوگرافی در هر کدام از زوایای افقی محاسبه و شاخص های ذکر شده توسط آزمون ناپارامتری کروسکال والیس بین زوایای مختلف رادیوگرافی مقایسه شدند. جهت بررسی میزان توافق کلی بین مشاهده گرها از ضریب توافق کاپای فلایز استفاده شد. یافته ها: بالاترین دقت تشخیص رادیوگرافیک پوسیدگی ثانویه در سطوح مزیال دندان ها، مربوط به تابش اشعه ایکس با زاویه 5 درجه مزیالی و دیستالی (66/86%) و در سطوح دیستال دندان ها نیز به زوایه 10 درجه از سمت دیستال (90/85%) اختصاص یافت. همچنین، بین زاویه های افقی مختلف (0، 5، 10 و 15 درجه مزیال و دیستال) در میزان دقت تفاوت معنی داری وجود داشت (01/0P=)، بالاترین میزان توافق بین مشاهده گرها، در تشخیص ضایعات پوسیدگی سطوح مزیال دندان ها، در زاویه 10 درجه دیستالی (86/0) و در سطوح دیستال دندان ها، در زاویه 5 درجه دیستالی (89/0) بود. نتیجه گیری: در موارد شک به وجود پوسیدگی ثانویه در ناحیه پروگزیمال دندانی، در صورتیکه در رادیوگرافی استاندارد با زاویه مستقیم، پوسیدگی ثانویه قابل مشاهده نباشد تغییر زاویه افقی به میزان 5-10 درجه می تواند شانس مشاهده پوسیدگی زیر ترمیم های دندانی را افزایش دهد.

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه، طراحی و اعتبارسنجی پرسشنامه سنجش باورهای شبه علمی و نا معتبر ایرانیان درباره سلامت دهان بود. روش بررسی: فهرست 169 باور شبه علمی و نا معتبر ایرانیان در مورد سلامت دهان که در فاز قبلی مطالعه جمع آوری شده بود به یک نمونه هدفمند شامل 13 نفر از اساتید دانشکده دندانپزشکی مشهد ارسال شد. 34 گزاره شبه علمی که در بین ایرانیان شایع تر دانسته می شد، استخراج شد. سپس با دریافت نظرات یک نمونه 21 نفره اساتید دندانپزشکی در مورد نامعتبر و شبه علمی بودن گزاره ها و بازبینی نگارشی آن ها، فهرستی شامل 21 باور شبه علمی برای تهیه پرسشنامه نهایی به دست آمد. نهایتا پرسشنامه را 44 نفر جهت سنجش راحتی و واضح بودن متن و محاسبه آلفای کرونباخ و سنجه Kuder Richardson به عنوان شاخص پایایی همگنی و 15 شرکت کننده با فاصله زمانی یک ماه جهت ارزیابی آزمون باز آزمون و پایایی ثبات تکمیل کردند. یافته ها: پرسشنامه شامل 21 باور با طیف لیکرت سه، یا چهار گزینه ای یا سنجه دو حالتی طراحی شد. آلفای کرونباخ استاندارد شده معادل 641/0 و سنجه Kuder Richardson معادل 514/0 به دست آمد که نشانه پایایی همگنی متوسط تا خوب پرسشنامه است. شاخص Interclass Correlation Coefficient (ICC) معادل 863/0 به دست آمد که نشان دهنده پایایی ثبات خیلی خوب پرسشنامه بود. همچنین ضریب کاپای هر 21 گزاره با صفر اختلاف معنی دار داشت (05/0P<) و از 605/0 تا 1 را شامل می شد. نتیجه گیری: نتیجه پژوهش حاضر پرسشنامه ای است جهت سنجش میزان باورمندی مردم ایران به گزاره های شبه علمی و نا معتبر درباره سلامت دهان. این پرسشنامه، جامعه متخصصان سلامت دهان و دندانپزشکی را یاری خواهد رساند تا سطح آگاهی مردم ایران درباره سلامت دهان را ارتقاء بخشند.

زمینه و هدف: موثرترین روش برای حفظ و بهبود بهداشت دهان و دندان، مسواک زدن و حذف فیزیکی پلاک، است. در این راستا، این مطالعه با هدف مقایسه کارایی روش معمول هر فرد در مقایسه با روش های مختلف مسواک زدن در حذف پلاک میکروبی انجام شد. روش بررسی: این تحقیق، در سال 1399، به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی، به صورت باز با تعداد 72 دانشجوی دختر و پسر غیر دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گردید. در این مطالعه، روش معمول مسواک زدن افراد با دو روش Modified Bass و Scrub Horizontal پس از آموزش در دو گروه تصادفی با دو شاخص Plaque index و Gingival index ارزیابی شد. Plaque index به صورت درصدی و Gingival index به صورت عددی (اعدادی بین 1-0 التهاب خفیف، 2-1/1 التهاب متوسط، 3-2 التهاب شدید) گزارش شد و نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS25 و انجام Paired T-test و آزمون برابری واریانس، با همدیگر مقایسه شدند. یافته ها: کارایی روش مسواک زدن معمول افراد در مقایسه با دو روش Modified Bass و Scrub Horizontal با استفاده از دو شاخص پلاک دندانی و التهاب لثه از لحاظ آماری معنی دار نبود (05/0<(P در صورتی که هر روش به تنهایی بعد از مسواک زدن باعث حذف پلاک دندانی به صورت معنی داری شد (05/0>P). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که کارایی روش معمول مسواک زدن افراد در مقایسه با روش های آموزش داده شده، در برداشت پلاک و کاهش التهاب لثه در ارزیابی کوتاه مدت، تفاوت آماری معنی داری ندارد.

زمینه و هدف: درد آتیپیک صورت (atypical facial pain) (AFP) بیماری مزمنی است که با درد موضعی در ناحیه جمجمه ای-صورتی همراه است. طیف گسترده ای از درمان ها شامل درمان دارویی، روش های روانشناختی و عمل جراحی باز برای درمان آن استفاده می شود. اپیورفین یک پنتا پپتید است که می تواند مانع از درد شود و همچنین اثرات ضد افسردگی ثابت شده دارد. این مطالعه با هدف بررسی غلظت اپیورفین در بیمارانAFP و مقایسه آن با افراد سالم انجام شد. روش بررسی: این مطالعه بر روی 30 بیمار AFP و 40 نفر فرد سالم انجام شد. از هر دو گروه بزاق غیر تحریکی به روش spitting (تف کردن) تهیه شد. برای کلیه بیماران و افراد گروه شاهد پرسشنامه HAD-A (Hamilton Anxiety Test) و(Hamilton Depression Test) HAD-D تکمیل شده و مصاحبه و آنالیز روانشناختی بیماران جهت تعیین درجه اضطراب و افسردگی آنان انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 24) انجام شد. یافته ها: بیماران دو گروه از نظر متغیر سن و جنس همگن بودند. میانگین غلظت اپیورفین بزاق در کل بیماران گروه مورد و گروه شاهد، به ترتیب 2923/0±, 8050/1 و 3682/0±, 8032/1 نانو گرم در میلی لیتر بود. با توجه به نتیجه T-test در میانگین غلظت اپیورفین بین گروه AFP و شاهد اختلاف معنی داری مشاهده نشد (000/1=p). آزمون پیرسون نشان داد که ارتباط معنی داری بین سن، جنس، نمره اضطراب و افسردگی در گروه بیماران و افراد شاهد وجود ندارد (05/0>p). همچنین ارتباط معنی داری بین VAS اولیه، مدت ابتلا به بیماری و انجام درمان قبلی در گروه بیماران با غلظت اپیورفین وجود ندارد (05/0>p). ارتباط معنی داری بین شروع دوره یایسگی زنان در گروه بیماران و افراد شاهد با غلظت اپیورفین اولیه نیز یافت نشد (05/0>p). نتیجه گیری: نتایج نشان داد اکثر بیماران AFP درجاتی از اضطراب و افسردگی داشتند، هر چند غلظت اپیورفین بزاقی در مبتلایان به AFP افزایش معنی داری نداشت.

زمینه و هدف: هزینه یابی مبتنی بر فعالیت به محاسبه ورودی های مصرفی در درمان می پردازد. همه گیری کووید-19 سبب تغییراتی در پروتکل های درمان معمول دندانپزشکی و شرایط دریافت کنندگان خدمات دندانپزشکی شد. هدف از این مطالعه هزینه یابی و مقایسه سه خدمت رایج دندانپزشکی در ایران، از دیدگاه ارایه دهنده و دریافت کننده خدمات پیش از همه گیری (سال 1398) و در زمان همه گیری (سال 1400) بود. روش بررسی: هزینه های مستقیم درمانی و غیر درمانی در هزینه یابی از دیدگاه ارایه دهنده خدمت در نظر گرفته شدند. هزینه های مستقیم درمانی، هزینه های مستقیم غیر درمانی، هزینه های غیر مستقیم و هزینه های محسوس از دیدگاه گیرنده در نظر گرفته شدند. برای محاسبه هزینه های معادل، سال 1400 به عنوان مبنا و هزینه های سال 1398 با نرخ تنزیل 16% محاسبه شدند. یافته ها: از دیدگاه ارایه دهنده خدمات پیش از همه گیری هزینه ترمیم آمالگام دندان 2. 851. 235 ریال، درمان ریشه 6. 351. 580 ریال و کشیدن دندان 1. 887. 295 ریال بوده و هزینه خدمات مذکور در سال 1400 به ترتیب 5, 562, 150 ریال، 8. 070. 591 ریال و 4. 865. 563 ریال بوده است. از دیدگاه گیرنده، قبل از همه گیری هزینه ترمیم دندان 715. 466 ریال، درمان ریشه 2. 883. 001 ریال و کشیدن دندان 3. 267. 359 ریال بوده است. هزینه خدمات مذکور در سال 1400 به ترتیب 1, 212, 528 ریال، 3, 971, 640 و 3, 680, 880 ریال بوده است. نتیجه گیری: همه گیری کووید-19 در افزایش هزینه خدمات دندانپزشکی از دیدگاه ارایه دهنده خدمات و دریافت کننده خدمات تاثیر داشته است، اما نوسانات اقتصادی نقش حیاتی در افزایش هزینه های برآورد شده در کشور دارد. احتمالا بخشی از افزایش هزینه ها به دلیل نقش واسطه گران در تامین مواد و تجهیزات دندانپزشکی است.

زمینه و هدف: مهارت های ارتباطی برای دانشجویان دندانپزشکی از اهمیت اساسی برخوردار است که باعث انتقال موثر اطلاعات لازم به بیمار و برآورده کردن نیازها و انتظارات بیمار می شود. بنابراین، این مطالعه با هدف تعیین مهارت های ارتباط با بیمار در دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه آزاد اصفهان درسال 1399 انجام شد. روش بررسی: در مطالعه تحلیلی مقطعی حاضر، پرسشنامه استاندارد DCCC(Dental consultation communication checklist) به صورت آنلاین و به روش نمونه گیری سرشماری در اختیار کلیه دانشجویان دوره بالینی دانشکده قرار گرفت. در مجموع، 230 نفر از 248 دانشجوی دوره بالینی حاضر به همکاری در مطالعه شدند (درصد پاسخ= 7/92%). پرسشنامه مذکور شامل پنج بعد معارفه، تاریخچه، معاینه، خاتمه و بیمار می باشد. برای تعیین مهارت های ارتباط با بیمار و ابعاد آن و نیز ارتباط مهارت های ارتباطی با ویژگی های دموگرافیک شرکت کنندگان، داده ها توسط آزمون های فریدمن، آنالیز واریانس، آزمون t مستقل و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمره کل مهارت های ارتباطی دانشجویان 6/15±, 16/117 از حداکثر نمره 155 به دست آمد که بیش از حد متوسط بود. تفاوت معنی داری بین ابعاد مهارت های ارتباطی وجود داشت (001/0P<). بیشترین نمره به ترتیب به بعد معاینه کلینیکی، بیمار، تاریخچه پزشکی، معارفه و خاتمه اختصاص داشت. ارتباط معنی داری بین نمره مهارت های ارتباطی دانشجویان با جنسیت (08/0P=)، سن (17/0P=)، وضعیت تاهل (19/0P=) و سابقه تحصیل در دوره روانشناسی (07/0P=) وجود نداشت. بین نمره کل مهارت های ارتباطی (92/0P=) و نیز ابعاد آن (بعد معارفه 79/0P=، بعد تاریخچه 90/0P=، بعد معاینه کلینیکی 77/0P=، بعد خاتمه 35/0P= و بعد بیمار 85/0P=) با سال تحصیلی دانشجویان ارتباط معنی داری دیده نشد. نتیجه گیری: نمره کل مهارت های ارتباطی دانشجویان دندانپزشکی و کلیه ابعاد آن بیش از حد متوسط بود اما درکل دانشجویان در بعد معارفه و خاتمه نسبت به سایر ابعاد عملکرد ضعیف تری داشتند. بنابراین توصیه می شود، مداخلات آموزشی خصوصا جهت بهبود ابعاد معارفه و خاتمه طراحی شود.

زمینه و هدف: پوسیدگی های دندانی بر کیفیت زندگی کودکان و والدین، سلامت دهان و سلامت کلی تاثیر گذار هستند و می توانند با فعالیت های روزانه و رشد کودکان تداخل کنند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط میان شدت پوسیدگی های دندانی با کیفیت زندگی کودکان پیش دبستانی بود. روش بررسی: این مطالعه مقطعی، اپیدمیولوژیک توصیفی بر روی 145 نفر از والدین و کودکان پیش دبستانی 5-2 ساله ساکن شهر اهواز انجام گرفت. روش نمونه گیری در دسترس و از میان مراجعه کنندگان به دانشکده دندانپزشکی و مطب متخصص دندانپزشکی کودکان اهواز بود. از پرسشنامه Early Childhood Oral Health Impact Scale (ECOHIS) به منظور ارزیابی کیفیت زندگی مرتبط با دهان و دندان استفاده شد. اطلاعات دموگرافیک کودکان و والدین و شاخص dmft (decayed, missing, filled teeth) نیز در کودکان تعیین شد. آنالیزهای آماری شامل آمارهای توصیفی و ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون بود. یافته ها: میانگین سنی کودکان مورد مطالعه، 2/1±, 12/4 سال بود. 72 کودک (65/49%) پسر و 73 کودک (34/%50)، دختر بودند. در مجموع بر اساس نتایج مطالعه ما میانگین ECOHIS برابر با 95/18±, 69/39 به دست آمد. میان کیفیت پایین تر زندگی و سن کمتر کودکان (047/0=P)، تحصیلات کمتر والدین (018/0=P) و تعداد دندان های پوسیده بیشتر (000/0=P) رابطه معنی دار وجود داشت. نتیجه گیری: شدت پوسیدگی دندانی بر کیفیت زندگی کودکان موثر است و با افزایش تعداد دندان های پوسیده، وضعیت اجتماعی اقتصادی پایین تر والدین و سن بیشتر والدین کیفیت زندگی کودکان کاهش می یابد.

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت ثبات اولیه در موفقیت درمان ایمپلنت های دندانی و ایجاد استیواینتگریشن، این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه ثبات ایمپلنت و میزان تحلیل کرستال استخوان در تکنیک استیوتوم و تکنیک رایج قراردهی ایمپلنت بود. روش بررسی: در این مطالعه 26 ایمپلنت در ناحیه قدامی ماگزیلا در 13 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. ایمپلنت های TBR (Toulouse, France) با قطر 5/3 و طول 5/10 یا 12 میلی متر قرارداده شد. بلافاصله بعد از قرارگیری ایمپلنت ها و سه ماه بعد میزان ثبات ایمپلنت با استفاده از Ostell mentor ثبت شد. بلافاصله در روز جراحی، سه ماه و شش ماه بعد از آن رادیوگرافی پری اپیکال برای بررسی میزان تحلیل استخوان تهیه شد. از تست های آماری P aired t-test و Wilcoxon signed Rank test جهت آنالیز آماری داده ها استفاده شد. یافته ها: تفاوت آماری قابل ملاحظه ای در میزان ثبات در بین دو روش درمانی وجود نداشت. میزان تحلیل استخوان در گروه استیوتوم در سه ماه بعد از جراحی بیشتر از روش درمان رایج بود (001/0

زمینه و هدف: از آنجا که در فرهنگ رایج بین مردم مخصوصا قشر متوسط این طرز تفکر در اکثر والدین وجود دارد که دندان شیری عضوی جایگزین شونده است و از دست دادن آن اهمیتی ندارد. این پژوهش با هدف ارزیابی میزان آگاهی نگرش و عملکرد والدین کودکان پیش دبستانی و دبستانی مراجعه کننده به کلینیک ویژه دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و بیمارستان کودکان امام حسین اصفهان درباره اهمیت حفظ دندان های شیری و عوامل مرتبط با آن انجام شد. روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی-مقطعی روی 323 نفر از والدین کودکان پیش دبستانی و دبستانی مراجعه کننده به کلینیک ویژه دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و بیمارستان کودکان امام حسین اصفهان انجام شد. روش جمع آوری داده ها، پرسشنامه و مصاحبه حضوری بود. پرسشنامه ساخته شده دارای 21 سوال چند گزینه ای و سوالات توصیفی بود. داده ها با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و آزمون های تحلیلی نظیر t و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره آگاهی والدین 5/37 با انحراف معیار 9/16، میانگین نمره نگرش 8/55 با انحراف معیار 1/11 و میانگین نمره عملکرد 8/41 با انحراف معیار 6/15 از 100 به دست آمد و ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین نمرات آگاهی، نگرش و عملکرد با هم رابطه معنی داری وجود دارد (001/0

زمینه و هدف: با توجه به کاربرد پیشگیرانه و درمانی اینفیلترانت رزین و ناشناخته بودن اثرات بلیچینگ بر مینای درمان شده با اینفیلترانت های رزینی هدف از این مطالعه آزمایشگاهی بررسی اثر بلیچینگ برثبات رنگ ضایعات مینایی درمان شده با اینفیلترانت رزینی می باشد. روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی از30 عدد دندان مولر سوم کشیده شده انسان که فاقد پوسیدگی، ترک و یا نقایص مینایی بودند، نمونه های مینا-عاج در ابعاد 3×5×5 میلی متر از سطح باکال و لینگوال توسط دستگاه میکروتوم قطع گردید. نمونه ها به 3 گروه 10 تایی 1-مینای سالم 2-مینای دمینرالیزه 3-مینای دمینرالیزه + اینفیلترانت رزینی تقسیم شدند. ضایعات لکه سفید به صورت مصنوعی با قرار دادن نمونه ها به مدت 4 روز در ژل دمینرالیزه هیدروکسی اتیل سلولز اسیدی با 5/4pH= ایجاد شدند و سپس نمونه ها در گروه 3 تحت درمان ICON RI قرار گرفتند. رنگ اولیه با استفاده از اسپکتروفتومتر ارزیابی و سپس ژل هیدروژن پراکساید 35% در سه سیکل و هر بازه زمانی 10 دقیقه روی نمونه ها قرار گرفت. پس از پایان آخرین سیکل نمونه ها به مدت 1 دقیقه کاملا شستشو شده و پس از رنگ سنجی یافته ها با استفاده از آزمون One way ANOVAمورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: بیشترین میزان تغییر رنگ در گروه دمینرالیزه به میزان 003/2±, 3/6Δ, E= بود، در حالی که کمترین میزان تغییر رنگ در گروه ضایعات مینایی درمان شده با اینفیلترانت های رزینی به میزان 98/0±, 54/3Δ, E= و در گروه مینای سالم 14/1±, 13/4Δ, E= بود. بین گروه دمینرالیزه و ضایعات مینایی درمان شده با رزین انفیلترانت اختلاف معنی دار وجود دارد (005/0P=)، در حالی که بین گروه کنترل و گروه با ضایعات مینایی درمان شده با رزین اینفیلترانت اختلاف معنی دار دیده نشد (54/0=P). نتیجه گیری: بلیچینگ باعث تغییر رنگ کمتری در ضایعات اینفیلتره در مقایسه با گروه دندان های دمینرالیزه می شود.

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی تغییر رنگ دندان ناشی از تماس با سرامیک سرد در مقایسه با MTA Angelus در مجاورت با محلول های شستشو دهنده مانند هیپوکلریت سدیم و نرمال سالین بود. روش بررسی: تعداد 50 نمونه دندان قدامی ماگزیلا کشیده شده انسانی انتخاب شد. پس از تهیه حفره دسترسی به 4 گروه آزمایشی و 1 گروه کنترل (10 عدد در هر گروه) تقسیم شدند. قبل از قرار دادن مواد داخل تاج، حفره دسترسی دندان های گروه 2 و 4 با هیپوکلریت سدیم 25/5% و دندان های گروه 1 و3 با سالین شستشو داده شده و پس از خشک شدن، ضخامت 3 میلی متری از سرامیک سرد (گروه 1 و 2) و MTA Angelus (گروه 3 و 4) درون حفره دسترسی دندان ها قرار داده شد. بعداز ست شدن مواد، تمام نمونه ها با رزین مودیفاید گلس آینومر ترمیم شدند. بر اساس سیستم CIE Lab، تغییر رنگ کل E)Δ, (هر نمونه در بازه زمانی قبل از کار، 1 و 90 روز بعد از کار به دست آمد و با استفاده از تست ویلکاکسون مورد آنالیز آماری قرار گرفت. یافته ها: طبق نتایج این پژوهش اختلاف میانگین تغییر رنگ در گروه های پر شده با سرامیک سرد و در بازه های زمانی مختلف تفاوت آماری معنی داری نداشت (05/0>p)، در حالی که در گروه های پر شده با MTA Angelus مقادیر آماری برای این معیار (اختلاف میانگین تغییر رنگ) در 90 روز پس از کار به طور معنی داری بالاتر از یک روزه بعد از کار بود (05/0

زمینه و هدف: انتخاب روش ارزشیابی آموزشی مناسب و تاثیرات این انتخاب با توجه به رشته های مختلف علوم پزشکی یکی از اولویت های فعلی آموزش پزشکی است. لذا این مطالعه با هدف طراحی چک لیست ارزیابی مهارت های عملی دانشجویان دندانپزشکی و مقایسه آن با روش global rating انجام شد. روش بررسی: در این تحقیق با روش اقدام پژوهی یک چک لیست برای ارزشیابی مهارت های بالینی واحد کودکان عملی طراحی شد. 32 نفر از دانشجویان با روش چک لیست و 32 نفراز آنان با روش مرسوم global rating ارزیابی شدند (نمونه گیری بر اساس نمونه در دسترس). میزان رضایتمندی دانشجویان و اساتید از دو روش با یک معیار 6 قسمتی بررسی و نتایج با آزمون Wilcoxon Signed Ranks مقایسه شد. نمرات دانشجویان در دو روش هم با آزمون paired t تحلیل گردید. یافته ها: رضایتمندی دانشجویان از نحوه ارز شیابی در روش چک لیست بیشتر بوده (003/0P=). اساتید توانایی روش چک لیست در تمایز بین دانشجویان را بیشتر دانسته (03/0=P). البته از نظر سهولت استفاده و مناسب بودن، اغلب اساتید روش سنتی را ترجیح دادند (02/0=P). در سایر موارد، تفاوت های معنی داری از نظر دیدگاه دانشجویان و اساتید نسبت به دو روش دیده نشد. نتیجه گیری: در مطالعه حاضر دو روش چک لیست و global rating در ارزشیابی ارزشمند بوده ولی به دلیل رضایتمندی بیشتر دانشجویان و اساتید از روش چک لیست، امکان شناسایی ضعف های منجر به کاهش نمره در آن و کفایت بهتر ارزشیابی توانمندی ها، این چک لیست می تواند برای ارزشیابی به کار گرفته شود.

زمینه و هدف: کاتپسین D، یک پروتیاز پیش برنده تهاجم در ضایعات تومورال شناخته شده است. با توجه به مطرح شدن ماهیت نیوپلاسم کیستیک برای ادنتوژنیک کراتوسیست، هدف این مطالعه مقایسه بیان کاتپسین D در این ضایعه با یونی سیستیک آملوبلاستوما و کیست ادنتوژنیک ارتوکراتینیزه، به منظور شناخت بهتر رفتار این ضایعه می باشد. روش بررسی: دراین مطالعه توصیفی-تحلیلی، بلوک های پارافینی موجود (8 نمونه یونی سیستیک آملوبلاستوما (UA)، 8 نمونه ادنتوژنیک کراتوسیست (OKC) و 8 نمونه کیست ادنتوژنیک ارتوکراتینیزه (OOC)) در آرشیو بخش پاتولوژی دهان و فک و صورت تحت رنگ آمیزی ایمنوهیستوشیمی کاتپسین D قرار گرفت. سپس لام ها توسط دو پاتولوژیست دهان از لحاظ شدت و الگوی رنگ پذیری سلول های اپیتلیالی و همبندی به طور هم زمان مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با نرم افزار SPSS20 و آزمون های Kruskal-Wallis، Mann-Whitneyو Chi-square تحلیل آماری شدند (05/0=P). یافته ها: شدت رنگ پذیری در سلول های یونی سیستیک آملوبلاستوما به طور معنی داری بیشتر از دو گروه ادنتوژنیک کراتوسیست و کیست ادنتوژنیک اورتوکراتینیزه بود (02/0P=). شدت رنگ پذیری در سلول های استرومای همبندی نیز در گروه آملوبلاستومای یونی سیستیک بیشتر از دو گروه دیگر بود، هرچند این اختلاف از نظر آماری بین سه گروه معنی دار نبود (32/0=P). در مطالعه حاضر الگوی رنگ پذیری سلول ها در اپیتلیوم و استروما بین سه گروه مورد مطالعه تفاوت آماری معنی داری را نشان نداد (02/0، 15/0=P). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر در خصوص شدت بیان کاتپسین D در سه ضایعه ادنتوژنیک بررسی شده احتمالا می تواند شاهدی بر طبقه بندی جدید (WHO2017) از لحاظ قرار دادن دوباره ادنتوژنیک کراتوسیست در گروه کیست های ادنتوژنیک باشد و یا در صورت نپذیرفتن این ماهیت می توان گفت احتمالا رفتار مهاجم این کیست ارتباطی به بیان کاتپسین D نداشته و بررسی نشانگرهای دیگر موجود در اپیتلیوم و استروما به طور هم زمان، برای فهم بهتر ماهیت بیولوژیک آن پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: اتمام و پرداخت کامپوزیت ها یک مرحله مهم و تاثیر گذار در موفقیت کلینیکی ترمیم ها می باشد. هدف ازاین مطالعه بررسی تاثیر و مقایسه دوام دو نوع پالیش مایع بر روی دو نوع کامپوزیت بود. روش بررسی: 80 نمونه استاندارد دیسکی شکل (mm 2×4) از دو نوع نانو کامپوزیت (هر کامپوزیت 40 عدد) شامل یک کامپوزیت نانوفیل (Filtek Z350 XT-3M ESPE) و یک کامپوزیت نانو هیبرید (Aelite Aesthetic Enamel-Bisco, Inc. Schaumburg, USA) تهیه شد. نمونه ها بر اساس روش اتمام و پرداخت به صورت تصادفی به 4 زیرگروه (10n=) تقسیم شدند، M: به عنوان گروه کنترل نمونه ها با پلیمریزاسیون زیر نوار سلولوییدی (Mylar). S: اتمام و پرداخت توسط توالی دیسک های Sof-Lex (3M ESPE, USA)، SP: اتمام و پرداخت با دیسک های Sof-Lex و استفاده از پالیش مایع Permaseal (Ultradent products, Inc. USA)، SB: اتمام و پرداخت با دیسک های Sof-Lex و استفاده از پالیش مایع Bis cover (Bisco, Inc. Schaumburg, USA). نمونه ها تحتpH cycling و Brusihing machine قرار گرفتند و سپس میانگین خشونت سطحی نمونه ها (Ra) و میانگین تغییرات پروفایل در طول ناحیه مورد نظر (Rz) توسط دستگاه پروفیلومتر اندازه گیری شد، برای مقایسه میانگین خشونت سطحی در گروه های مورد بررسی از آنالیز واریانس دو طرفه و یک طرفه (ANOVA) استفاده شد. سپس از آزمون Tukey برای شناسایی گروه های مسیول تفاوت و از آزمون T-test برای مقایسه میانگین خشونت سطحی استفاده شد. یافته ها: نوع کامپوزیت و روش پرداخت تاثیری بر روی میانگین Ra نداشت (733/0=P) اما بر روی فاکتور Rz1 دارای تاثیر معنی دار بود (025/0=P). نتیجه گیری: استفاده از پالیش مایع پس از کاربرد دیسک های پرداخت، تاثیری بر روی دوام پرداخت نانو کامپوزیت ها ندارد.

زمینه و هدف: بهداشت دهان بخشی از سلامت عمومی بوده و اهمیت آن در دوران کودکی بیشتر از هر زمان دیگری می باشد. هدف از این مطالعه بررسی آگاهی و نگرش و عملکرد والدین شهرستان دلفان در مورد بهداشت دهان و دندان کودکان 6 تا 12 ساله در سال 1400 بود. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی بود که بر روی 365 نفر از والدین کودکان 6 تا 12 ساله شهرستان دلفان انجام شد. از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. پرسشنامه ها شامل چهار بخش اطلاعات دموگرافیک، آگاهی، نگرش و عملکرد درباره بهداشت دهان بود. داده ها پس از جمع آوری وارد SPSS23 شد. از آزمون های تی مستقل، تحلیل واریانس و همبستگی پیرسون برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 1/7±, 5/36 بود. 201 نفر از والدین مادر بودند. آگاهی و نگرش والدین خوب و عملکرد آن ها متوسط بود. بین هر سه متغیر آگاهی و نگرش و عملکرد با یکدیگر رابطه معنی دار آماری مشاهده شد (00/0P<). همچنین بین آگاهی با تحصیلات (00/0P<)، شغل مادر (04/0P<)، شغل پدر (00/0P<) و وضعیت اقتصادی (00/0P<)، بین نگرش با تحصیلات (00/0P<)، شغل مادر (04/0P<)، شغل پدر (01/0P<) و وضعیت اقتصادی (01/0P<)، بین عملکرد با تحصیلات (00/0P<)، شغل مادر (01/0P<)، شغل پدر (00/0P<) و وضعیت اقتصادی (00/0P<) والدین رابطه معنی دار از لحاظ آماری مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد بین آگاهی، نگرش و عملکرد با سطح تحصیلات، شغل و وضعیت اقتصادی رابطه معنی دار وجود دارد و توصیه می شود در امر آموزش بهداشت دهان به والدین با سطح تحصیلات و وضعیت اقتصادی پایین توجه بیشتری شود.

زمینه و هدف: امروزه اضطراب آزمون یکی از مهم ترین مشکلات دانش آموزان سال آخر دبیرستان می باشد. اضطراب علاوه بر تاثیرات سیستمیک، می تواند با ایجاد اخلال در رفتارهای بهداشتی دهان و دندان، بر روی سطح سلامت دهان و دندان تاثیرگذار باشد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط اضطراب با متغیرهای مرتبط با سلامت دهان در دانش آموزان سال آخر دبیرستان پیش از آزمون کنکور بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، سطح اضطراب و متغیرهای مرتبط با سلامت دهان در 180 دانش آموز سال آخر دبیرستان، در سه مقطع زمانی در طول سال تحصیلی 1398-1397 در شهر تهران، توسط پرسشنامه و یک بار معاینه بالینی اندازه گیری شد. دو پرسشنامه اضطراب آزمون فریدمن و پرسشنامه استاندارد شده رفتارها و عادات سلامت دهان و دندان توسط آزمون های Friedman Bonferroni و Generalized estimating Equations با نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها: با نزدیک شدن به کنکور، برخی متغیرهای مرتبط با سلامت دهان مانند: الگوی استفاده از مسواک، خواب روزانه، دفعات مصرف غذای فوری (فست فود) و مصرف میان وعده های شیرین تغییر می کنند (05/0>P) تغییرات خواب روزانه با تغییرات اضطراب ارتباط معنی دار دارد (022/0=P). با توجه به نتایج تحلیل اندازه های تکرار شونده (Repeated Measures Analysis)، تغییرات معنی داری بین میانگین نمره جنبه خطای شناختی سه زمان مشاهده شد (001/0>P)، همچنینن با توجه به نتایج آزمون بنفرونی (Bonferroni Test) این تغییرات معنی دار مربوط به تفاوت میانگین نمره خطای شناختی 6 ماه قبل از کنکور و 3 ماه قبل از کنکور (001/0>P))، 6 ماه قبل از کنکور و 1 ماه قبل از کنکور (001/0>P) و 3 ماه قبل از کنکور و 1 ماه قبل از کنکور (001/0>P) می باشد که در هر سه حالت با نزدیک شدن به زمان کنکور نمره خطای شناخت به طور معنی داری کاهش یافته است و با توجه به اینکه نمره پایین تر در این شاخص نشان دهنده سطح اضطراب آزمون بالاتر است، هرچه به کنکور نزدیک تر شویم سطح اضطراب آزمون در بعد خطای شناختی بیشتر می شود. نتیجه گیری: اضطراب تحصیلی کنکور سراسری می تواند بر روی برخی از متغیر های سلامت دهان مانند خواب روزانه تاثیر گذار باشد، اما با سایر متغیر ها ارتباط ندارد.

زمینه و هدف: با رشد جمعیت سالمند، توجه به وضعیت سلامت دهان آنان از اهمیت روز افزونی برخوردار شده است. اکثر مطالعات موجود در جمعیت سالمندان وابسته صورت گرفته است که دارای سطح سلامت دهان و نیازهای درمانی متفاوت از سالمندان مستقل هستند، به همین منظور هدف از مطالعه حاضر تعیین وضعیت سلامت دهان سالمندان مستقل مراجعه کننده در سطوح پارک ها و مکان های عمومی تحت پوشش شهرداری شهر اصفهان در سال 1399 بود. روش بررسی: مطالعه حاضر، مطالعه ای توصیفی-تحلیلی مقطعی است که بر روی 195 سالمند مراجعه کننده به مراکز شهرداری شهر اصفهان در سال 1399 انجام شده است. وضعیت سلامت دهان و کیفیت زندگی سالمندان با استفاده از شاخص ارزیابی سلامت دهان سالمندان (GOHAI) و معاینات بالینی بررسی شد. داده های به دست آمده با استفاده از آماره های توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، همبستگی، آزمون تی مستقل، مجذورکای و ANOVA در SPSS22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (α, =0/05). یافته ها: 69 درصد از معاینه شوندگان (133 نفر) مرد بودند و میانگین سنی شرکت کنندگان 5/3±,9/68 بود. در حدود 20 درصد (39 نفر) از سالمندان هیچ یک از دندان های طبیعی خود را نداشتند. 63 درصد (123 نفر) حداقل دو بیماری مزمن و 5/38 درصد افراد (75 نفر) اکلوژن فانکشنال داشتند. میانگین نمره کیفیت زندگی سالمندان و میانگین DMFT به ترتیب 4/6±, 7/51 و 3/6±, 5/20 بود. ارتباط معنی دار و معکوسی بین میانگین DMFT و GOHAI دیده شد (001/0

زمینه و هدف: همه گیری کرو ناویروس 2019 فشار زیادی بر سیستم های بهداشتی سراسر جهان وارد کرده است. خطر انتقال عفونت در دندانپزشکی به طور قابل توجهی زیاد است. هدف از این مطالعه بررسی آگاهی و عملکرد حافظتی دندانپزشکان عمومی و متخصص شهر اصفهان در مقابل کووید-19 در محیط درمان بود. روش بررسی: در این مطالعه که در فروردین ماه 1400و به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد، از پرسشنامه آنلاین به عنوان ابزار جمع آوری داده ها استفاده شد. سوالات شامل مشخصات زمینه ای، آگاهی از انجام صحیح اقدامات حفاظتی، اقدامات حفاظتی انجام شده در مقابل کووید-19 و فراوانی ابتلا به کووید-19 بود. آنالیزهای توصیفی و تحلیلی با استفاده از نرم افزار SPSS26 شامل تهیه جداول توزیع فراوانی، رسم نمودارها، محاسبه آزمون T مستقل و ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن انجام شد. یافته ها: تعداد 310 پرسشنامه با پاسخ کامل جمع آوری گردید. 4/87% دندانپزشکان آگاهی متوسط و بالاتر از عملکرد صحیح حفاظتی در مقابل کووید-19 داشتند. میانگین نمره آگاهی با شاخصه های زمینه ای سن (59/0=P)، جنسیت (31/0=P و 05/0r=)، سابقه کار (16/0=P و 07/0r=) و مدرک تحصیلی (33/0=P) ارتباط معنی داری نداشت. در دوره پاندمی 87% دندانپزشکان درمان های اورژانس دندانپزشکی را انجام دادند و 40% درمان های دندانپزشکی را برای بیماران با ریسک بالا ابتلا، به تعویق انداختند. دندانپزشکان به درستی از لوازم حفاظت شخصی استفاده کردند. از بین همه دندانپزشکان شرکت کننده 75% از ماسک با محافظت بالا برای همه درمان ها، 75% از محافظ صورت برای همه درمان ها، 67% از کلاه و60% از روپوش های استریل استفاده کردند. محیط بالینی برای جلوگیری از گسترش کووید-19 به خوبی مجهز شده بود. نتایج نشان داد که 8/%55 از شرکت کنندگان یک یا چند علامت/نشانه مشابه کووید-19 داشتند و 9% از شرکت کنندگان دارای تست SARS-CoV-2 مثبت بودند. نتیجه گیری: در حال حاضراکثریت دندانپزشکان آگاهی لازم در مورد نحوه حفاظت در مقابل کووید-19 را دارند و به صورت کارآمد از کلیه اقدامات احتیاطی برای انجام اعمال دندانپزشکی استفاده می کنند.

زمینه و هدف: مال اکلوژن در ارتودنسی از جمله ناهنجاری های دندانی-فکی می باشد که می تواند مشکلات روانی-اجتماعی ایجاد کند. ویژگی های شخصیت، تصویر بدن و خود پنداره به دلیل تأثیرات مختلف مال اکلوژن ها روی ظاهر و بهزیستی روانشناختی در متقاضیان ارتودنسی متفاوت است. هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگی های شخصیتی، تصویر بدن و خود پنداره در بیماران متقاضی درمان ارتودنسی در شهر تبریز در سال 1400 بود. روش بررسی: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران متقاضی درمان ارتودنسی مراجعه کننده به یکی از کلینیک های ارتودنسی شهر تبریز در طی سال های 1400-1399 بوده است. این مطالعه بر روی 149 بیمار متقاضی درمان ارتودنسی (127 زن و 22 مرد) به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. پرسشنامه ویژگی شخصیتی نئو، پرسشنامه نارضایتی از تصویر بدن و پرسشنامه خود پنداره بدنی مارش استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته ها: طبق نتایج پژوهش در بیماران متقاضی ارتودنسی روان رنجور خویی، توافق گرایی، وجدان گرایی، برون گرایی و گشودگی به تجربه بالا بود (05/0>P). میانگین نارضایتی از تصویر بدن بالابود (05/0>P). همچنین خود پنداره ظاهری بدن پایین و عزت نفس بالا بود (05/0>P). نتیجه گیری: عوامل شخصیتی، تصویر تن و خود پنداره سه ویژگی روانشناختی مؤثر در بیماران متقاضی درمان ارتودنسی است. بنابراین درخواست درمان ارتودنسی، به میزان زیادی در اثر عوامل روانشناختی همانند تفاوت ویژگی های شخصیتی، تصویر بدن و خود پنداره است.