دانش حسابداری مالی
سال:1396 | دوره:4 | شماره:4 (پیاپی 15) |تعداد مقالات:7

به طور معمول، محیط کسب و کار با پیچیدگی و پویایی همراه می باشد و افزایش عدم تقارن اطلاعاتی، دامنه مدیریت سود حاصل از فرصت هایی که در اثر پاسخگویی مدیران به محدودیت های ذاتی این قبیل محیط ها بدست آمده را افزایش می دهد. بنابراین در چنین محیط هایی، کار کشف و شناسایی مدیریت سود برای سرمایه گذاران دشوار خواهد بود. در این پژوهش، تاثیر پیچیدگی و پویایی محیطی بر رابطه مدیریت سود و عدم تقارن اطلاعاتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار می گیرد. برای این منظور از الگوی سیستم معادلات همزمان با استفاده از روش تخمین معادلات رگرسیون به ظاهر نامرتبط در داده های تابلویی استفاده شده است. نتایج بررسی 90 شرکت طی سال های 1387 تا 1392 نشان می دهد که بین مدیریت سود و عدم تقارن اطلاعاتی رابطه مثبت وجود دارد و این رابطه برای شرکت هایی که عملیات تجاری آنها با نوسانات بالای قیمت فروش (پویایی) مواجه بوده، تضعیف شده است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر کیفیت حسابرس بر بروز تقلب حسابداری انجام شده است. در این پژوهش به بررسی اینکه آیا احتمال بروز تقلب در صورت های مالی شرکت هایی با کیفیت حسابرس بالاتر کاهش می یابد، پرداخته شده است. به طور کلی، اثر کیفیت حسابرسی بالاتر در کاهش بروز تقلب در صورت های مالی در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران (48 شرکت متقلب و 48 شرکت غیرمتقلب) طی بازه زمانی 1388 تا 1393 بررسی شده است. برای آزمون فرضیه های پژوهش از رگرسیون لجستیک استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که رابطه منفی و معناداری بین اندازه حسابرس، دوره تصدی حسابرس، تخصص حسابرس در صنعت، موسسه حسابرسی متخصص در صنعت با طول دوره تصدی طولانی و امتیاز وضعیت کنترل و کیفیت حسابرسی با تقلب در صورت های مالی وجود دارد. نتایج به طور کلی بیانگر این است که هر چه در شرکت ها، کیفیت حسابرسی بالاتر باشد ارتکاب شرکت ها به تقلب کمتر است.

در این تحقیق توان توضیحی سه مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای، مدل سه عاملی و مدل پنج عاملی فاما و فرنچ مورد مقایسه و آزمون قرار گرفت. دوره زمانی این تحقیق از سال 1382 تا 1394 بوده و در بورس اوراق بهادار تهران انجام گرفته است. نتایج آزمون ونگ نشان داد که تفاوت معنی دار در تبیین بازده توسط مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای و مدل پنج عاملی فاما و فرنچ وجود دارد، ولی تفاوتی در استفاده از مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای و مدل سه عاملی فاما و فرنچ و همچنین در استفاده از مدل های های سه عاملی و پنج عاملی فاما و فرنچ مشاهده نشد. ولی توضیح دهندگی متغیر های مستقل در این مدل ها متفاوت بود. ضریب تعیین تعدیل شده به ترتیب در مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای، مدل سه عاملی فاما و فرنچ و مدل پنج عاملی فاما و فرنچ 59، 61 و 62 درصد می باشد. همچنین مشخص شد که سرمایه گذاری بیشتر باعث افزایش بازده سهام می شود. این امر نشان می دهد که با افزوده شدن متغیرهای توضیحی می توان درصد توضیح دهندگی بازده را بالاتر برد و استفاده از مدل پنج عاملی فاما و فرنچ می تواند در توضیح بازده موثرتر باشد.

هدف این پژوهش بررسی تاثیر اطمینان بیش از حد مدیریتی بر ارزش شرکت است. معیار ارزش شرکت بازده تعدیل شده بر اساس ریسک و نوسان بازده است. برای اندازه گیری اطمینان بیش از حد مدیریتی از دو معیار نسبت مخارج سرمایه ای ومازاد سرمایه گذاری استفاده شده است. در این راستا داده های 90 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازده زمانی 1388 الی 1394 آزمون شد. برای آزمون فرضیه های پژوهش از مدل رگرسیونی چند متغیره به روش داده های ترکیبی استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد که اثراطمینان بیش از حد مدیریتی بر بازده تعدیل شده بر اساس ریسک مثبت و معنی دار است. همچنین نتایج موید آن است که اطمینان بیش از حد مدیریتی بر نوسان بازده با استفاده از معیار نسبت مخارج سرمایه ای از لحاظ آماری تاثیر معناداری ندارد ولی با استفاده از معیار مازاد سرمایه گذاری مثبت و معنی دار است.

بر اساس نظریه توازی پویا، شرکت ها دارای یک ساختار سرمایه هدف (یا بهینه) هستند که می تواند در طول زمان تغییر کند و شرکت ها سعی دارند تا ساختار سرمایه واقعی خود به ساختار سرمایه هدف، نزدیک کنند. سرعتی که ساختار سرمایه واقعی یک شرکت به ساختار سرمایه هدف نزدیک می شود (سرعت تعدیل ساختار سرمایه) به عوامل مختلف درون سازمانی و برون سازمانی وابسته است. در این پژوهش، با استفاده از روش داده های ترکیبی پویا (با رویکرد گشتاورهای تعمیم یافته) تاثیر کیفیت افشاء و کیفیت اقلام تعهدی بر سرعت تعدیل ساختار سرمایه در 108 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در بازه زمانی 1383 تا پایان 1394 بررسی شده است. بدین منظور، نسبت های اهرم دفتری و بازاری به عنوان معیارهای سنجش ساختار سرمایه، به کار رفته اند.نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که با افزایش در کیفیت افشاء، سرعت تعدیل ساختار سرمایه نیز به صورت معناداری افزایش می یابد. با این حال، نتایج بیانگر آن است که افزایش در کیفیت اقلام تعهدی، تاثیر معناداری بر سرعت تعدیل ساختار سرمایه ندارد.

مدیران ممکن است سود تقسیمی را جهت علامت دهی پایداری تغییرات تقسیم سود گذشته تعدیل کنند، بر این اساس، تئوری سودهای پیشین و تئوری علامت دهی استدلال می کنند که سود تقسیمی تابعی از سودهای گذشته و ابزاری برای علامت دهی سود مورد انتظار است. ازآنجاکه سهامداران و سرمایه گذاران برای ارزیابی شرکت ها از فاکتورهای مختلفی ازجمله سود جهت تصمیم گیری استفاده می نمایند و از سویی مدیران شرکت ها، اطلاعات درون سازمانی درباره چشم انداز سودآوری شرکت در اختیار دارند و از سود تقسیمی به عنوان یک ابزار علامت دهی به سهامداران و سرمایه گذاران استفاده می کنند، بنابراین ارتباط بین سود تقسیمی و سودآوری آتی یک مساله مهم تجربی در امور مالی شرکت می باشد، لذا این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین تقسیم سود با سودآوری آتی شرکت ها انجام گرفته است. در این پژوهش اطلاعات مربوط به صورت های مالی 120 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار تهران برای سال های مالی 1385 تا 1393 مورداستفاده قرارگرفته است. برای تعیین روابط بین متغیرهای پژوهش، چهار فرضیه طرح و برای تحلیل آن ها آزمون همبستگی و رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که نسبت سود تقسیمی سال قبل با نسبت سود تقسیمی سال جاری رابطه منفی و معنی دار و نسبت سودآوری سال جاری با نسبت سود تقسیمی سال جاری رابطه مثبت و معنی دار دارد. همچنین نسبت سود تقسیمی سال جاری و نسبت سودآوری سال جاری با نسبت سودآوری سال آتی رابطه مثبت و معنی دار دارد. این یافته ها خلاف تئوری سودهای پیشین و هم راستا با تئوری علامت دهی می باشد.

هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر استراتژی متنوع سازی بر کاهش ریسک ورشکستگی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این راستا، از دو معیار متنوع سازی تجاری و متنوع سازی جغرافیایی به عنوان عوامل اندازه گیری استراتژی متنوع سازی استفاده شده است. جهت اندازه گیری ریسک ورشکستگی شرکت ها از مدل تحلیل ممیزی بومی شده توسط کردستانی و تاتلی بهره گرفته شده است. جامعه آماری پژوهش شامل شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد و نمونه پژوهش با اعمال شرایط متغیرهای پژوهش به تعداد 88 شرکت طی سال های 1390-1395 انتخاب شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از تکنیک آماری رگرسیون داده های ترکیبی استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که میزان ریسک ورشکستگی شرکت ها با افزایش متنوع سازی تجاری کاهش می یابد. در واقع شرکت ها با اجرای استراتژی متنوع سازی محصولات خود می توانند سهم خود از بازار فروش را افزایش دهند و ریسک ورشکستگی را کاهش دهند. همچنین نتایج حاکی از عدم وجود ارتباط بین متنوع سازی جغرافیایی و ریسک ورشکستگی در شرکت ها است.