نمای ساختمان، به عنوان یک لایه جدا کننده میان شرایط آب و هوایی داخل و خارج آن عمل می کند. در میان روش های گونا گون مورد استفاده برای بهبود عملکرد حرارتی ساختمان، یکی از راه حل های مطرح، استفاده از نماهای نوین تهویه نماهای تهویه شونده است. یک گروه از نماهای تهویه شونده «نماهای تهویه شونده بادرزباز» (به اختصار OJVF) هستند که از جمله فناوری های روزآمد و نو در معماری می باشند. در OJVF نما از تعدادی قطعات، که با درزهای باریک و باز از یکدیگر جدا شده اند، تشکیل شده است و تهویه از طریق این درزها صورت می گیرد. این تهویه باعث دفع رطوبت ناشی از بارندگی، کاهش مشکلات ناشی از میعان و تضمین سامت دیوار می شود.آنچه به عنوان یک سوال اساسی مطرح است، میزان تاثیر (مثبت یا منفی) درزهای باز بر عملکرد حرارتی این گونه نمای مطرح در کشورهای صنعتی، در اوقات مختلف سال است. هدف این تحقیق، بررسی رفتار حرارتی و جریان هوا در OJVF در معرض تابش خورشید درضلع جنوبی ساختمان و کمی سازی میزان صرفه جویی در مصرف انرژی، در مقایسه با یک نمای با لایه هوای بسته است. بدین منظور دو سیستم نمای باز و بسته، در نرم افزار فلوئنت Fluent شبیه سازی گردیده و عملکرد انرژی آن ها مقایسه شده اند. نتایج بیانگر آن است که استفاده از نمای با درز باز، در تهران و یزد که با توجه به دو اقلیم با تابش خورشید متوسط و زیاد انتخاب شده اند، صرفه جویی در مصرف انرژی سالانه بیشتری را به همراه دارد. بنابراین با توجه به فناوری نسبتا ساده OJVF، استفاده از آن در ضلع جنوبی ساختمان در اقلیم های یاد شده، مناسب تر از نماهای بسته رایج است.